Dagur - 16.01.1984, Qupperneq 4
4 - DAGUR -16. janúar 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRÍKUR ST. EIRfKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDfS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Andóf gegn eiturefnum
„Ár 1884 10. dag janúarmánaðar var í húsi
bóksala Friðbjarnar Steinssonar á Akureyri
stofnuð deild bindindisfélagsins „Good
Templars" af br. Ole Lied samkvæmt fullmakt
frá hinni heiðruðu stórdeild „ Good Templars “
í Noregi. . .“
Þannig hefst fundargerð stofnfundar stúk-
unnar ísafoldar sem stofnuð var í Friðbjarnar-
húsi á Akureyri fyrir réttum eitt hundrað
árum. Þessa aldarafmælis var minnst á veg-
legan hátt 10. jan. sl. Þessi fyrsta íslenska
stúka var aðeins upphafið að miklu og víð-
tæku starfi I.O.G.T. um allt land. Þetta starf
hefur aðallega byggst á fyrirbyggjandi starfi
í sambandi við áfengis- og fíkniefnamál, eins
og segir í markmiðum góðtemplara en þeir
vilja:
„- Byggja upp félagshreyfingu um allan
heim fyrir konur og karla, án tillits til kyn-
þátta, þjóðernis, trúarbragða, stéttaskipting-
ar eða stjórnmálaskoðana.
- Gefa gott fordæmi með algjöru bindindi
einstaklingsins á áfenga drykki og fíknilyf,
skapa heilbrigðar lífsvenjur og undirbúa jarð-
veginn fyrir áfengislausa menningu.
— Fá áfengisneytendur til að hætta neyslu
áfengis og veita þeim styrk í baráttu þeirra
með því að taka þá inn í bræðrafélag félags-
skaparins.
—Útbreiða þekkingu um afleiðingar áfengis-
nautnar og fíkniefnaneyslu með gagnsam-
legri fræðslu, sérstaklega í skólum.
—Vinna að og styðja setningu laga, er dragi
úr áfengis- og fíkniefnaneyslu, og styðja
framkvæmd slíkra laga.
—Vinna að mannlegu samfélagi, þar sem
jafnrétti og bræðralag sé takmarkið.
—Rækta andlegt frelsi og aukið umburðar-
lyndi og samvinnu á öllum sviðum mannlegs
lífs.
—Vinna að varanlegum friði meðal allra
þjóða heims.“
Þetta eru göfug markmið og þess virði, og
því miður æ meiri þörf á, að að þeim sé unnið.
Fleiri aðilar á Islandi bæði ýmis ráð, s.s.
æskulýðs- og félagsmálaráð í sveitarfélögum,
og frjáls félagasamtök hafa tekið höndum
saman í baráttunni gegn eiturefnum. í því
sambandi má benda á landsverkefni JC
hreyfingarinnar á íslandi fyrir árið 1984:
„Andóf gegn eiturefnum".
Vitað er að margt hefur unnist með sam-
vinnu ýmissa aðila í gegnum tíðina, því væri
vænlegt til árangurs í þessu mikilvæga máli
að allir þeir aðilar sem hafa starfað og vilja
starfa að þessum málum taki höndum saman
í tvíefldri baráttu gegn ávana- og fíkniefnum.
Oft hefur verið talin þörf en nú er brýn nauð-
syn á sterkum og samræmdum aðgerðum.
ám.
Minning
Þorsteinn Marinó Hallfreðsson
F. 8.10.1933-D. 5.1. 1984
Þorsteinn Hallfreösson Gránu-
félagsgötu 28 Akureyri, aðstoð-
arvarðstjóri í lögregluliði Akur-
eyrar, lést á Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri þann 5. janúar sl.
Andlát Þorsteins kom eins og
reiðarslag yfir alla, bæði ástvini og
aðra, því Þorsteinn var með af-
brigðum heilsuhraustur maður,
og hafði ekki kennt sér meins
áður en hinsta kallið kom. Enda
gefur hinn hæsti ekki alltaf merki
áður en hann kallar menn til
hinstu hvíldar.
Vinur okkar Porsteinn er nú
ekki lengur meðal vor sem lifum
en minning hans lifir, minning um
góðan dreng og góðan félaga.
Þorsteinn fæddist á Akureyri
þann 8. október 1933, og var því
rétt orðinn fimmtíu ára þegar
hann lést. Foreldrar hans eru þau
Anna Stefánsdóttir f. 01.01. 1904
og Hallfreð Sigtryggsson f. 26.06.
1900, og búa þau einnig að
Gránufélagsgötu 28.
Hann ólst upp við ástríki for-
eldra sinna ásamt systrum sínum
tveimur, Sigrúnu sem nú er bú-
sett í Mývatnssveit og Guðnýju
sem búsett er í Höfðahverfi.
Þorsteinn hlaut þá almennu
menntun sem sjálfsögð var í þá
daga, þ.e.a.s. gekk í barnaskóla
og gagnfræðaskóla og lauk þaðan
gagnfræðaprófi.
Síðan stundaði hann almenna
verkamannavinnu um nokkurra
ára skeið, og vann m.a. við bygg-
ingu Laxárvirkjunar og hjá
Frystihúsi KEA. Þann 1. júní
1956 hóf hann störf hjá Lögregl-
unni á Akureyri, og hefur starfað
þar síðan. Árið 1981 var hann
gerður að aðstoðarvarðstjóra í
lögregluliðinu. Um margra ára
skeið hefur Þorsteinn starfað í
frítímum sínum hjá lögreglunni
sem ökukennari, og munu þeir
vera komnir á annað þúsund sem
notið hafa leiðsagnar hans í því
að aka bifreið.
Þann 15. október 1955 gekk
Þorsteinn að eiga eftirlifandi eig-
inkonu sína Ástu Baldvinsdóttur
frá Dæli í Skagafirði.
Þeim Þorsteini og Ástu varð
þriggja barna auðið: Anna Lára
f. 28.07. 1956, gift Agli Bragasyni
og eiga þau eina dóttur Ástu
Laufeyju en hún var augasteinn
afa síns. Margrét f. 25.02. 1967
og Þorsteinn f. 23.04. 1968, en
þau eru bæði í skólum hér á Ak-
ureyri.
Kynni okkar Þorsteins hófust
fyrir tæpum tuttugu árum þegar
ég hóf störf hjá Lögreglunni á Ak-
ureyri. Eg var þá langyngstur
þeirra lögreglumanna er þar
störfuðu. Það var því með Þor-
stein eins og aðra sem ég hóf
störf með, að þeir reyndust mér
ailir hinir bestu lærifeður, og með
þeim sinnti ég mínum fyrstu lög-
reglustörfum.
Þorsteinn er hinn fyrsti af mín-
um lærifeðrum sem kallaður er af
guði almáttugum og bið ég hans
blessunar honum til handa.
Við starfsfélagar Þorsteins á
Lögreglustöðinni á Akureyri, svo
og öldruðum foreldrum, systrum
Ástu, börnum og barnabarni, svo
og öldruðum foreldrum, systrum
og öðrum ástvinum hins látna
dýpstu samúð okkar, og megi sá
hæsti sem öllu lífi ræður halda
sinni verndarhendi yfir ykkur.
Hvíl í friði kæri vinur.
Ólafur Ásgeirsson.
Þau eru að baki friðarjólin og
okkur vaktfélögum þótti, sem
þessi jól hefðu gefið meiri frið og
blessun en oft áður. Vaktir okkar
stóðu þannig að við fengum að
vera heima með fjölskyldum
okkar bæði um jól og áramót.
Ekki er það oft að vaktir þeirra
sem vinna vaktavinnu gefi slíkt
frí um hátíðir og fjölskyldurnar
eru orðnar vanar því að verða að
haga öllu heima fyrir í samræmi
við þær.
Það var því létt yfir mönnum
þegar þeir komu til starfa á nýju
ári og við horfðum allir fram til
hækkandi sólar. Framtíðin var
rædd og hvað menn ætluðu að
færast í fang á nýju ári. En
skyndilega var allt tal um fram-
tíðina horfið og draumarnir til-
heyrðu fortíðinni. Maðurinn með
ljáinn hafði gengið um og vinur
var kallaður á braut. Félagi okk-
ar og vinur Þorsteinn Hallfreðs-
son var allur aðeins 50 ára
gamall. Þessu var erfitt að trúa,
því að skömmu áður hafði hann
komið á stöðina og drukkið kaffi
með félögunum og þá virtist eng-
inn hressari. Þorsteinn sem aldrei
hafði kvartað, alltaf var hress og
fyrstur manna til þess að rétta
hjálparhönd, maður sátta, hann
skildi eftir sig skarð sem ekki
verður fyllt.
Það er oft erfitt að skilja til-
gang lífsins og þann sem öllu
ræður en við lútum þeim mætti
sem æðstur er og trúum því að
Drottinn hafi kallað hann til ann-
arra og meiri starfa.
Þorsteinn Marinó Hallfreðsson
var fæddur á Akureyri 8. október
1933. Hann var fæddur og upp-
alinn í Gránufélagsgötu 28, þar
sem hann bjó alla tíð. Ungur
kom hann til starfa í Lögreglunni
á Akureyri og hafði starfað þar í
28 ár. Hann var traustur í starfi
og lagði oft mikið að sér til þess
að sætta menn frekar en taka þá
úr umferð. Hann var einn þeirra
í liðinu sem ekki átti hvað
minnstan þátt í því að færa lög-
regluna nær fólkinu, með prúðri
og vingjarnlegri framkomu. Oft
var gantast á vaktinni og fékk þá
hver sitt og jafnvel þótt mönnum
hlypi kapp í kinn þá var Steini
alltaf með útrétta hönd tilbúinn
að hjálpa hvernig sem orð höfðu
fallið.
Oft undruðumst við félagarnir
hvenær Steini hvíldist, því sam-
hliða lögreglustörfum rak hann
ökukennslu og eru þeir ófáir sem
þar nutu leiðsagnar hans. Þar
naut sín vel samviskusemi hans
og þolinmæði.
Steini var kvæntur Ástu Pálínu
Baldvinsdóttur og áttu þau þrjú
börn: Önnu Láru sem er gift Agli
Bragasyni og eiga þau eina dóttur
Ástu Laufeyju, sem var mikill
augasteinn afa síns. í foreldra-
húsum eru Margrét f. 1967 og
Þorsteinn Baldvin f. 1968. Þá
bjuggu einnig í sama húsi foreldr-
ar hans Anna Stefánsdóttir og
Hallfreð Sigtryggsson bæði kom-
in á níræðisaldur.
Við vaktfélagarnir viljum í
þessum línum minnast vinar okk-
ar og þakka trausta vináttu og
samstarf. Minningar um Steina
eigum við margar og nú síðustu
daga hafa margar liðnar stundir
komið upp í huga okkar. Hann
var maður sátta og friðar, skjótur
til allra verka og vann þau með
þeirri mildi sem leiddi af sér vin-
áttu og virðingu. Hann var fastur
fyrir og gat verið manna ákveðn-
astur ef með þurfti. í vina hópi
var hann í senn kátur og ljúfur og
átti ekki erfitt með að senda okk-
ur kveðjur sínar í bundnu máli.
Við biðjum góðan Guð að
blessa minningu þessa vinar og
gefa huggun og styrk ástvinum
hans öllum. Minning um góðan
dreng lifir með öllum sem honum
kynntust.
Starfsbræður á D-vakt
Lögreglunni á Akureyri.
Kaupangskirkja fekk
góðar gjafir
Helgihaldið yfir jólin og nýárið
gekk allt vel og kristilega fyrir
sig. Veðurdísirnar voru í góðu
skapi, svo að hvergi féll niður
messa frá því sem áætlað hafði
verið. Kirkjusókn var að meðal-
tali 33 prósent, sem er þó ekki
langt yfir hið venjulega. Að-
ventukvöld í Munkaþverár-
klausturkirkju og Grundarkirkju
voru prýðilega sótt, enda vel til
þeirra vandað.
Við messu í Saurbæ á jóladag
var kirkjunni færður að gjöf silf-
ur-blómavasi á altarið, einkar
fagur og vandaður gripur. Er
hann gefinn til minningar um
hjónin Sigrúnu Þuríði Jónsdóttur
og Sveinbjörn Sigtryggsson, er
fyrr á árum bjuggu í Saurbæ. En
gefendur eru afkomendur þeirra
hjóna og tilefnið er hundrað ára
afmæli þeirra.
Á annan dag jóla var í Kaup-
angskirkju tekinn í notkun og þar
með vígður, hvítur hátíðahökull,
fenginn erlendis frá. Annar
hökull, grænn að lit, var við sama
tækifæri færður kirkjunni. Er
hann íslenskur og gerður af hinni
landskunnu listakonu, Guðrúnu
Vigfúsdóttur. Báðir eru höklarn-
ir af gotneskri gerð, forkunnar
fagrir og vandaðir gripir. Fylgja
þeim stólur, og hátíðahöklinum
einnig kaleiksdúkur.
Gefendur að báðum þessum
góðu gripum eru systkinin frá
Syðra-Hóli. En gjöfin er til minn-
ingar um foreldra þeirra, hjónin
Önnu Helgadóttur og Baldur Sig-
urðsson, er þar bjuggu allan sinn
búskap.
Nokkru áður hafði Kaupangs-
kirkju borist að gjöf tveir ágætir
skírnarkjólar, gefnir af hjónun-
um Þórdísi Þórólfsdóttur og Agli
Jónssyni, til minningar um son
þeirra, Jón Þór.
Sóknarprestur.