Dagur - 06.01.1984, Blaðsíða 10

í ;• - - j'-i
10-
1 í .iB'‘irLEÍ <3
-6. januar 1Ö84'
„Nei, frændur eru ekki
alltaf frændum verstir, það
sannast að minnsta kosti
ekki á okkur frændunum,
því við höfum allt frá
barnsaldri haldið mikið
saman og samkomulagið
hefur verið gott,(( sagði
Þorsteinn Már Baldvins-
son í samtali við Dag.
„Hann hefur
alla tíð verið injög
fisklim strákurinnu
— Fyrsta veiðíferð Akureyrinnar gekk mjög vel
Porsteinn Már er einn af aðal-
eigendum Akureyrinnar, nokk-
urs konar verksmiðjutogara, sem
nýlega er kominn úr sinni fyrstu
veiðiferð. Meðeigendur hans eru
bræðurnir Þorsteinn og Kristján
Vilhelmssynir, en þeir þremenn-
ingarnir eru synir tvíburabræðr-
anna Baldvins og Vilhelms Þor-
steinssona. Þeir voru fengsælir
skipstjórar báðir tveir, og hafa
eflaust veiðináttúruna í blóðinu
enn, en þeir hafa kosið að starfa
í landi undanfarin ár. Þorsteinn
Már og Þorsteinn Vilhelmsson,
sem er skipstjóri á Akureyrinni,
eru jafngamlir, þrjátíu og eins
árs, en Kristján, sem er fyrsti
vélstjóri á togaranum, er tveim
árum yngri.
Skipið heitir eftir hákarlaskipi,
sem langa-langafi þeirra frænda
gerði eitt sinn út. Það var Þor-
steinn á Grýtubakka og Vil-
hjálmur sonur hans var skip-
stjóri. Gamla Akureyrin var
fengsæl og löngum með aflahæstu
hákarlaskipunum.
út og eignuðust þeir félagar skip-
ið með því að kaupa hlutabréfin,
en auk þeirra eiga fjölskyldu-
meðlimir og hlutafélagið Gjögur
á Grenivík hlutabréf í félaginu.
Kaupin voru gerð í apríl á síðasta
ári, en síðan hefur verið unnið að
gagngerðum endurbótum á skip-
inu hjá Slippstöðinni á Akureyri.
Um leið var því breytt í frystitog-
ara, þannig að aflinn kemur frá
borði tilbúinn á neytendamark-
að.
Þorsteinn Már er skipaverk-
fræðingur að mennt, lærði þá
kúnst í Noregi. Undanfarin ár
hefur hann verið framkvæmda-
stjóri Skipasmíðastöðvar Njarð-
víkur. Þorsteinn Vilhelmsson
hefur undanfarin ár verið skip-
stjóri á Kaldbak og hann.hefur
verið fiskinn strákurinn, oftast
verið með aflahæstu skipstjórum
landsins. Þorsteinn Már var
spurður hvað hafi fengið þá til að
fara út í þetta ævintýri, á sama
tíma og útgerðarmenn berja
lóminn?
% Vildum reyna
Akureyrin hét áður Guðsteinn og
skipið var smíðað í Póllandi
1974. Lengst af hefur það verið
gert út frá Hafnarfirði, en síðast
frá Grindavík. Það var hlutafé-
lagið Samherji sem gerði skipið
„Samkvæmt skýrslum útgerð-
armanna hefur verið tap á útgerð
síðan ég man eftir mér, að
minnsta kosti minnist ég ekki
annars,“ svaraði Þorsteinn Már
og brosti sínu blíðasta. Við gef-
um honum orðið áfram.
„Því verður hins vegar ekki
mótmælt, að nú hefur syrt heldur
Hér er verið að pakka flökunum af fullum krafti.
Þorsteinn Már Baldvinsson, skipaverkfræðingur.
betur í álinn og staða útgerðar er
allt önnur og verri en hún var
fyrir tveimur árum. Við þurf-
um til að mynda að veiða um
5.000 tonn af þorski á nýbyrjuðu
ári, ef við eigum að ná endunum
saman, en það eru hreinar línur
að það tekst okkur ekki á þessu
ári.
Við höfum allir verið viðloð-
andi sjóinn og okkur langaði að
reyna hvort við gætum ekki nýtt
okkar reynslu og kunnáttu, með
útgerð á skipi sem væri búið sam-
kvæmt okkar hugmyndum. Okk-
ur sýndist útkoman hagstæðari
með verksmiðjuskipi heldur en
ísfisktogara og þess vegna ákváð-
um við að búa skipið út sem
fljótandi frvstihús."
% Meiri verð-
mæti
- Hvers vegna er hagkvæmara
að gera út frystiskip?
„Ástæðan er einfaldlega sú, að
við gerum aflann verðmætari
með því að fullvinna hann um
borð. Við skilum fiskinum frá
borði unnum og frágengnum á
neytendamarkað. Þannig fáum
við einnig betri vöru, því það líða
ekki nema um þrjár klukku-
stundir frá því að fiskurinn kem-
ur spriklandi á dekk þar til hann
liggur helfrosinn í frystigeymsl-
unum. Hann er því eins ferskur
eins og frekast er hægt að hugsa
sér.“
- Þarf þá ekki heilt frystihús-
gengi um borð?
„Nei, það eru 25 manns í
áhöfninni eins og er, sem er ekki
nema 3^1 mönnum fleira en á
sambærilegum skipum sem fiska
í ís. En reynslan á eftir að skera
úr um hvort þessi mannskapur
dugir. Auðvitað þýðir þetta
meira vinnuálag á áhöfnina og
túrarnir verða að líkindum
lengri. Á móti kemur verðmeiri
aflahlutur. Einnig geta skipverj-
ar fengið frí og ég reikna með að
við verðum að hafa að minnsta
kosti 10 manna skiptiáhöfn í
landi.“
- Flökun, snyrting og pökkun
eru verkþættir sem nær eingöngu
konum hefur verið treyst fyrir í
landi. Stendur til að „munstra"
kvenmenn á skipið?
„Það hefur verið rætt, en engin
ákvörðun verið tekin, enda hafa
konur ekki sóst eftir skipsplássi."
# Kvótafyrir-
komulagið ekki
góður kostur
- Nú hefur verið rætt um að setja
kvóta á þorskveiðarnar og rætt
hefur verið um að miða kvóta
hvers skips við aflamagn síðustu
þriggja ára. Nú h’efur ykkar skip
lítið verið við veiðar á þeim tíma.
Hvernig horfir þetta mál við
ykkur?
„Fyrst og fremst er ég á móti
kvótafyrirkomulagi við fiskveið-
ar. Það er talað um að slíkt fyrir-
komulag minnki tilkostnað við að
ná hverjum fiski úr sjó og bæti
meðferð aflans, auk þess að
stjórna aflamagninu. Aflakvóti á
skip leiðir til áhugaleysis meðal
áhafnar og þar með skipstjóra,
sem verður til þess að veiði-
mennskan er úr sögunni. Slíkt
verður ekki til að minnka til-
kostnað eða auka aflaverðmæti.
Ég hef reynslu af því frá Noregi,
þar sem ég var á veiðum með tog-
ara, sem hafi ákveðinn kvóta.
Þar um borð var doði og til
hreinnar skammar hvernig farið
var með aflann, einfaldlega
vegna þess að það var nægur tími
til að dunda við aðgerðina. Þar
var allt gert með hangandi hendi.
Hingað til hafa íslenskir sjómenn
nær undantekningarlaust kunnað
að fara með sinn afla og ég er
hissa á sjómannafélögunum, sem
setið hafa þegjandi undir stans-
lausum áróðri um slæma meðferð
á fiski hérlendis. Þar er að
minnsta kosti ekki við sjómenn
að sakast.
Þorsíeinn Vilhelmsson, skipstjóri á Akureyrinni.