Dagur - 24.08.1984, Blaðsíða 11

24. ágúst 1984 - DAGUR - 11
Hjartanlegar þakkir til allra sem glöddu mig með
skeytum, gjöfum og heimsóknum í tilefni 70 ára
afmælis míns 14. ágúst sl.
GYÐA JÓHANNESDÓTTIR,
Aðalstræti 14.
Penslar
að starf
Laxdalshús 4.-24. ágúst 1984.
HörðurJörundsson: 30 vatnslitamyndir.
Margrét Jónsdóttir: 13 keramikhlutir.
Hörður Jörundsson er þaulvanur
málari og kann fagið, er meira að
segja meistari í því. Hann hefur lifað
sögu lakkmálningar, plastmálningar
og vatnsmálningar, marmaraeftirlík-
inga og rúllu. Auk hefðbundinna
starfa við húsamálun (og undir-
vinnu, sem er iðulega mesta verkið)
hefur Hörður gripið í kirkjuskreyt-
ingar og má kynnast þeim í Goð-
dölum í Skagafirði, Möðruvöllum í
Hörgárdal, Hrísey og Felli í Sléttu-
hlíð. Og það er bersýnilegt á þessum
nýju verkum Harðar í Laxdalshúsi
núna að hann vill grunna, nota góð
efni og ganga vel frá. Rétt efni og
efnismeðferð frá upphafi vinnu við
hverja mynd eru langtum mikilvæg-
ari grundvallaratriði í vatnslitunum
heldur en flestu öðru málverki.
Hins vegar er því ekki að leyna, að
Hörður sver sig of oft í ættina við
marga starfsbræður hans í málarafag-
inu, sem iðka frístundamálun: Þeir
mála þykkt og eru stífir. Og þetta
tvennt er einmitt það sem er bannað
í vatnslitunum.
En í blaðaviðtali hefur Hörður
raunar gefið fullnaðarskýringu á
þessu: Hann málaði myndirnar í
svartasta skammdeginu og eflaust við
bölvað rafurmagnið, gott ef ekki
flúrbirtuna stórhættulegu. En vatns-
litir heimta dagsbirtu og helst á að
mála úti. Þeir eru maí-, júní- og júlí-
efniviður, fyrst og fremst. (Það er
prýðilegt að vatnslita í framsætinu á
bíl.)
Þetta er þeim mun leiðinlegra sem
það er áberandi í einstökum mynd-
hlutum Harðar, að hann hefur þessa
næmu og fínu tilfinningu sem þarf í
vatnslitinn og skilar ákveðnum
pörtum listilega. Ég nefni trén í nr.
15, Súlur og himin í nr. 24, einnig
himin í nr. 21 og birtumót og snjó í
nr. 2 (Skessuhorn). í þessum tilvik-
um er hvergi hlaðið of miklu á, held-
ur glímt við gagnsæi og léttleikann,
sem er aðalsmerki vatnslitanna. Hins
vegar skortir Hörð nákvæmni í teikn-
ingu, fjarvídd og hlutföllum.
Hörður er bersýnilega vandur að
penslum. Og það er eiginlega mjög
gaman að fylgja pensildráttum hans
eftir með auganu, því maður hrein-
lega „kannast við sig“ öðru hvoru.
Margir hafa sopið seyðið af því að
reyna tilþrif með vondum og ódýrum
pensli, - og uppgötvað síðar að ein-
ungis dýr úrvalspensill gerir það
kleift. Bæði digrir, litfylltir flekkir og
fínar, langar, hlykkjóttar, samtengd-
ar bylgjur sanna að pensillinn rúmaði
mikið í einu og hlýddi höndinni.
Besta mynd Harðar er nr. 26, Eld-
brunnið land, og í fleiri verkum er
traust myndbygging, heilsteypt lita-
meðferð og kraftur. Hann kann líka
ágætlega að yfirmála létt, en blandar
liti stundum dálítið groddalega. Það
er betra að láta blæinn lýsa í gegn,
ekki endilega að reyna að styrkja eða
þekja. Ég er hræddur um að Hörður
vari sig ekki á krómlitum, viridian,
prússabláu og öðrum þykkildum pal-
ettunnar, jafnvel er þarna ræksnið
hann Neutral tint (sem hefur dregið
Hörður Jörundsson.
of marga íslendinga á tálar). Hörður
á langt í land með að ná valdi á
grænu litbrigðunum, enda eru þau
alls staðar erfiðust (líka í ljós-
myndafilmunum). íslenskir málarar
hafá leitað í bláu litina eins og flugur.
einnig brúnu og rauðbrúnu litina eins
og indíánarautt og brúna síennu.
Gallinn er sá að þessir litir blandast
illa nema nánum systkinum sínum án
þess að lognast út af. (NB. Vitinn í
Súgandisey við Stykkishólm er eld-
rauður, en ekki grár eins og á mynd
Harðar.)
Ég vona að lesendur fyrirgefi
þennan langa vaðal um vatnslitamál-
un, en við sem höfum daðrað svolítið
við þá dyntóttu og heillandi hefðar-
mey erum yfirleitt sannfærðir um að
hún þurfi að ná auknum völdum í
listalífi landsmanna og nauðsynlegt
er að taka alla áræðna vonbiðla
hennar föstum tökum í upphafi.
Margrét Jónsdóttir lauk lokaprófi
frá Kunsthándværkerskolen í
Kolding, Danmörku, í maí sl. og
sýnir nú vasa, skálar, krúsir og háls-
festar með japönsku ættarmóti. Þetta
eru íðilfagrir hlutir, næstum því dí-
sætir sumir hverjir, og bera gott vitni
um tök á lit og fornti. En hvort þeir
eru ýkja frumlegir veit ég ekki enda
vart slíks að vænta af frumraunum
listamanns á þessu sviði. Keramik-
vinna er tímafrekt þolinmæðisverk
og nýtur vart tilhlýðilegrar virðingar,
því slíkur urmull er af verksmiðju-
framleiddum gripum, sem villa sýn.
Margrét er iðin við línurnar, og
heldur strikum jafnvel saman með
vírum, ef þörf krefur. Af einhverjum
orsökum minntu drættir þessir mig
helst á lófalínur, enda eru skálir og
krúsir vart nema endurbættir manns-
lófar, eða hvað? Gaman væri að vita,
hvort Margrét er iðin við lófalestur
og ræður þá hver í rúnir þessar sem
honum líkar. Litaspil hennar og
áferð skálanna hreif mig síður, enda
vísast um einhvers konar skyldu-
verkefni að ræða. Mig brestur þekk-
ingu á leirmunavinnslu til að meta
tæknilega útfærslu og fagmennsku
Margrétar, en augljóst er, að hún fer
vel af stað og býr að þeirri undir-
stöðu atvinnumannsins, sem maður
saknar stundum hjá sjálflærðum
áhugamönnum.
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýndu mér vin-
arhug á 70 ára afmælisdaginn, með gjöfum,
skeytum og heimsóknum.
Lifið heil.
SNORRI PÉTURSSON,
Skipalóni.
Innilegt þakklæti til barna minna og tengdabarna
og allra vina og frændfólks, sem glöddu mig með
heimsóknum, blómum, gjöfum og símskeytum á
70 ára afmæli mínu þann 6. ágúst.
Guð blessi ykkur öll.
FREYDÍS ÞORVALDSDÓTTIR,
Sælandi, Árskógsströnd.
jr ...
Auglýsing i Degi
BORCAR SIG
Hvaö er góð auglýsing? Allir auglýs-
endur borga fyrir að fá auglýsingu
birta í blöðum. Hvers vegna auglýsa
fyrirtæki þá vöru sína? Jú, til þess
aö hún seljist. Þannig er hægt aö
láta auglýsingu borga sig. En þaöer
ekki sama í hvaöa blaði auglýst er,
því mörg hafa litla útbreiöslu og fáa
lesendur. Dagur hefur aftur á móti
mikla útbreiöslu og lesendur eru
fjölmargir.
Það borgar sigþví að auglýsa IDegi.
þar eru allar auglýsingar góðar aug-
lýsingar.
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur vináttu og samúð
við andlát og útför,
VALVESAR KÁRASONAR, Árskógssandi.
Ágústa Jónsdóttir, Kári Valvesson, Sigurborg Kristinsdóttir
Ebba Valvesdóttir, Stefán Sigurbjörnsson,
Gunnar Jón Valvesson, Guðrún Markúsdóttír,
Anna M. Valvesdóttir, Jóhannes Ragnarsson,
Kolbrún Valvesdóttir, og barnabörn.