Dagur - 22.06.1984, Side 6

6 - DAGUR - 22. júní 1984
Umsjón: Úlfar Hauksson
Við ókum verstu vegarspotta sem
við fundum og allt kom fyrir
ekki.
Það var næstum ómögulegt að
finna ójöfnur sem fjöðrunin réði
ekki við og óþægilegar hreyfingar
eða högg finnast varla í þessum
bíl nema í mesta lagi einu sinni á
ári! Þó mýktin hafi stundum sína
fylgikvilla þá finnast þeir varla
hér, en þó var ekki alveg frítt við
,að afturásinn dansaði ofurlítið í
beygjum á mjög ósléttum vegi.
Aksturseiginleikar eru annars
mjög góðir, bíllinn afar stöðugur,
undirstýrður í flestum tilfellum,
nema ef tekst að köma afturásn-
um til að skoppa svolítið eins og
áður sagði. Stýrið er mátulega
létt og nákvæmt og bremsurnar
prýðilegar með mjög léttu ástigi.
Gildir það raunar um bílinn í
heild að hann er mjög léttur í
akstri enda næstum allt aflknúið
með einum eða öðrum hætti. Þar
við bætist að Nissan Cedric er
einn hljóðlátasti bíll sem við
höfum ekið og ekki hvað síst á
malarvegi.
Nissan Cedric 280 SGL er lúx-
usfarartæki, á því er ekki nokkur
vafi. Verðið er að sönnu nokkuð
hátt en hér virðast meiri kostir í
boði en bíllinn ber með sér í
fljótu bragði svo e.t.v. koma
fleiri eintök til landsins en sá
númer 18.
Númer 18
Nú á dögunum gafst
tœkifæri til að grípa
í nýjan japanskan
glœsivagn frá
Nissan. Bíllinn heitir
Nissan Cedric 280
SGL og var eintakið
sem við ókum númer
18 í framleiðsluserí-
unni.
Ég minnist þess að hafa ferðast
með Datsun 220 C bílum sem
voru notaðir sem leigubílar í
Reykjavík fyrir svona 7-8 árum.
Það þóttu mér vægast sagt hroða-
leg ökutæki og einkum er mér
minnisstæður svipur ökumanna
sem börðust við stýrið og smell-
irnir í stefnuljósarofanum þegar
stýrinu var snúið. Næstum jafn-
ógleymanleg eru aftursætin sem
voru eiginlega ekkert nema bakið
svo og afturhásingin sem hringl-
aði og skrölti undir bílnum líkt
og hún héngi í tveim vírstroffum
sem gleymst hefði að strekkja.
Nissan Cedric á ekkert sameig-
inlegt með þessum fyrirrennurum
sínum nema framleiðslulandið.
Bíllinn er stór og virðulegur en
þó látlaus í útliti, minnir að
nokkru leyti á annan japanskan
bíl, Toyota Crown. Allur frá-
gangur að utan er góður og bíll-
inn ber með sér að þar fer einn af
meiri „höfðingjum“ frá Japan.
Bíllinn sem við ókum var leigu-
bifreið af höfuðborgarsvæðinu og
ég verð að segja að það væsir
ekki um farþegana í þessu farar-
tæki. Öll innrétting er hin glæsi-
legasta og með öllu á japanska
vísu. Plussæti, loftræsti-hitunar-
og kælikerfi, útvarp/segulband,
rafdrifnar rúður og útispeglar o.fl.
o.fl. Plássið er nægilegt enda
bíllinn stór og sætin mjög góð.
Sérlega vel fór þó um mann í
aftursætinu. Akstursstelling er
mjög góð og öll stjórntæki stað-
sett á viðunandi hátt. Útsýni er
gott. Farangursgeymslan er stór
og djúp en hár kantur að aftan
- Nissan Cedric
veldur því að erfiðara er að hlaða
og losa hana en ella.
Vélin er 6 strokka dísel, 2,8 1 og
91 hö. Hún er hljóðlát en auk þess
er bíllinn afar vel hljóðeinangraður
svo lítið heyrist í vélinni og snún-
ingshraðamælirinn er því næstum
nauðsynlegur til að sýna hvort
bíllinn er í gangi eða ekki. Vélin
er nokkuð seig en ekki verulega
kraftmikil fyrr en hún er farin að
snúast nokkuð (3000 sn/mín).
280
Bíllinn virðist þó aldrei aflvana.
Það sem vekur þó fyrst og fremst
athygli er fjöðrun bílsins. Undir-
ritaður er ekki í hópi aðdáenda
mjög mjúkrar fjöðrunar en eftir
akstur í þessum bíl er ég alvar-
lega að hugsa um að ganga í þann
hóp. Hér er um að ræða sérlega
mjúka fjöðrun sem virðist þó
ekki bitna á aksturseiginleikun-
um og þar við bætist að undir-
vagninn er ótrúlega hljóðlátur.
Gerð:
Nissan Cedric 280 SGL, 5 manna,
4ra dyra fólksbíil.
Vél:
6 strukka diselvél, vatnskæld, yfir-
liggjandi knastás, slagrými 2.792
cm'. (bnrvídd 84,5 inm, slagl. 83
mm) þjöppun 22:1, 91 hestafl
(JIS) (67 kw) við 4400 sn/mín,
snúningsvægi 17,3 mkp (170 Nm)
við 2400 sn/mín.
Undirvagn:
Sjálfstæð fjöðrun að framan með
sambyggðum gormi og dempara
(MCPherson), jafnvægisstöng,
lieill afturás, með 4 örmum Pan-
hard stöng, gormum og dempur-
um, jafnvægisstöng, diskabremsur
á öllum hjólum, 5 gíra gírkassi,
drifhlutfall: 4,11:1, handbremsa á
afturhjólum, eldsneytisgeymir 72
lítr., hjólbarðar 185 SR 14 eða
195/70 HR 14.
Mál og þyngd:
Lengd 4,69 m, breidd 1,69 m, hæð
1,425 m, hjólahaf 2,73 m, fríhæð
17 cm, þyngd u.þ.b. 1400 kg.
Hámarkshraði u.þ.b. 140 km/klst.
(uppg. af framleiðanda) og eyðsla
við blandaöan akstur 8-12 lítrar á
hundraðið.
Innflytjandi:
Ingvar Helgason hf.
Umboð:
Bifreiðaverkstæöi Sigurðar Valde-
marssonar Akurcyri.
Verð:
U.þ.b. 720 þúsund.
Parna er hann, segir
eigandinn og bendir.
Já, þarna, tek ég undir
og rétt grilli í lítinn
topp. Við hröðum okk-
ur þvíþað er kalt úti og
eftir andartak sitjum
við í bílnum og ökum
rólega eftir veginum.
Vélin malar eins og
• ég þrýstist aftur í sœtið
stór köttur og virðist til
í allt.
Og þá kemur það. Eigandinn
stígur fast á bensínið og köttur-
inn hættir að mala, ég þrýstist
aftur í sætið. Skipt í annan gír og
sama vinnslan heldur áfram. í
þriðja og fjórða gír er enn sami
þrýstingur á sætisbakinu! Bíllinn
æðir áfram, stöðugur eins og lest
á spori. Ég hafði alltaf heyrt að
þessir bílar væru svolítið óstöð-
ugir og jafnvel varasamir við sér-
stakar aðstæður. Það er hins veg-
ar ekki að finna. Eftir nokkurn
spöl snúum við til baka og ég sest
undir stýri.
Öll stjórntækin eru stíf án þess
þó að vera beinlínis þung og gefa
til kynna að þau séu ekki um það
bil að detta úr sambandi. Ég ek
af stað. Aftur vex þrýstingurinn
á sætisbökin. Bíllinn svarar bens-
íngjöfinni á ótrúlegan hátt. Öll
orka vélarinnar breytist umsvifa-
laust í hreyfingu. Hér er ekkert
spól eða hik, allir hlutir gerast á
mjög ákveðinn og ótvíræðan hátt.
Stýrið er mjög nákvæmt og það
er hægt að staðsetja bílinn upp á
sentimetra þar sem maður vill
hafa hann á götunni. Fjöðrunin
er rrijög stíf, ekki óþægileg, held-
ur traustvekjandi eins og allt ann-
að í þessum bíl. Ég er ekki jafn-
oki eigandans í akstrinum, en
kemst þó að því að það er jafn
auðvelt að aka þessum bíl hægt
og hratt.
Ef aksturseiginleikar og við-
bragð eru tilkomumikil þá er
ekki síður tilkomumikið hvernig
hægt er að stöðva þetta áhald.
Bremsurnar eru þær virkustu sem
ég hef stigið á. Ég renni aftur að
' bílastæðinu, brölti út og horfi á
eftir eigandanum aka af stað.
Stafirnir aftan á vélarhlífinni hafa
alltaf haft einhverja sérstaka
töfra - PORSCHE 911 E -. Það
er örugglega ekki alveg jafnkalt
núna og áðan.