Dagur - 15.06.1984, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 15. júní 1984
Hann kom á móti okkur út á tröppur og bauð okkur velkomna og að
gjöra svo vel að ganga í bæinn. Hann heitir Örn Friðriksson og er
sóknarprestur á Skútustöðum í Mývatnssveit og okkur hafði verið tjáð
að hann gœti sýnt okkur ýmislegt. Hann var sagður safna byssum og
ýmislegu öðru og ekki síst œtti hann mjög skemmtilegt safn afmynda-
vélum. Okkur þóttiþví áhugavert að renna þar í hlað ogfá að spjalla
við prestinn stundarkorn um daginn og veginn, söfnunaráráttu hans og
ýmislegt sem að henni lýtur.
Og sjá. Strax og við komum inn íforstofuna blöstu við okkur byssur
af hinum ýmsu gerðum sem héngu þar uppi á veggnum, allt frá ör-
smárri skammbyssu og upp í stœrðar byssur og riffla eða hvað þetta
heitir nú allt. Pegar við höfðum virt byssurnar fyrir okkur stundarkorn
og snerum okkur við gat einnig að líta, því þar á veggjum héngu alls
kyns gömul heyskaparáhöld sem Örn hefur verið að viða að sér.
En það voru myndavélarnar
sem við höfðum mestan áhuga á
að sjá, því Örn er þekktur víða
um land fyrir það safn sitt. Hann
teymdi okkur á eftir sér niður í
kjallara og þar að stórum skáp.
Þegar skáphurðin var svo opnuð
blasti við okkur geysilegur fjöldi
myndavéla af öllum hugsanlegum
gerðum og stærðum. Og nú var
Örn kominn í gott skap. Hann
fyllti fangið af vélum og við fór-
um upp í stofu þar sem hann út-
skýrði málið fyrir okkur.
Á 135 myndavélar
„Mér reiknast svo til að ég eigi
einar 135 vélar og þær eru lang-
flestar í lagi,“ sagði Örn. „Eg
eignaðist ekki almennilega vél
fyrr en 1963. Þá fékk ég skyndi-
lega þá hugdettu að ég þyrfti
góða vél til þess að geta tekið
myndir af börnunum mínum.
Mð hafði ýmislegt setið fyrir
myndavélakaupum en ég sá að
það voru hlutir sem hægt yrði að
eignast síðar, en börnin myndu
stækka og eldast.
Ég fór og talaði við Ingvar
Þórðarson bóksala á Húsavík
sem seldi myndavélar og hann
ætlaði að selja mér litla vél. Ég
vildi fá eitthvað betra, vildi hafa
þetta vandaða vél og eftir miklar
vangaveltur og ýmsa fyrirhöfn
varð úr að ég eignaðist „Leica“
vél sem kostaði þá 22 þúsund
krónur, mikinn dýrgrip."
Meðan á þessu samtali stendur
er Örn á sífelldum þeytingi.
Hann fer margar ferðir í kjallar-
ann til þess að sækja fleiri vélar
og útskýringar hans á kostum
hverrar vélar eiga ekki erindi á
prent hér, ættu fremur heima í
fagblaði um myndavélar. Að
minnsta kosti vefst það fyrir fá-
wm
- Séra Örn
Friðriksson prestur
á Skútustöðum í
Mývatnssveit heimsóttur,
en hann hefur safnað mynda-
vélum, byssum, gömlum
heyskaparáhöldum, frímerkjum, mynt
og bókum og fæst við myndlist og smíðar.
Örn í stofunni að Skútustöðum.
vísum blaðamanni að meðtaka
allar þær útskýringar á mögu-
leikum hverrar vélar sem Örn
lætur dynja á okkur. En hvernig
fer hann að því að eignast allar
þessar vélar?
„Það er allur gangur á þvt.
Margar hef ég keypt og ég hef
m.a. menn fyrir mig erlendis sem
fara á uppboð til þess að kaupa
gamlar, góðar vélar ef þær eru
falar og þeir hafa reynst mér vel.
Ég hef einnig keypt vélar hér
heima og þá hafa mér verið gefn-
ar margar vélar.“
Þessu til áréttingar fer Örn eft-
ir einni pínulítilli vél, og okkur
dettur strax í hug hvort hér sé um
svokallaða „njósnamyndavél" að
ræða.
„Þessa vél færði Stefán Þor-
láksson menntaskólakennari á
Akureyri mér. Stefán vildi að
vélin væri hjá manni sem kynni
að meta hana og að hugsað yrði
um að hún varðveittist. Þetta er
mjög skemmtilegt dæmi um
mann sem hugsar eins og mér
finnst að eigi að gera. Stefán lét
mig hafa þarna hlut sem hann var
hættur að nota og hafði ekkert
við að gera, og hann vissi að ég
safnaði myndavélum.
Ég kynntist Stefáni þegar ég
var prófdómari í latínu og
dönsku við Menntaskólann á Ak-
ureyri. Þeir kenna víst eitthvað
latínu þar enn en eru búnir að
losa sig við prófdómarana. Þeir
þykja víst dýrir menn og ekki síst
ef þarf að sækja þá langt að. En
einhverra hluta vegna var það
þannig að þeir vildu fremur
borga undir prófdómara frá
Reykjavík en minn ferðakostnað
héðan úr Mývatnssveitinni.“
Tvœr „ónýtar“
Practica vélar
Og Örn segir okkur aðra sögu um
gamla vél sem hann eignaðist:
„Sr. Sigurður Haukur Guðjóns-
son átti gamalt módel af Practica
vél, mjög skemmtilegt módel.
Mig hafði lengi langað til að eign-
ast þessa vél en það hafði ekki
verið hægt vegna þess að Sigurð-
ur notaði hana. En svo bilaði vél-