Dagur - 20.01.1984, Blaðsíða 11

- . ■ - '
Sverrir Páll Erlendsson skrifar
J
Imyndunarveikin
Leikklúbburinn Saga sýnir um
þessar mundir gamanleikinn
ímyndunarveikina, sem hér á
landi er sennilega einna þekktast
af fjölmörgum leikritum Frakk-
ans Moliére.
Eins og í mörgum öðrum verk-
um sínum dregur Moliére upp
skoplega og ádeiluþrungna mynd
af samfélagi sínu, Frakklandi á
17. öld. Hér eru það læknastéttin
og fleira fyrirfólk sem fær á bauk-
inn svo um munar. í þetta bland-
ast svo vissulega ástarflækja og
allt fer vel að lokum eins og vera
ber.
Gamanleikur er vandasamt
viðfangsefni, sumir segja jafnvel
það erfiðasta sem leikfélög takast
á hendur. Ef gamanið á að kom-
ast til skila, svo ekki sé talað um
alvöruna sem ætíð fylgir því, þarf
hraði sýningarinnar, skýrleiki,
mótun og stíll, allt að vera í mjög
góðum skorðum. Þar reynir ákaf-
lega mikið á alúð og færni leik-
stjóra, ekki síst þegar hann tekur
að sér að setja upp verk af þessu
tagi með fólki sem lítt eða ekki
hefur stigið á fjalir sviðs. Því
miður verður að segja að hér hef-
ur leikstjórinn brugðist í hlut-
verki sínu og fyrir vikið var sýn-
ing Leikklúbbsins Sögu nokkuð
fjarri því að vera eins góð og efni
stóðu til. Leikendur hefðu þurft
mun meiri tilsögn í framburði og
látæði, búninga og svið hefði
þurft að vanda betur og greini-
lega hefði þurft mun lengri undir-
búnirígs- og æfingartíma svo
verkið gæti gengið upp.
Þrátt fyrir það sem hér hefur
verið lýst er bæði rétt og skylt að
geta þess að leikendurnir gerðu
margir vel miðað við aðstæður og
sumir sýndu raunar ágæt tilþrif.
í heild reyndi hópurinn að gera
sem best og lifa sig inn í hita ærsl-
anna í ísköldum sal Dynheima,
frammi fyrir kappklæddum
áhorfendum.
Leikklúbburinn Saga hefur
starfað um nokkurt árabil og
stundum staðið að framúrskar-
andi sýningum. Það er dýrmætt
fyrir bæjarfélag að geta státað af
unglingaleikhúsi sem þessu og
ekki síður dýrmætt að sjá þann
áhuga og þá gleði sem skín af
þátttakendum í þessu unglinga-
starfi. Þess vegna er þess óskandi
að Leikklúbbnum Sögu auðnist
framvegis að fá til liðs við sig
leiðbeinendur sem bera fulla
virðingu fyrir verki sínu svo og
því fólki sem þarna stígur fyrstu
skref sín á sviði.
Texti: Lúk. 17, 5-6.
Sterk trú
Margt í þessum heimi veldur
vonbrigðum. Það er líka svo
inargt, sem við ráðum ekki við.
Oft kemur nýr dagur aðeins
með nýja þjáningu og ný vón-
brigði. Við finnum þá til smæð-
ar okkar og vanmættis, þótt
stundum sé erfitt að játa það.
Þegar svona er ástatt, þá er þörf
á sterkri trú.
Lærisveinar Jesú sáu þetta og
snéru sér til hans og sögðu:
„Auk þú oss trú“.
Trúin býr yfir miklum leynd-
ardómi, en aðalatriðið við hana
er á hverju hún byggir. Hún
þarf að beinast að einhverju
Nú er lokið 14 umferðum í Tví-
menningskeppni Bridgefélags
Akuréyrar, Akureyrarmóti. Spil-
að er eftir Barometesfyrirkomu-
lagi, alls 50 pör, sem er mesta
þátttaka í tvímenningskeppni
hjá B.A.
Röð efstu para er þessi:
Stig
1. Stefán Vilhjálmsson
Guðmundur Gunnlaugss. 252
2. Magnús Aðalbjörnsson
Gunnlaugur Guðmundss. 245
3. Arnar Daníelsson
Stefán Gunnlaugss. 240
4. Hörður Steinbergsson
Friðfinnur Gíslason 200
5. Símon Gunnarsson
Jón Stefánsson 199
sem öruggt er að treysta. Sterk
trú, er trú, sem þekkir öruggan
grundvöll, sem ekki haggast og
treystir á hann. Hinn trausti
grundvöllur er frelsarinn Jesús
Kristur. Honum er óhætt að
treysta. Hann hefur vald og
mátt. Ekkert er honum ómögu-
legt. Það er reynsla þeirra, sem
kynnst hafa Jesú.
Til umhugsunar:
Þín trú
Beinist þín trú að sjálfum þér?
Beinist hún að þessum heimi?
Beinist hún að mannalærdóm-
um? Eða beinist hún að honum,
sem Guð sendi þér til hjálpar,
Jesú Kristi.
6. Stefán Ragnarsson
Pétur Guðjónsson 196
7. Gunnar Berg
Trausti Haraldsson 180
8. Anton Haraldsson
Gunnar Berg jr. 178
9. Helgi Sigurðsson
Vilhjálmur Hallgrímss. 150
10. Úlfar Kristinsson
Hilmar Jakobsson . 146
11. Örn Einarsson
Zarioh Hamadi 129
12. Gylfi Pálsson
Helgi Steinsson 106
Meðalárangur er 9 stig.
Keppnisstjóri er sem fyrr Albert
Sigurðsson. Næsta spilakvöld er
nk. þriðjudagskvöld kl. 19.30
stundvíslega.
Atriði úr Imyndunarveikinni í Dynheimum.
Tvímenníngskeppni B.A.
í fiillum gangi
Vítt er
rúmsvæði
orðanna
Finnbogi Guftmundsson:
Orð og dæmi
Útg. Leiftur hf. 1983
Bók þessi, um 300 bls., hefur inni
að halda 25 ræður og greinar frá
1965 til 1981, auk formála og
ívitnan í viðtal Valgeirs Sigurðs-
sonar við íþróttamanninn Finn-
boga; en hann er fimur að skrifa
á skautum, eins og með penna.
Það er alltaf fengur að fá bók í
hendur frá manni sem nennir að
brjóta mál til mergjar og birta
okkur niðurstöður. Þó hér sé
hver grein ekki stórvirki sem slík
leynast í þeim öllum atriði sem
fræða lesanda og gleðja.
Fyrst er fjallað um efni tengd
fornöld, m.a. Snorra karl í Reyk-
holti og verk hans, í öðru lagi
nokkur skáld síðari tíma, síðan
eru greinar um bækur, bóká-
menn og söfn, þá hugað að ætt-
fræði. Eg nefni aðeins nokkur
dæmi af því er mér þótti hér
girnilegast til fróðleiks:
„Dálítil ferðasaga um Orkn-
eyjar, Hjaltland og Norður-
Skotland" þykir mér ágæt lesning
því hún er ferð á fornar slóðir ís-
lendinga. Við eigum ekki svo lít-
ið erindi þangað í spor forfeðr-
anna. Þar eru enn minjar og ör-
nefni er minna á byggð og gest-
komu norrænna manna á land-
námsöld og lengur. En land-
námsmenn komu margir þaðan
og fleiri, einnig frá írlandi, en
nútímafræðingar þora að játa. í
Orkneyjum var um hríð jarl sá,
Rögnvaldur kali, er einna best
skáld var og skemmtunarmaður
er sögur okkar greina og vinur
landa vorra. Hann kemur við
grein þessa. Kannski orti hann
vísuna um rúnir þær er ristar
voru með öxi Gauks á Stöng á
einn vegg Orknahaugs. En gott
er að ísland lá fjær Bretlandseyj-
um en þessar. Fjarlægðin barg
tungu okkar og þjóðerni frá ör-
lögum þeirra.
Af skáldum þeim er nær okkur
standa er Finnbogi handgengn-
astur Stefáni G. og á góðan þátt
í að koma bréfasafni hans á fram-
færi. Stefán fær þrjár greinar í
þessari bók. Sú fyrsta segir frá
því hvílíkt angur Stefán mátti
þola fyrir þá sök að varir hans
„flutu ekki í gælum“, t.d. er hann
orti eftirmælið um Gísla
Dalmann. Carolína, ekkja Gísla,
fann ekki saknaðarþungann sem
undir býr í því snilldarkvæði og
hreytti illu í skáldið. Hið dula og
djúpa tilfinningalíf Stefáns átti
stundum torleiði á prent.
Þá er grein um heimkomu Stef-
áns til íslands 1917. Aldrei verð-
ur þeim fullþakkað sem fyrir því
heimboði stóðu. Gleði skáldsins
var rík og dýrmæt eru þau ljóð er
af förinni spruttu. Þetta heimboð
er einn af sólskinsblettum í sögu
íslands.
í þriðja lagi er birtur formáli
Finnboga fyrir 3. bindi úrvals af
bréfum til Stefáns G., merk grein
og fróðleg. í öllu ferst Finnboga
vel við meistarann við Kletta-
fjöll.
í „Úr sögu Safnahússins við
Hverfisgötu" og skyldum grein-
um kemur berlega í ljós tregðan
og íhaldssemin sem jafnvel hinir
bestu menn eru haldnir þegar um
menningarmál er að ræða. Það er
eins og þeir spyrji of oft hvort
þetta eða hitt borgi sig. Hvað
skyldi vera mikið til af bókum,
handritum og verðmætum minj-
um að byggja yfir hefði skapend-
ur þessara hluta haft sömu spurn
á vörum? Borgar sig að skrifa,
yrkja, safna forngripum, varð-
veita þjóðmenninguna? En yfir
söfnin var þó byggt.
Að lokum vil ég nefna gagn-
merka grein um vináttu og bréfa-
skipti Halldórs Hermannssonar
og Sigurðar Nordals. Greinin er
rituð í tilefni af aldarafmæli Hall-
dórs Hermannssonar 1978. Báðir
þessir andans höfðingjar báru
sögu og menningu þjóðarinnar
mjög fyrir brjósti. Bréfaskipti
þeirra vitna unt það fyrst og
fremst. Þeir litu ekki á fortíðina
sem félagslegt vandamál heldur
afrekstíð andans og þeir unnu
markvisst, leynt og ljóst, að
undirbúningi þess að fá handritin
heim. Bak við tjöldin hafði lengi
verið höggvið í þann múr er lukti
þá dýrgripi í danskri skemmu og
af mörgum hugsjónamönnum.
Og heim komu þau um síðir.
Þessi grein varpar m.a. Ijósi á
brot úr þeirri sögu.
„Tunga dauðlegra manna eru
vökur, á henni liggja margar ým-
iss konar ræður, og vítt er rúm-
svæði orðanna", eins og mælti
Eneas við Akkils forðum.
Þökk fyrir Ord og dæmi, Finn-
bogi.