Dagur - 06.07.1984, Side 9

6. júlí 1984 - DAGUR - 9
AKUR EYRARBÆJAR OG BÍLASÉRFRÆÐINGUR DAGS:
hefði orðið. Svo kom ég hingað
sumarið ’77 og byrjaði á því sem
til hafði staðið. Við fórum rólega
af stað og þetta gekk alveg ágæt-
lega.“
Menntaskólinn seiðir . . .
Haustið ’78 byrjaði Úlfar að
kenna hagfræði í gamla góða
Menntaskólanum sínum.
- Var gaman að koma aftur?
„Mjög. Ég er eiginlega að
kenna aðallega vegna þess hvað
það er skemmtilegt. Þetta gefur
mér ekki það miklar tekjur að
það borgi sig fyrir mig að standa
í því þess vegna. En ég græði líka
á því, þetta heldur mér við í fag-
inu. Ég held að það sé ákaflega
hollt að halda sambandi við nem-
endurna, þeir eru yfirleitt
skemmtilegt fólk. Og þeir nem-
endur sem ég hef haft, hafa upp
til hópa verið ákaflega skemmti-
legir. Þegar ég lít til baka þá hef
ég stundum verið að velta því fyr-
ir mér hvort við höfum verið
svona mikið úrvalsfólk líka, eða
hvort þetta sé eitthvað nýtt. En
ég er ekki frá því að þessi skóli
hafi ágæt áhrif á fólk á þessum
aldri. Menntun er ákveðin for-
réttindi, þó ekki í efnahagslegum
skilningi . . . það eru ekki allir
sem geta þetta. Það liggur mis-
jafnlega fyrir mönnum og afla sér
þekkingar. Og ég held að
mönnum líði betur með
menntun, þeim gengur betur að
aðlaga sig þeim aðstæðum sem
þeir eru í hverju sinni. En það er
reginfirra sem stundum gerir vart
við sig, sérstaklega hjá þeim sem
bera ótakmarkaða virðingu fyrir
„menntamönnum“ - að þeir séu
einhverjir æðislegir kallar og
kunni allt. Það getur verið að
einhverjir haldi að ég sé og kunni
allt. Það getur verið að einhverjir
haldi að ég sé ofboðslega klár í til
dæmis bókhaldi og öðru slíku.
En ég er viss um að menn sem
eru búnir að vinna við það í
nokkur ár eru miklu klárari í
bókhaldi sem slíku. Hins vegar
má vera að ég yrði fljótari að átta
mig á hlutunum ef ég ætti að taka
þá að mér, því að ég hef ákveðna
þjálfum í vinnubrögðum. Og það
er kannski það sem skólagangan
skilur helst eftir, kunnátta í því
að afla sér upplýsinga og hvernig
á að nota þær.“
Stóriðju?
- Snúum okkur þá að starfinu,
hvað ber hæst þessa dagana hjá
áætlana- og hagsýslustjóra?
Eiginlega ber ekkert hæst.
Þegar sumarfrí standa yfir kemur
maður engu í verk, nema allra
nauðsynlegustu hlutum. Við
erum að ýta af stað aftur endur-
skoðun á stjórnskipulagi bæjar-
ins, erum að safna að okkur ýms-
um gögnum og kanna málin,
áður en við setjumst niður og
semjum einhverjar alvöru til-
lögur. Ég hef verið að senda for-
stöðumönnum stofnana bæjarins
bréf þar sem ég leita eftir mark-
miðum sem þeir hafa, hvort þau
hafi náðst og éf ekki þá af hverju.
Þetta geri ég til að átta mig á því
hvort sett hafi verið skýr mark-
mið með rekstri allra bæjarstofn-
ana. Hvort einhverjar stofnanir
séu til svona afþvíbara. Því að
mér finnst varla hægt að leggja út
í það að gera tillögur um breyt-
ingar á stjórnkerfinu öðruvísi en
að vita hvað þetta stjórnarkerfi
er eða á að gera.
Nú, svo höfum við hóað okkur
saman nokkrir embættismenn
bæjarins og ætlum að reyna að
koma af stað könnun á því hvort
ekki sé hægt að spara hjá Akur-
eyrarbæ, hvort ekki sé hægt að
reka sömu þjónustu og vinna
sömu verk fyrir minni peninga.
Því að nú er ár hagræðingar hjá
yfirvöldum."
- Á þá að fara að segja upp
fólki?
„Nei, við höfum nú ekki hugs-
að okkur það, nema ástæða sé til
að ætla að einhverjir séu óþarfir.
En á meðan sífellt er verið að
hrópa á meiri og betri þjónustu af
hálfu hins opinbera, þá verðum
við að reyna að verða við því, en
helst án þess að það kosti meiri
peninga."
- Nú ert þú í áætlanagerð,
horfir til framtíðarinnar. Förum
við á haustinn ef við fáum ekki
stóriðju?
„Ja ... (löng þögn) ... nú ertu
erfiður. Við gætum farið á haus-
inn ef við fáum hana ekki, hins-
vegar gætum við líka farið á
hausinn ef við fáum hana. Ef
menn ætla að vera á móti eða
með alveg að óathuguðu máli,
þá getur farið á báða vegu. Það
vill stundum verða þannig með
íslendinga að þeir láta tilfinnin-
garnar ráða fremur en skynsem-
ina, þegar stóru málin eru annars
vegar. En geta síðan rætt um t.d.
ritvélakaup af skynsemi og blá-
kaldri alvöru. Ef menn halda því
fram að hægt sé að koma í veg
fyrir að frá þessari verksmiðju
fari meira af úrgangsefnum en
náttúran getur tekið við - því allt
eru þetta náttúrleg efni og því
getur náttúran, eðli málsins
samkvæmt, tekið við þeim upp
að vissu marki - ef ekki fer meira
af þessum efnum út, þá er þetta
allt í lagi. En það verður að
reikna með inn í stofn - og fram-
leiðslukostnað verksmiðjunnar,
ráðstafanir til að koma í veg fyrir
að meira af úrgangsefnum fari út,
heldur en náttúran getur tekið
við.-
Ef allur þessi kostnaður er hafður
með í reikningnum og útlit er fyr-
ir að verksmiðjan skili arði, þá
er í lagi að reisa hana, annars
ekki því að það er nóg af bjána-
legri fjárfestingu fyrir.“
- Nú hafa svartsýnismenn
spáð því að ef engin komi stór-
iðja muni Akureyri enda sem
sumarbústaðaland fyrir Reykvík-
inga.
„Það liggur náttúrulega ljóst
fyrir að ef menn ætla að setja
niður stóriðju einhverstaðar ann-
arstaðar en í nágrenni við
Reykjavíkursvæðið, þá er Akur-
eyri eini staðurinn á landinu þar
sem slík verksmiðja myndi hafa
einhver áhrif frá byggðalegu
sjónarmiði. Akureyri er nánast
eini byggðakjarninn utan
Reykjavíkur, sem er nægilega
stór til að geta þjónað slíku fyrir-
tæki. Ef það yrði sett niður ein-
hverstaðar annars staðar á land-
inu myndi það sækja þjónustu
nánst alla til Reykjavíkur. En ég
hef enga trú á að Akureyri endi
sem sumarbústaðahverfi þótt við
fáum ekki stóriðju, það eru ýmsir
aðrir kostir hér í byggðarlaginu
sem hægt er að nýta. En ef menn
eru alltaf fullir af einhverri svart-
sýni, þá endum við sem húsverðir
í sumarbústöðum.“
Viðrini
- Þú hefur sumsé ekki tekið
afstöðu í stóriðjumálum. En hvar
ertu í pólitík?
„Ég held ég sé pólitískt viðrini.
Ég passa ekki vel inn í stjórn-
málaflokka. Það er ákaflega erf-
itt að negla skoðanir sínar riiður
í einhverjar ákveðnar stefnu-
skrár, vegna þess að með nýjum
mönnum og breyttum aðstæðum
geta slíkar yfirlýsingar orðið
býsna hláleg plögg.“
- Það er viðeigandi að spyrja
bílasérfræðing Dags að því svona
í lokin hvort hann eigi sér
draumabíl.
„Ég hef þá skoðun að það séu
til tvær gerðir af bílum. Ánnars-
vegar Benz, hinsvegar aðrir
bílar.“
Texti og myndt: Kristján G. Amgrímsson