Dagur - 18.07.1983, Blaðsíða 2

á Ólafsfirði:
Hvar vildurðu búa ef þú
byggir ekki á Ólafsfirði?
Jóhannes Bogason:
- Reykjavík hefur upp á svo
margt að bjóða, auk þess er
léttara að búa þar.
Gunnar Sigvaldason:
- Hef ekki hugleitt það, því
það er svo gott að búa hér.
Magnús Sveinsson:
- Nú veit ég ekki; Akureyri,
ætli það væri ekki skást.
Rætt við Sigurð Einarsson,
tæknifræðing á Ólafsfirði
Ekki fyrir löngu vakti það athygli lands-
manna að íbúum fór fækkandi á landsbyggð-
inni og svo virtist sem allir væru að flytjast á
höfuðborgarsvæðið. En þetta er náttúrlega
ekki algilt. Einn þeirra sem fluttist í öfuga átt
er Sigurður Einarsson, byggingafulltrúi og
bæjartæknifræðingur á Ólafsfirði. Hann er
fæddur og uppalinn Reykvíkingur, í borginni
fæddist hann 5. júní 1957. Foreldrar hans eru
Einar Sigurðsson, verkfræðingur og Ragna
Árnadóttir, búsett í borginni.
- Hvernig var skólagangan
hjá þér?
„Nú, ég var í barnaskóla, eins
og gengur og gerist, fyrsta árið að
Brautarholti á Skeiðum, faðir
minn vann þá við Búrfellsvirkj-
un. Síðan var ég í Vogaskóla og
tók þar landspróf, hélt síðan í
menntó í Hamrahlíðinni. Þaðan
lauk ég stúdentsprófi '11 og fór
síðan í Tækniskólann eftir að
hafa tekið mér stutt frí og lauk
þaðan prófi 1981.“
- Byrjaðirðu að vinna strax
eftir það?
„Já, ég fór að vinna á verk-
fræðiskrifstofunni Klöpp í
Reykjavík og þar var ég þangað
til ég kom hingað.“
- Hvað rak þig til Ólafsfjarð-
ar?
„Maður varð að prófa það
líka. En það vildi svo til að Ólafs-
firðinga vantaði bæði tæknifræð-
ing og hjúkrunarfræðing, konan
mín, Valgerður Margrét Magn-
úsdóttir, er hjúkrunarfræðingur
þannig að þetta hentaði okkur
ákaflega vel. Og hingað komum
við í byrjun maí.“
- Hvernig var veðrið þegar þið
komuð?
„Það var ágætt, að vísu mikill
snjór. Reyndar var meiri snjór
hér en á öllum heiðunum á leið-
inni.“
- Og hvernig leggst starfið í
þig?
„Vel, það er nóg að gera.
Helstu verkefnin eru við gatna-
gerð og ýmis önnur mál þar sem
ég er byggingafulltrúi líka. Að
vísu er ekki mikið um fram-
kvæmdir hér eins og er, hér er
nokkur ládeyða núna eins og alls
staðar er.“
- Er dýrara að byggja hús á
svona stað heldur en í höfuð-
borginni?
- Ég myndi halda að það væri
dýrara. Að vísu hef ég ekki kynnt
mér það, sjálfur bý ég í húsnæði
sem bærinn á.“
- Hvernig var að koma úr
Reykjavíkinni og norður til Ól-
afsfjarðar?
„Ákaflega afslappað. Þó að
fólk vinni mikið hér er ekki eins
mikið stress hér og er í Reykja-
vík. Ég held að Ólafsfirðingar
séu yfirleitt ákaflega þægilegt
fólk í umgengni. Þeir tóku okkur
ákaflega vel og það er gott að
kynnast þeim.“
- Hvað er erfiðast við að búa
á svona stað?
„Ég veit það ekki, eiginlega
hef ég ekkert hugsað út í það.
Maður á sjálfsagt eftir að sakna
vina og kunningja í vetur en ann-
ars held ég að ég sakni einskis úr
borginni.
- Koma vinir og kunningjar úr
borginni í heimsókn?
„Jájá, núna er einmitt heim-
sóknartíminn.“
- Ætlarðu að ílendast hér?
„Maður veit aldrei. Það eru
engar áætlanir til um það.“
Siglufjörður:
Orðinn leiður
á hafragraut
— vill fjölbreyttara úrval af unnum kjötvörum
Magnús Ólafsson:
- Vestmannaeyjum, því faðir
minn býr þar og þar er gott
fólk.
Halldór Bjömsson:
- Ég vii hvergi búa annars
staðar en hér á Ólafsfirði.
Hcrmann Jónasson á Siglufirði
hringdi:
Mig langar til að koma þeirri
fyrirspurn á framfæri við ráða-
menn Kaupfélags Eyfirðinga,
hvort ekki sé hægt að hafa meira
úrval af tilbúnum kjötréttum í
útibúi félagsins á Siglufirði.
Ef þú kemur inn í kaupfélagið
okkar á Siglufirði, sem er eina
kjötbúðin í bænum, þá sérðu þar
kæliborð með bjúgum og pylsum.
Auk þess getur þú fengið hakk,
en þar með er líka það upp talið
sem hægt er að fá ófrosið. Það
þýðir t.d. ekki að biðja um til-
búna rétti á grill. Ég hef verið í
fríi undanfarna daga og þess
vegna ætíao að kaupa mér eitt-
hvaðímatinr^niádeginu^^a^
aldrei neitt sem mér líkar. Það
endar alltaf með því að ég fer
heim og matreiði hafragraut.
Svar:
Dagur bar þessa fyrirspurn undir
Brján Guðjónsson hjá matvöru-
deild KEA. Hann sagði í bígerð,
að Kjötiðnaðarstöð KEA taki að
sér að sjá útibúum féiagsins fyrir
kjötréttum, sem væru allt að því
tilbúnir fyrir eldamennskuna.
Fram til þessa hefðu slíkir réttir
verið tilreiddir í útibúunum
sjálfum, en þau hefðu til þess
misjafna aðstöðu og sum hver
enga. Þess vegna væri áhugi fyrir
því að Kjötiðnaðarstöðin taki
þessa þjónustu að sér. Verði það
úr koma öll útibú félagsins á
svæðinu til með að njóta þess. Á
þessu stigi er ekki ljóst hvenær úr
þessu verður, að sögn Brjáns.
Lesendur eru hvattir tU að
hafa samband við lesenda-
horn blaðsins, annaðhvort
bréfleiðis eða með þvi að
hringja í síma 24222, En
þeir sem vilja koma ein-
hverju á framfæri verða að
segja til nafns. Hins vegar
verða lesendabréf birt undir
dulnefni, sé þess óskað og
efni bréfsins birtingarhæft.
2 — DAGUR - 18. júlí 1983