Dagur - 16.11.1984, Blaðsíða 4
4 - DAGUR - 16. nóvember 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 180 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 25 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: GlSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRlKUR ST. EIRlKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Varað við óheftri
fijálshyggju
Á miðstjórnarfundi Fram-
sóknarflokksins sem hald-
inn var nýlega var sam-
þykkt svohljóðandi stjórn-
málaályktun:
„Fundur miðstjórnar
Framsóknarflokksins fagn-
ar þeim árangri sem ríkis-
stjórn Steingríms Her-
mannssonar hefur náð í
efnahagsmálum. Með lækk-
un verðbólgu hefur tekist
að koma í veg fyrir stöðvun
framleiðslunnar og at-
vinnuleysi, sem leitt hefði
til aukinnar skuldasöfnunar
erlendis og vanskila, sem
hættulegt hefði getað orðið
efnahagslegu sjálfstæði
þjóðarinnar.
Miðstjórnin harmar að í
nýgerðum kjarasamningum
skuli ekki hafa verið farin
skattalækkunarleiðin sem
óvéfengjanlega hefði skap-
að launafólki meiri kaup-
mátt en sú leið sem valin
var og komið í veg fyrir þá
tímabundnu verðbólgu sem
óhjákvæmilega mun verða
í kjölfar kjarasamninganna.
Miðstjórn Framsóknar-
flokksins telur að hið fyrsta
verði að hefja undirbúning
að gerð þeirra kjarasamn-
inga sem taka eiga gildi í
árslok 1985 með það að
markmiði:
Að verðbólga minnki og
stöðugleiki skapist í efna-
hagslífinu, þannig að kaup-
máttur aukist, — að leitað
sé samstöðu um nýsköpun
í atvinnulífinu sbr. áætlun
ríkisstjórnarinnar er verði
grundvöllur að bættum
kjörum í þjóðfélaginu, - að
skapa víðtæka samstöðu
um gerð kjarasamninga, -
að auka kaupmátt lægstu
launa hlutfallslega meira
en hærfi launa, minnka
launamun í þjóðfélaginu og
koma á eðlilegu samræmi á
kjörum hinna ýmsu þjóðfé-
lagshópa, - að beita ýms-
um öðrum aðgerðum en
beinum launahækkunum
svo sem skattalækkunum
og öðrum opinberum jöfn-
unaraðgerðum til að bæta
afkomu launafólks. í því
skyni verði öll tekjuöflun
ríkis og sveitarfélaga tekin
til endurskoðunar fyrir
næstu kjarasamninga, — að
kjarabætur verði í samræmi
við aukningu þjóðartekna
og stöðu þjóðarbúsins, - að
kjarasamningar séu til
a.m.k. tveggja ára, - að
gerð sé róttæk atlaga gegn
skattsvikum og neðanjarð-
arhagkerfi.
Fundurinn varar við
óheftri frjálshyggju sem
kollvarpað getur því þjóð-
félagi menningar, jafnræðis
og velferðar sem leggja ber
áherslu á að treysta.
Miðstjórn Framsóknar-
flokksins ályktar að núver-
andi stjórnarsamstarfi beri
að halda áfram enda náist
samstaða með flokkunum
um aðgerðir í efnahagsmál-
um, sem stuðla að áfram-
haldandi hjöðnun verð-
bólgu en tryggja jafnframt
rekstrargrundvöll atvinnu-
veganna, fulla atvinnu og
verndun kaupmáttar þeirra
sem við erfiðust kjör búa.“
Krakarar eru þeir sem fara inn í
autt húsnæði til að búa þarog reyna
svo að semja við eigandann um að
borga lága leigu. Pað er nefnilega í
hrópandi missögn við ástandið í
húsnæðismálum hér í landi að
fjöldinn allur af húsbyggingum
stendur auður. Það eru hús sem
eigendurnir vilja láta rífa til að
byggja eitthvað annað, hús sem
bíða langtímum saman eftir því að
verða endurnýjuð, eða hús sem af
einhverjum óskiljanlegum ástæðum
standa auð árum saman.
Krakararnir segja að húseigend-
ur og húsbyggjendur hafi einungis
áhuga á að byggja lúxusíbúðir,
skrifstofur eða hótel og að ekkert af
þessu komi þeim að gagni þar sem
krakararnir eru mest atvinnuleys-
ingjar og stúdentar sem þurfa að
lifa á 7-8.000 ísl. kr. á mánuði (op-
inberar tölur segja atvinnuleysingja
í Hollandi vera 830.000 en ekki er
ólíklegt að þeir séu raunverulega
um 1.000.000 talsins).
Húseigendur og húsbyggjendur
tala um friðhelgi eignarréttarins og
segja að fólkið eigi að láta yfirvöld-
in um að leysa félagsleg vandamál
ekki taka lögin í eigin hendur. En
hvað um það, krakararnir hafa á
síðustu árum verið iðnir við að
leggja undir sig hús og á sumum
stöðunum hefur risið upp blómleg
menningarstarfsemi, ódýr kaffihús
o.s.frv. Löggan gerir líka annað
slagið rassíu og svælir út. Stundum
hafa krakararnir veitt svo hraust-
legt viðnám að tala hefur mátt um
borgarastríð á götum Amsterdam.
Singel 114
Þetta er götunafn og húsnúmer í
Amsterdam. Löggan hefur rýmt
þetta hús hvað eftir annað en krak-
ararnir koma alltaf aftur. Dómarar
hafa staðið með sveittan skallann
við að dæma til skiptis húseigend-
um eða krökurum í hag. En um
daginn var svo komið að löggan
fékk leyfi hæstaréttar til að axla
sverð sín og spjót og henda krökur-
unum út. Eg ætla ekki að gera
minnstu tilraun til að upplýsa les-
endur Dags um laga- og réttinda-
grundvöll þann sem átök sem þessi
eru byggð á, enda er það mér um
megn, mér er næst að halda að
þetta sé allt saman spilað eftir eyr-
anu.
Átök
Húsið stendur við síkisbakka og
einn morguninn er allt orðið fullt af
lögreglubílum, áhorfendur drífur
að og þeir taka sér stöðu í öruggri
fjarlægð hinum megin við síkið.
Blaðasnápar sem geta sannað tilvist
sína með skírteini fá að vera í
myndavélarnálægð. Ég verð víst að
hírast meðal óbreyttra þar sem mér
hefur enn ekki borist neitt slíkt kort
frá Degi og ég er í voðalegri fýlu.
Það er undarlegt fyrir Islending
eins og mig sem aldrei hefur séð
löggu gera annað en að gefa stöðu-
mælasektir eða leiðindast í þeim
sem hafa fengið sér of mikið neðan
í því, að sjá allan þennan viðbúnað,
maður hugsar ósjálfrátt um fjarlæg
lönd þar sem er stríð.
Öryggislögreglan er hin vfgaleg-
asta og er í óða önn að ryðja göt-
una, hreinsa hana af fólki en fær í
staðinn málningu og svolítið af
götusteinum yfir sig, frá hinum um-
kringdu og stuðningsmönnum
þeirra á götunni. Svona gengur
þetta góða stund aftur og fram án
þess að verða nokkurn tíma alvar-
legt, þangað til lögguna brestur
greinilega þolinmæði og sprautar
götuna hreina með kraftmiklum
háþrýstivatnsdælum. Eftir stendur
holdvotur og rytjulegur blaða-
mannahópur þar sem sultardropar
leka jafnt af nefjum sem af mynda-
vélum, ekki bætir haustkulið úr
skák. Góðir drengir heima á Degi,
þeir vita sem er að ekkert liggur á
smámunum eins og blaðamanna-
passa.
Það er lítið að sjá af götunni,
miklu betra er að hlusta á útvarps-
stöð krakaranna, þar heyrir maður
að löggan sé að saga sig inn í húsið,
af þakinu og úr íbúð sem liggur
vegg við vegg við umrætt hús, þeir
hljóta að vera með einhver stór-
kostleg verkfæri. „Jesús,“ segir
kona við hliðina á mér „voðalega
verða þau að fá sér stórt olíumál-
verk yfir gatið á stofuveggnum.“
Sumum finnst þetta ósmekkleg létt-
úð á alvörustundu. En enginn má
við margnum, eftir miklar táragas-
sprengingar koma íbúarnir út á götu
en gefa sér þó tíma til að læsa úti-
dyrunum og þar með lögguna inni.
Lyklinum er kastað á dramatískan
hátt í síkið og síðan láta uppreisn-
armennirnir fætur skipta. Lögregl-
an hefur unnið sigur og allan þenn-
an dag er mikill viðbúnaður af
hennar hálfu ef óeirðir skyldu
brjótast út að nýju.
Ég lulla af stað, mér tókst ekki
að ná neinni nothæfri hasarmynd.
En stelpan sem skrifar fyrir dag-
blaðið fær ábyggilega kvef. Ég ætla
að taka C-vítamín til öryggis þegar
ég kem heim. Skyldi vera góð
rjúpnavertíð á íslandi?
Kveðjur frá Amsterdam. HIH.