Dagur - 16.03.1984, Blaðsíða 11
16. rriars 1984 - DAGÍIR - 1'i
Mars-sól
„Nei, ég fæ aldrei kvef svo þetta er
allt í lagi,“ sagði stráksi kotrosk-
inn og hoppaði aftur útí. Þeir voru
tveir Innbæingar af yngri gerðinni
staðráðnir í því að nú væri sumar-
ið komið og busluðu í sjónum við
Árnagarð í góðviðrinu á miðviku-
daginn. Reyndar fengust þeir til
að viðurkenna að þeim væri kalt,
enda aðeins í stuttbuxum. Gam-
anið var hins vegar ótvírætt og
þeir létu sig hafa það að skjálfa
svolítið. Þeir gáfu sér engan tíma
til að eyða orðum á kappklæddan
blaðamann - heldur hlupu útí sjó,
skvettu hvor á annan og höfðu
hátt.
Var einhver að tala um að nú
væri miður mars? - KGA.
Á helgum degi
mannkyni. Guö reisti hann upp
frá dauðum og gaf honum allt
vakl og heiðúr svo að fyrir hon-
um „skal hvert kné beygja
sig . . . og játa Guði föður til
dýrðar: Jesús Kristur er
Drottinn".
Heimurinn þarfnast auð-
mjúkra þjóna, sem vilja lifa fyrir
-' Guð og náungann. Það kostar,
stund viö borð heilagrar kvöld- að afnei'a sjaífunt ser. taka upp
máltíöar kvöldið fyrir krossfest- þr.SS n> s °k - OI.lu.1|'1'
.... Peim sem þao gera t stoðugleika
Texti: Lúk. 22,24-30
Þjórm allra rmm
hljóta vegsemd
I.ærisveinar Jesú voru að metast
um hver þeirra væri mestur, og.
það jafnvel á hinni mestu alvöru
ingu Jesú. Pctta sýnir okkur
hvernig við mennirnir erum. hve °g Þjóna honum og naunganum
djúp, við erum fallnir, hve blindir 8e‘ur Jesus un;. he,|öu' f
við erum og hversu b.enelaö y>n 'ngu. Pe,r skuh, s,„a tá borðs
verðmætamat okkar er. Menn 1 hans nk' st'orna meö
honum.
eru sífcllt að bera sig saman við
ÍÍZ” °* reyn‘' "* ” Til umhugsunar:
Jesús bendir lærisveinum sín- Neyð þeirra, sem ekki þekkja
um á að það cr þjónninn, sem er hann, sem kom til að þjóna og
mestur. Jesús er sjálfur gott dæmi gaf líí til lausnargjalds. kallar á
um þetta. Hann var hátt upp haf- þjónslund þína.
mn a himinhæöum, Guði líkur.
„Hann svipti sig öllu, tók á sig
þjóns mynd og varð mönnum
líkur." Hann kom sem þjónn
allra, hjálpaði, huggaði og dó
síðan á krossi til að bjarga föllnu
Gud notar alltaf enn
ónýta. veika mcnn.
sem vilja þó allir eitt:
Afneita sjálfum sér
syni Guðs þjóna hér.
Adra. - að til lifs fái leitt.
I
Umgm.félag Skriðuhrepps frum-
sýndi sl. föstudag ærslaleikinn
Góðir eiginmenn sofa heima eftir
Walter Ellis.
Húsfyllir var og undirtektir
ágætar svo sem vænta mátti, því
megintilgangur höfundar og flytj-
enda er að kitla hláturtaugarnar,
og vísa á bug öllum alvöru-
þrungnum vangaveltum um lífs-
gátuna.
Hörgdælir hafa sett upp fjöl-
mörg leikrit allt frá árinu 1928 er
þeir léku Happið eftir Pál Árdal.
Þetta viðfangsefni nú mun vera
hið 25. frá upphafi og má það
kalla ærinn dugnað í ekki fjöl-
mennara sveitarfélagi.
Að þessu sinni eru óvenju
margir nýliðar á leiksviðinu, en
þeir standa flestir vel fyrir sínu og
þó sérstaklega bræðurnir Sigurð-
ur, Örn og Gunnar Pórissynir
(Valgeirssonar). Sigurður ber
sýninguna uppi ef svo mætti að
orði komast, því hann er nær all-
an leiktímann inni á sviðinu og
förlast hvergi f hinni löngu og erf-
iðu „rullu“. Gáskaleikur hans,
eins og flestra annarra fer þó
stundum út að ystu mörkum
hávaða og hamagangs, en allt fer
þó vel að lokum. Parna hafa
Hörgdælir fundið nýja mjög
frambærilega leikara sem mikils
má vænta af í framtíðinni. Pórð-
ur Steindórsson og Sesselja Ing-
ólfsdóttir eru greinilega sviðsvan-
ari og gera margt vel eins og
vænta mátti af þeim reyndu leik-
urum. Unnur Árnsteinsdóttir er
glæsileg á leiksviðinu, óþvinguð
og með skýra framsögn, enda á
hún ekki langt að sækja leiklistar-
gáfurnar. Hin stífmálaða og stæl-
lega leikkona Clara Roy er ágæt-
lega leikin af Höllu Sigurgeirs-
dóttur.
Efni þessa gáskaleiks er hinn
algengi misskilningur milli gust-
mikillar eiginkonu og eiginmanns
í grunsamlegri aðstöðu.
Leikstjóranum Jóhanni Ög-
mundssyni tekst hér vel sem
endranær og skila liðsmenn hans
hressilegu og skemmtilegu leik-
kvöldi. Har.