Dagur - 10.02.1984, Blaðsíða 2

Kveðja frá
Kaupfélagi
Eyfirðinga
Viö sáum félaga okkar, Sigurð
Óla Brynjólfsson, í síðasta sinn
á fundi stjórnar kaupfélagsins 9.
janúar síðast liðinn.
Sennilega hefur það hvarflað
að okkur öllum, sem þar vorum
saman komin, að vel gæti svo far-
ið að þetta yrðu okkar síðustu
samfundir, svo mjög sem honum
var brugðið frá því sem hann átti
að sér að vera. Ekki svo að skilja
að hann væri dapur eða niður-
dreginn, hann tók þátt í um-
ræðum og sýndi sama áhuga á
málefnum og jafnan áður. En
hann bar greinilega með sér
merki sjúkleikans og honum var
þungt um mál.
Sigurður Óli var óhvikull liðs-
maður í samvinnustarfinu frá
unga aldri og gerðist snemma
áhugasamur kaupfélagsmaður.
Hann vaY kosinn annar endur-
skoðandi Kaupfélags Eyfirðinga
á aðalfundi þess 1963 og gegndi
því trúnaðarstarfi til þess er hann
var kosinn í félagsstjórnina 1972.
í framhaldi af því var hann þá
þegar kosinn varaformaður
stjórnarinnar, og það var hann til
dauðadags.
Það er ekki líklegt að neinn
okkar gleymi Sigurði Óla, sem
störfuðum með honum á þessum
vettvangi né heldur aðrir, sem
voru samverkamenn hans á
öðrum sviðum. Pað er stundum
talað um leiftrandi gáfur manna.
Mér koma þessi orð fyrst í hug,
þegar ég minnist Sigurðar. Hann
var svo skemmtilega skarpur í
hugsun og snöggur að átta sig á
málum og draga röklegar álykt-
anir af gefnum forsendum. Þar
birtist stærðfræðingurinn og
kennarinn Sigurður ÓIi. Jafn-
framt kunni hann ágætlega að
setja fram hugsanir sínar á skýru
og skiljanlegu máli.
Skerpan og áhuginn á öllu,
sem um var að ræða, einkenndu
Sigurð líklega öllu öðru fremur.
Hlutleysi gagnvart málefnum var
honum fjarri skapi, hann vildi
taka afstöðu og gerði það hik-
laust án þess þó að bíta sig þar
fastan, ef ný viðhorf komu fram.
Með slíkum mönnum er best að
vinna. Hann hafði afskaplega
gaman af rökræðum og sótti og
varði mál af fjöri og kappi. Hon-
um var mjög lagið að nálgast við-
fangsefnin frá fleiri hliðum og
komast að niðurstöðu með því að
beita rökvísinni frá gagnstæðum
sjónarmiðum.
En við, sem sátum með honum
í stjórn KEA, þekktum hann
best sem samvinnumanninn Sig-
urð Óla. í því hlutverki var hann
heill eins og í öðru, þar var ekk-
ert hik eða hátfvelgja. í afstöðu
hans til mála kom það jafnan
fram, að hann leit stórt á hlut-
verk Kaupfélags Eyfirðinga og
var stoltur af afrekum þess. En
jafnframt gerði hann sér grein
fyrir því, flestum öðrum betur,
að vandi fylgir vegsemd hverri.
Það var fjarri hugsun hans, að
félagið gæti lifað á fornri frægð,
horft yfir farinn veg og unnin
verk, séð að þau voru harla góð
og látið þar við sitja.
Oft kom það fram í máli hans,
hve mjög hann fann til ábyrgðar
Kaupfélagsins gagnvart al-
mennum framfaramálum og eink-
um atvinnumálum í byggðum
Eyjafjarðar. Þess vegna var hann
oftast hvetjandi, þegar um það
var að ræða, að félagið tæki þátt
í einu eða öðru verkefni á at-
vinnusviðinu, sem virtist horfa til
almannaheilla, en slík verkefni
hafa tilhneigingu til að koma á
borð kaupfélagsstjórnar.
Þetta sjónarmið var honum
ríkt í huga: Er þetta fyrirtæki,
sem um er að ræða, nytsamlegt,
gegnir það einhverri brýnni þörf,
skýtur það nýjum stoðum undir
almannavelferð í byggðum Eyja-
fjarðar? Ef fyrirtækið gerði
þetta, þá var sjálfsagt að skoða
vel, hvort félagið gæti ekki lagt
hönd á plóg, jafnvel þótt það
byndi þar hluta af fjármagni sínu
án þess að geta sem slíkt vænst af
því beins hagnaðar.
Jafnframt þessu var Sigurður
Óli þó hinn raunsæi maður, sem
jafnan vildi sjá fótum sínum
forráð, líka og ekki síst sem
stjórnarnefndarmaður í félagi í
almannaeigu. Hann skildi manna
best, og lét það oft í ljós, að eng-
inn maður og ekkert félag getur
lifað á hugsjónum einum saman
og góðum vilja til að rétta alstað-
ar fram hjálpandi hönd. Það þarf
líka heilbrigðan fjárhagslegan
grundvöll fyrir helst öllu sem gert
er, ef ekki á illa að fara að
lokum.
Þetta er aðeins lítið brot, og
kannski tilviljunarkennt, af því,
sem kemur upp í huga okkar,
samstarfsmanna Sigurður Óla,
þegar við minnumst samveru
með honum á mörgum fundum á
mörgum árum. Hann var
skemmtilegur áhugamaður, sem
gott var að hafa sér við hlið. Með
hann okkar á meðal gátu fundir
ekki orðið daufir og leiðinlegir.
Hann var ógleymanlegur maður.
Ég vil fyrir hönd stjórnar KEA
og eyfirskra samvinnumanna
votta minningu Sigurður Óla
Brynjólfssonar virðingu og þökk,
en ekkju hans, Hólmfríði, og af-
komendum þeirra samúð við
fráfall hans ótímabært.
Hjörtur E. Þórarinsson.
í dag er til moldar borinn Sigurð-
ur Öli Brynjólfsson, sem verið
hefur kennari og bæjarfulltrúi
hér á Akureyri um langt árabil.
Þó Sigurður Óli hafi átt við veik-
indi að stríða að undanförnu kom
fráfall hans mjög á óvart og skilur
eftir sig stórt og vandfyllt skarð í
röð þeirra, sem unnið hafa með
honum að bæjarstjórnar- og fé-
lagsmálum fyrir framsóknarmenn
á Akureyri. Að loknu háskóla-
námi hóf Sigurður Óli kennslu
við Gagnfræðaskóla Akureyrar
og starfaði hann þar og við Iðn-
skólann á Akureyri til dauða-
dags.
Sigurður Óli var ágætur kenn-
ari og ávann sér vinsældir og
traust bæði nemenda sinna og
samkennara.
Það fór því ekki hjá því að eftir
honum yrði tekið á öðrum vett-
vangi og fljótt var leitað til hans
um þátttöku í félagsstarfi og
bæjarmálastarfi framsóknar-
manna, þar sem skoðanir hans og
málflutningur öfluðu honum fylg-
is og vinsælda innan raða fram-
sóknarmanna og meðal annarra
bæjarbúa.
Sigurður Óli var fyrst kjörinn
bæjarfulltrúi árið 1962 og var síð-
an endurkjörinn í bæjarstjórn í
öllum bæjarstjórnarkosningum
til dauðadags. Öllum þeim trún-
aðarstörfum, sem honum voru
fengin í hendur gegndi hann með
miklum sóma.
Störf bæjarfulltrúa og þeirra er
láta sveitarstjórnarmál til sín
taka eru mismikið þökkuð, en
ekki er vafi á því að Akureyring-
ar munu minnast starfa Sigurðar
Óla að bæjarmálum á Akureyri
með þakklæti og virðingu. Hann
reyndi ætíð að beina bæjarmálum
og umræðum um þau inn á já-
kvæðar brautir og draga fram já-
kvæðar hliðar hinna ýmsu mála.
Þau stjórnmál sem Sigurður ÓIi
ástundaði voru mannbætandi, og
manngildið setti hann öðrum
verðmætum ofar.
Undirferli og pólitískar ref-
skákir voru fjarri hans eðli, því í
hans huga voru stjórnmál fyrst og
fremst það, að hafa bætandi áhrif
á umhverfi sitt og samborgara
sína.
Víðsýni hans birtist m.a. í því,
að Iíta ætíð á hagsmuni Akureyr-
ar í samhengi við landshagi og
samræma áhugamál hinna ein-
stöku byggðarlaga þjóðarhags-
munum.
Við fráfall Sigurðar Óla höfum
við Akureyringar misst ágætan
og starfsaman borgara, en við
megum muna það að þeir einir
missa mikið, sem mikið hafa átt.
Við sem þetta ritum áttum
mörg hver þess kost að vera nem-
endur Sigurðar Óla, starfa með
honum að félagsmálum eða njóta
leiðsagnar hans í bæjarmálum
um lengri eða skemmri tfma. í
huga okkar allra er mikill sökn-
uður, en þakklæti fyrir liðinn
samstarfstíma og kveðjum við
góðan félaga með virðingu og
þökk. Mestur er þó missir og
söknuður nánusta aðstandenda
hans, eiginkonu, barna, barna-
barna og systkina.
Við færum þeim öllum dýpstu
samúðarkveðjur og óskum þeim
guðsblessunar og styrks vegna
þess mikla söknuðar og reynslu
sem fráfall Sigurðar Óla veldur.
Þeirra huggun megi vera, að
það lifir sem hann kenndi.
Blessuð sé minning Sigurðar
Óla.
Bæjarfulltrúar og varabæjarfull-
trúar Framsóknarflokksins á Ak-
ureyri.
Stjómir Framsóknarfélaganna á
Akureyri og Fulltrúaráðsins.
Kveðja frá
starfsmönnum
Dags
Sigurður Óli Brynjólfsson er lát-
inn langt um aldur fram. Þó var
eins og það kæmi mönnum ekki
á óvart að heyra um alvarleg
veikindi hans, því hann kunni
ekki að hlífa sér. Allir sem til
hans þekktu vissu, að því er virt-
ist betur en hann sjálfur, að
eitthvað gekk að og að taka þyrfti
tillit til þess. Ef til vill vissi hann
þetta allt sjálfur, en það hentaði
einfaldlega ekki hans lífsstfl að
slaka á og draga úr hraðanum.
Það er mikil eftirsjá í Sigurði
Óla. Ég kynntist honum fyrst fyr-
ir rúmlega fjórum árum, þegar ég
hóf störf á Degi, en hafði þó
heyrt af þessum atkvæðamikla
bæjarfulltrúa norður á Akureyri,
áður en ég sjálfur fluttist þangað.
Sigurður Óli átti um langt árabil
sæti í blaðstjórn Dags og sem
slíkum kynntist ég honum fyrst,
en fljótlega sem góðum vini og
óvenju hreinskiptum manni.
Maður vissi alltaf hvár hann stóð
og það kann að vera sjaldgæfur
kostur á stjórnmálamanni. Enda
held ég að Sigurður Óli hafi
aldrei litið á sjálfan sig sem „al-
vöru“ stjórnmálamann, þrátt fyr-
ir þau miklu og varanlegu áhrif
sem hann hafði á stefnu og störf
bæjarstjórnar Akureyrar. Hann
var fyrst og fremst félagshyggju-
maður iaus við lævísi og pot, sem
einkennir margt í stjómmálum
nútímans og líklega allra tíma.
En hann gat beitt sér af alefli,
teldi hann málstaðinn réttan.
Hann gat líka beygt sig fyrir góð-
um rökum og taldi sig ekki minni
mann fyrir vikið.
Sigurður Óli sýndi málefnum
Dags geysimikinn áhuga og það
var ekki lítils virði fyrir okkur
sem þar störfuðum með honum
að finna þann eldlega áhuga sem
í honum bjó. Á nokkrum undan-
förnum árum hafa orðið miklar
breytingar á allri starfsemi
blaðsins. Þegar starfsmenn lögðu
fram sínar hugmyndir um veru-
lega stækkun, eigin prentsmiðju
og stærra húsnæði var Sigurður
tregur til í fyrstu. Taldi of mikið
í fang færst og of mikil áhætta
tekin. En þessi mótstaða reyndist
ekki djúptæk, heldur var hann
aðeins að reyna í okkur þolrifin.
Hann kom með mótrökin og
sættist síðan ánægður á rökin fyr-
ir breytingunum, þegar hann
heyrði að þau voru nógu góð.
Þetta var eins konar hugarleik-
fimi, keppni í rökvísi. Innst inni
og allan tímann vildi Sigurður Óli
að við hefðum rétt fyrir okkur,
því honum var það ekki síður
kappsmál en okkur að auka veg
blaðsins sem mest. Hann sagði
mér síðar að það sem hefði þó
e.t.v. ráðið úrslitum hafi verið
þau rök okkar, að við starfs-
mennirnir værum tiltölulega ung-
ir og hressir og til í flest og þá
orku ætti blaðið að nýta í ystu
æsar. Svona tal líkaði Sigurði
Óla, en þó aðeins að gætni og
hagsýni væri viðhöfð. Sjálfur
hefur hann líklega aldrei talið
eftir sér að leggja alla sína orku í
þau málefni sem hann vann að.
Það var gaman að sitja á rök-
stólum með Sigurði Óla. Hann
talaði ávallt við alla sem jafningja
og var aldrei yfirlætisfullur gagn-
vart þeim sem minna vissu um
málin. Með okkur Sigurði þróað-
ist einstakt trúnaðarsamband og
við hann gat ég rætt um hvers
kyns vandamál. Hann var skiln-
ingsríkur og ráðagóður, eins og
þeir einir geta verið sem ekki eru
sjálfir fullir af sjálfsáliti eða
hroka. Hann gat sett sig svo
gjörsamlega í sporin manns að
við sjálft lá að hann yfirtæki
áhyggjurnar og angrið, ef um
eitthvað slíkt var að ræða. Á hinn
bóginn var auðvelt að gleðjast
með honum á góðum stundum.
Við Dagsmenn áttum margar
góðar stundir með Sigurði Óla.
Hann virtist leitast eftir félags-
skap okkar, sér yngri manna, og
oftar en ekki var léttara yfir hon-
um þegar hann fór, eftir svolítil
gamanmál með alvarlegu ívafi.
Hann sagði okkur til syndanna,
ef honum fannst ástæða til, en
þó þannig að ekki var hægt að
reiðast ábendingum hans, heldur
full ástæða til að taka mark á
þeim. Hann var einnig búinn
þeim fágæta hæfileika að leyfa
mönnum að heyra um það sem
honum fannst þeir hafa vel gert.
Starfsmenn Dags sakna Sig-
urðar Óla og syrgja ótímabært
fráfall hans. Góður vinur og fé-
lagi er genginn. Hann naut
óskiptrar virðingar okkar og var
þó alltaf einn af okkur. Minning-
in um hann mun ylja um ókomin
ár. Eftirlifandi eiginkonu hans,
afkomendum og ættingjum
öðrum vottum við okkar dýpstu
samúð.
Hermann Sveinbjörnsson.
Ég vil kveðja vin minn Sigurð
Óla Brynjólfsson bæjarfulltrúa,
sem dó 31. janúar sl., með
nokkrum orðum.
Sigurður Óli fæddist í Glerár-
þorpi en ólst upp í Ytra-Krossa-
nesi á bjargálna menningarheim-
il'i. Okkar kynni hófust sumarið
1948, en þá unnum við saman í
Krossanesverksmiðjunrii. Þetta
var síldarleysisár og því gafst tími
til samræðna um stjórnmál og
stærðfræði. Þessi greindi 19 ára
piltur hélt vel á sínu og ávann sér
virðingu mína, sem hefur aukist
með nánari kynnum, því hann
var vel gerður hæfileikamaður.
Við bæjarstjórnarkosningarnar
1962 urðum við samferða inn í
bæjarstjórn og þar störfuðum við
saman í tuttugu ár. Með okkur
tókst góð samvinna þótt ekki
værum við í sama stjórnmála-
flokki.
Sigurður Óli lagði sig fram við
að ná sem breiðustu samstarfi við
afgreiðslu mála, vildi sem minnst
láta kenna aflsmunar, þó form-
legur meirihluti væri til. Hann á
drjúgan hlut að því að bæjar-
stjórn Akureyrar varð landsfræg
fyrir eindrægni og gott samstarf.
Ákureyrarbær sér nú eftir góðum
bæjarfulltrúa og góðum manni.
Sigurður Óli var einlægur sam-
vinnumaður, og réði sú hugsjón
gerðum hans frekar en flokks-
hollusta.
Á háskólaárum sínum kynntist
hann eftirlifandi konu sinni
Hólmfríði Kristjánsdóttur frá
Holti í Þistilfirði. Þau eignuðust
fimm börn, 4 dætur og einn son,
allt er þetta mannvænlegt fólk,
eins og það á kyn til.
Sigurður Óli var ósérhlífinn og
kappsfullur en enginn fjárafla-
maður. Hann vildi umfram allt
láta gott af sér leiða. Hann var
góður sonur og bróðir og góður
heimilisfaðir.
Við hjónin sendum Hólmfríði,
börnunum og systkinum Sigurðar
Óla innilegar samúðarkveðjur.
Við þökkum samfylgdina og
kveðjum hann með söknuði.
Ingólfur Árnason.
Kveðja frá
starfsfélögum
við Iðnskólann
á Akureyri
Það er erfitt að trúa því að félagi
okkar og vinur, Sigurður Óli,
skuli nú vera horfinn af hinu
jarðneska sjönarsviði. Hann,
sem reif okkur upp úr lognmollu
hversdagsleikans á kennarastof-
unni með leiftrandi hnyttni sinni
og skarpskyggni. Hann, sem átti
svo auðvelt með að leysa hverja
þraut og gera flókna hluti ein-
falda með einbeitni sinni og rök-
vísi. Hann, sem bar sjálft lífið og
hressileikann með sér hvert sem
hann fór. Nú er sæti hans autt og
stórt skarð fyrir skildi. Við finn-
um það best nú, þegar hann er
ekki lengur á meðal okkar.
Það hefur hvílt skuggi yfir
starfi Iðnskólans frá því veikindi
Sigurðar Óla urðu staðreynd sem
varð ekki umflúin. Síðustu vik-
urnar var beðið og vonað. Hlýjar
hugsanir og bænir streymdu héð-
an að sjúkrabeði hans, en örlögin
urðu ekki umflúin. Þriðjudaginn
31. janúar barst okkur helfregn-
in. Tryggur vinur og elskulegur
félagi var hrifinn brott úr röðum
okkar, og við sitjum hnípin eftir
í þögulli spurn. Én þótt við séum
ekki sátt við hinn þunga örlaga-
dóm, verður honum ekki hnekkt.
Nú eigum við aðeins eftir minn-
inguna um góðan dreng, - kæra
minningu sem við erum innilega
þakklát fyrir.
Við sendum Hólmfríði, börn-
unum og öðrum aðstandendum
Sigurðar Óla Brynjólfssonar
innilegustu samúðarkveðjur í
sorg þeirra.
Guð blessi og geymi vininn
okkar góða.
Skólastjóri og kennarar.
Lengi mun hans lifa rödd
hrein og djörf um hæðir, lautir.
J.H.
Við sátum aldrei sömu megin við
borðið öll þessi tuttugu ár sem
við vorum saman í bæjarstjórn,
jafnvel ekki heldur í þröngbýli
bæjarráðs. Það var hlutskipti
okkar löngum stundum, að vera
einhvers konar liðsoddar ólíkra
sjónarmiða og andstæðra flokka.
Við vorum fjarskalega oft ósam-
mála og deildum ósjaldan. En við
rifumst aldrei. Hvorugur þurfti í
því efni nokkurs að iðrast.
Skammir eða persónuleg sáryrði
fóru ekki á milli okkar. En við
háðum langvinnt taugastríð sem
sannarlega var ákaflega slítandi.
Þegar mikið lá við, kunnum við
líka að ganga yfir gólf þvert - og
átti Sigurður oftar frumkvæðið -
til sátta og samkomulags. Og
samkomulag við Sigurð Óla stóð.
Hann var mjög ráðríkur, enda
er stjórnmálamaður til þess að
stjórna. Hann var þolgóður og