Dagur - 12.11.1984, Blaðsíða 2
2 - DAGUR - 12. nóvember 1984
Samúel og Ólafur Einar við einn af „kjötkötlum“ fyrirtækisins.
Mynd KGA.
„lönaöur sem á fram-
tíð fyrir sér“
- Rætt við Samúel Þór Samúelsson hjá Samplasti á Húsavík
Hefurðu séð sýn-
ingu LA á Einka-
lífí?
María Pétursdóttir:
Já, þetta var ágæt kvöld-
skemmtun.
Sigríður Hermannsdóttir:
Nei því miður, en það er
meiningin að sjá sýninguna.
Hjörtur Unnarsson:
Nei, ég hef engan áhuga á
leiklist.
Valdimar Valdimarsson:
Nei, og ég reikna síður með
því að ég sjái leikritið.
Hörður Þórleifsson:
Já, ég skemmti mér ágætlega,
en leikritið ristir ekki djúpt.
Það er alltaf ánægjuefni þegar
ný atvinnutækifæri bætast við
þau sem fyrir eru. Sérstaklega
er þetta mikiivægt í hinum
smærri byggðarlögum en þó
atvinnugreinin veiti kannski
ekki nema nokkrum mönnum
atvinnu þá munar um það jafn-
vel á hinum stærri stöðum.
Mjór er mikils vísir segir mál-
tækið og víst er að Húsvíkingar
fögnuðu því innilega er Samúel
Þór Samúelsson húsasmiður á
Húsavík stofnaði fyrirtækið
Samplast á dögunum ásamt
syni sínum Ólafí Erni. Fyrir-
tækið reka þeir sem stendur í
bflskúr fjölskyldunnar en
framleiðsluvaran fyrst um sinn
er svokallaðir „heitir pottar“.
- Ég fékk hugmynd að þessu
fyrirtæki þegar ég var á Akra-
nesi. Kunningi minn hefur steypt
svona potta um nokkurt skeið og
það var hjá honum sem ég kynnt-
ist eiginleikum þessa efnis, segir
Samúel.
- Það var svo snemma í sumar
að ég byrjaði að þreifa mig
áfram. Fyrsta pottinn steyptum
Ostapinni hringdi:
Ég vil beina þeim tilmælum til
mjólkursamlagsins á Akureyri að
setja dagsetningar og leiðbein-
ingar á vandmeðfarna osta.
Ég get nefnt sem dæmi að
Camenbertostarnir eru mjög
vandmeðfarnir og víða erlendis
eru greinargóðar leiðbeiningar
um það á hvaða stigi osturinn er
þegar hann er keyptur. Allt er
rækilega dagsett þannig að eng-
inn ætti að fara í grafgötur um
við svo í ágústmánuði og nokkrir
hafa fylgt í kjölfarið.
Þarf mikinn tækjabúnað við
framleiðsluna?
- Nei, en mótasmíðin sjálf er
talsvert dýr. Ég smíðaði þetta
mót sem ég nota núna, með
kunningja mínum en síðan er
ætlunin að smíða fleiri mót og
gera framleiðsluna fjölbreyttari.
Hvernig hafa undirtektir
verið?
- Við þurfum ekki að kvarta
því við erum þegar búnir að selja
þá potta sem hafa verið fram-
leiddir. Þeir hafa farið til manna
hér á Húsavík. Það er kannski
ekki hægt að ætlast til þess að
fyrirtækið fari af stað með látum
en næsta vor ætti það að geta tek-
ið við sér. Það er mikill áhugi fyr-
ir pottum sem þessum og ég held
ég geti fullyrt að verðið er mjög
hagstætt.
Hvað kosta pottarnir?
- Ég hef verið með kynningar-
verð á þeim, 20 þúsund krónur
fyrir stykkið sem er ekki mikið
miðað við sambærilega potta
annars staðar af landinu eða er-
lenda potta. Við getum líka boð-
Santiago del Pino skrifar:
Ég er Spánverji og á heima í
Madrid sem er höfuðborg
Sþánar. Ég er 21 árs og stunda
nám í háskólanum í Madrid. Nú
er ég að læra íslensku af því að
ísland er líklega mjög fallegt og
skemmtilegt land, þess vegna vil
ið upp á stuttan afgreiðslufrest,
þannig að ef pantað er strax þá
tekur vikutíma að fá pottinn,
þ.e.a.s. ef pantanir vaxa okkur
ekki yfir höfuð.
Ýmislegt í bígerð
Heitu pottarnir sem Samplast
framleiðir eru af stærðinni
195x195 fm. Hægt er að velja um
tvenns konar vatnshæð, 40 og 80
cm og ætti því að vera óhætt að
láta börnin busla í þeim. Þetta
eru ekki nuddpottar, en Samúel
segir að það ætti ekki að vera
mikið mál þegar framleiðslan er
komin í gang að bæta þeim við.
Að vísu eru þeir töluvert flóknari
að allri gerð og dælubúnaðurinn
mun hleypa verðinu eitthvað
upp.
Hafið þið sótt um fyrirgreiðslu
vegna fyrirtækisins?.
- Ekki ennþá. Fyrst er að sjá
hvernig okkur vegnar í upphafi
en við erum með vissar hug-
myndir um að færa út kvíarnar og
þá getur verið að við leitum til
sjóðanna, segir Samúel.
Hvað er í bígerð hjá ykkur?
- Það hefur verið rætt um að
ég læra tungumálið þess. Því
miður er ég aðeins búinn að vera
mánuð í íslenskunáminu og kann
þar af leiðandi ekki mjög mikið.
Ég er tungumálanemi og ég hef
mjög mikinn áhuga á íslandi, sér-
staklega á sögu þess og menn-
ingu. Mig langar til að eignast
við tökum að okkur að framleiða
svokallaðar flórur fyrir minka- og
refabú. Flórurnar taka við úr-
gangi frá dýrunum og það ætti að
vera talsvert stór markaður fyrir
þetta hér á landi.
Hvaðan fáið þið hráefnið í
heitu pottana?
- Það er allt saman keypt í
heildsölu. Efnið kemur í ströng-
um eða mottum til landsins en
það er svo soðið saman með sér-
;stökum aðferðum, segir Samúel.
Framleiðsluaðferðin er ekkert
leyndarmál og Samúel sýnir okk-
ur fúslega út í bílskúrinn og eftir
að við höfum kynnt okkur hvern-
ig pottarnir verða til er ekki ann-
að hægt en dást að því hvað þetta
er einfalt. Mótið er lagt á gólfið
og svo er hverju plaststrigalaginu
bætt við á fætur öðru þar til pott-
urinn er fullgerður. Einfalt, en
dálítið tímafrekt þegar aðeins
eitt mót er í notkun.
Það er enginn í þessum iðnaði
hér og ég trúi ekki öðru en hann
eigi mikla framtíð fyrir sér, segir
Samúel um leið og við kveðjum.
- ESE
ungan íslenskan pennavin, þann-
ig að ég geti aukið þekkingu
mína á íslenskri tungu með hans
hjálp.
Virðingarfyllst
Santiago del Pino
Marcelo Usera 161
E-28026 Madrid (Spánn).
Dagsetjið Camenbertostinn
hvernig osturinn er þegar hann er vegar ekki neitt og ég er orðin harðan og vondan Camenbert-
keyptur. Hér veit maður hins leið á því að kaupa alltaf gler- ost.
Pennavinir óskast