Dagur - 08.08.1984, Blaðsíða 7
8. ágúst 1984 - DAGUR - 7
Á Hólavatni eru frískir strákar
sem aðstoða Björgvin þeir eru
kaliaðir foringjar. Er Dagur
var á ferð á Hólavatni voru
þeir piltar að útbúa baðströnd.
Það verður ekki amalegt fyrir
komandi hópa að geta flatmag-
að á baðströnd og skellt sér
síðan til sunds út á vatnið.
Hvað um það, þeir félagarnir
kváðust heita Guðni Thorar-
ensen 19 ára og Bjarni Rand-
ver Sigurvinsson 16 ára.
„Við höfum oft verið hér áður,
en aldrei sem foringjar,“ sögðu
þeir mér. „Þetta er sjálfboða-
vinna, mjög skemmtileg. Annars
værum við ekki í þessu.“
- Hvað gerið þið aðallega?
„Við lítum eftir strákunum,
leikum við þá og sjáum um
íþróttir og þess háttar. Málið er
að vera bara nógu skemmti-
legur.“ Við spurðum nokkra
stráka sem voru á vappi í kring-
um okkur hvort þeir Guðni og
Bjarni væru skemmtilegir. „Þeir
eru ágætir. Það fer eftir í hvaða
skapi þeir eru. Jú, jú, þeir eru
alltaf í góðu skapi.“
- Hvað þarf maður að gera til
að komast að sem foringi á Hóla-
vatni?
„Við höfum tekið þátt í starf-
inu í nokkur ár.“ „Ég byrjaði 7-8
ára minnir mig,“ sagði Guðni.
„Og ég varð félagi 11 ára
gamall," sagði Bjarni.
„Það er Guðsorðið sem heldur
manni við þetta hérna og krakk-
arnir náttúrlega líka.“
- Hvenær ákváðuð þið að
ganga á Guðs vegum?
„Það hefur líklega verið um
fermingu, sem við fórum að
hugsa um þetta í alvöru. Síðan
hefur maður verið hálfgerður for-
ingi hérna.“
- Hvað gerið þið utan þess
sem þið starfið hér?
„Ég vinn hjá Sambandinu, það
heitir reyndar Gefjun," segir
Guðni. „í vetur fer ég í Verk-
menntaskólann á viðskipta-
braut.“ Bjarni sagðist hafa verið
í skóla og í haust byrjaf hann í
Menntaskólanum.
Ég fer að forvitnast frekar um
baðströndina sem þeir kumpánar
eru að gera. „Við erum að nota
tímann meðan lítið er í vatninu.
Það er stundum miklu meira vatn
hérna og þá er ekki hægt að vinna
þetta. Aðalbaðströndin fram að
þessu hefur verið í Drulluvík,
sem svo heitir, en hún er mikið
lengra í burtu. Hérna geta strák-
arnir stokkið fram af bryggjunni
og buslað í kringum hana. Vatnið
Bjarni og Guðni vinna við baðströndina. Hún á að slá baðströndinni við Drulluvík út hvað vinsældir sncrtir.
er ekkert voðalega djúpt, að
minnsta kosti hér uppi við. Það er
nokkuð dýpra á miðju vatninu."
- Ætlið þið að koma aftur
næsta sumar?
„Það er vonandi, maður getur
jró aldrei sagt fyrir um framtíð-
ina. Ef við höldum heilsu og
kraftar leyfa þá komum við ör-
ugglega," sögðu þeir Guðni og
Bjarni og héldu áfram að moka
möl upp í hjólbörur.
„Guðsorðið heldur
manni við efnið“
Af svip drengjanna að dæma virðast þeir hætt komnir. En það var ekki
þannig í alvörunni. Allt í stakasta lagi um borð.
Elmar, Páll og Gestur vagga bundnir við bryggju á Hólavatni.
„Pottþéttur matur
— ekkert skammtað“
- Hressir strákar á Hólavatni láta gamminn geysa
Það er vita vonlaust að ætla að
tala við einn til tvo stráka þeg-
ar þeir eru saman komnir
nokkrir í hóp. Talaðu við mig,
taktu mynd af mér, þekkirðu
mig ekki, þekkirðu pabba.
Þeir voru þrettán drengirnir,
eins og jólasveinarnir og
kannski ekki svo ósvipaðir
gömlu frændum sínum. Allir
voru þeir á aldrinum 8-10 ára
og þar sem þeir vilja ábyggi-
lega sjá nöfnin sín í blöðunum,
þá heita þeir: Elmar, Matthías,
Gestur, Páll, Þór, Logi, Hans,
Steindór, Jón, Hrói, Sverrir,
Stefán og Sigurjón.
Þeir voru allir niðri við vatnið,
að leika sér í bátum, sem eru 4 og
svokallaðir kanóar eru 2 en þeir
eru líka kallaðir Indíánabátar.
- Hvað er svo skemmtilegast
hérna á Hólavatni?
„Að veiða og vera á kanó.
Langskemmtilegast að vera á
kanó.“ Þeir voru nokkuð sam-
mála um það.
- Einhver veiði?
„Logi er búinn að veiða 20 sil-
unga.“ „Þeir eru nú allir svo litlir,
smá tittir.“
- Engin heimþrá á kvöldin,
strákar?
„Nei, það er svo æðislega gam-
an á kvöldvökunum. Það er lesin
framhaldssaga, eða eiginlega
tvær, fyrst uppi og svo önnur
niðri. Þær eru alveg ofsalega
spennandi.
- Hvernig er maturinn?
„Hann er pottþéttur. Það er
ekkert skammtað, við megum
borða eins og við viljum. Og við
étum eins og hestar.
- Líka hafragrautinn á morgn-
ana?
„Já, hann er góður. Steindór
borðar ekki hafragraut og ekki
Logi.“ Logi mótmælti því harð-
lega. „Víst borða ég hafragraut,
bara ekki í morgun, mig langaði
meira í súrmjólk.
- Eigið þið einhver met?
„Það er einn hérna sem á met
í að detta í vatnið. Við eigum
nokkur aldursmet líka.
- Langar ykkur ekkert heim?
„Nei, það er svo gaman hérna.
Við ætlum að koma aftur næsta
sumar.“
Er blaðamaður var að yfirgefa
svæðið, hrópuðu strákarnir hver
í kapp við annan: Ég bið að
heilsa Freyju og Aðalsteini. Það
var Stefán blaðburðarbarn. „Ég
bið að heilsa pabba,“ sagði
Steindór ívar. „Og ég bið að
heilsa mömmu,“ sagði Páll
Tómas.
Já, já, allt í lagi, sagði ég, en
nú er ég búin að loka, tek ekki á
móti fleiri kveðjum, þetta er ekki
óskalagaþáttur!!!!
og það væri ekkert kalt. Þetta eru
þeir fclagar Þór og Matthías sem
krjúpa .á bryggjunni.