Dagur - 15.08.1984, Blaðsíða 7

Dagur - 15.08.1984, Blaðsíða 7
6-DAGUR -15. ágúst 1984 15. ágúst 1984 - DAGUR - 7 Mikil vinna í allt sumar Dagur heimsækir frystihúsið Þormóð ramma á Siglufirði Þegar minnst er á Siglufjörð er síld það fyrsta sem kemur upp í hugann, en það er unnið fleira en síld á Siglufirði. Þar eru frystihús, tvö meira að segja, og er annað þeirra Þormóður rammi. Á ferð sinni um Siglufjörð fyrir skemmstu, heimsóttu Dagsmenn Þormóð ramma. Yfirverkstjóri er Jón Páll Salvarsson, upprunninn úr Reykjavík. Við feng- um Jón til að leiða okkur í allan sannleik- ann um Þormóð ramma. - Þetta er nýleg bygging sýnist mér, hvenær fluttuð þið í þetta húsnæði? „Það er um V/i ár síðan við fluttum t þetta hús. Við vorum áður í gömlu húsi sem búið er að breyta í þurrkhús.“ - Hvað þurrkið þið þar? „Það eru nú aðailega ýmiss konar fiskhausar. Við hirðum hausana og þurrkum í klefum. Þeir fara á Nígeríumarkað, þar eru þeir víst borðaðir með bestu lyst.“ - Hvað hafið þið margt fólk í vinnu? „Þessa dagana eru hér 50-60 wmmm Jón Páll Salvarsson, yfirverkstjóri. manns í vinnu, en 80 þegar er fullskipað. Þetta er mikið til skólafólk yfir sumarið. Við erum með 2 togara og það er búið að vera mikið að gera í sumar. Við getum bætt við 30 konum án þess að færi að þrengja að.“ - Ykkur vantar sem sagt fólk í vinnu? „Já, og það virðist vera sama sagan hjá frystihúsum um allt land. Við höfum engar verbúðir og getum því ekki tekið við að- komufólki nema það geti útvegað sér húsnæði. Það má segja að það sé slegist um hvern mann sem losnar hér í bænum. Þú mátt geta þess að það geti allir fengið vinnu hérna sem geta útvegað sér hús- næði.“ - Þið eruð búnir að tölvu- væða, sé ég. „Tölvan kom um leið og húsið var opnað. Hún er tengd við hverja vigt í húsinu og því er hægt að fylgjast vel með hvað framleiðslan er mikil. Þetta er ákaflega þægilegt." - Nú hefur verið deilt á bón- uskerfið að undanförnu, er engin óánægja með það hjá ykkur? „Ekki hef ég orðið var við það. Það væri enginn í húsinu ef ekki væri bónus. Hann tvöfaldar laun- in hjá sumum. Ég held að starfs- fólkið sé frekar ánægt hjá okkur. Við erum með hátalarakerfi í húsinu og það er hægt að hlusta á útvarp og kassettur, það er mesti munur,. Yngra fólkið vill spila af kassettum en eldra fólkið vill hlusta á útvarp. Þetta verður ennþá meira mál þegar Rás 2 kemur." - Hvað er unnið lengi á daginn? „Við byrjum kl. 7 á morgnana og hættum yfirleitt kl. 6 á daginn og svo er unnið flesta laugardaga. Fólki finnst þetta betra. Ef það er unnið 8 tíma er fólkið búið kl. 4 og hefur þá smáhluta af deginum fyrir sig.“ - Takið þið ungt fólk í vinnu? „Við tökum helst ekki krakka yngri en 15 ára. Við fengum samt einn hóp úr unglingavinnunni til að vinna við hausaverkunina, þau eru 13 og 14 ára.“ Undirrituð tók eftir því að það voru stelpur að fást við vélarnar og þar sem það er vaninn að sjá karlmenn í þess konar störfum var Jón spurður út í þetta. „Við erum eingöngu með stelpur á vélunum. Það fer bara eftir húsunum hvort það eru stelpur eða strákar á þeim, þetta er bara vani. Síðan ég kom hing- að hafa eingöngu verið stelpur á vélunum.“ - Hvernig hefur þér líkað á Siglufirði? „Bara mjög vel. Ég er búinn að vera hérna í 9 mánuði, réði mig í 1 ár og er að hugsa um að vera eitthvað lengur, en það er ekkert ákveðið ennþá. Ég held samt að ég gæti ekki himsað mér að setj- ast hérna að. Ég er að byggja í Reykjavík og kom hingað til að safna fyrir því. Það fara allar peningarnir í steinsteypuna." HJS „Fleiri ormar í þorskinum en áður var“ — segir Kristín Aðalbjörnsdóttir, sem unnið hefur við fiskvinnslu í 30 ár Kristín hafði hraðar hendur við snyrtinguna, greip hvern orminn á fætur öðrum og kom þeim fyrir kattarnef. Fiskurinn kominn í neytendapakkningar. Þá er að setja hann á plötur eins og verið er að gera hérna. Fiskurinn er síðan frystur og fer loks til neytenda vítt um heiminn. Þarna er verið að pakka 5 eða 10 punda fiski. Það var alveg að koma kaffi og fíestir farnir fram er bjallan hringdi. Ein kona stóð samt áfram við borðið sitt og snyrti, þurfti víst að klára úr kassanum sem hún varmeð. Það var ekki um annað að ræða en að stela nokkrum mínút- um frá Kristínu Aðal- björnsdóttur, fyrst allar hinar voru farnar fram. Hún tók vel í spjall og myndatöku. Handtökin voru hröð og greinilegt að þarna var enginn viðvan- ingur á ferð. Fiskinum er slengt á borðið, beina- garðurinn skorinn úr, hann má ekki vera of þykkur þá verður nýtingin slæm. Haukfrán augu leita að bannsettum orminum í fiskinum, og hann snar- lega gómaður ef til hans sést. Kantarnir eru snyrtir, aðeins af stirtlunni og þar með er fiskurinn klár til pökkunar. - Ertu búin að vinna lengi við fiskvinnslu? „Ætli ég sé ekki búin að vinna í 30 ár í íshúsi. Ég er búin að vinna hjá Þormóði ramma síðan hann var stofnaður og þar á und- an var ég fyrir sunnan í fiskverk- un. Það var á Kirkjusandi.“ - Ertu ekki með háan bónus,, svona vön? „Það fer allt eftir ástandi þorsksins. Ef hann er stór og góður er hægt að fá ágætan bónus.“ - Ertu með þannig fisk núna? „Nei, þessi fiskur er leiðin- legur. Hann er laus og mikill ormur í honum, en hann er ekki skemmdur." - Er mikill ormur í þorskin- um? „Já, mér finnst vera mikill ormur í þorski nú til dags. Mér finnst hann hafa aukist, það er líka talað um það. Þegar ég var fyrir sunnan var ekki svona mikill ormur.“ - Líkar þér fiskvinnan vel? „Já, já, mér líkar hún ágæt- lega, ég hef ekki yfir neinu að kvarta." Við töfðum hana þá ekki lengur, allir farnir fram í kaffi og fiskvinnslufólki veitir víst ekki af smáhvíld og ljótt að stela af því kaffitímanum. - HJS Það þarf að borga fisk- vinnuna betur 2.000 kr. Það á að borga þetta miklu betur, þetta er það sem heldur þjóðfélaginu uppi.“ - Þú vildir þá líklega ekki missa bónusinn? „Nei, það er sko ábyggilegt. Bónusinn er ekkert slæmur. Fólk vinnur mjög jafnt þó hann sé, það er ekkert að flýta sér.“ - Er fiskvinnan ekkert ein- hæf? „Mér finnst alls ekki leiðinlegt að vinna í fiski, það er margt miklu leiðinlegra. Ég hef unnið í búð og á hóteli og mér finnst þetta betra. Áður en ég fór að vinna hér fannst mér ég vera svo bundin í vinnunni. Það er alltaf hægt að fá að skreppa frá í fisk- vinnunni. Ég er því mjög ánægð með þessa vinnu, ég held að t.d. skúringar á sjúkrahúsi séu miklu leiðinlegri." - Vinnurðu allan daginn? „Já, ég vinn allan daginn og er með heimili. Börnin eru orðin stálpuð, ég er ekki með nein smábörn, þetta er því ekkert erfitt," sagði þessi hressa kona að lokum. - HJS Fullir bakkar af físki sem bíða eftir meðhöndlun. Fiskur og aftur fískur. Ábúðarfullir yfírmenn og verkstjórar ganga um salinn og fylgjast með að allt sé í stakasta lagi. Þessi með möppuna undir hendinni er ekki að fara á 01- ympíuleikana. - segir Björg Jóhannsdóttir, sem vinnur við pökkun Eftir spjall við verkstjór- ann brugðum við okkur inn í sal og virtum fyrir okkur fólk við vinnu sína. Þarna voru konur á öllum aldri, ef svo má segja, við að snyrta og pakka físk. Þarna var líka karlpening- ur, ætli þeirfæri ekki kon- unum fiskinn í bökkum og brýni fyrir þær Imífana, það er vinsælla að þeir bíti vel. Það var svona rétt að maður þorði að trufla kon- urnar við vinnuna, þær leggja sig allar fram til að ná sem mestum bónus. Þarna var ein góðleg við pökkun og við svifum á hana. Kvaðst hún heita Björg Jóhannsdóttir. - Ertu búin að vinna hérna lengi? „Ég er búin að vinna hjá Þor- móði ramma síðan 1969, fyrst í gamla húsinu og fylgdi svo með þegar flutt var í þetta húsnæði.“ - Ertu ánægð með kaupið? „Ja, það er nú erfitt að segja um það. Tímakaupið er allt of lágt, en bónusinn gerir kaupið sæmilegt. Tímakaupið í dagvinnu er ekki nema 2.600 á viku og bónusinn getur verið svona um Björg Jóhannsdóttir gaf sér smátíma til að líta upp frá pökkuninni og þá var tækifærið gripið og smellt af henni mynd. Texti og myndir: HJS og mþþ

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.