Dagur - 16.04.1984, Blaðsíða 4

4 - DAGUR -16. apríl 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREVRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRÍKUR ST. EIRÍKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Snúum vörn
í sókn
Atvinnumál hafa verið ofarlega á baugi að
undanförnu. Þjóðin er í „kreppu" og atvinnu-
leysi virðist fara vaxandi, þó það sé mismunandi
eftir landshlutum og byggðarlögum. Þetta
kreppueinkenni kom einna fyrst fram á Akureyri
og Eyjafjarðarsvæðinu, fyrir tveim árum eða svo,
og þá fyrst í byggingariðnaði. Bæjarstjórn Akur-
eyrar hefur verið sökuð um sofandahátt í þessu
sambandi, en er það réttmæt gagnrýni? Ef til vill
má segja, að bæjarstjórnin hafi tekið of seint við
sér, þegar sýnt var hvert stefndi. Nú hafa ráða-
menn þar hins vegar vaknað, því atvinnumála-
nefnd hefur unnið gott starf og Akureyrarbær er
þátttakandi í Iðnþróunarfélagi Eyjafjarðar. Það
er hins vegar matsatriði hverju sinni, hvort Ak-
ureyrarbær á að vera beinn þátttakandi í at-
vinnulífi. Það kostar nefnilega milljón að skapa
hvert atvinnutækifæri og fæst sveitarfélög hafa
ráð á slíku, nema með því að leggja aukna skatta
á íbúana. Hver hefur áhuga á því?
Um þessi mál var fjallað í viðtali við Helga M.
Bergs í Helgar-Degi fyrir skömmu, þar sem hann
segir m.a.: „Atvinnuvegirnir hafa búið við slæm
rekstrarskilyrði á undanförnum árum og þar má
finna að nokkru leyti orsök þess vanda sem við
er að glíma í atvinnumálum. Hvers vegna ættu
menn með hugmyndir og peninga að fara út í at-
vinnurekstur vitandi það, að sennilega hafa þeir
ekki annað upp úr því en baslið og ef til vill
gjaldþrot. Til hvers er þá að vera að hætta sér út
í slíkt, bara til að útvega einhverjum atvinnu,
vitandi það að hversu vel sem reksturinn gengur
hefst aldrei neitt út úr því. Það er nefnilega
bannað að græða. Enda eru þeir sífellt fleiri, sem
vilja helst vinna hjá einhverju opinberu fyrirtæki
og fá sitt kaup á tilsettum tíma, hvernig svo sem
reksturinn gengur. Þessi hugsunarháttur er
hættulegur þjóðfélaginu í heild. “
Síðan segir Helgi aðspurður um hvað sé til
ráða: „Við verðum að snúa vörn í sókn. Menn
verða að átta sig á því, að nú um stund verða
menn að leggja ýmsa félagsmálapakka á hilluna
og leggja áherslu á atvinnulífið, styrkja það og
efla. Það verður að treysta grunninn. Það er ljóst
að ekki er að búast við verulegri atvinnuaukn-
ingu í hinum hefðbundnu atvinnugreinum. Þess
vegna verður að fara nýjar leiðir, sem geta
reynst erfiðar og seinsóttar. En það verður að
hafa það, við verðum að þreyja þorrann, og alla
möguleika þarf að skoða grannt. Engu má hafna
að óathuguðu máli. Það er engin „patentlausn",
það dugir ekki að segja að tækifærin séu í full-
vinnslu sjávarafurða eða þá landbúnaðarafurða.
Það þarf líka að vera hægt að selja framleiðsluna
á eðlilegu verði. Það vill stundum gleymast að
hugsa fyrir þeim hlutum. Það þarf að framleiða
vöru sem einhver hefur áhuga á að kaupa. “
GS.
Náttúruverndarnefnd Akureyrar:
Nefndinni finnst
of lítið tillit
tekið til hennar
— Hyggst þó ekki hóta afsögn
Á fyrsta fundi þeirrar náttúru-
verndarnefndar, sem kjörin
var eftir bæjarstjórnarkosning-
arnar 1982, var Erlingur Sig-
urðarson kjörinn formaður.
Hann hafði einn átt sæti í
nefndinni á liðnu kjörtímabili,
og var fyrstu fundunum varið
til kynningar á störfum hennar
þá og starfssviði ásamt lögum
og reglugerð um náttúruvernd.
Auk þess var farið í skoðunar-
ferðir um bæjarlandið.
Frá þessu ári má merkast telja
ályktun nefndarinnar um friðlýs-
ingu Glerár og Glerárgils frá 16.
september 1982. Bæjarstjórn
féllst hins vegar ekki á þær til-
lögur, en samþykkti þess í stað í
desember að deiliskipuleggja
skyldi neðri hluta svæðisins. Að
því hefur ekkert verið unnið til
þessa, enda ekki til þess varið
neinu fé - þó er ekki örvænt um
að hafist verði handa á þessu ári
sbr. nýgerða samþykkt, staðfesta
af bæjarstjórn. Bæjarstjórn sam-
þykkti einnig á þessum sama
fundi að setja á fót nefnd þriggja
manna til að móta tillögur um
hvernig efra svæðið skyldi varð-
veitt og til að leita samkomulags
við landeigendur um það. Þrátt
fyrir margar ítrekanir hefur þessi
nefnd ekki komið saman enn, og
fól þó bæjarstjórn bæjarstjóra að
sjá um það á ársafmæli nefndar-
innar. Nú verður hún senn hálfs
annars árs.
Þrátt fyrir áhugaleysið á frið-
lýsingu Glerárgilsins samþykkti
náttúruverndarnefnd hinn 12.
október 1983, að Krossanesborg-
ir og Krossaneshagi yrðu tekin á
náttúruminjaskrá og setti svæð-
inu mörk á fundi 30. nóvember.
Telur nefndin æskilegt að þetta
svæði verði friðlýst sem fólkvang-
ur í framtíðinni og gengur það
vonandi greiðar en um Glerárgil-
ið þegar eftir verður leitað.
Hlutverk nefndarinnar er eink-
um forvarnarstarf, en þrátt fyrir
skýlaus ákvæði reglugerðar um
að þeim sem annast framkvæmd-
ir beri að leita álits nefndarinnar,
eru þau dæmi teljandi á fingrum
annarrar handar þar sem slíkt
hefur gerst. Því miður virðast
störf nefndarinnar vekja litla at-
hygli, nema þegar til árekstra
kemur, eins og t.d. í Kotárborg-
um á haustdögum 1982, þar sem
Rafveita Akureyrar stóð í fram-
kvæmdum. Þegar samráði er
sleppt og nefndin fréttir fyrst af
framkvæmdum þegar óbætanleg
spjöll hafa verið unnin er það að
sjálfsögðu of seint. Á sama hátt
þjónar samráðið litlu hlutverki
þegar þess er leitað á síðasta degi
og nánast til að samþykkja það
sem áður hefur verið ákveðið.
Hitaveita Akureyrar leitaði
haustið 1982 til nefndarinnar um
tilhögun við boranir í Eyrar-
landshálsi, sem þá voru á næsta
leyti, og er þetta eina dæmið um
frumkvæði framkvæmdaraðila á
þessu kjörtímabili til slíks. Vorið
1983 átti svo formaður, og starfs-
menn Náttúrugripasafnsins
nokkurt samstarf við hafnar-
stjóra vegna framkvæmda í Sand-
gerðisbót, og tókst þrátt fyrir það
ekki að koma í veg fyrir smáslys
frá hendi verktaka þar. En hvor-
ugu þessu hefur verið nægilega
vel fylgt eftir.
Þó svo að nefndin eigi frum-
kvæðið og leiti eftir samstarfi er
hún ekki virt svars, sbr. sam-
þykkt hennar frá 12. október
1983 um Leiruveg, sem bæjar-
stjórn síðan staðfesti. Ekkert
svar hefur borist nú nær hálfu ári
síðar, og við eftirgrennslan taldi
umdæmisverkfræðingur Vega-
gerðarinnar þær framkvæmdir
sem nú hefðu verið boðnar út
ekki varða nefndina, þar sem þær
væru utan lögsagnarumdæmis
Akureyrar. Má rétt vera, en þó
hlýtur lega og lögun vegar austan
fjarðar að varða sömu atriði þeg-
ar vegurinn kemur inn fyrir
bæjarmörk Akureyrar.
Sorpeyðing á Akureyri er ekki
í nógu góðu lagi, og hefur nefnd-
in þráfaldlega ályktað um úrbæt-
ur þar á og skorað á bæjarstjórn
að reisa sorpeyðingarstöð. Til
þeirrar samþykktar hefur síðan
heldur lítið spurst, og lagfæringar
á núverandi ástandi, t.d. með
ruslheldri girðingu um haugana
og betri urðun, eru litlar sem
engar. Hér verður að gera stór-
átak, enda ríkjandi ástand til
skammar.
Þóroddur Þóroddsson jarð-
fræðingur, hefur að frumkvæði
nefndarinnar kannað efnisnámur
í nágrenni bæjarins. Því verki
þarf að ljúka sem fyrst til að unnt
verði að nýta þær skipulega og
bæta úr því ófremdarástandi sem
enn ríkir þar.
Allt ber hér að sama brunni.
Til að koma í veg fyrir óbætanleg
spjöll á umhverfinu verður mun
víðtækara samstarf að takast með
nefndum bæjarins og þeim sem
framkvæmdir annast. Nefndin
hefur áður ályktað í þá veru, og
vonandi verður slíku fylgt eftir í
þeirri endurskoðun sem nú
stendur yfir á stjórnkerfi bæjar-
ins. En pappírssamþykkt dugar
skammt, heldur þarf vilja til að
fylgja henni eftir. Það er einnig
hlutverk nefndarinnar að vekja
fólk til umhugsunar um umhverfi
sitt, og þar ber einkum að leggja
rækt við samstarf við fjölmiðla.
Vissulega væri nefndinni nauð-
synlegt að eiga aðgang að föstum
starfsmanni til að annast þetta.
Þó svo að nefndinni þyki oft
sem lítið tillit sé til hennar tekið
og áhugaleysi bæjaryfirvalda á
störfum hennar sé mikið hyggst
hún ekki hóta afsögn. Það er álit
hennar að slíkt yrði yfirvöldum
fremur til gleði en harms, og því
hyggst hún halda áfram nuddi
sínu í þeirri vona að svo megi
brýna deigt járn að bíti.
Akureyri 4. apríl 1984
f.h. náttúruverndarnefndar
Erlingur Sigurðarson, form.