Dagur - 18.04.1984, Blaðsíða 10
10 - DAGUR -18. apríl 1984
Sigrídur Gísla
dóttir fram-'
kvæmdastjóri
„snú-snúsins“
Heimsmet sett í:
Á mánudagsmorguninn mættu
32 krakkar úr 9. bekk Gagn-
fræðaskóla Akureyrar í
íþróttahöllina í nokkuð
óvenjulegum tilgangi. Þau
voru ekki að fara í leikfimi
enda komin í páskafrí, en til-
gangur þeirra með að hittast
þama var að setja heimsmet í
„snu-snu
Það vita víst flestir hvaða
leikur það er því margir hafa
stundað „snú-snú“ á sínum
bernskuárum. Megintilgangur
krakkanna úr Gagganum var að
afla tekna í ferðasjóð sinn, en
þau hyggja á Vestmannaeyjaferð
að afloknum prófum í vor.
Sigríður Gísladóttir tjáði okk-
ur að krakkarnir hefðu farið í
fyrirtæki í bænum og safnað
áheitum. Þannig fengju þau um 2
þúsund krónur fyrir hverja
klukkustund sem þau væru í
„snúinu". Ætlunin var að snúast
í sólarhring og því marki náðu
þau með glæsibrag á þriðjudags-
morgun, þreytt en ánægð.
Það var létt yfir mannskapnum
sem tók þátt í þessari heimsmets-
tilraun, músíkin var á fullu og
það sáust ýmis afbrigði í „snú-
inu“. Og afraksturinn í ferða-
sjóðinn hefur sennilega verið um
60 þúsund krónur og það eitt
gerði erfiðið þess virði að leggja
það á sig.
Haraldur og fransbrauðiö.
r
Eg er ekki í
mikilli æfingu
- segir Haraldur Hannesson
Haraldur Hannesson stóð og
spændi í sig þurm franskbrauði
beint úr pokanum í einni pás-
unni, en Haraldur hafði vakið
athygli okkar í snúningnum
vegna þess að honum mistókst
nokkmm sinnum að komast í
ur getur og þá fer allt í hnút.“
Þetta var síðdegis í gær og án
efa hefur Haraldur verið farinn
að skólast í snúinu þegar á leið
snúninginn.
gegn.
„Blessaður vertu, ég hef ekki
farið í snú-snú síðan ég var smá-
strákur," sagði hann þegar
franskbrauðið var að hverfa
niður í hann. „Ég æfði mig aðeins
í morgun, eitthvað um hálftíma
svo ég er ekki í mikilli æfingu.
Annars er þetta verst þegar ein-
hver er að horfa á því þá reynir
maður að vanda sig eins og mað-
AnnarI
hinn
- „Snúningsstrákamir höfðu
nóg að gera
Kristinn Þór.
Þeir Kristinn Þór Skjaldarson
og Jóhann Svanur Stefánsson
vora „snúningsstrákar“ á með-
an aðrir þátttakendur máttu
hlaupa fram og aftur og hoppa
og hoppa.
„Blessaður vertu, ég nennti
ekki að fara í hoppið þótt ég
hefði sjálfsagt gott af því að
hoppa hérna í eins og sólar-
hring,“ sagði Kristinn þegar þeir
„snúningsmenn“ fengu pásu.
„Það má sennilega segja að ég sé
dálítið latur, en þetta er allt í
lagi, það er hægt að skipta um
hönd ef maður verður þreyttur á
því að snúa.“
„Ég er með slitinn liðþófa,
annars hefði ég mjög gjarnan
viljað vera með í hoppinu," sagði
Jóhann Svanur. „Það er létt að
vera í snúningnum, helst að það
sé erfitt þegar Zorba-lagið kemur
en þá er snúið hratt í takt við tón-
listina.“
Jóhann hafði nóg að gera, því
hann var snúningsstrákur í fleiri
en einni merkingu. Hann sá
nefnilega um það að fara í sjopp-
ur og verslanir fyrir krakkana og
kaupa ýmislegt matarkyns. Og
þegar við renndum frá Höllinni
var hann einmitt að fara í inn-
kaupaferð á mótorhjólinu sínu.
se m
- segir Ha
erfitt si
„Það má eiginlega segja að ég
sé „maraþonfrík“,“ sagði
Halla Gunnarsdóttir þegar við
spjölluðum við hana í einni
pásunni.
„Ég hef þrisvar sinnum farið í
maraþondanskeppni í Dynheim-
um og dansað allan tímann í öll
skiptin. Það er miklu léttara í
þessari keppni heldur en dansin-
um því að í snú-snúinu fær maður
Jóhann Svanur.
Ámi, Krstinn og Halla í einni pásuni