Dagur - 13.08.1984, Qupperneq 4
4 - DAGUR -13. ágúst 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI:. 24222
ÁSKRIFT KR. 150 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 22 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRlKUR ST. EIRÍKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Virkjum hugvit
Davíðs og Nils
Norður við Lónsbrú í Glæsibæjarhreppi er
rekið fyrirtækið DNG, en nafnið samanstend-
ur af upphafsstöfunum í nöfnum eigendanna;
bræðranna Davíðs og Nils Gíslasona. Þeir
bræður eru engir hvunndagsmenn. Þeir hafa
alla tíð verið grúskarar; gefnir fyrir að kanna
ótroðnar slóðir, einkum á tæknisviðinu. Upp-
finningar þeirra og tilraunir eru margar og
sumar ævintýralegar. Aðrar hafa reynst nyt-
samlegar, þó samtíðarmenn þeirra hafi ekki
alltaf haft greind eða getu til að nýta sér það.
Á undanförnum árum hafa þeir bræður
þróað ýmiss konar tölvustýrðan búnað, sem
er hvort tveggja í senn; flókinn en þó sáraein-
faldur í notkun. í þessu sambandi nægir að
minna á aflstýribúnað fyrir mikla raforkunot-
endur, eins og t.d. bændur, og handfærarúll-
urnar, sem farið hafa sigurför um landið.
Einnig hafa þær getið sér gott orð í Færeyjum.
Fleira mætti nefna.
Þeir bræður stofnuðu fyrirtæki til að fram-
leiða þau tæki sem þeir höfðu þróað og fengið
einkaleyfi til framleiðslu á. Þeir hafa sjálfir
starfað við framleiðsluna og auk þess skapað
atvinnu fyrir aðra. Framleiðslan selst. Ætla
mætti að fyrirtækið væri á grænni grein, ekki
síst vegna þess að rætt hefur verið um þá þörf
sem er fyrir nýiðnað í atvinnukreppunni. Þess
vegna væri ástæða til að greiða götu fyrir-
tækja sem þeirra bræðra eins og kostur
væri. En það er öðru nær. DNG hefur lengst-
um barist í bökkum og stór hluti af tíma
þeirra bræðra hefur farið í göngu milli pen-
ingastofnana til að halda rekstrinum gang-
andi frá degi til dags. Nú var svo komið, að
þeir voru að gefast upp á baslinu og höfðu í
hyggju að flytja starfsemina til Færeyja. Sem
betur fer er nú útlit fyrir að úr rætist og stofn-
að verði hlutafélag um rekstur DNG um leið
og rekstrinum verður að minnsta kosti bjarg-
að í horn.
Því miður geta ráðamenn fleiri fyrirtækja
sagt svipaða sögu og þeir Davíð og Nils, ekki
síst nýrra fyrirtækja sem sett eru á laggirnar
til að auka atvinnu. Það kunna ekki allir á
„kerfið", hvað þá að menn í atvinnurekstri
hafi tíma til að velgja leðurklædda kerfisstól-
ana í Reykjavík dögum saman. Úr þessu verð-
ur að bæta. Það verður að tryggja nýjum at-
vinnufyrirtækjum rekstrarfé, geti ráðamenn
þeirra sannað að rekstrargrundvöllur sé fyrir
hendi.
Hæfileikamenn eins og þeir bræður, Davíð
og Nils, eru ekki á hverju strái. Þeir eiga að fá
tækifæri til að grúska og þróa ný tæki. Það á
síðan að vera annarra að framleiða þau og
koma þeim á markað. Þannig virkjum við best
íslenskt hugvit og á því þurfum við að halda
til að efla atvinnulífið. - GS
Viðar Ottesen, hóteistjórí á Siglufirði.
„Siglfirðingar
kunna að
skemmta sér‘ ‘
- segir Viðar Ottesen, hótelstjóri Hótel Höfn, Sigluf irði
Þrátt fyrir lítinn ferðamanna-
straum, að mati Siglfirðinga,
er hótel á Siglufirði, Hóteí
Höfn. Hótelstjóri er Viðar
Ottesen og er hann einnig eig-
andi hótelsins, ásamt konu
sinni, Jónu Guðjónsdóttur.
Blaðamenn Dags voru á ferð á
Siglufirði í síðustu viku og gistu
þá á Hótel Höfn, það voru því
hæg heimatökin að fá Viðar í
smáspjall um hótelreksturinn
og sjálfan sig.
- f>að er best að byrja á þessu
venjulega, hvaðan ertu?
„Ég er fæddur og uppalinn í
Reykjavík, við hjónin fluttum
hingað um áramótin ’80-’81. Ég
er lærður þjónn, lærði það í
Naustinu í Reykjavík. Var búinn
að vinna þar í 23 ár, þar af 16 ár
á barnum þegar ég fór að hugsa
mér til hreyfings.“
- Hvað kom til að þið völduð
Siglufjörð?
„Pað var nú eiginlega bara til-
viljun. Þegar ég fór að hugsa mér
til hreyfings var þetta hótel aug-
lýst til sölu og ég keypti það. Mig
langaði til að verða eigin herra og
maður kaupir ekki svo auðveld-
lega hótel í Reykjavík, það er
töluvert frábrugðið verðlagið
þar. Þetta er gamalt hús og við
höfum verið að reyna að halda
því við. Húsið brann 1958 og var
endurbyggt þá, en ætli það hafi
ekki verið byggt milli 1930 og
’40.“
- Hefur alltaf verið hótel í
þessu húsnæði?
„Upphaflega var þetta byggt
sem hótel og hér hefur alltaf ver-
ið hótelrekstur, en á tímabili,
löngu áður en ég kom, voru hér
skrifstofur Þormóðar ramma á
einni hæð. Það var Siglfirðingur
sem átti hótelið á undan mér og
hann hafði rekið það í þessari
mynd í 12 ár, áður en ég keypti
það.“
- Þið kvartið undan litlum
ferðamannastraumi, er ekki skil-
yrði að hafa ferðamenn til að
geta rekið hótel?
„Já, það er rétt, hér er ekki
mikið um ferðafólk. Þó koma
hingað útlendingar. Hér á hótel-
inu gistir aðallega fólk sem kem-
ur hingað í sambandi við atvinnu-
lífið. Siglufjörður hefur lítið ver-
ið kynntur sem ferðamannabær,
nú eru hins vegar uppi einhverjar
ráðagerðir hjá Fjórðungssam-
bandinu að gera það. í sumar
hefur oft verið fullt hjá mér og ég
kvarta ekkert. Ég get tekið 24 í
gistingu, það eru 14 herbergi."
- En veturnir?
„Veturinn er mjög rólegur í
sambandi við gistingu, en þá er
það félagslífið, sem er mjög mik-
ið og gott. Það eru haldin hér
böll, fundir og alls kyns uppá-
komur, ég leigi oftast út salinn
fyrir böllin. Við höldum alltaf
ball hér á haustin með skemmti-
atriðum og tískusýningu.
Skemmtiatriðin eru heimatilbúin
og sýningarfólkið er héðan úr
bænum. Þessi böll eru ákaflega
vinsæl og það hefur komið fólk á
þau alla leið sunnan úr Reykja-
vík og svo kemur fólkið úr sveit-
inni líka. Við reynum að gera
þetta ball svolítið öðruvísi en
önnur böll.“
- Eru haldin hér böll um
hverja helgi?
„Já, það eru yfirleitt böll hér
föstudag eða laugardag um
hverja helgi. Það eru tvær hljóm-
sveitir í bænum, báðar lands-
þekktar, það eru Gautar og Mið-
aldamenn. Þeir spila á böllunum
til skiptis yfir veturinn, en fá svo
hvíld yfir sumarið. Þá eru þeir
pantaðir vítt og breitt um landið
og þá fáum við aðrar hljómsveitir
til að spila hér. Ég tók eftir því
þegar ég kom hingað að hér fer
fólk á böll til að dansa, fyrir
sunnan situr fólk meira og
drekkur. Siglfirðingar kunna að
skemmta sér.“
- Hvernig hefur reksturinn
gengið?
„Hann hefur gengið alveg
ágætlega, en heilsársrekstur er
alltaf erfiður. Hér eru stundum
vinnuflokkar yfir veturinn sem
gista hjá mér og svo er ég með
matsölu og það er töluvert að
gera í því. En stundum er einn
maður á hótelinu og þá verð ég
að hafa næturvörð. Það er hálf-
hlægilegur rekstur, gistingin
borgar ekki næturvörðinn. En
böllin bjarga þessu yfir veturinn.
Ég var svo bjartsýnn þegar ég
kom að ég sagði að síldin kæmi
aftur og það er ekki útilokað, eft-
ir því sem Norðmenn segja
núna.“
- Hvernig hefur ykkur hjón-
um líkað vistin á Siglufirði?
„Mjög vel, Siglfirðingar hafa
tekið okkur mjög vel og það er
ekki svo lítils virði þegar maður
kemur svona ókunnugur. Þetta
er mjög ólíkt Reykjavík, en mér
finnst miklu manneskjulegra
hérna, ég var bara orðinn nafn-
númer fyrir sunnan. Sumir
myndu kalla þetta sveitalegra
hér, en ekki ég. Ég held að ég
sakni einskis úr Reykjavík, nema
auðvitað vina og ættingja. Við
hjónin fórum ekki svo mikið í
leikhús eða á aðrar uppákomur
sem eru í Reykjavík. Við skrepp-
um líka oft til Reykjavíkur. Við
köllum það að skreppa, þó Reyk-
víkingum finnist mjög langt að
koma hingað. Við förum líka
stundum inn á Akureyri, verslum
og förum í Sjallann.“
- Þið finnið ekkert fyrir ein-
angrun?
„Nei, við höfum ekki fundið
beint fyrir því. En einn veturinn
fórum við ekkert héðan. Um vor-
ið þegar við fórum héðan á bíl og
komum út úr göngunum hinum
megin fann ég víðáttuna, það var
mjög skrýtin tilfinning. Én mér
finnst ég ekki vera einangraður
þegar ég er á staðnum,“ sagði
Viðar að lokum. - HJS