Dagur - 31.08.1983, Blaðsíða 8

Heimsókn í Arholt
Þeir, sem einhvern tíma hafa
verið í leikskóla, minnast
hinna Ijúfu tíma, er þeir gengu
um bæinn haldandi í kaðal-
spotta, húfan niðri í augum og
sultardropi hékk á nefbrodd-
inum. Þetta voru sæludagar í
lífi viðkomandi. Þar sem ég
hef enga reynslu í þessum
Með nýjum og fullkomnum myndsendibúnaði upplýsingar, vottorð og hvað annað sem gæti
Pósts og síma - Póstfax - sendir þú skjöl, þarfnast tafarlausrar sendingar, lands- eða
skýrslur, yfirlýsingar, verkteikningar, tæknilegar heimshluta i milli á mettíma; þrem mínútum!
Svna gngnr kai Qtrir sig
a) Póstfax milli tveggja Póstfaxstöðva:"
- Þú ferð á næstu Póstfaxstöð og afhendir það
frumrit sem senda skal.
- Afrit er sent á þá Póstfaxstöð sem óskað
er eftir.
- Taki viðtakandi ekki sjálfur við sendingunni
berst hún til hans með almennum póstút-
burði eða með hraðboðaþjónustu sé þess
óskað.
b) Póstfax frá þínu tæki til Póstfaxstöðvar:
- Þú sendir til þeirrar Póstfaxstöðvar sem þú
kýst. Nauðsynlegt er að nota fylgiseðil sem
fæst afhentur á afgreiðslum Pósts og síma.
- Taki viðtakandi ekki sjálfur við sendingunni
berst hún til hans með almennum póstút-
burði eða með hraðboðaþjónustu sé þess
óskað.
c) Póstfax frá Póstfaxstöð til viðtakanda með Nú eru íslensku Póstfaxstöðvarnar fjórar; í
eigiðtæki: Reykjavík, á Isafirði, Akureyri og Egilsstöðum
- Þú ferð á næstu Póstfaxstöð og afhendir það - í beinu sambandi við allan heiminn.
frumritsem senda skal.
- Afrit er sent beint til viðtakanda.
i) Pú»i og simuoð mað f'osHupiönusiu
Póscrax
É
„kaðalgönguferðum“ ákvað
ég að heimsækja Ieikskóla hér
í bæ og spjalla við fólkið.
Fyrir valinu varð leikskólinn
Árholt í Glerárhverfi.
í kaffistofu staðarins, sem
jafnframt er aðsetur forstöðu-
manns, bókasafn og geymsla,
sátum við Þuríður Sigurðardótt-
ir forstöðumaður og nokkrar
fóstrur, sem ég kann því miður
ekki að nefna. Jú, þær sögðust
nú fara nokkuð oft í gönguferðir
og að sjálfsögðu kæmi þessi
frægi kaðall þá að góðum
notum. Hvert barn hefur lykkju,
er það heldur í og þannig helst
hópurinn betur saman en ella.
Arholt hefur verið starfrækt
síðan 1974 og er skipt niður í
tvær deildir, eldri og yngri deild.
Alls eru þarna 67 börn, rúmlega
30 fyrir hádegi og svipað eftir
hádegið.
Að sögn fóstranna er þetta
ákaflega líflegt starf. Þetta er
langt frá því að vera vélræn
vinna, það kemur alltaf eitthvað
nýtt upp á á hverjum degi.
„Börnin halda manni við efnið,“
sagði Þura og samstarfsfólkið
virtist almennt samþykkja það.
Það er fleira sem starfsfólk
Árholts tekur sér fyrir hendur til
tilbreytingar en að fara í göngu-
ferðir. Sögðust þær reyna að
fara 2 rútuferðir á ári. Það er
vinsælast að fara í fjöruferð,
berjamó eða í sveitina á vorin.
Foreldrum er boðið að koma
með í þessar ferðir og þykir
fóstrum æskilegt að þau sjái sér
það fært.
Sl. vetur voru gerðar tilraunir
með svokallaða frjálsa daga, en
þá var opið á milli deilda og
börnin gátu valsað á milli og ver-
ið þar sem þau helst kusu. Þetta
gafst mjög vel og verður því
væntanlega á dagskrá næsta
vetur.
Sagði Þuríður að húsnæðið
byði ekki upp á mikla fjöl-
breytni, enda ekki von þar sem
það er byggt sem barnaskóli, en
ekki Ieikskóli. Báðar deildir
voru samt sem áður ákafiega
smekklega útbúnar og buðu upp
á margvíslega möguleika fyrir
hugmyndaríka krakka. Lóðin
úti hefur verið skipulögð af sér-
fræðingum, starfsfólk hefur séð
um að koma leiktækjunum fyrir
og er ekki annað að sjá en að vel
hafi til tekist. Besta kostinn við
útivistarsvæðið töldu fóstrurnar,
hversu góða yfirsýn þær hefðu
yfir allt leiksvæðið.
Börnin fengu að drekka úti í
góða veðrinu og það var ofsa-
spennandi. Þau mynduðu lest og
kjöguðu út blásandi og blístr-
andi. Þetta var tignarleg lest og
minnti óneitanlega á Austur-
landahraðlestina. Svo allt í einu
- búmm . . ., eitthvað brast og
þá var engin lest lengur, bara
krakkar á leið út í sólskinið að
drekka. „Ó, þetta var lestar-
slys,“ sagði ein fóstran, eins og
það væri daglegt brauð að lestir
splundruðust. Engin slys urðu á
börnum, en nestispakkinn henn-
ar Berglindar varð fyrir ofuriitlu
hnjaski, er hún rakst utan í Ein-
ar Svein.
„Megum við byrja, megum
við byrja?“ hrópuðu allir af lífs
og sálar kröftum. Einn snáði, er
hvað hæst hrópaði, sat og hám-
aði í sig rúgbrauð með mysing.
Átti hann eftir smáskorpu, en
engu að síður hélt hann áfram að
hrópa: „Megum við byrja, meg-
um við byrja.“
Að hugsa málið í ruggustól.
Mynd: M.Þ.
8 - DAGUR 31. ágú$t 1983