Dagur - 30.11.1983, Blaðsíða 9

30. nóvember 1983 - DAGUR - 9
frískir og gætu fengið útrás fyrir
starfsgleði sína í félagi eins og
okkar. Þá hefur einnig verið rætt
um að byggja íbúðir fyrir aldr-
aða, koma á fót einhvers konar
byggingarsamvinnufélagi en
þetta mál er á algjöru byrjunar-
stigi nú, sagði Jón G. Sólnes.
Þess má geta að Félag aldraðra
er reglulega með samkomu í
Húsi aldraðra einu sinni í viku og
að sögn Jóns þá kemur fólk þarna
saman til kaffidrykkju og grípur
í spil. Þessi samverutími er kl. 15
á hverjum fimmtudegi en auk
þess þá hefur Félagsmálastofnun
verið með föndurtíma í samráði
við Félag aldraðra á þriðjudögum
og föstudögum. Eru Akureyring-
ar 67 ára og eldri hvattir til þess
að mæta í þessa tíma og ganga í
Félaga aldraðra.
Myndirnar hér í opnunni
voru teknar í afmælishófi
Félags aldraðra af K.G.A.

tMinning
Stefán Kjartan Snæbjörnsson,
vélvirkjameistari
fæddur 19. júní 1915 - dáinn 21. okt. 1983.
Góður maður er genginn, sem
gott var að kynnast. Þetta voru
þau orð, sem mér komu fyrst í
hug, er mér var sagt lát vinar
míns og samstarfsmanns um ára-
bil, Stefáns Kjartans Snæbjörns-
sonar. Eftir stutta legu á sjúkra-
húsinu á Sauðárkróki lést hann,
föstudaginn 21. okt. sl. Minning-
arathöfn- um hann var í Sauðár-
krókskirkju mánudagínn 24. okt.
en útför hans var gerð frá Akur-
eyrarkirkju, föstudaginn 28. okt.
Stefán sá ég fyrst á fögrum
haustdegi árið 1976. En það
haust flutti hann að Hólum í
Hjaltadal og hóf þar kennslu-
störf, þá um sextugt.. Fundum
okkar bar saman á kennsluverk-
stæðinu þar sem hann var að
undirbúa vetrarstarfið, fullur
áhuga og eftirvæntingar. Mátti
ætla, að þar færi ungur maður,
sem væri að hefja sitt ævistarf.
Heimsóknir mínar urðu margar
á verkstæðið til Stefáns eða heim
til hans, á meðan við dvöldum
báðir á Hólum. Þegar eitthvað
gekk miður var gott að hitta
Stefán.
Þegar Stefán kom að Hólum,
var hann nýlega farinn að vinna
eftir erfið veikindi og aldrei varð
hann heill heilsu. Þó gat enginn
séð, að þar færi sjúkur maður,
sem Stefán fór, því ætíð var hann
glaður og bjartsýnn og lét lítið
yfir veikindum sínum þótt spurð-
ur væri.
Stefán var meðalmaður vexti
og fríður. Framkoma hans var
hæg og viðmót hlýtt. Hann var
skapmaður en kunni vel að stilla
skap sitt. Ágætlega var hann gef-
inn og hafði fjölhæfa greind.
Áberandi þættir í fari Stefáns
voru hjálpsemi, iðjusemi og
skyldurækni. Aldrei vissi ég til,
að hann neitaði bón nokkurs
manns. Það var eins og honum
væri nauðsynlegt að geta rétt ein-
hverjum hjálparhönd á degi
hverjum. Að veita samferðafólk-
inu aðstoð var Stefáni andleg
næring, sem hann naut að með-
taka. Iðjusemi hans var við
brugðið og hagur var hann svo af
bar og skipti litlu við hvað hann
fékkst.
Þótt heilsa Stefáns væri tæp
síðustu árin kom fréttin um and-
lát hans mér á óvart. Heilsa hans
hafði virst heldur betri síðustu
árin, heimilisaðstæður hans voru
einnig betri og í þriðja lagi var
starfsvettvangur hans tryggari en
verið hafði um tíma. Hins vegar
kveið Stefán því að láta af
störfum, flytja frá Hólum og ger-
ast bara ellilífeyrisþegi.
Ætti Stefán frístund frá amstri
daganna, leit hann gjarnan í bók.
Las hann þá helst bækur um
þjóðlegan fróðleik, ættfræði og
sögu. Þá las hann mikið um vélar
og tækni og fylgdist vel með á
því sviði, enda ótrúlega víða
heima í þeim efnum.
Við fráfall vinar hvarflar hug-
urinn til baka. Allar mínar minn-
ingar um Stefán eru góðar. Yfir
þeim er birta og ylur. Minningar
um mann, sem ætíð reyndi eftir
bestu getu að létta samferða-
mönnunum lífsgönguna og láta
gott af sér leiða.
Við fráfall slíks drengs hefur
samfélag okkar mikið misst. Við
gerum okkur ef til vill nú fyrst
grein fyrir því hversu alltof lítið
við ræktum vináttuna við hann,
og hversu miklu betur við hefð-
um getað stutt hann í lífsbarátt-
unni en við gerðum.
En þó vinir tregi góðan dreng
þá er söknuðurinn sárastur hjá
ástvinum hans. Þeim öllum sendi
ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ég vil svo að síðustu Stefán
minn flytja þér þakkir frá mér og
fjölskyldu minni fyrir vináttu
þína og góðvild í okkar garð og
samstarfið, sem aldrei bar skugga
á.
Guð varðveiti þig á nýjum leið-
um. Og Vilborg mín. Guð styrki
þig og leiði á þessum vegamót-
um.
Góður maður er genginn, sem
gott er að minnast.
Sigtryggur Jón Björnsson
frá Framnesi.

£
Bók um Jóhann
Konráðsson söngvara
og nánustu söngvini hans
ásamt ívafí úr sögu
söngsins á Akureyri
um miðja öldina.
Skjaldborg
og söngvinir hans