Dagur - 09.11.1984, Blaðsíða 13
9. nóvember 1984 - DAGUR - 13
:
Hann er ekki nema eina sekúndu
að munda Coltinn. Það er heldur
ekkert grín að horfa upp í hlaupið
á þessu fallstykki. Colt 45, Single
Action hefur sent milljónir manna
yfir móðuna miklu, yfir á hinar ei-
lífu veiðilendur. Það þarf styrka
hönd til að munda þetta drápstæki
og kjark til að taka i gikkinn.
Bimbó og ég, þökkum okkar sæla
fyrir að búið er að steypa upp í
hlaupið...
Sviðið erekki whiskey-búlla í Santa-
Fe, púðurmenguð með gatslitnum
spilaborðum og vafasömum kven-
mönnum. Við erum stödd að Óseyri
6 á Akureyri, nánar tiltekið í Stúdíó
Birnbó. Þar hefur aldrei verið hleypt
úr byssu og sjaldan nokkuð sterkara
en vatn slökkt þar þorsta manna. í
stað spilaborða eru upptökutæki sem
fóstrað hafa kúreka norðursins og
kvcnfólk vcrða mcnn að útvega sér
annars staðar.
Johnny King situr á móti mér.
Gallalaus (frb. með veiku 1-hljóði),
virðist hann ósköp venjulegur
maður. Mikið rétt, þetta er ekki
Johnny King. Hann heitir Jón Vík-
ingsson utan sviðsins og hann kemur
óvopnaður til dyra í þessu spjalii.
Ergo: Kemur til dyranna eins og
hann er klæddur.
í fókus
Talið berst fyrst að kvikmyndinni,
Kúrekum norðursins sem nú er á allra
vörum. Myndin sem er gerð af Friðr-
iki Þór Friðrikssyni á Kántrýhátíð-
inni á Skagaströnd í sumar var frum-
sýnd í Reykjavík um síðustu heigi.
Viðtökurnar voru vægast sagt stór-
brotnar en ekki allir á eitt sáttir
hvemig beri að túlka útkomuna.
Hvað finnst Jóni Víkingssyni alias
Johnny Kíng?
- Ég er ánægður með þessa mynd
að mörgu leyti en myndgæðin sjálf
eru fyrir neðan allar gangstéttarhellur.
- Hvað ertu ánægður með?
- Ætli ég sé ekki fyrst og fremst
ánægður með það að þó myndin sé
óskýr þá sér fólk hvað var að gerast
á Skagaströnd á hátíðinni þannig að
ef haldin verður önnur kántrýhátíð
þá verður hún örugglega betur sótt.
Ég er cinnig nokkuð ánægður með
minn hlut í myndinni. Eg er að
minnsta kosti í fókus - sem er meira
en sagt vcrður um Hallbjörn félaga
minn.
- Nú hefur þessari mynd öðrum
þræði verið lýst sem grínmynd. f
hverju er þetta grín fólgið að þ(nu
mati?
- Það er erfitt að svara því en...
Jón dregur seiminn en heldur svo
áfram... við vitum það aliir. Hall-
bjöm veit það, ég veit það og Siggi
Helgi veit það að það er verið að
gera gr(n að okkur en það er allt í
lagi. Kántrýið er komið til að vera og
það þolir alveg smá grín. Sumt af
gagnrýninni er hins vegar ómaklegt
enda er kántrýtónlistin ein útbreidd-
asta tónlistarstefnan í heiminum í
dag. Hallbjörn til dæmis, á heiður
skilið fyrir það sem hann hefur gert.
Það þarf kjark til þcss að gera það
sem hann hefur gert á undangengn-
um misserum.
- Nú ert þú tiltölulega nýr á þess-
um vettvangi. Hvað vakti áhuga þinn
á kántrýtónlist?
- Kántrýtónlist eða kántrýrokk
sem ég tel mig fulltrúa fyrir, er ekki
mín uppáhaldstónlist." Það má vel
konta fram. Þegar ég sest niður í
stofunni heima hjá mér hlusta ég á
þungarokk - það er mín músík.
Reyndar er það rokkið sem aðgreinir
okkur Hallbjöm. Hann er kántrý-
tónlistarmaður á ia Nashwiile en ég
er kántrýrokkari. Ég forakta breik
eða skrykk en það er mitt mál. Öll
tónlist á rétt á sér. Ekki síst kántrý-
tónlistin.
- Má skilja þetta sem svo að þú
sért tækifærissinni í tónlistinni?
- Það er rétt að ég er tækifæris-
sinni. Ég stend í kántrýrokkinu á
meðan stætt er og ef það líður undir
lok þá bregð ég fyrir mig öðru gervi.
Ég er hins vegar ekki í þessu til að
græða á því. Eg ætla að gera mitt til
þess að gera kántrýrokkið vinsælt og
mér finnst margt benda til þess að
jarðvegurinn sé góður.
Eftirherma
- Ég hef heyrt að þú haíir byrjað
feril þinn á því að herma eftir Haii-
birni. Var það upphafið?
- Ég vissi að þessi spurning kæmi.
Ég vissi það, segir Jón og Ktur hróð-
ugur á Bimbó sern dottar í næriiggj-
andi stól.
- Ég skal segja þér hvernig þetta
byrjaði, segir hann svo og heidur
áfrarn.
- Upphafið má rekja nokkuð
mörg ár aftur í tímann. Ég tróð þá af
og til upp sem gamanvísnasöngvari
heima á Húsavtk. Þettagafst nokkuð
vel. Ég var einn með kassagítarinn,
þar til á einni skemmtun að ég fékk
hljómsveit til að troða upp með mér.
Hljómsveitin átti að spila undir en
þeir eyðilögðu þetta aiveg fyrir mér.
Ég ákvað þá að hætta að koma frani
opinberlega og stóð við það þar til í
febrúar sl. Þá kom til rnín kona úr
kvenfélaginu og bað mig að koma
fram á þorrablóti og herma eftir
Halibirni Hjartarsyni. Mér leist ekk-
ert á blikuna en tók mér frest. Æfði
nokkur lög og sló síðan til. Kerling-
arnar bundu síðan kústskaft undir
mig - sem átti að vera hesturinn - og
síðan brokkaði ég um salinn og söng
af hjartans lyst. Þetta gerði ótrúlcga
lukku og það var nýr staður næstu
helgi og aftur ætlaði allt vitlaust aö
verða. í þriðja sinn var ég bcðinn um
að koma fram á kústskaftinu en þá
hringdi bjalia í hausnum á mér. Því
í ósköpunum var ég að herma eftir
Hallbirni. Því söng ég ekki eigin lög,
sem ég átti nóg af. Þetta varð til þess
að ég útsetti lögin mín í kántrý-
rokkstíi, konan saumaði á mig kú-
rekagalla og ég prjónaði af stað.
Johnny King
- HvaðmeðnafniðJohnny King?
- Ég held að það hati aldrei komið
fram hver er sagan að baki þessu
nafni en mér er Ijúft og skylt að skýra
frá því. Þannig er mái með vexti að
mér fannst ég þurfa að breyta um
nafn. Jón Víkingsson er ekki það
sem hljómar best í þessum bransa og
ég settist því niður og hugsaði málið.
Niðurstaðan varð Johnny King og
það var hvorki mikil né erfið fæð-
ingarhríð sem lá aö baki. Saga þessa
nafns nær ein sjö ár aftur í tímann.
Ég var þá á vertíð á Flateyri og vann
m.a. með mörgum Áströlum og Ný-
sjáiendingum. Herbcrgisfélagi minn
var Nýsjálcndingur og hann kallaði
mig ailtaf Johnny. Nú hann átti erfitt
með að segja Víkingsson þannig að
hann kallaði mig bara Johnny King
og undir þessu nafni gekk ég á Flat-
eyri og jafnvel ísafirði. Ég kann vel
við þetta nafn og það er orðið hluti
af mér. Margir hafa kallað mig því
j svona i daglega lífinu en ég kann
| ekki við það. Eg er Jón Vtkingsson (
daglega lífinu en Johnny King mega
allir kaila mig þegar ég er kominn í
gallann.
- En hvað gerir þessi íslenski Dr.
Jekyll and Mr. Hyde í daglega lífinu?
- Ég er verkamaður hjá Húsavík-
urbæ og cr stoltur af þvf. Betri eða
skilningsríkari vinnuveitendur gæti
ég ekki hugsað mér. Ég hefði aldrei
getað staðið í þessum kántrýbransa
og unnið að plötunni ef ég hefði ekki
fengið að leika lausum haia. Bæjar-
yfirvöid og verkstjórar eiga þakkir
skildar fyrir stuðninginn.
- Nú hefur þú átt talsvert saman
við Hallbjörn að sælda. Eruð þið
keppinautar?
- Ég lít ekki svo á málin. Okkur
Hallbimi var samt stillt upp sem
keppinautum fyrst þegar við komum
frant opinberlega. Dagur lýsti þessu
sem einvígi aldarinnar á Norðurlandi
og þegar til kastanna kom samþykkti
fólkið ekkert minna. Þetta var cin-
vígi og það var mat Víkurblaðsins
sem fylgdist með skemmtuninni að
ég hefði unnið á stigum. Nei, ég lít
ekki á okkur Hallbjörn sem keppi-
nauta. Hann er kántrýtónlistarmaður
en ég er kántrýrokkari. Á því er mik-
ill munur.
Pálmi „Bimbó" Guðmundsson
vaknar nú til lífsins og bendir á að
það sé mikili munur á þessum
kántrýköppum.
- Hallbjörn kom t.d. ekki opin-
berlega fram fyrr en eftir fyrstu
plötuna en Johnny er búinn að koma
yfir 40 sinnum fram með kassagítar-
inn áður en platan kemur út.
Ofbeldi
Platan. Fyrsta plata Johnny King er
mái máianna hjá Stúdíó Bimbó um
þessar mundir. Platan heitir
„Country rock“ og er væntanleg á
markað í byrjun desentber. Það er
Snorri Guðvarðarson, kántrýlista-
ntaður eins og þeir kalla hann, sem
hcfur útsett plötuna en hún verður
einmitt hljóðblönduð um helgina.
Ég spyr Johnny King sem nú er
kominn í gallann, hvort þessi plata
sé í sama anda og piötur Hallbjam-
ar?
- Biddu fyrir þér nei. Þetta er allt
önnur tónlist. Reyndar má segja að
á plötunni séu ekki færri en sex mis-
munandi kántrýstefnur og kannski
fer ég nálægt Hailbirni í einu lagi eða
svo. Hitt er kántrýrokk nteð krafti.
- Það má nefna það, grípur Pálmi
frarn ( (hann fer að vera þreytandi
í þessu viðtali) - að þetta verður dýr-
asta plata sem ég hef gefið út. Það
eru farnir yfir 300 upptökutímar í
hana og ekkert til sparað...
(aftur yfir til JK)
- Nú áttir þú eitt lag og texta á
síðustu plötu Hallbjarnar. Var hann
að gefa þér séns?
- Séns. Ekki vii ég segja það. Ég
stend fyrir mínu sjálfur og þarf ekki
hjálp frá Hallbirni. En það er rétt að
ég átti iagið Morgan Kane og textann
við það og sömuleiðis textann við
Lukku-Láka. Morgan Kane er minn
maður og lagið um hann er eld- -
gamalt. Ég samdi það líklega í kring-
um 1978. Textinn við Lukku-Láka er
hins vegar nýrri.
Hann samdi ég upphaflega fyrir
bamaskemmtun á Húsavík en síðan
heid ég að þessi texti hafi skemmt
börnum á öllum aldri á plötu Hall-
bjarnar.
- Johnny. Þú ert ofbeldissinnaðri
en meðhjálparinn frá Skagaströnd?
- Þú átt við byssuna, segir Johnny
og strýkur coltinum.
- Nei ég er ekki ofbeldissinnaður.
Ég fer ekki einu sinni tii rjúpna hvað
þá meira. Byssan og búningurinn eru
bara hluti af gervinu. Ég veit ekki
betur en Morgan Kane og félagar f
villta westrinu hafi verið gráir fyrir
járnunt. Byssan eykur að mínu viti á
trúverðugleika gervisins. Ég ræddi
þetta einu sinni við Hallbjörn. Hon-
um fannst þetta nokkuð glannalegt
en ég held að hann hafi fallist á rök-
semdir mínar.
- Nú fer ekki hjá því að það hefur
andað nokkuð köldu að „sunnan“ f
garð kúreka norðursins. Hvers vegna
þessi neikvæði tónn?
- Þetta var góð spurning. Ég hef
einnútt verið að velta þcssu fyrir
mér. Sjáðu til. Allt sem rutt hefursér
til rúms í tónlist hér á landi hefur vcr-
ið að sunnan. Nú sprettur kántrýið
upp hér fyrir norðan og verður vin-
sælt en þá er eins og það vakni öfund
í Reykjavík.
- Nú hafa margir góðir tónlistar-
menn af landsbyggðinni, flutt suður
til Reykjavíkur til þess að koma tón-
listinni á framfæri. Ert þú búinn að
panta flutningabílinn?
- Ég að flytja. „No way.“ Ég er og
verð Húsvíkingur. Ef ég get ekki
rekið á eftir mínunt málum þaðan
þá á ég ekki að vera til. Auðvitað
gæti mér vegnað helmingi betur í
Reykjavík, en ég ætla að halda áfram
að vera nyrsti kúreki í heimi. - ESE