Dagur - 24.10.1984, Síða 2

2 - DAGUR - 24. október 1984
Steinunn Heba Finnsdóttir:
Ég fór á Hvanneyri aö passa,
svo fór ég líka til Reykjavíkur
og Akraness.
Unnur Steinþórsdóttir:
Ég fór til Danmerkur í sumar-
hús með pabba og mömmu.
Auðbjörg Geirsdóttir:
Ég fór í sveitina í heimsókn.
Emma Árnadóttir:
Ég fór í mörg ferðalög, m.a.
oft til Reykjavíkur.
Jón Gunnar Steinarsson:
Ég fór í ferðalag, bæði í
Vaglaskóg og Aðaldal.
Hvað gerðirðu
skemmtilegt
í sumar?
: ::: H á ti ilfin n-

ii 1C «1 iiiini ai vin

í n; ál lægð vii uða nn“
Rætt við Dúa Björnsson kirkjugarðsvörð á Akureyri
„Ég hef ekki á tilfinningunni
yflrleitt að ég sé að vinna í ná-
lægð við dauðann. Ég hef sagt
það áður að það virðast ýmsir
halda að hér séum við hrær-
andi í hauskúpum og beinum
alla daga en því fer fjarri,“
sagði Dúi Björnsson kirkju-
garðsvörður á Akureyri í
stuttu spjalli við Dag. Dúi hef-
ur gegnt þessu starfi frá árinu
1960, og hann er jafnframt
kirkjuvörður við Akureyrar-
kirkju.
„Það eru mikil mannleg sam-
skipti í sambandi við þetta starf
og ég met þau mikils. Það er sem
betur fer ekki alltaf mikil sorg í
kringum þessa hluti, því margt
fólk tekur þessu með jafnaðar-
geði og svo er þetta starf gagn-
vart mér að mörgu leyti ekki ann-
að en skrúðgarðavinna.
Það er helst að þetta starf sé
erfitt og taki á taugarnar þegar
verið er að jarða börn og yngra
fólk. Það eru hlutir sem maður
venst aldrei og á erfitt með að
sætta sig við. Það er fremur að
maður sætti sig við þetta þegar
eldra fólk á í hlut, þetta er jú
leiðin sem við förum öll að
lokum. Ég skammast mín ekkert
fyrir að viðurkenna að þegar
börn og unglingar eiga í hlut
vöknar manni oft um augu.“
- Er eitthvað um að fólk sé
með sérstakar óskir varðandi
grafir sinna nánustu?
„Það er lítið um slíkt, en þó
kemur fyrir að fólk vill t.d. láta
klæða grafirnar að innan með
greinum og þá reynum við að
verða við þeim óskum. Annars er
venjan sú að við klæðum grafirn-
ar að innan með neti eða plasti
þannig að ekki sjáist í moldina á
meðan útförin á sér stað. Hér
áður fyrr voru mikið notaðir
kassar sem settir voru í grafirnar.
Kassinn var settur niður fyrst,
kistan síðan í kassann og lok
yfir.“
- Er líkbrennsla á Akureyri?
„Nei, það er bara í Reykjavík
og það er mjög sjaldgæft að fá
ösku hingað. Það er eins og fólk
héðan af svæðinu vilji ekki slíkt.
Þetta gerist hugsanlega einu sinni
eða tvisvar á ári og þá er askan
sett í leiði ættingja, það er ekki
sérstakur öskureitur hér eins og í
Reykjavík."
- Ér það í ykkar verkahring að
fylgja kistunum eftir síðasta spöl-
inn og láta þær síga í grafirnar?
„Nei, það gera aðstandendur
sjálfir. Við tökum gröfina og
undirbúum allt, og eftir að þeir
sem fylgja kistunni eftir síðasta
spölinn eru farnir komum við og
mokum yfir.“
Hvenær var kirkjugarðurinn á
Akureyri tekinn í notkun?
„Það mun hafa verið árið 1864
og mér reiknast til að nú séu í
garðinum um 5.000 leiði. Það er
enn mikið pláss eftir og langt í
land að það þurfi að fara annað.
Þetta pláss mun duga eitthvað
fram á næstu öld.“
- Hvernig stóð á því að þú
fórst að starfa hér?
„Það vildi þannig til að faðir
minn starfaði hér á undan mér,
hann byrjaði hér 1936. Sonur
minn vinnur hérna núna en það
er enn ekki komið að því hvort
hann tekur við af mér eða ekki.“
- Nú ert þú einnig kirkjuvörð-
ur í Akureyrarkirkju, í hverju er
það starf fólgið?
„Það er fyrst og fremst hús-
varðarstarf. Ég er viðstaddur nær
allar athafnir sem fram fara í
kirkjunni og einnig þær samkom-
ur sem eru haldnar þar. Þá gegni
ég einnig starfi hringjara. Það
má eiginlega segja að þetta sé 365
daga vinnuár. Ég hugsa að ég
verði í þessu starfi áfram það sem
eftir er, en sennilega er nú ekki
langt eftir.“
- Það eru sem sagt fáir frídag-
ar eða engir, og því væntanlega
ekki mikill tími til þess að gera
annað.
„Nei, en þó á ég mitt áhugamál
sem er skátastarfið. Ég byrjaði í
skátastarfi árið 1935 og hef verið
viðloðandi það síðan. Annars
þakkar maður bara fyrir að fá að
vera með orðinn svona gamall,
og gleðst yfir því að unga fólkið
vill hafa mann með.“
gk--
Dúi Björnsson ásamt tveimur starfsmönnum kirkjugarða Akureyrar.
Þarf „vissa
Anna Kr. skrifar:
Mig langar að koma þeirri fyrir-
spurn á framfæri til ráðamanna,
hvort ekki standi til að leggja
gangstétt meðfram Hlíðarbraut
að austanverðu, milli Þorpsins og
Brekkunnar. Einnig vildi ég fá að
vita hvort ekki eigi að setja upp
gönguljós við gangbrautirnar við
Hlíðarbraut.
Ég furða mig á að ekkert skuli
hafa verið gert í þessum málum,
því þetta getur verið lífsspurs-
mál, eða þarf e.t.v. „vissa slysa-
tíðni“ til þess að framkvæmdir
verði hafnar? Þarna hefur verið
ekið á pilt sem stórslasaðist. Er
það ekki nóg?
Ekki þarf að bera við fjárskorti
ef marka má framkvæmdir við
göngugötuna, því þar voru lagðar
milljónir á milljónir ofan í fram-
kvæmdir, allt fyrir fínheitin. En
framkvæmdir við Hlíðarbrautina
og fleiri gangstéttarlausar leiðir
eru nauðsyn.
Ég óska eindregið eftir svari
því ég veit að ég tala fyrir hönd
slysatíðni“?
margra. Hlíðarbrautin væri þræl-
skemmtileg gönguleið væri hún
fær.
SVAR:
Lesendahornið leitaði svara hjá
Stefáni Stefánssyni bæjarverk-
fræðingi, Stefán sagði:
„Það er fyrirhugað að leggja
gangbraut meðfram Hlíðarbraut-
inni að austanverðu. Það ‘náðist
ekki að fá fé til þeirrar fram-
kvæmdar á þessu ári, en ég geri
ráð fyrir að á fjárhagsáætlun
næsta árs verði við það miðað að
ráðast í þessa framkvæmd þá.
Gönguljós við gangbrautirnar
yfir Hlíðarbraut verða ekki sett
upp að svo stöddu. Þessi ljós
kosta sitt og þess vegna er ekki
hægt að setja gönguljós alls stað-
ar þar sem æskilegt væri. En það
er unnið að því að skoða allar
þessar gönguleiðir í bænum, og
það verður haldið áfram að koma
upp þessum ljósum eins og kost-
ur er til þess að fyrirbyggja slysa-
hættu.“