Dagur - 22.08.1984, Síða 6
6 - DAGUR - 22. ágúst 1984
- segir Hilmar Ágústsson yfirverkstjóri hjá Sigló hf.
rækjuvinnslan, á miðhæö eru
vistlegar kaffistofur og salerni
og á neðstu hæðinni er gaffal-
bitaframleiðslan. Þingmaður
nokkur var að skoða rækju-
vinnsluna á undan okkur og á
meðan við spjölluðum við yfir-
menn hringdi síminn látlaust
og þurftu þeir jafnvel að
bregða fyrir sig erlendum
tungumálum. Fyrst var rætt
við Hilmar Ágústsson yfirverk-
stjóra.
„Sigló hf. tók til starfa í byrjun
apríl eftir gagngerar breytingar.
Aður var hér til húsa Siglósíld hf.
en með tilkomu nýrra eigenda
var húsinu gjörbreytt og fram-
leiðslu einnig. Nýju eigendurn-
ir, sem eru 5 heimaaðilar og 5
utanbæjarmenn fóru út í rækju-
vinnslu og við það þurfti að
breyt miklu.“
- Hvað vinna margir hjá fyrir-
tækinu?
„Það eru um 160 á launaskrá.
Við höfum tvær fastar vaktir í
rækjunni. Sú fyrri hefst klukkan
4 á morgnana og stendur til 12 á
hádegi. Hin síðari er frá klukkan
1 til klukkan 7 á kvöldin og ef
mikið berst að þá bætum við
einni kvöldvakt við, frá klukkan
8 á kvöldin og til klukkan 3 á
nóttunni.
Þegar unnið er á þremur vöktum
vinnum við um 7-8 tonn af pill-
aðri rækju á sólarhring. Það eru
ágætis aflcöst. Á milli þarf svo að
þrífa vel, því rækjan er viðkvæm
vara og það má ekkert út af bera
til að hún skemmist ekki.“
- Þetta hafa verið miklar fjár-
festingar hjá ykkur?
„Já, það voru keyptar nýjar
vélar og betri, t.d. 3 pillunarvél-
ar, auk endurbótanna á húsinu
sjálfu, þetta var óhemju dýrt.“
- Hvernig gengur að selja?
„Það gengur ekkert að selja.
Við höfum selt eitthvað smáveg-
is, ekkert sem máli skiptir, lík-
lega um 110 tonn frá því við byrj-
uðum. Birgðir hlaðast upp og all-
ar frystigeymslur eru orðnar
fullar. Við eigum um 300 tonn af
rækju. Það er orðið svo mikið um
þessar rækjuvinnslur, annars tel
ég það ekki höfuðorsökina fyrir
því að markaðir hafa lokast. Or-
sökin liggur í veiði Norðmanna,
þeir eru komnir á okkar markaði
og þá þrengist um. Margar
rækjuvinnslur hafa fyrirhugað að
stoppa. Það er ekki hægt að
halda úti rekstri endalaust þegar
ekkert selst.“
- Eru margir bátar sem landa
hjá ykkur?
„Við erum með 17-20 fasta
báta og af misjafnri stærð. Það
hefur verið heldur tregt hjá bát-
unum upp á síðkastið. Þeir hafa
mikið verið úti hjá Grímsey og á
Skagafjarðardjúpi. Þegar ísinn
kom lokuðust einhver svæði, en
það er alls staðar rækja. Það er
búið að veiða óhemju magn af
henni undanfarið, en áður var
hún aldrei veidd í neinum mæli.“
- Er fólkið ánægt?
„Ég held að fólkið sé ánægt
hjá okkur, það er gott kaup. Við
erum með bónuskerfi og það
bætir launin mikið. Ég held að
fólkið kvarti ekki. Við höfum
líka nóg af fólki, það virðist leita
hingað.“ mþþ.
Séð yfir vinnusal síldarvinnslunnar. Konurnar eru að leggja niður gafTalbita, en í ár selur Sigló hf. 28 þúsund
kassa af gaffalbitum til Rússlands.
Hilmar Ágústsson yfirverkstjóri: Stundum er unnið hérna á þremur vöktum
allan sólarliringinn.
Það var óskaplcga mikið að
gera hjá Sigló hf. er blaða-
menn Dags komu þar við á ferð
sinni um Siglufjörðinn fyrir
skemmstu. Húsið er á þremur
hæðum. Á þeirri efstu er
m4,,
t
Margrét Franklínsdóttir bruggar vínsósuna sem Rússamir eru svo hrifnir af,
auk þess rekur hún kvennaathvarf í bruggstöð sinni.
„Uppskríftin
er leyndarmál
- segir yfirbruggarinn og kvenna-
athvarfskonan Margrét Franklínsdóttir
Allir gaffalbitar sem fram-
lciddir eru hjá Sigló eru í vín-
sósu og er hún Iöguð í sérstöku
herbergi, þar sem allt er yfir-
fullt af pottum og kraumandi
kerum. Yfir vínsósubruggstöð-
inni hangir skilti hvar á
stendur: Kvennaathvarfið.
Blaðamönnum lék forvitni á að
kanna athvarf þetta nánar og
hittu að máli konu eina vígreifa
er veifaði sleif mikilli yfir höfði
sér. Kvaðst hún heita Margrét
Franklínsdóttir og vera yfir-
bruggari á staðnum. Hún sér um
að vínsósan uppfylli gæðakröfur
Rússanna og að því er við komumst
næst er hún sú eina er kann
uppskriftina. Hún vildi alls ekki
gefa upp hvað væri í henni. „Það
er algjört hernaðarleyndarmál."
Við spurðum því nánar út í
kvennaathvarfið sem hún rekur
jafnframt bruggstöðinni. „Það
var stofnað í vor og hefur verið
mikið að gera. Hingað geta allar
konur komið. Stundum gerum
við undantekningu og hleypum
karlmönnum hingað inn, en það
er ekki alveg sama hverjir það
eru. Við veljum úr þá álitleg-
ustu.“ Það var farið að krauma
allverulega í einum pottinum hjá
Margréti yfirbruggara og kvenna-
athvarfskonu svo við sáum okk-
ár ráð vænst að yfirgefa hana.
Sleifin var auk þess komin á loft.
mþþ.
„Orsök birgðasöfnunar liggur
í veiðum Norðmanna“
22. ágúst 1984 - DAGUR - 7
„Þurftum að
lagfæra mikið“
- segir Guðmundur Skarphéðinsson verksmiðjustjóri
Ríkið átti gömlu Siglósíld hf.
en um áramótin urðu eigenda-
skipti, er 5 heimamenn og 5
utanbæjarmenn keyptu fyrir-
tækið og breyttu nafninu yfir í
Sigló hf. Heimamenn eiga þvi
50% í fyrirtækinu og það er til
mikilla bóta. Það þurfti að
breyta ýmsu öðru en nafninu,
húsið var ónýtt, en það er 22
ára. Það þurfti ansi margt að
lagfæra, rafmagnið var ónýtt
og þurfti að leggja nýtt, einnig
settum við nýtt þak og öll gólf
eru ný. Þetta var allt orðið svo
sjúskað og Ieiðinlegt.“ Það er
verksmiðjustjóri Sigló hf.
Guðmundur Skarphéðinsson
sem segir frá.
„Það voru keyptar nýjar vélar,
við notum þó enn eina gamla pill-
unarvél, en annað er nýtt. Við
erum t.d. með lausfrysti sem
frystir allar rækjur, einnig erum
við með svokallaðan „hristara" en
hann hristir allt vatn af rækjunum
áður en þær fara í frystingu. Það
er algjör nýjung.“
- Þið eruð ekkert hræddir við
birgðasöfnunina?
„Við eigum vissulega mikið af
óseldri rækju, en ég tel að það sé
að birta yfir. Það eru samningar
yfirstandandi, en ég get lítið sagt
á þessu stigi um þá. Fyrirtækið
leigir frystiklefa í gamla Þormóði
ramma, því það á ekki nóga
frystiklefa.“
- Hvernig gengur með gaffal-
bitana?
„Við erum að vinna upp í hefð-
bundinn samning við Rússa, en
slíkir samningar eru gerðir ár
hvert. Þeir virðast vera mjög
hrifnir af gaffalbitunum. Samn-
ingurinn í ár hljóðar upp á 28
þúsund kassa. Við byrjuðum í
maí að vinna upp í hann og eig-
um að ljúka fyrir áramót. Það
gengur vel og ég held að okkur
takist að standa við samninginn.
Framleiðslan er flutt með skipum
til Murmansk."
- En hvaðan kaupið þið dós-
irnar?
„Við framleiðum allar dósir
sjálfir. Við eigum sérstaka vél,
dósastansara sem stansar allar
okkar dósir.“
- Hvað er unnið lengi í gaffal-
bitunum?
„Það er 10 tíma vinnudagur í
gaffalbitunum, frá 7 á morgnana
til 6 á kvöldin."
- Hvað segirðu mér af síld?
Eitthvað um hana?
„Já, við söltum á haustin og
hún er svo unnin á veturna. Hún
er ennþá unnin upp á gamla
mátann, söltuð í tunnur. Að vísu
eru komnar vélar núna sem
skófla síldinni í tunnurnar og er
þá ákveðinn þungi mældur í
hverja tunnu. Það vinna um 60
manns við síldarsöltun hjá
okkur. En það er tímabundin
vinna.
Við erum með þjónustu við
báta, löndum úr þeim og göngum
alveg frá. Sjómenn geta þá geng-
ið frá þegar þeir koma í land og
er það kærkomið."
- Nú fer að hausta. Missið þið
þá ekki mikið af starfsfólki í
skóla?
„Jú, það hætta líklega unt 30
unglingar í haust þegar skólarnir
byrja, en okkur hefur gengið vel
að manna fyrirtækið og erum
bjartsýnir.“ mþþ.
Hér er verið að leggja gaffalbita niður í dósir.
„Rússarnir
vilja
bara
vínsósu“
— segir Steinunn Bergsdóttir
verkstjóri í síldarvinnslunni
Þegar við gengum niður á
neðstu hæðina, þar sem gaffal-
bitaframleiðslan fer fram
tókum við eftir því að fólk sem
var á leið þangað inn fór úr
skónum sínum og klæddist stíg-
vélum. Var okkur sagt að
verksmiðjan sæi algerlega um
skótau starfsfólks' síns. Það
eru keypt stígvél í massavís
sem starfsfólk nýtur góðs af.
Þetta er gert til að fyrirbyggja
að menn gangi um á útiskóm
inni í vinnslusölunum. Það eru
miklar hreinlætiskröfur gerðar
í Sigló hf. En við erum sem sé
komnar að gaffalbitafram-
leiðslunni og þar hittum við að
máli Steinunni Bergsdóttur
verkstjóra.
„Ég er verkstjóri hér yfir síld-
inni og hef verið frá því við byrj-
uðum í vor. Annars hef ég unnið
hjá verksmiðjunni í 20 ár. Byrj-
aði í snyrtingunni og síðan færð-
ist ég milli starfa, ég var lengst í
eftirlitinu enda núna sem verk-
stjóri.
Það hafa orðið miklar breyt-
ingar síðan í vor. Mikil endurnýj-
un og það skapar mun betri
starfsaðstöðu. Húsnæðiðvar orð-
ið svo lélegt, það þurfti að gera
eitthvert átak.
Við höfum haft bónus frá árinu
1977 og það bætir launin mikið,
stúlkur sem vinna hér fá um
5.000 krónur á viku í kaup. Það
eru 43 pláss við bandið og það er
fullt núna. En það vinna fleiri hér
í salnum, líklega um 60 manns.
Mestur hluti framleiðslunnar fer
til Rússlands, en einnig þó nokk-
uð á innanlandsmarkað. Gaffal-
bitarnir frá Sigló eru allir í vín-
sósu, Rússarnir vilja ekki annað.“
mþþ.
Steinunn Bergsdóttir verkstjóri: Starfsaðstaðan hefur breyst mikið til batn-
aðar.
Texti: mþþ.
Myndir: HJS.