Dagur - 06.07.1984, Síða 6

6-DAGUR-6. júlí 1984
að sprengjan er fallin
Þeir sem sáu sprellið í mið-
bænum s.l. föstudag hafa ef-
laust tekið eftir hressum hópi
„Ragnarokkara“ er tóku þátt
í gamninu. „Ragnarock“ hóp-
urinn er hingað kominn á veg-
um leikklúbbsins Sögu og taka
báðir þessir hópar þátt í sam-
starfi norrænna unglingaleik-
húsa.
Hópurinn er danskur, kem-
ur frá Humlebæk, en þangað
fór leikklúbburinn Saga ein-
mitt á sl. vetri og sýndi verkið
Önnu Lísu eftir Helga Má
Barðason.
„Ragnarock“ ætla að sýna
verkið „I morgen er solen gr0n“
í Dynheimum á laugardag og
mánudag kl. 20.30. Verkið hefur
flokkurinn að mestu samið sjálf-
ur og er mikið um söng og tónlist
og allskonar tæknibrellur. Petta
verk „Á morgun verður sólin
græn“ fjallar um ástandið á jörð-
inni eftir að búið er að sprengja
atómbombuna. Nokkrir lifa af og
þau reyna að hefja nýtt líf og er
fylgst með hvernig þau mynda lít-
ið samfélag þar sem tilgangur
lífsins er allur annar en var áður
en sprengjan féll. Efnishyggjan
verður að víkja fyrir samheldni
hópsins og sameiginlegum
þörfum, baráttan fyrir brauðinu
er í fyrirrúmi. Fylgst er með þró-
un og viðgangi hópsins frá því
hann er á hálfgerðu steinaldar-
stigi og þar til menningin heldur
innreið sína aftur. Menningin
birtist í gervi sölumanna er brjóta
sér leið inn í þetta litla samfélag
og hefja umsvifalaust að pranga
kóka kóla inn á mannskapinn.
En ekki meira um söguþráðinn
sjón er víst sögu ríkari . . .
Hópurinn hefur sýnt verkið
bæði í Færeyjum og í Reykjavík
og voru undirtektir ákaflega góð-
ar og var vel tekið af áhorfend-
um. Flutningur er á dönsku, en
þrátt fyrir það eiga meðalskussar
ekki að vera í vandræðum með
að skilja textann. Enda frændur
vorir Danir . . . Sko, þú hlýtur
alltaf að skilja frænda
þinn .... eða þannig.
Leikritið er í 9 þáttum og tekur
um 2'/2 tíma í sýningu og það er
allt voðalega frjálslegt,
„áskoðaðar verða drignir uppí
leikin“ eins og Færeyingarnir
segja. „Ragnarrokkarar" eru um
30 talsins og á aldrinum 14-24
Velkominn í menninguna! Fólkið hefur enduheimt kókið sitt og það er fyrsta skrefíð í átt að nútímaþjóðfélagshátt-
um!
Hér er gamall þulur að upplýsa ungdóminn um nokkrar staðreyndir lífsins.
ára. Þeir hafa dvalið hér í bænum geta þess að þeim líkar hér prýði- bær . . . enda sólin okkar óskap-
í viku og það verður endilega að lega vel. Ógurlega fallegur *ega gu* °g íalleg. mþþ.
Hringur Jóhannesson: 42 myndir á
sýningu í Laxdalshúsi
Fólkið ryðst fram á sjónarsviðið
hjá Þingeyingnum Hringi eins og
í myndlist fleiri formsnillinga
þessi árin. Það eru sóldýrkendur
á Kanaríeyjum sem hlamma sér
niður á flötinn núna, sumir að
vísu svo letilegir og kyrrstæðir,
að þeir minna óþyrmilega á alla
þá lífvana hluti sem Hringur hef-
ur leikið sér að því að lífga á mál-
verkum sínum undanfarið. En
þó eru þarna spengilegir líkamir
og litaspil, sem titrar af sömu
ákefð og línuhraðlar teikning-
anna hans yfirleitt. Og Hringur
teiknar með pensli, hann lætur
strik styðja strik.
Málverkið „Sumar og suðvest-
anátt“ sýnir akarn biðukollunnar
svífa í fínlegri fallhlíf sinni yfir
snarrótinni. Ef til vill er einmitt
þessi mynd tákngervingur þeirra
mynda Hrings, sem byggjast á
samsíða línudansi og blíðum lit-
byggðum. Og hallinn og stefnan
á strikinu er úr efra vinstra horni
niður í neðra hægra horn, sem er
nánast vörumerki listamannsins.
Hrannir Hagabóndans berast
með litstraumum og leysinga-
flæði, stundum dálítið mjólkurlit-
ar eins og hann sé daufur í pens-
ildálkinn. Eins og hann hætti við
sum olíumálverkin rétt áður en
að síðustu yfirferð kemur, til að
skemma ekki hlutleysisblæinn.
En þá koma pastelmyndirnar upp
um sannleikann í málinu. Þar er
hann búinn að fást við ramma,
safaríka tóna, hveliar ábreiður
ljósra flekkja og stingandi króm-
litabletta.
Þótt sýningin í Laxdalshúsi
virki örlítið eins og egypsk kon-
ungagröf eftir ránsferð smekk-
manna, því þetta eru m.a. eftir-
hreytur tveggja stórra sýninga í
Reykjavík í vor, þá eru hér líka
spánnýjar myndir eins og endra-
nær hjá Hringi, gullfalleg tilþrif.
Hvílíkur reginmunur er ekki á
náttúrunni í pastelmyndum hans
og hjá þeim stællegu teiknurum
sem fyrst og fremst eru að þekja
pappírinn horn í horn með bil-
legum sjónhverfingum!
Lýsingin, vorleysingin, sumar-
skaflar í fjöllum, hrjúf náttúra
sem varla lætur temjast í mynd.
Hringur strýkur yfirborð mynda
sinna, næmur eins og fiðlari,
verkin iða milli tónsviða. Þau eru
hringhendur myndlistar í þeim
góða skilningi sem sannir listunn-
endur leggja í bragfræðina.
Athugasemd: í umsögn minni um
sýningu Þórðar Halldórssonar
frá Dagverðará og Gunnars Sig-
urjónssonar sem birtist í Degi 20.
júní, féll niður upphafsklausan,
sem átti að upplýsa lesandann um
hvar og hvenær sýningin var
haldin, þ.e.a.s. í Iðnskólanum
10.-17. júní.