Dagur - 12.11.1984, Síða 9

12. nóvember 1984 - DAGUR - 9
Á tímum hvers kyns kvóta til
lands og sjávar, hafa bændur
brugðið á ýmis ráð til að færa
út kvíarnar. Loðdýrabú - bæði
refa og minka hafa risið víðs
vegar um land og eitt það allra
nýjasta eru kanínubúin. Á ferð
okkar um Bárðardal á dögun-
um höfðum við spurnir af einu
slíku á bænum Hlíðskógum og
auðvitað knúðum við dyra.
Það var Jón Aðalsteinn Her-
mannsson sem lauk upp dyrunum
en hann rekur ásamt Ingvari Har-
aldssyni félagsbú að Hlíð-
skógum. Svo vel vildi til að fóðr-
un dýranna stóð yfir á meðan við
stöldruðum við og félagarnir
leystu fúslega frá skjóðunni um
leyndardóma kanínuræktarinnar.
- Við byrjuðum á þessu í
smáum stíl fyrir einum tveim
árum vegna þess að við höfðum
ekki möguleika á að stækka búið
með þeim hefðbundna kinda- og
kúabúskap sem við vorum með,
segir Jón.
Það varð því úr að þeir
fengu sér fimm kanínur frá kan-
ínubúinu að Jaðri í Hrunamanna-
hreppi en stofnkostnaður við
þetta eitt nam tíu þúsund krón-
um á þeirra tíma verðlagi.
- Við notuðum bara tvö bestu
dýrin til undaneldis og á þeim
tíma sem liðinn er hefur dýrun-
um fjölgað talsvert mikið. Við
erum nú með 35 dýr en fimm
höfum við slátrað, segir Ingvar.
- Hvað með kjötið?
- Lostæti, segir Jón og sleikir
út um til málamynda og Ingvar er
heldur ekkert að skafa utan af
því:
- Besta kjöt sem ég hef
bragðað.
- Líkt kjúklingum?
- Alls ekki að litnum undan-
skildum. Það þýðir kannski ekki
að segja það en kjötið líkist engu
öðru en helst kjötinu af mánað-
argömlum lömbum eða kiðl-
ingum, svarar Jón.
- Hvernig datt ykkur í hug að
fara út í kanínurækt en ekki hina
hefðbundnu loðdýrarækt?
- Það stafaði mest af því að
við höfum fóðrið hér við hend-
ina. Ef við hefðum farið út í refa-
eða minkarækt þá hefðum við
orðið að leita langt eftir fóðri
- Þetta er vandasöm búgrein
og það verður að huga vel að dýr-
unum.
- Þurfa kanínurnar jafn mikla
umhyggju og t.d. kýrnar?
- Ekki segi ég það, segir
Ingvar. - Við þurfum að gefa
dýrunum tvisvar á dag a.m.k.
fimm daga vikunnar en sjálf-
brynningartæki sjá fyrir vatns-
þörf þeirra.
Allar kanínurnar í búinu að
Hlíðskógum eru upphaflega ætt-
aðar frá Þýskalandi þar sem kan-
ínurækt er mjög stór búgrein og
kanínukjöt er í hærra verðflokki
en flestar aðrar kjöttegundir.
Þetta eru angórakanínur, þ.e.a.s.
hvítingjar eða albínóar en aðal-
- Heimsokn
í kanínu-
búið að Hlíð-
skógum í
Bárðardal
vandamálið varðandi framhaldið
hjá þeim Ingvari og Jóni er að
velja rétt dýr til undaneldis.
Eftir kaffisopa hjá húsfreyjum
kveðjum við kanínuræktendur en
hinar vinalegu kanínur depla
rauðum augunum í gríð og erg
um leið og við Kristján ljósmynd-
ari lokum á eftir okkur. - ESE
lngvar og Jón fyrir framan nokkur búranna.
þannig að þessi kostur var mun
fýsilegri.
- Hve mikla ull gefa dýrin af
sér?
- Við eigum ekki að setja á
dýr sem gefa minna af sér en
1.000-1.200 grömm á ári. Þau eru
klippt fjórum sinnum á ári þannig
að ullin af hverju dýri á ekki að
vera minni en 250 grömm í hvert
sinn. Þá erum við líka búnir að
klippa dýrin inn að bjór - allt
annað er hreint tap, segir Ingvar
og getur þess til útskýringar að
vöxturinn á ullinni stöðvist þegar
ákveðinni lengd sé náð og því
sé um að gera að klippa mikið.
Tilraunastarfsemi
Að sögn þeirra Jóns og Ingvars
þá er hér um að ræða algjöra til-
raunastarfsemi. Þeir binda hins
vegar vissar vonir við búgreinina
og næsta skref sé að auka stofn-
inn upp í 100 til 200 dýr. Einnig
sé það í deiglunni að reyna ein-
göngu heygjöf sem þeir telja
duga við ullarframleiðsluna en
öðru máli gegni náttúrlega um
kjötframleiðsluna.
- Hvaða verð fæst fyrir ullina?
- Álafoss hefur keypt alla ull-
ina af okkur og verðið er sem
svarar 86 þýskum mörkum fyrir
kílóið, segir Jón og Ingvar bætir
því við að verðið hafi hækkað
talsvert að undanförnu en það
breyti því ekki að það verði að
hafa fyrir hlutunum.
SÚPER-LADDI!
Hann heitir Laddi eins
og þúsundþjalasmiður-
inn. Sver sig því í ætt við
Þórð húsvörð, Eirík
Fjalar og sjálfan Sup-
erman, enda ekkert
venjulegt kyntröll. Kaf-
loðinn eins og hvíta-
björn, frjósamur eins og
Adam. Hinn eini og
sanni Laddi - angóra-
kanína af fyrsta flokki.
Laddi er fallegt dýr.
Hann er feitur og patt-
aralegur eins og hvítur
leikfangabolti og lifir
sannkölluðu munaðarlífi
í kanínubúinu að Hlíð-
skógum í Bárðardal.
Hans eini tilgangur í líf-
inu er að þjónusta kven-
dýrin, aðallega dætur
sfnar og þeirra afkom-
endur. Laddi er sann-
kallaður Casanova kan-
ínukynsins. Samkvæmt
þýskum kynbóta-
stöðlum, sem hann starf-
ar samviskusamlega
eftir, nær hann bestum
árangri ef hann eignast
fimm sinnum afkvæmi
með hverri dætra sinna
og öðrum þeim kvendýr-
um búsins, sem eigend-
unum þykja verðug til að
„komast upp í“ til
gradda....fyrirgefið
Ladda. Þannig verður
Laddi súperkanína að
störfum fram í andlátið
og í virðingarskyni verð-
ur jarðneskum leifum
hans sennilega fundinn
samastaður fjarri veislu-
borðinu.