Dagur - 31.10.1983, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI - LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI: GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN: EIRlKUR ST. EIRlKSSON, GYLFI KRISTJÁNSSON,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Efla þarf fræðslu
um umhverfismál
í tilefni 45 ára afmælis SUF hefur framkvæmda-
stjórn samtakanna ákveðið að einbeita sér að
umræðum um umhverfismál og náttúruvernd
vegna þess að umhverfismál er sígilt um-
ræðuefni sem hefur þó á síðustu árum orðið
undir í umræðum dagsins. Önnur viðfangs-
efni s.s. atvinnu- og efnahagsmál hafa orðið
ofan á og er ekki nema gott eitt um það að
segja. En menn mega ekki gleyma sér í leit að
efnahagslegum gæðum og hagvexti, vernd-
un umhverfisins má ekki verða lífsgæða-
kapphlaupinu að bráð. Því þurfa umhverfis-
mál alltaf sinn tíma í önnum dagsins.
í sambandi við þessa ákvörðun SUF var
gerð ályktun um umhverfismál á miðstjórnar-
fundi SUF og þar segir svo: „Miðstjórnar-
fundur SUF haldinn 8.-9. október að Bifröst í
Borgarfirði fagnar þeirri ákvörðun stjórnar
SUF, að velja umhverfismál sem afmælisverk-
efni SUF, en eins og kunnugt er eiga samtök-
in 45 ára afmæli á þessu ári.
Sýnt hefur verið fram á með óyggjandi rök-
um að mannkynið er á góðri leið með að tor-
tíma sjálfu sér og víða er svo komið að stór
landsvæði eru að verða óbyggileg vegna
mengunar umhverfisins. Sem betur fer hefur
ísland ekki orðið fyrir janfmiklum skaða af
völdum mengunar frá iðnaði eða af völdum
útblásturs frá bifreiðum svo dæmi séu tekin,
en ljóst má vera að slíkt ástand varir ekki til
eilífðar ef fram heldur sem horfir.
Sem betur fer er skilningur á umhverf-
isvernd að aukast en mikið vantar enn á að
þessum málum sé sinnt sem skyldi. Aðgerðir
til varnar mengunar eru kostnaðarsamar og
víst er að stjórnmálamenn vilja oft fremur lofa
malbiki, nýjum byggingum og brúm frekar en
skolphreinsistöðvum og öðru sem gæti stuðl-
að að betra umhverfi.
Það flokkast líka undir umhverfisvernd að
búa svo um hnútana að koma í veg fyrir að
fiskistofnar séu ofveiddir. Á því sviði hafa
orðið stórstígar framfarir en reynsla síðustu
ára sýnir svo ekki verður um villst að ekki var
vanþörf á að skipuleggja veiðarnar.
Ef til vill má segja að fræðsla um umhverf-
ismál sé sá þáttur sem þarf að stórefla á
næstu árum. Landsmenn verða að hafa það
að leiðarljósi að skila landinu betra í hendur
afkomenda sinna en þeir tóku við því. Þessi
setning hefur oft heyrst á undanförnum árum
en nú þarf að gera raunhæft átak svo ekki
verði um orðagjálfur eitt að ræða.“ ám.

Smiðshöggið á göngugötuna. Síðasta heilan var lögð í Hafnarstrætið á föstudag-
inn og þá er aðeins eftir að ganga frá ýmsum smærri atriðum. KGA smellti mynd
af þessum verklega hóp þegar hann stóð upp að ioknu vel unnu verki. Á inn-
felldu myndinni er síðasta hellan lögð á sinn stað.

„Steingrímur, sláðu á
hönd Guðmundar J.“
það bara nokkuð fast
- og
Nú ekki fyrir alllöngu síðan var
forsætisráðherra með fundi vítt
og breitt um landið þar sem hann
skýrði stefnu og gerðir stjórnar
sinnar. Á fundi sem haldinn var
hér á Akureyri að viðstöddu
miklu fjölmenni lýsti ég yfir
stuðningi við aðgerðir stjórnar-
innar í efnahagsmálum, og skor-
aði á fólk að skrifa ekki á lista
verkalýðsfélaganna sem þá voru
í gangi þar sem krafist var að
bráðabirgðalög frá í vor yrðu
felld úr gildi, ekki vegna þess að
ég vildi ekki fá samningsréttinn
aftur, og ekki vegna þess að ég
væri stuðningsmaður þessarar
stjórnar, heldur vegna þess að ég
óttaðist að þessir listar yrðu not-
aðir í öðrum tilgangi en þeim
eina sem þeir voru sagðir. Og
hvað er komið á daginn, verka-
lýðsforingjar rísa upp með háv-
aða miklum krefjast hins og
þessa umbjóðendum sínum til
handa, þeir hafa uppi kröfur um
að lægstu laun hækki svo og svo
mikið, þetta eru kröfur sem við
láglaunamenn vitum orðið að eru
algerlega óraunhæfar. Og fólk
sér í gegnum þessi látalæti þeirra
Guðmundar J. og Ásmundar
Stefánssonar og fleiri annars
sæmilegra manna.
Margir launþegar sem vinna
fyrir sömu launum og minni en ég
hafa haft samband við mig eftir
fundinn á Hótel KEA og lýst yfir
ánægju sinni með það sem ég
sagði þar og tekið undir stefnu
stjórnavalda í efnahagsmálum.
Við láglaunamenn og konur vit-
um vel hvað það er að súpa dauð-
ann úr skel, eða eins og Asmund-
ur Stefánsson sagði, lifa einungis
á mykjunni (skyldi það vera
haughús sem verkalýðsfélögin
eru að byggja fyrir okkar peninga
í Skipagötunni) en ég held að við
yrðum ekkert bættari þó að við
fengjum nokkra tugi % launa-
hækkun sem síðan gengi upp all-
an stigann og beint út í verðlagið
sem aftur myndi leiða af sér sömu
óðaverðbólguna og fyrr, og við
stæðum í sömu sporum og áður.
Því segi ég þetta að verkalýðs-
forystunni hefur aldrei tekist að
bæta laun hinna verst settu ein-
göngu, og ég hygg að forustan
hafi engan hug á því. En ef
verkalýðsforustan hefði áhuga á
launahækkun fyrir láglaunastétt-
irnar eingöngu, því þáði hún þá
ekki í vor þegar bráðabirgðalögin
voru sett að þessi 8% hækkun í
júní kæmi eingöngu á lægstu
íaunin eins og boðið var? Það
gæti verið fróðlegt að fá svar við
því. Vildu þeir ef til vill hljóta
þessi 8% sjálfir? Það gæti einnig
verið fróðlegt að vita hvað við
borgum þessum verkalýðsfor-
ingjum okkar í laun og hlunn-
indi, þessum mönnum sem eru að
fjargviðrast út af bílakaupum for-
sætisráðherra, sem ég tel nú
reyndar hafa verið gerð á röngum
tíma og ætla engan veginn að
verja, enda ráðherra einfær um
það.
Jósef
Guðbjartsson
skrifar um undir-
skriftarlistana og
sitthvað fleira
En auðvitað verða ráðamenn
þjóðarinnar hvort sem það er
Steingrímur eða einhver annar
að búa við góða aðstöðu en það
er annað mál, og verður ekki far-
ið nánar út í það hér. En stað-
reyndin er sú að verkalýðsfor-
ingjar okkar eru flest allir að ég
hygg með fleiri en eina stöðu á
launum, og eru sjálfir svo langt
frá því að vita hvernig það er að
lifa af launum verkamanns að
þeir ættu helst ekki að tjá sig um
það á opinberum vettvangi og
alls ekki að reyna að semja um
það. Staðreyndin er nefnilega sú
að hvergi í veröldinni hefur for-
usta verkalýðsfélaga náð árangri
eftir að forustumenn hafa fjar-
lægst sína umbjóðendur í laun-
um, þess vegna mæli ég með að
forustumönnum verkalýðsfélaga
verði bannað að þiggja laun
nema á einum stað og að þeir
verði settir í lægsta launaþrep
síns verkalýðsfélags og fyrst
•þá vissu þeir fyrir hverju þeir
væru að berjast.
Ég er einn af 52% innan BSRB
sem er með undir 15.000 á mán-
uði. Hvers vegna er meira en
helmingur okkar félagsmanna á
svo lágum launum? Svarið er ein-
falt. Forustan hefur brugðist.
Auðvitað vildi ég geta fengið
hærri laun en mun frekar vildi ég
geta fengið meira fyrir launin
mín og það er það sem ríkis-
stjórnin stefnir að, með stöðugu
verðlagi og auknum kaupmætti
og auðvitað er minnkandi verð-
bólga kjarabót.
Það sem ég vil að við launþeg-
ar gerum er að mótmæla því að
farið verði af stað fyrir okkar
hönd með einhverjar óhóflegar
kröfur sem koma okkur ekki að
neinu gagni og eyðileggja ein-
ungis það sem áunnist hefur. Því
segi ég, Steingrímur sláðu á hönd
Guðmundar J. og það bara nokk-
uð fast, þannig að hann sé ekkert
að veifa henni næstu mánuði. En
svona alveg í lokin þá vildi ég
óska þess að útibústjórar Fram-
sóknarflokksins hér á Akureyri
væru álíka röggsamir og forusta
flokksins, en ekki þau vesalings
dauðyfli sem reyndin er. En því
miður þá þykir þeim sem í bæjar-
ráði og bæjarstjórn sitja fyrir
þennan flokk hér í bæ betra að
láta leiða sig en að taka ákvarð-
anir sjálfir og vonandi verður það
launað í næstu kosningum og
komið í veg fyrir að sá meirihluti
sem nú er við völd í bæjarstjórn
verði látinn komast í þá aðstöðu
aftur.
Virðingarfyllst.
Jósef Snæland Guðbjartsson.
4 - DAGUR - 31. október 1983