Dagur - 27.08.1984, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 27. ágúst 1984
„Alls ekki eins erfitt
og ég bjóst við“
- spjallað við Sigríði Knútsdóttur sem var háseti á Akureyrinni
í „draumatúrnum“
Jón Haukur Brynjarsson:
Til úrsmiðs.
Þorvaldur Jónsson:
Með Jóni til úrsmiðs.
Herdís Gunnarsdóttir:
Eitthvað út í buskann.
Skúli Ólafsson:
Úr skugganum í sólina.
Þórarinn Stefánsson:
í vinnuna.
„Mig hefur alltaf langað til að
fara á sjó. Ég hef farið áður, á
línubát fyrir mörgum árum,“
segir Sigríður Knútsdóttir, sem
var einn af hásetunum á Akur-
eyrinni I síðasta túr. Sigríður er
Akurnesingur, flutti til Akur-
eyrar fyrir tveim árum og hefur
unnið í frystihúsinu. „Þetta var
ákveðið í hvelli,“ segir Sig-
ríður um tildrög þess að hún
skrapp á sjóinn. „Ég fékk að
vita klukkan tólf á miðnætti að
vantaði mann og svo var farið
út daginn eftir klukkan átta.
Það var engin spuming, mig
vantaði peninga.“
Rómantíkin var löngum tengd
sjómennskunni, en raunsæi nú-
tímans hefur gert sitt besta til að
draga fram í dagsljósið allt það
erfiði sem þessum vinnustað er
tengt. Og gefið í skyn að þetta sé
ekki á færi annarra en höfðustu
jaxla.
„Þetta var alis ekki eins erfitt
og ég hafði búist við,“ segir Sig-
ríður. „Gekk vel. Maður var dá-
lítið stirður í fingrunum til að
byrja með, alltaf með þá í köld-
um sjónum sem kemur inn á
kerin. Þegar maður vinnur í landi
er maður kannski í frystihúsinu
allan daginn, og þegar maður
kemur heim á maður eftir að
þrífa og ganga frá ýmsu, koma
krakkanum í bólið og þvíumlíkt.>
•Er sem sagt að vinna megnið
af sólarhringnum. En á sjónum
vinnur maður í sex tíma en getur
svo sofið næstu sex, eða gert það
sem maður vill. Maður er ekkert
að stússast í uppvaski og slíku
veseni. Mér finnst þetta ekki
nærri því eins erfitt og hægt væri
að ímynda sér.
Þetta var eiginlega ekkert
öðruvísi en að vinna í frystihúsi.
Nema hvað þarna var enginn að
stressa sig. Menn flýttu sér þegar
var mikill fiskur, en það borgaði
sig ekki að vera með neitt stress.“
Nú kemur landkrabbinn upp í
blaðamanni og hann fer að minn-
ast á sjóveiki. En Sigríður neitar
öllu slíku. „Það var ekkert
gubbuvesen. Og svo er lang-
skemmtilegast í veltingi - ekkert
Kona hafði samband við Les-
endahornið og vildi koma
eftirfarandi á framfæri:
Mig langar til þess að koma þeirri
fyrirspurn á framfæri hvort lög-
fræðingum sem jafnframt reka
fasteignasölu er heimilt að geyma
greiðslur sem þeir hafa fengið
frá kaupanda fasteignar og eiga
að fara til þess sem seldi.
Ég hef hvað eftir annað rekið
mig á þetta, og nú hefur sá
fasteignasali/lögfræðingur sem
seldi fyrir mig og mann minn
á sínum tíma upplýst mig um að
hann megi halda greiðslu þannig í
gaman í logni! Það voru flestir
sammála um að mátulegur velt-
ingur væri bestur, þá er gott að
sofna, manni er ruggað í svefn
eins og ungabarni."
Þennan túr á Akureyrinni voru
reyndar tveir kvenkyns hásetar,
ásamt Sigríði var Sólveig Ingva-
dóttir. Hvernig skyldi þeim hafa
gengið að lynda við karlpening-
inn?
„Ágætlega, það voru allir
jafnir. Mesta furða hvað allir
voru ánægðir og engin vandamál.
Þegar ekki fiskaðist var maður að
10 daga. Hann fær sem sagt
greiðsluna sem ég á að fá og
geymir hana í þessa daga, og
stundum lengur því það hafa lið-
ið 3 vikur þar til ég hef fengið
Móðir hringdi:
Hún vildi koma því á framfæri að
nú færi í hönd sá tími er hinn ár-
legi „túttubyssufaraldur" skylli
yfir á Akureyri.
Börn og jafnvel unglingar
koma sér þá gjarnan upp þessum
þrífa og lenti þá kannski frekar í
því sem mætti kalla kvenna-
störf, ryksuga og þannig lagað.
En mér þótti það ekkert verra,
miklu betra en að vera að þrífa í
salnum."
- Saknaðirðu fjölskyldunnar
heima?
„Já það kom fyrir. En yfirleitt
hafði ég engan tíma til þess, ann-
að hvort var maður að vinna eða
þá að maður svaf. Ég fann mér
varla tíma til að horfa á sjónvarp-
ið, það er að segja ef eitthvað
sást í því. Ég reyndi að sofa sem
peningana, og þá oftast í formi
ávísunar sem er útgefin af lög-
• fræðingnum.
Ég tel að þetta sé ólöglegt, og
á sama tíma og þetta gerist falla
svokölluðu túttubyssum og
skjóta úr þeim ýmist reyniberjum
eða baunum.
Þessi móðir á son sem varð fyr-
ir því að fá skot úr svona byssu í
auga fyrir tveimur árum, og er
drengurinn blindur á auganu
mest af frítímanum, þannig leið
tíminn fljótast."
- Hvað er þér minnisstæðast úr
túrnum?
„Þegar við fiskuðum sem mest.
Þá fóru allir út að Iíta á. Ég hafði
aldrei áður séð svona mikinn fisk
í pokanum.“
- Gætirðu hugsað þér að gera
sjómennskuna að aðalstarfi?
„Það held ég varla. Kæmi til
greina að fara þrjá fjóra túra á
ári. Taka tvo mánuði á árinu í að
vera úti á sjó og síðan tíu mánuði
heima, í staðinn fyrir að vera tólf
mánuði í frystihúsi.“ KGA.
hjá mér víxlar sem ég þarf að
greiða vexti af. Ég vildi mjög
gjarnan að einhver sem kann skil
á þessum hlutum upplýsi hvort
þetta er löglegt.
síðan. Það þarf ekki að eyða
mörgum orðum um það hversu
hættulegur þessi leikur er, og er
full ástæða til þess að brýna það
fyrir foreldrum að fylgjast með
börnum sínum og brýna það fyrir
þeim að leika sér ekki með svona
hættulega hluti.
Sigríður Knútsdóttir: „Þetta var ákveðið í hvelli.“ Mynd: KGA.
Er þetta löglegt?
Hættulegar „túttubyssur“