Dagur - 05.11.1984, Blaðsíða 2
2 - DAGUR - 5. nóvember 1984
s
A að gefa útvarps
rekstur frjálsan á
íslandi?
Jens Ólafsson:
Alveg tvímælalaust.
Guðmundur Jónsson:
Það má alveg mín vegna. Ég
er hlutlaus í þessu máli.
Björn Snædal:
Já, hiklaust.
Kristinn Torfason:
Ég vil að Ríkisútvarpið eigi
rásirnar en leigi þær út.
Gunnar Guðbrandsson:
Já, endilega. Ríkisútvarpið er
engan veginn nógu gott.
Veðrið klukkan 18
- Spjall við Kristján á Grímsstöðum
Degi var tekið að halla er við
komum að Grímsstöðum.
Húsaþyrpingin er hálf eyðileg
enda vetur í nánd. Við komum
frá Kópaskeri en þar voru
menn að gera ráðstafanir til að
birgja Grímsstaðabúa upp af
matvælum fyrir veturinn.
Kristján Sigurðsson, hrepp-
stjóri og veðurathugunarmað-
ur var nýbúinn að taka veðrið
klukkan 18, er við knúðum
dyra. Kristján féllst fúslega á
að ræða lítillega við okkur en
fyrst spurðum við hann um
veðurathuganirnar.
- Það er búin að vera veðurat-
hugunarstöð hér síðan 1907.
Fyrst í stað var veðrið tekið fyrir
dönsku veðurstofuna í Kaup-
mannahöfn og tölur sendar mán-
aðarlega út en síðar þegar
Veðurstofa íslands byrjaði komst
þetta í fastari skorður. Faðir
minn Sigurður Kristjánsson sem
var bóndi hér starfaði við veður-
athuganir í 52 ár en ég og konan
mín, Aðalbjörg Vilhjálmsdóttir,
tókum svo við 1952, þannig að
það er langt í að ég slái föður
mínum við, segir Kristján.
símstöðinni á Grímsstöðum en
Kristján er fyrrverandi símstöðv-
arstjóri og reyndar oddviti líka.
- Það var gjörbreyting hér er
við fengum símann. Síminn var
lagður 1906 og sama ár var opnuð
símstöð hér. Faðir minn var
símstöðvarstjóri frá upphafi en
við tókum svo við þegar hann lést
og sáum um símstöðina þar til í
fyrra að sjálfvirki síminn kom.
Það var mikil og góð breyting
sem fólk fagnaði ákaflega þó að
auðvitað sé eftirsjá í símstöðinni.
- Var byggðin hér einangraðri
áður en sjálfvirknin hélt innreið
sína?
- Það veit ég ekki en fólk get-
ur nú talað í símann allan sólar-
hringinn ef því býður svo við að
horfa, segir Kristján og hlær.
- Var erfitt starf að sjá um
símstöðina?
- Það var talsvert starf.
Kannski ekki fyrstu árin en alltaf
þó jafn bindandi. Það erfiðasta
var að annast viðhald á línunni.
Þetta var oft erfitt starf á vetrum,
mikil ferðalög í misjöfnum veðr-
um en eftir að jarðstrengurinn
kom um 1920 lagaðist þetta
mikið.
Mikil fólksfækkun
- Hvað þjónaði símstöðin mörg-
um bæjum?
- Þeir voru sex þegar mest
var.
- Hvað bjuggu margir hér í
hreppnum þegar best lét?
- Það voru á milli 50 og 60
manns en það hefur fækkað
mikið. Tvær stærstu fjölskyldurn-
ar fluttu til Akureyrar þannig að
nú eru hér aðeins um 25 manns
eftir.
- Er ekki einmanalegt hér á
vetrum?
- Ekki segi ég það. Veturnir
eru misjafnir. Síðasti vetur var
t.d. mjög góður. Snjóléttur með
afbrigðum.
- Hvað eru vegir lokaðir
lengi?
- Hér er auðvitað aldrei mok-
að á vetrum en lengst held ég að
hafi verið lokað frá því í október
fram í maí.
—Hvað með póst og aðrar
nauðsynjar?
- Það eru póstferðir við Mý-
vatn með jeppa eða snjóbíl og
þaðan fáum við allar okkar
mjólkurvörur.
- Hvað með börn og skóla-
hald?
- Síðastliðinn vetur var ekki
haldið uppi skóla hér en allar
horfur á að svo verði í vetur. Hér
eru tvö sjö ára börn og eitt sex
ára en kennarinn Ólöf Bjarna-
dóttir býr hér á nýbýlinu Gríms-
tungu.
Feiknamikill
ferðamanna-
straumur
í spjallinu við Kristján kemur
fram að bændur á Grímsstöðum
eru með talsverðan fjárbúskap.
Sjálfur hefur Kristján verið að
minnka við sig en var þó með 100
kindur á fóðrum síðastliðinn
vetur.
- Bændur þurfa ekki að kvarta
nú eins og sumarið var gott. Það
hamlaði að vísu nokkru að mörg
tún voru talsvert kalin en úr því
hefur ræst en þrátt fyrir allt urð-
um við að kaupa nokkuð af heyj-
um. Annars hefur sumarið lík-
lega verið best ferðamönnunum.
Hér var feiknamikill ferða-
mannastraumur í allt sumar en
venju samkvæmt mest í júlí og
ágúst.
Þar með látum við spjallinu við
Kristján Sigurðsson, hreppstjóra
lokið. Hann þarf ekki að hafa
áhyggjur af ferðamannastraumn-
um í vetur. Senn teppast þjóð-
leiðir og Grfmsstaðir leggjast í
vetrardvala frá umheiminum. En
lífið gengur sinn vanagang, þrátt
fyrir fannfergi og frosthörkur.
Geta talað allan
sólarhringinn
Talið berst nú að símanum og
Sýnið hjólreiðamönnum tillitssemi
„Reiður ökumaður á hjóli“
skrifar:
Það er alveg makalaust hversu
tillitslausir ökumenn bifreiða á
Akureyri eru gagnvart þeim sem
í umferðinni eru á reiðhjólum.
Ég hef hjólað hér í bænum í
mörg herrans ár og lengi vel gekk
allt greiðlega, ökumenn bifreiða
sýndu tillitssemi þegar það átti
við og ég hef lítið orðið var við að
hjólreiðamenn væru með yfir-
gang gagnvart þeim.
En að undanförnu finnst mér
sem þarna hafi á orðið mikil
breyting til hins verra. Nú er svo
komið að maður sem leggur í
umferðina á reiðhjóli er í lífs-
hættu nær daglega vegna yfir-
gangs bifreiðastjóra sem hrein-
lega neita að viðurkenna hjól-
reiðamenn þótt þeir fari að
reglum.
Ég hef orðið illa fyrir barðinu
á ósvífni ökumanna og það er
ekki þeim að þakka að ég er enn
í tölu lifenda. Ég vil skora á bif-
reiðastjóra að taka sig á hvað
þetta varðar og sýna hjólreiða-
mönnum tillitssemi og sjálfsagða
kurteisi í umferðinni, annað er
ekki hægt.