Dagur - 30.03.1984, Side 4

4 - DAGUR - 30. mars 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: GlSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRlKUR ST. EIRlKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Tengsl frœðslu-
kerfis og atvinnulífs
Fram er komin á Alþingi til-
laga til þingsályktunar um
tengsl fræðslukerfis og at-
vinnulífs og eru flutnings-
menn sjö þingmenn Fram-
sóknarflokksins. í ályktuninni
er gert ráð fyrir að athugað
verði hvernig unnt sé að
tengja fræðslukerfið, einkum
Háskóla íslands, við atvinnu-
líf landsmanna framar því
sem nú er.
í greinargerð með tillög-
unni segir m.a. að á síðustu
áratugum hafi helstu at-
vinnuvegir þjóðarinnar, svo
sem sjávarútvegur, landbún-
aður, iðnaður, verslun og
þjónusta, tekið flókna vél-
tækni í þjónustu sína, þ.á m.
margbrotnar og vandmeð-
farnar tölvur, og ekki sé séð
fyrir endann á þeirri þróun.
„Því er augljóst að atvinnulíf-
ið kallar í vaxandi mæli á
aukna starfskunnáttu og
þekkingu á því er varðar
meðferð, gæslu og viðhald
hinna flóknustu véla og vél-
búnaðar af ýmsu tagi. Því er
eðlilegt að spurt sé: Er þjóðin
nægilega vel að sér í þessum
greinum? Hefur fræðslukerfið
fylgt þróuninni nægilega vel
eftir? Eða er ástæða til að
endurskoða tengslin milli
fræðslukerfisins og þarfa at-
vinnulífsins? Er fræðslukerfið
nægilega aðlagað brýnustu
þjóðfélagsþörfum? Þessum
spurningum og mörgum fleiri
þarf að svara.
Reyndar er þörf á því að
efla verkmenntun og starfs-
kunnáttu á fleiri sviðum en
þeim sem sérstaklega snerta
vélbúnað og tækni. Margs
konar önnur menntun og
starfsþjálfun getur komið at-
vinnulífinu að gagni. Þar á
meðal er brýnt að efla hönn-
unarmenningu þjóðarinnar,
þjálfa sölumenn, kenna
stjórnunarfræði og fleiri
greinar hagnýtrar verk-
menningar. Og síst ber að
vanmeta nauðsyn skipulegr-
ar þjálfunar starfsmanna í
fyrirtækjum, enda nauðsyn-
legt að efla verkmenntun
þjóðarinnar á öllum stigum
atvinnulífsins, en ekki á hin-
um hærri þrepum einum
saman. Slík rækt við almenna
verkmenntun mun leiða af
sér trausta verkmenningu
þjóðarinnar og gera hana
hæfari til stórra átaka í arð-
bærri framleiðslu af ýmsu
tagi. “
I greinargerðinni er viður-
kennt að fræðslukerfið hafi
um margt leitast við að fylgj-
ast með tímanum og að ýmis-
legt hafi verið vel gert í þess-
um efnum, en í lokaorðum
segir:
„Eigi að síður er nauðsyn-
legt að einbeita sér að því að
kanna gaumgæfilega hvort
ekki sé hægt að tengja
fræðslukerfið enn nánar bein-
um þörfum atvinnulífsins og
stuðla sem verða má að því
að skólanemendur undirbúi
sig beint til starfa hjá aðalat-
vinnuvegum þjóðarinnar, en
fjarlægist þá ekki. Víðtæk
verkmenntun er grundvöllur
að efnalegri velferð þjóðar-
innar og mikilvægt atriði í
menningu hennar yfirleitt.
Alkunna er að traust atvinnu-
líf er forsenda „gróandi
þjóðlífs" og öflugrar menn-
ingarstarfsemi. “
Jón Bjarnason frá Garðsvík skrifar
Brynjólfur Ingvarsson, geðlæknir, er höfundur Eyðibýlisins.
Já, hér er þessi bújörð frá beitarhúsadögum
og búin hennar saga, sem aldrei verður skráð.
Af fólkinu sem lifði hér fer litlum afrekssögum,
að lágum rústum undanskildum, flest er burtu máð.
Með endilöngum norðurmerkjum syngur Bróká söngva,
að sunnan þrumir dökkt og leirugt Mannabeinaholt,
og jafnvel þó að nýja von hún eygi nánast öngva,
upp úr grónu landinu rís Bogaklöppin stolt.
En hingað lágu sporin; við hlupum, ég og Fjára,
og hingað barst með lögmálinu tímans mikla kall,
og hér var stundum erfiði og hér var Stjáni Kára,
og hér er best að enda þetta óumbeðna spjall.
Brynjólfur Ingvarsson.
Geislar tytta túnum á
úrida vesturjjalla
Þau urðu ævilok Andrésar
Björnssonar skálds, að hann
varð úti og fannst sitjandi upp
við stein. Þá varð þessi vísa til
og er talin vera eftir Hallgrím
Jónasson:
Hulið mein í hjartans leynum
hýran sveininn
skiidi seinast eftir einan
upp við steininn.
Gestur Ólafsson kennari kvað
undir sviplíkum bragarhætti, er
hann hafði látið af störfum:
A ð lifa þykir mér ljómandi gaman,
laus við vandann
og dunda við það dögum saman
að draga andann.
Skúli Guðjónsson prófessor
stundaði laxveiðar. Hann kvað:
Bláum unnum fögrum frá
fiskur runninn biikar.
Lágum, þunnum uggum á
eifur grunnar stikar.
Sigtryggur Símonarson gekk
sömu erinda til Eyjafjarðarár er
hann kvað:
Gióey háum himni frá
hjartans fágar drauma,
geislum stráir örlát á
elfar biáa strauma.
Sigtryggur kvað þessa vísu á
fögrum sumarmorgni:
Ársól gyiiir austrið, þá
yndi fiest má kalia.
Geislar tylla tánum á
tinda vesturfjalla.
Steingrímur Baldvinsson orti til
ungrar stúlku:
Varalita blómgrund blíð,
bros þín hita stafa,
átt og nytjar alla tíð
ástar Vitaðsgjafa.
Hjörleifur Jónsson á Gilsbakka
kvað:
Margur hælir ást um of,
ýmsum varð hún byrði.
Nái hún aðeins upp í klof
er hún lítils virði.
Karl Sigtryggsson var að mfnu
áliti skáld, þótt duga léti hann
sér hagyrðingsnafnbótina. Ein-
hverju sinni var hann að grafa
fyrir húsgrunni ásamt fleiri
verkamönnum á Húsavík.
Verkstjórinn stóð ofar og fjær
og kastaði Karl að honum þess-
ari hógværu vísu:
Þegar hinsta fjöðrin fer
og fjóshaugurinn hrynur
og hvergi er hægt að hreykja sér,
hugsa ég til þín vinur.
Næsta vísa er einnig kveðin af
Karli Sigtryggssyni.
Töfrar lífsins ymja enn
undur þýtt í blóði
þegar guð og mold og menn
mæla einu hljóði.
í spurningaþætti var Karl inntur
eftir hvort hann kysi að vera
grafinn eða brenndur, þegar þar
að kæmi. Svarið var þetta:
Minni ríku moldar þrá
myndi bálið ama,
en þeim sem vísan eldinn á
ætti að vera sama.
Halldór Helgason kvað næstu
vísurnar tvær:
Hlýnar blóð við hæga glóð
hversdags Ijóðagreina,
enda þjóðin þéttast stóð
þar við hlóðasteina.
Lán og gæfa gæðamanns
gengur völtum fótum,
en djöfullinn og herlið hans
hjálpa sínum nótum.
Þættinum lýkur með tveim nýj-
um vísum er Jón A. Jónasson,
Hrauni kvað eftir lestur dag-
blaða.
Þetta er þarflaust að kynna.
Það getur hnekkt öllu fári
þrekvirki þeirra sem vinna
þrjátíu mánuði á ári.
Verðbólgan tekin er taki,
traustur þar móðurinn svellur.
En ber er illa að baki
Berti, ef tíkin fellur.
Jón Bjarnason.