Dagur - 30.01.1984, Page 2
2 - DAGUR — 30. janúar 1984
Telur þú æskilegt
að álver rísi við
Eyjafjörð?
Baldur Bragason:
Að svo stöddu myndi ég ekki
álíta rétt að reisa álver við
Eyjafjörð, aðallega af meng-
unarástæðum.
Erna Túliníus:
Já, það verður að efla atvinnu-
líf hér. Ég held að ekki þurfi
að óttast mengun vegna þess
hve fullkomin hreinsitæki eru
orðin.
Haukur Ársælsson:
Það er æskilegt að álver sé við
Eyjafjörð, því að það byggir
upp atvinnu. Og ég tel alla
stóriðju æskilega.
Jónína Matthíasdóttir:
Ég er á móti álveri, við höfum
hingað til lifað hér á Akureyri
á ýmsu öðru en álveri og við
ættum að geta byggt upp
eitthvað sem er meira tengt
náttúrufari hér um slóðir. Auk
þess þurfum við á tá eitthvað
sem er fljótara í gang en álver
myndi verða.
Það var kunnuglegt andlit er
blasti við okkur Dags-mönnum
er við litum inn í verslun Kaup-
félags Eyfirðinga á Hauganesi
á dögunum. Maðurinn með
kunnuglega andlitið stóð við
kæliskáp verslunarinnar og
hélt á pappakassa undir ann-
arri hendinni, en með hinni
tók hann hverja mayonnaise-
dósina af annarri og raðaði í
kæliskápinn.
Karl Steingrímsson heitir mað-
urinn og býr á Akureyri þótt
hann hafi um nokkurt skeið
gegnt stöðu útibússtjóra KEA á
Hauganesi. Karl kláraði að raða
úr kassanum í kælinn en bauð
okkur síðan inn á skrifstofu sína.
„Það er um eitt ár síðan ég tók
við starfi útibússtjóra hérna,“
sagði Karl er við höfðum hreiðr-
að um okkur með kaffibolla í
hendinni. „Mér hefur líkað mjög
vel hér, hér er ekkeít nema
ágætisfólk og það má segja að ég
hafi fallið inn í mannlífið hér.
Reyndar er svo komið að ég hef
ákveðið að setjast hér að, það
stendur einungis á að selja húsið
á Akureyri áður en hafist verður
handa um að byggja hérna.“
- Nú sáum við á leið okkar til
þín að hér er búið að byggja
mörg glæsileg íbúðarhús. Býr
fólk vel hér?
„Það má segja það, og hér er
duglegt fólk. Útgerð er mikið
stunduð og nokkuð margar út-
gerðir eru á staðnum en þær eru
allar smáar í sniðum. En hér er
vinnsla hjá öllum aðilum, þeir
veiða fiskinn og verka í skreið og
salt, pakka honum og ganga frá
honum í skip. Hér á Hauganesi
snýst allt um útgerð og það hefur
verið næg atvinna. Aðeins hefur
komið fyrir að fólk hafi sótt
vinnu til Hríseyjar og hefur það
þá farið með ferjunni á morgn-
ana og komið heim á kvöldin.
- Og menn gefa sér tíma til
þess að sinna áhugamálum?
„Já það er óhætt að segja að
félagslíf sé blómlegt. Við höfum
hér mjög góða íþróttaaðstöðu á
sumrin, það er grasvöllur hér og
verið að byggja malarvöll og við
höfum einnig sundlaug yfir
sumarmánuðina. Þá eru hér
klúbbar og félög eins og kvenfé-
lag, lionsklúbbur og ungmenna-
félag og það er verið að byrja
með skák og bridge og fleira
mætti nefna. Það er alveg óhætt
að segja að mannlíf hér á Hauga-
nesi sé í mjög góðu lagi og það er
alls engin kreppa hvað það
snertir.“
- Nú býrð þú ennþá á Akur-
eyri og ekur í vinnu á hverjum
degi. Heldur þú að Akureyringar
almennt viti um Hauganes? Þessi
staður er ekki mikið í sviðsljós-
segir Karl Steingrímsson útibússtjóri Kaup
félags Eyfirðinga þar á staðnum
inu og blasir ekki við þegar ekið
er um þjóðveginn.
„Ég er sannfærður um að þeir
eru margir sem vita ekkert um
þennan stað og hafa ekki komið
hingað. Einn maður inn á Akur-
eyri sagði við mig þegar ég sagði
honum að ég væri farinn að vinna
í Kaupfélaginu hér: „Vinnur þú
einn þarna?“ Hann hélt að hér
væri einhver smáhola og það væri
nóg að hafa einn mann.“
- Nú er byggð nokkuð strjál
hér í Árskógshreppi, hvernig
gengur að samræma hagsmuni
manna sem búa á Hauganesi, á
Árskógssandi og í sveitunum í
hreppnum?
„Það hefur að ég held gengið
i nokkuð vel. Nú virðist vera stefnt1
að því að þjónustufyrirtæki verði
sem mest hér upp við þjóðveg-
inn. Þar er skóli, sparisjóður,
bifreiðaverkstæði og búið að
reisa trésmíðaverkstæði og það
er vilji fyrir því að verslun Kaup-
félagsins verði flutt þangað upp-
eftir þannig að hún verði meira
miðsvæðis.
Það er eðlilega nokkur and-
staða gegn því hér á Hauganesi,
fólk hefur jú haft verslunina hér
í þorpinu og það verða viðbrigði
að þurfa að sækja allt uppeftir en
þó held ég að það sé skilningur
fyrir þessu þegar á heildina er
litið.“
- Það er ekki viðeigandi að |
tefja Karl lengur, frammi í versl-
uninni er greinilega nóg að gera
og Karl þarf sennilega að vera
viðstaddur. Við spyrjum hann að
lokum hvort verslunin sjái við-
skiptavinum sínum fyrir öllu því
sem þeir þurfi á að halda.
„Ég held það megi segja það.
Við erum hér með alla matvöru
og sitt lítið af hverju sem t.d. á
Akureyri myndi heyra undir hin-
ar ýmsu deildir Kaupfélagsins.
Þannig erum við með vörur frá
skódeild, byggingavörudeild og
áfram mætti telja. Við reynum að
sinna þörfum okkar fólks eftir
megni og útvegum þá það sem
vantar ef þannig stendur á,“
sagði Karl.
Karl Steingrímsson í versluninni á Haugancsi.
„Engin kreppa
í mannlífinu
á Hauganesi“
Snúður eða hundshaus
„Sveitamaður“ skrifar:
Það er tilgangslaust fyrir hunda-
eigendur að setja upp hundshaus
þótt mótmælt sé hundahaldi í
þéttbýli. Staðreyndirnar tala sínu
máli. Mikið hefur verið rætt um
hundahald í blöðum að undan-
förnu, enda von eins og málum er
nú komið. Það skal engum lá þótt
hann langi til að eiga hund, þótt
hann búi í bæ eða borg, en sá
hinn sami verður þá líka að gera
sér fulla grein fyrir því að þá skuli
hann fara eftir settum reglum þar
um. Þar á ég við að hundar gangi
ekki lausir og fullnægt sé skilyrð-
um um hreinsun þeirra sam-
kvæmt lögum og gjöld greidd,
sem mælt er fyrir í reglugerðum
sem settar eru þar um á hverjum
stað.
Ég fæ nú samt ekki fundið
hvaða tilgangi slíkt hundalíf
þjónar þegar þessi dýr eru lokuð
inni, eða bundin við staur úti í
garði mestan hluta sólarhrings-
ins, nema þá í hæsta lagi að eig-
andinn taki rögg á sig snemma að
morgni eða seint að kvöldi, klæði
sig skjóllega, leysi hundinn og
labbi sig út á götu með hann (ef
til vill af illri nauðsyn þó) því
auðvitað þurfa þessi dýr, eins og
önnur að losa sig við úrgang sinn,
nú er það tímaspursmál í mörg-
um tilvikum hvað hægt er að
komast langt áður en athöfnin
hefst, t.d. á lóð nágrannans, eða
nokkuð lengra.
Það er því miður staðreynd
sem maður horfir oft á að hund-
arnir leita gjarnan uppi lausa
mold eða sand til að skíta í.
Næsta dag koma svo litlu börnin
okkar með rekurnar sínar og bíl-
ana til að moka og leika sér á
þessum slóðum. Það var talað um
það með mikilli fyrirlitningu hér
áður fyrr ef börn létu upp í sig
lambaspörð, en ætli það sé ekki
þokkaleg fæða, miðað við að
sleikja hundaskít af litlu höndun-
um sínum áður en farið er í vettl-
ingana. Þið sem eigið hunda sem
þið viljið ekki farga ættuð að
hugsa þessa hlið málsins og finna
góða og örugga lausn þar á. Þetta
má ekki koma fyrir, það vekur
andúð og ógeð á öllu hundahaldi
í þéttbýli.
Ég vil skora á alla þá, sem orð-
ið hafa fyrir slysum af völdum
hunda að láta til sín heyra, Þetta
er ekkert einkamál, þetta er mál
allra þeirra, sem eiga hunda og
þeirra sem þurfa að búa við það
að hundur nágrannans sé í svo
löngu tjóðurbandi að ekki sé ör-
uggt fyrir börn eða fullorðið fólk
að nota sína eigin lóð af ótta við
að verða lemstraður af áreitni
hunds nágranna síns.