Dagur - 09.07.1984, Side 8
8-DAGUR-9. júlí 1984
„Það má segja að
hér sé lífið fiskur“
- spjallað við
Snorra Finn-
laugsson bæjar
ritara á Daivík
í Ráðhúsinu á Dalvík cru
bæjarskrifstofurnar til húsa,
þar hcfur bæjarritarinn Snorri
Finnlaugsson aðsetur, sem hér
vcrður tckinn í yfirhcyrslu.
Snorri flutti í bæinn fyrir tæp-
um 2 árum, cn sagðist rcyndar
ciga ættir sínar að rckja fram í
Svarfaðardal. Kn hvert skyldi
starfssvið bæjarritara vera?
Eg sé um skrifstofustjórn og
daglega vörslu bæjarsjóðs, það
eru sem sagt innheimta og
útgjöld, ég innhcimti útsvar og
þar fram eltir götunum.
- Eru Dalvíkingar skilvísir?
„Já, þeir eru það og það hefur
larið frekar hatnandi en hitt, það
þarf ekki að kvarta undan því.
- Atvinnumálin?
„Það má segja aö hér sé lífið
fiskur og það sem er í kringum
það. Auk fisksins cr hér sú þjón-
usta sem er í kringum fólkið í
hænum og svcitinni í kring og að
sjálfsögöu verslun. Það hefur
verið næg atvinna hér undanfarin
ár, en því miður fór að halla und-
an fæti i vetur vegna aflabrests og
það eru ennþá nokkrir á atvinnu-
leysisskrá.
I. desember sl. voru I375 íbú-
ar hér og aukningin á síðasta ári
var 2,5'/f>, sem eru rúmu l% yfir
landsmeðaltali, en ég held að það
hafi dregið heldur úr aukningunni
á þessu ári. Þetta er bæði aðflutt
fólk og eins fæddust mörg börn
hérna í fyrra."
- Hverjar eru helstu fram-
kvæmdir á vegum bæjarins í ár?
„Það er margt á döfinni, en
ætli stærsti tjðurinn í ár sé ekki
bygging áhaldahúss, þar verður
aðstaða fyrir slökkviliðið, lög-
reglu og Rafmagnsveitu ríkisins.
Áætlað er að húsið verði fokhelt
á þessu ári og það tekur mest af
því fé sem er til framkvæmda í
ár. Annaö stórt mál er hafnar-
framkvæmd upp á 10 millj., það
er nýtt stálþil scm sett vcröur
framan á bryggjuna og tekur rík-
ið verulegan þátt í því. Við
tökum þátt í hyggingu verka-
mannabústaða ásamt ríkinu. 1
Þetta er 8 íbúða blokk sem áætl-
að er að vyröi tilbúin um mitt ár
1985. Við crum ekki farnir að
úthluta þessum íbúðum, en það
hefur mikið verið spurt um þær.
Við ætlum aö reyna að malbika
eitthvað, það eru unt 3 götur, þar
á meðal aðalgatan, sem á að setja
yfir. Það verður líka gengið frá
gangstéttum og bærinn fegraður
eitthvað.
Veriö er að skipta um lagnir
hjá hitaveitunni, frá asbesti yfir í
járn, það er framkvæmd uppá 2lk
millj. Endurbætur á 2 húsum
taka töluvert fjármagn. Annað er
gamla læknishúsið sem á að
brcyta í félagsmiöstöð og hitt er
Víkurröst, sem er orðið mjög
lélegt. Það var hafist handa við
það í vetur og búið að gera það
sem gera á í ár.
í sumar á að mála Ráðhúsið að
utan og innrétta hér í kjallaran-
um fyrir bókasafn. Bókasafnið
hefur verið í mjög slæmu hús-
næði og þetta er bráðabirgðaúr-
lausn, en ekki framtíðarhúsnæði.
Það eru líka hafnar endurbætur
á Dalbæ, elliheimilinu á
staðnum. Það er verið að múra
það og síðan verður það málað.
Lionsklúbburinn ætlar að gefa
málningu og vinnuna við að
mála. Við ætlum að fara að
byggja upp ferðamannaþjónustu,
en við höfum orðið dálítið útund-
an í þeim efnum. Létum útbúa
nýtt tjaldstæði, þar var byggt
snyrtihús, sem er mjög gott.
Eins og sést af þessari upptaln-
ingu eru töluvert miklar fram-
kvæmdir og kannski meiri en
fjárhagsstaðan leyfir, en við
treystum dálítið á lánsfé. Það var
alls staðar erfið fjárhagsstaða
sveitafélaga á síðasta ári.“
- Er öflugt félagslíf í bænum?
„Það er alveg ágætt, en það
virðist helst há því að félögin eru
mörg og kraftarnir dreifast því.
En það eru öflug félög, t.d.
skíðafélagið og hestamannafélag-
ið, það er mikið af hestum hér í
bæ. Nú, einnig er Slysavarnarfé-
lagið með mikla starfsemi og
skátarnir, svo eru 2 karlaklúbbar,
Kiwanis og Lions, sem láta ýmis-
legt gott af sér leiða. Ungmenna-
félagið hefur verið í lægð en virð-
ist þó vera eitthvað að lifna við.
Við eigum núna einn besta
skíðamann landsins, Daníel
Hilmarsson. Bæjarfélagið ákvað
í vor að styðja vel við bakið á
honum, svo hann gæti haldið
áfram að æfa og keppa með
landsliðinu og veitti honum góð-
an fjárstyrk. Við teljum það góða
kynningu fyrir bæinn að eiga góð-
an skíðamann."
- Er framtíð Dalvíkur björt?
„Ja, það hefur verið bjart og
mikil uppbygging, en menn eru
hræddir um að eitthvað fari að
draga úr því núna. Það byggist
allt á fiskinum og atvinnumálin
standa því og falla eftir því
hvernig veiðist. Það er enginn
iðnaður hér, en við höfum verið
að byrja núna með tilkomu Sæ-
plast sem reyndar er ekki enn
komið norður, en stendur von-
andi allt til bóta, það fyrirtæki á
framtíð fyrir sér. Við viljum
endilega fá fjölbreyttara atvinnu-
líf.
Hér er rækjuverksmiðja sem
við horfum bjartsýnisaugum á.
Það hefur verið tregt með sölu á
rækju, en við treystum á að það
breytist. Ætli það megi ekki segja
að menn séu heldur bjartsýnir
hér á Dalvík. HJS.
Snorri Finnlaugsson, bæjarritari á skrifstofu sinni.
Mynd: HJS.
Afmæliskveðja
Granni minn Friðrik i Laugar-
hvammi . varð sextugur þann 26.
júní. Þessar línur eru til þess ritaðar
að óska honum heilla og þakka hon-
um ótal margar ánægjustundir þar
licima og annars staðar. Við gaman-
yrði og vísnagerð hcfur mörg stund-
in liðið, Friðrik sjálfur ort marga
hlýja vísu, nú og kannski eina og
eina kcsknisvísu.
Vini og frændur scm voru að fara
í langferð á hcstum kvaddi hann
með þessari vísu:
Gledistundir gefast senn.
gxtni jufnan sýnið.
Njótid hestsins nýtir mcnn.
notið lítið vínið.
En hann er þó fyrst og fremst maður
starfsins og þess að standa við skuld-
bindingar sínar. Hann hefur byggt
upp jörðina í Laugarhvammi,
fimmtung föðurleifðar sinnar
Steinsstaða í Tungusveit. Þau hjón-
in Friðrik og Sigríður Magnúsdóttir
bjuggu þar í fyrstu með kindur og
kýr að hefðbundnum hætti, en þau
komu sér upp gróðurhúsum, enda
stundaði Friðrik garðyrkjunám áður
en hann hóf búskap. Gróðurhúsin
byggði Friðrik sjálfur högum
höndum, lagði sömuleiðis í þau
hitalagnir og nýtir þannig jarðhit-
ann. Nú um langt skeið hafa þau
hjónin nær eingöngu starfað að
garðyrkju. Þau rækta gúrkur, rósir,
nellikur, sumarblóm o.fl. Nágranni
þeirra orti í gamni þegar Friðrik
keypti smábát og renndi fyrir fisk
sér til skemmtunar úti á Skagafirði:
Gjarnan mega mannins völd
merkja glæstar orður.
Grafist því á gylltan skjöld
gúrka. rós og sporður.
J.G.
Friðrik á mörg áhugamál og nær
ýmsu að sinna þrátt fyrir erilsamt
starf og gestanauð. Dálæti hans á
trésmíðum nær aftur til bernsku
hans þegar hann telgdi sér skák-
menn og fleira smálegt, en nú hefur
hann rennibekk og vélsagir og smíð-
fríðustu gripi eða gerir við
ar
gamalt. Hann er hagur á tré og járn
og orð:
Glaður í æsku ég götuna leit
þá ætti ég framtíðarhagsins.
- Friðrik Ingólfsson
Laugarhvammi Skagafirði
Nú húmar að kvöldi en hamingjan veit
um heiðríkju morgundagsins.
F.l.
Friðrik er einarður og segir skoðun
sína hver sem á í hut. Það þekkja
sveitungar hans. í honum býr eðli
bóndans að rækta og hlúa að. Hann
er vinmargur og vintraustur. Ekki
heldur hann á loft vísum sínum, en
ég vona mér fyrirgefist að hafa tekið
hér traustataki nokkrar vísur. Eftir-
farandi vísu skrifaði Friðrik í gesta-
bók hjá vini sínum á Blönduósi:
Innan veggja ylinn fann,
unað hjá mér festir.
Heim við sóttum heiðursmann
Húnavökugestir.
Hlýi tónninn hans heyrist jafnan >
glöggt f vísum hans, en stundum er
grunnt á galsanum eins þessi sýnir:
Makinn hefur magnað stríð,
mín er skjóli fokið.
Á mér dynur alla tíð,
innanbæjarrokið.
En hann hefur ort sín alvöruljóð um
konuna sína, þó þau kankist á.
Kannski er fegursta ljóðið þeirra
fagra heimili, grænn garður og grón-
ir melarnir í kring. Þau hafa byggt
þar frá grunni og eru stöðugt að
fegra og skapa. Börn þeirra hafa
erft vinnugleði foreldra sinna og
leggja þeim lið beint eða óbeint.
Þess sama njóta þau frá foreldrun-
um.
Það mun fátt dýrmætara en að
eignast góða vini. Það vita þeir sem
eignast hafa vináttu Friðriks í Laug-
arhvammi. Ég ætla að ljúka þessum
línum á vísu eftir vinkonu Friðriks
á Akureyri:
Blómum stráir brautu á,
bestu vina sinna.
Þér ég vildi þakkir tjá,
þakkir fornra kynna.
J.J.
Skrifað í Steinsstaðabyggð 20. júní ’84
Heiðmar Jónsson.