Dagur - 01.02.1984, Page 4

4 - DAGUR -1. febrúar 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GlSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRÍKUR ST. EIRlKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Raunhæfa kjarasamninga
Nú er öllum orðið það ljóst að ríkisstjórnin hefur náð
verulegum árangri í baráttunni við verðbólguna.
Árangur þessi kemur best fram í því að á seinustu
mánuðum hafa vextir lækkað fimm sinnum og veruleg-
ar líkur má telja á að þeir lækki enn meira á næstu
vikum. Þá má einnig benda á að vöruverð stendur nú
nánast í stað og sumar vörur jafnvel lækka í verði. Það
er staðreynd að vísitala matvöru lækkaði lítið eitt í des-
ember, ekki vegna aukinna niðurgreiðslna úr ríkissjóði,
heldur vegna almennrar lækkunar eins og t.d. á ávöxt-
um og sykri.
Engum blandast hugur um að þessi árangur í glím-
unni við verðbólguna hefur í för með sér verulegar kjara-
bætur ekki síst fyrir þá sem hafa úr litlu að spila, eða
eru skuldugir vegna húsnæðisbygginga eða -kaupa.
Óðaverðbólgan sem áður ríkti og þær stórgölluðu að-
ferðir sem giltu við útreikning verðbóta á laun léku hins
vegar verst þessa þjóðfélagsþegna sem nú hafa allt að
vinna.
Það er því mjög áríðandi að þeir kjarasamningar sem
nú eru framundan hleypi ekki af stað nýrri verðbólgu-
skriðu með því að fela í sér tilraun til að skipta meiru en
aflað er. Af slíkum samningum hlýtur þjóðin að hafa
fengið meira en nóg. Þeir verða að vera innan þeirra
marka sem stjórnvöld hafa sett sér og líklegt má telja
að þjóðarbúið þoli eins og nú er ástatt. Þá er og ljóst að
það htla svigrúm sem fyrir hendi kann að vera verður
að nýta til að bæta hag þeirra sem nú eiga við verulega
örðugleika að stríða. Nauðsynlegt er að um þetta náist
fullkomin samstaða.
Flest erum við þannig sett að við getum hert ólina en
þó eru nokkrir sem ekkert svigrúm hafa, mega ekki við
neinu. Því betur mun þessi hópur ekki vera mjög fjöl-
mennur ef marka má niðurstöður úr láglaunakönnun
kjararannsóknanefndar en hann er til. Ætti því að vera
auðvelt að veita honum verulegar úrbætur án þess að
neitt fari úr böndum.
Svo virðist sem verkalýðsforystan hafi hvorki vilja né
getu til að semja sérstaklega um úrbætur fyrir þetta
fólk, heldur sé líklegt að þær kauphækkanir sem um
kann að semjast fari upp allan launastigann. Ef svc fer
er ljóst að lítið kemur í hlut hvers og eins en þó heldur
fleiri krónur til þess sem flestar hefur fyrir. Svona má
þetta ekki verða, því á ríkisstjórnin að bjóða viðsemj-
endum sínum þá upphæð sem svigrúm er talið vera fyr-
ir til launahækkunar eða kjarabóta í einu eða öðru formi
til þeirra lægst launuðu eða verst settu.
Sjálfsagt kemur menn til með að greina eitthvað á um
hvernig þessari upphæð yrði best varið og auðvitað
höfum við margsinnis heyrt þær röksemdir að hækkun
lægstu launa ýti upp á við þeim næst lægstu og svo koll
af kolli. En að þessu sinni hvorki mega né eiga stjórn-
völd að hlusta á slík rök. Nú eiga aðeins lægstu launin
að hækka, og treysti launþegaforystan sér ekki til að
semja á þennan hátt eiga stjórnvöld sjálf að ráðstafa
fjármagninu til fólksins eftir öðrum leiðum. Hvort sú
leið heitir afkomutrygging, húsaleigustyrkir, dagvistar-
greiðslur, tekjutrygging, fjölskyldubætur, neikvæður
skattur eða bara láglaunabætur skiptir ekki höfuðmáli.
Aðalatriðið er að koma aðstoðinni til þeirra sem þurfa á
henni að halda og það þarf að gerast fljótt. Nær öruggt
má telja að einhverjir annmarkar finnist og upp komi
hörð gagnrýni hvernig sem að málum verður staðið.
Einnig má telja fullvíst að einhverjir „óverðugir" njóti
bóta. Framhjá því verður aldrei komist. Ekkert slíkt má
koma í veg fyrir nauðsynlegar aðgerðir.
Látum ekki þau öfl sem með áróðri sínum reyna nú að
efna til upplausnar og sundrungar í þjóðfélaginu ná
undirtökunum. Mikilvægast af öllu er að sá árangur
sem náðst hefur í efnahagsmálum tapist ekki aftur,
kjarasamningar verði raunhæfir, atvinnuvegirnir styrk-
ist og allir haldi fullri atvinnu, um þetta verða stjórn-
völd og þjóðin öll að sameinast. G.B.
Fréttatilkynning frá jafnréttisnefnd Akureyrar:
Nefndin mótmælir
fáránlegri túlkun
fréttamanna
Af tilefni sem birt er hér með,
svo og fleiri rangfærslum sem
birst hafa í blöðum að undan-
förnu, óskar jafnréttisnefnd Ak-
ureyrar að koma eftirfarandi á
framfæri.
Eins og kunnugt er gerði Krist-
inn Karlsson, félagsfræðingur,
könnun á atvinnuþátttöku
kvenna og vinnumarkaðnum á
Akureyri. Þetta er fyrsta rann-
sóknarskýrsla sinnar tegundar
hérlendis, þar sem einungis er
byggt á opinberum upplýsingum.
Hins vegar nýtir Kristinn einnig
niðurstöður þeirra úrtakskann-
ana sem gerðar hafa verið á veg-
um annarra jafnréttisnefnda, til
að fá samanburð og betri heildar-
mynd.
Nefndin fagnar þeirri miklu
umræðu sem niðurstöður þessar-
ar könnunar hafa vakið, bæði í
fjölmiðlum og manna á meðal.
Hins vegar harmar nefndin a<j
ýmsir fréttamenn og fleiri sem
um þetta hafa fjallað opinber-
lega, skuli ekki hafa leitað sér
betri heimilda fyrir sínum skrif-
um en raun ber vitni. Þetta vekur
sérstaklega athygli nefndarinnar
vegna þess, að fréttamönnumn
var boðið að vera viðstaddir
kynningarfund nefndarinnar með
bæjarstjórn í byrjun desember
sl., þar sem bæði Kristinn Karls-
son kynnti niðurstöður og eðli
skýrslunnar og nefndin gerði ýt-
arlega grein fyrir, hvernig hún
teldi að nýta bæri þessar niður-
stöður. Þar kom m.a. skýrt fram
að heildarskýrslan yrði vélrituð
og síðan fjölrituð beint úr hendi
Kristins, m.a. tii afnota fyrir ýms-
ar stofnanir bæjarins, svo og aðra
sem gagn eða áhuga hefðu á að
nýta sér þær ýtarlegu upplýsingar
sem þar koma fram.
En eins og Kristinn gerði grein
fyrir á fundinum, er rannsóknar-
skýrsla af þessu tagi í eðli sínu
nokkuð tæknilegt og viðamikið
plagg, þar sem oft verður að
beita flóknum aðleiðslum við
öflun niðurstaðnanna. Hún er
þó vitanlega skiljanleg hverjum
þeim sem áhuga hefur að kynna
sér hana, en varla aðgengileg til
almennrar fræðslu, frekar en aðr-
ar skýrslur af slíku tagi.
Þar sem eitt af hlutverkum
nefndarinnar er að veita fræðslu
um jafnréttismál, beindi nefndin
því til bæjarstjórnar, og þá vitan-
lega í fullu samráði við Kristin
Karlsson, að unnin yrði mynd-
skreyttur fræðslubæklingur, sem
byggði á niðurstöðum könnunar-
innar og gæti m.a. hentað til jafn-
réttisfræðslu í skólum.
Bæjarstjórn hefur nú samþykkt
að veita kr. 20.000 til að hefja
undirbúning fyrir útgáfu á um-
ræddum fræðslubæklingi, en ann-
ar kostnaður við útgáfu hans bíð-
ur afgreiðslu fjárhagsáætlunar
Akureyrarbæjar.
Bæklingur þessi er vitanlega
allt annað verk en rannsóknar-
skýrsla Kristins, og ætlaður til
annarra nota. Gert er ráð fyrir að
bæklingurinn verði til sölu á al-
mennum markaði og er þess að
vænta að hann verði tilbúinn með
vorinu. Heildarskýrsla Kristins er
hins vegar þegar komin í fjölritun
og verður tilbúin innan fárra
daga. Verður henni dreift til ým-
issa stofnana bæjarins svo og
bókasafna.
Nefndin mótmælir hér með
þeirri fáránlegu túlkun að verið
sé að „færa skýrslu Kristins
Karlssonar um atvinnumarkað-
inn á Akureyri í það horf að hún
skiljist almennu fólki“ (Morgun-
blaðið 13. janúar, Þjóðviljinn
14.-15. janúar 1984).
Ónafngreind skrif um þetta
mál, sem birtust í íslendingi 20.
janúar sl. telur nefndin þess eðlis
að þau séu ekki svaraverð, og
torskilið hvaða ávinning blaðið
telur sig hafa af slíkum skrifum.
Akureyri 25. janúar 1984
1 jafnréttisnefnd:
Karólína Stefánsdóttir
Steinar Þorsteinsson
Ólafur B. Árnason
Bergljót Rafnar
Jón Kr. Sólnes
Guðrún Gísladóttir
áheyrendafulltrúi Jafnréttishr.
Ak.
Þakkir vegna
landsleiksms
— sem aldrei var leikinn
Þegar stjórn HSÍ fór þess á leit
við félögin Þór og KA að þau
aðstoðuðu við undirbúning á
landsleik í handknattleik sem
vera átti hér á Akureyri á milli
Islands og Noregs, var því að
sjálfsögðu vel tekið og undir-
búningur fór strax af stað.
Stjórnendur handknattleiks-
deildar Þórs og KA unnu þetta
verk sameiginlega, en skilyrði
HSÍ fyrir því að þessi leikur yrði
hér á Akureyri var sá, að kostn-
aður hér yrði enginn, þar eð það
kostaði um 80.000,00 að fljúga
með liðin hingað.
Mikill áhugi var hér á Akureyri
fyrir þessum leik, og nú lögðust
allir á eitt að gera þennan leik
sem glæsilegastan.
Valur Arnþórsson kaupfélags-
stjóri bauð fyrir hönd KEA
landsliðsmönnum í mat á Hótel
KEA að leik loknum, og einnig
áttu þeir að fá þar hressingu fyrir
leik. Blómabúðin Akur gaf glæsi-
lega blómvendi til að gefa fyrir-
liðum fyrir leikinn.
Dagsprent prentaði miða
endurgjaldslaust og Sérleyfisbílar
Akureyrar buðust til að aka leik-
mönnum af og á flugvöll.
Forráðamenn verslananna
Hlíðasports og Sporthússins
sögðu það sjálfsagt að þar færi
fram forsala fyrir Ieikinn og um
hádegi á laugardag höfðu þeir
selt tæpa 900 miða.
Danski konsúllinn á Akureyri,
Gísli Konráðsson, útvegaði strax
stóran danskan fána til að hafa í
Höllinni, en dómarar leiksins
áttu að vera danskir. Ríkisút-
varpið á Akureyri útvegaði
norska og íslenska þjóðsönginn á
spólu, og í Höllina voru flutt
mikil hljómflutningstæki til að
leika úr þjóðsöngvana. Þá aug-
lýsti fjöldi fyrirtækja á Akureyri
í leikskrá sem fylgdi aðgöngu-
miðum. Síðast en ekki síst ákvað
bæjarráð að gefa eftir prósentu-
leigu á seldum miðum í Höllina.
Sem sagt allir lögðust á eitt um að
þessi leikur gæti farið fram, og
þá um leið að HSÍ hefði af hon-
um góðar tekjur. Þegar það síðan
var ljóst að ekki var flugveður til
Akureyrar á laugardaginn bauð
formaður HSÍ að síðasti leikur-
inn þ.e.a.s. leikurinn á sunnudag
yrði á Akureyri. Þetta þótti gott
boð og var þegið með þökkum af
þeim sem að undirbúningnum
stóðu. Af þessu varð hins vegar
ekki einhverra hluta vegna og ber
að harma það.
Fyrir hönd íþróttafélaganna
Þórs og KA viljum við þakka
öllum þeim fjölmörgu sem að-
stoðuðu við þessa framkvæmd,
og ennþá lifum við í voninni um
að landsleikur í handbolta verði
í hinni glæsilegu íþróttahöll
vorri.
Ólafur Ásgeirsson.