Dagur - 18.12.1984, Blaðsíða 28

28 - DAGUR - 18. desember 1984
Stórbrunar vekja ávallt óhug
manna. Sem betur fer hafa þeir
verið fátíðir á Akureyri undan-
farin ár, en ekki þarf að fara
langt aftur til þess að finna einn
slíkan. Hann varð um áramótin
1968-1969 er eldur varð laus í
verksmiðjum Sambandsins á
Akureyri. Við flettum Degi frá
þessum tíma og á forsíðu 1. tbl.
ársins 1969 er þessi frétt:
„Klukkan rúmlega hálf tíu á
föstudagskvöldið var slökkviliðið
á Akureyri kallað að verksmiðj-
um SÍS á Gleráreyrum. Þar var
þá laus eldur t' húsakynnum
Skinnaverksmiðju Iðunnar og
logar teygðu sig upp úr þaki húss-
ins sem er 50 metra langt, tveggja
hæða, ris austur og vestur. En
þetta hús er hluti hinna miklu og
sambyggðu verksmiðja Gefjun-
ar, Skinnaverksmiðju Iðunnar og
Skógerðar Iðunnar og þar er
einnig Ullarþvottastöðin. En
þarna er einnig Fataverksmiðjan
Hekla og stendur hún ein sér,
ofurlítið frá. Allar eru verksmiðj-
ur þessar tengdar einni kyndi-
stöð.
Slökkvistarf var erfitt. Norðan-
hvassviðri var á og 13 stiga frost.
Vatn úr Glerá fraus í slöngum og
dælum en aðeins einn brunahani
er við verksmiðjuna. Þurfti því
að tengja brunaslöngur nærliggj-
andi brunahönum í næstu götum,
Klettaborg, Þórunnarstræti og
Byggðavegi, svo og við Þórsham-
ar.
Baráttan við eldinn stóð í nær
14 klukkustundir. Eldurinn var
mikill er slökkviliðið kom á stað-
inn og við ekkert varð ráðið á efri
hæð hins stóra Iðunnarhúss. En
steinloft er þar milli hæða og heilt
steinskilrúm á neðri hæð sem nú
kom sér vel, því eldurinn eyði-
lagði ekki nema hluta neðri
hæðar. Austast er tveggja ára
gömul viðbygging Skinnaverk-
smiðjunnar og tókst að verja
hana.
Þegar nokkuð var liðið nætur
sýndist eldurinn yfirunninn að
mestu, en Hann gaus þó síðar upp
og brann þá stór og myndarlegur
samkomusalur verksmiðjufólks-
ins. Eldur komst í kyndistöðina
og brann hún að nokkru leyti, en
annar ketillinn var þó óskemmd-
ur.
Við slökkvistarfið voru allir
slökkvibílarnir notaðir, fjórir
talsins og þar af þrír með há-
þrýstiúða, ennfremur körfubíll-
inn nýi og sex véldælur. Slökkvi-
liðsmenn eru yfir 40 talsins og
voru allir kallaðir út. Mér sýnd-
ust þessir menn ganga vasklega
fram og jafnvel leggja sig í tölu-
verða hættu. Margt manna dreif
að þótt kalt væri. Eldhafið var
ógurlegt en tæki slökkviliðsins
notuðust ekki að fullu vegna
vatnsskorts.
Talið er að um 500 manns vinni
að jafnaði á verksmiðjum SÍS á
Gleráreyrum á Akureyri við
framleiðslu iðnvara. Sennilega
hefur mönnum orðið það ljósara
þessa daga en áður, hve þýðing-
armikill þessi iðnaður er og hve
mörgu fólki hann veitir atvinnu,
bæði körlum og konum. En iðn-
aðarfólkið er láglaunafólk og þol-
ir ekki atvinnustöðvun. Blaðið
ræddi á mánudag við slökkviliðs-
stjóra um brunann og nokkra
forsvarsmenn verksmiðjanna og
fer umsögn þeirra hér á eftir:
Sveinn Tómasson
slökkviliðsstjóri:
Mestir erfiðleikar voru í sam-
bandi við vatnið. Vatn í Glerá er
mjög kalt og í þessum heljar-
kulda fraus það í dælunum og
brunahani er aðeins einn við
verksmiðjurnar og þurfti því
langt að fara eftir vatni, í bruna-
hana í næstu götum. Slys urðu
ekki á fólki nema nokkrum
slökkviliðsmönnum varð illt af
reyk og óhollum gufum, en náðu
sér fljótt aftur og aðrir skrámuð-
ust og liggur einn á sjúkrahúsi
ennþá (mánudag).
Þorsteinn
Davíðsson:
í eldsvoðanum brunnu vélar og
tæki Skinnaverksmiðjunnar að
meirihluta, svo og hráefni, hálf-
unnar og fullunnar vörur, auk
verksmiðjuhússins. Á efri hæð
var m.a. hluti af Skógerð Iðunnar
og á þeirri hæð hússins brann allt
sem brunnið gat. Vonir standa til
að einhver sútun geti hafist fyrir
næstu helgi.
Richard Þórólfsson:
Skógerð Iðunnar hafði um 80
manns í vinnu, þar af um helming
konur. Sauma- og sníðadeild
brann gersamlega, en hún var í
suðurhluta Iðunnarhússins, efri
hæð sem brann til ösku. Hinn
hiuti Skógerðarinnar er í gamla
Gefjunarhúsinu. Þar er aðalvél-
asalur og brann þar ekki en
skemmdir af reyk og vatni eru ór-
annsakaðar ennþá. Allt hráefni
Skógerðarinnar brann en full-
unnar vörur ekki. Við reynum af
fremsta megni að finna karl-
mönnunum okkar vinnu við að
hreinsa til og lagfæra - og við að
hefja undirbúning á framleiðslu
á ný.
Arnþór
Þorsteinsson
Það sem brann hjá Gefjun var
þak kyndihússins og bruna-
skemmdir urðu einnig í efna-
geymslu Skógerðarinnar í „gamla
Gefjunarhúsinu". Samkomusalur
starfsfólksins brann til kaldra
kola. í morgun, mánudag, var
unnt að hefja fulla vinnu í verk-
smiðjunni, því annar stóri ketill
kyndistöðvarinnar var óskemmd-
ur. Starfsemi á Fataverksmiðj-
unni Heklu truflaðist ekki. Hátt
á fimmta hundrað manns vann í
verksmiðjum SÍS hér á þessu
verksmiðjusvæði að undanförnu
og er þá Ullarþvottastöðin með-
talin.
Bœjarráð:
Á fundi bæjarráðs Akureyrar
þann 9. janúar var eftirfarandi
bókun gerð:
„Bæjarráð Akureyrar fagnar
þeirri ákvörðun Sambands ís-
lenskra samvinnufélaga að vinna
að skjótri endurreisn verksmiðja
þeirra sem eyðilögðust í eldsvoða
aðfaranótt 4. janúar sl. Einnig
lýsir bæjarráð ánægju sinni yfir
þeim stórhug sem fram kemur í
þeirri ákvörðun Sambandsins að
efla og stækka verksmiðjur sínar
á Akureyri.
Bæjarráð telur verksmiðjur
SÍS meðal þýðingarmestu at-
vinnufyrirtækja bæjarins, og heit-
ir bæjarráð öllum þeim stuðningi
og fyrirgreiðslu, sem í þess vaidi
stendur að veita við endurreisn
þeirra og uppbyggingu.
Jafnframt fer bæjarráð þess
eindregið á leit við ríkisstjórn ís-
lands að stjórnin beiti sér fyrir út-
vegun lánsfjár svo framkvæmdir
þessar þurfi eigi að tefjast vegna
fjárskorts. Vill bæjarráð benda á
að hér er ekki eingöngu um hags-
munamál Akureyrar og Sam-
bands íslenskra samvinnufélaga
að ræða. Verksmiðjur þessar eru
meðal þýðingarmestu iðnfyrir-
tækja þjóðarinnar, einn þeirra
hlekkja íslensks atvinnulífs sem
eigi má bresta nú“.
Um framhaldið þarf ekki mörg
orð. En frétt f Degi þann 29.
janúar sýnir best hvernig fram-
haldið var og engan bilbug var að
finna á mönnum:
„í gær var undirritaður í
Moskvu samningur um sölu á ís-
lenskum ullarvörum frá verk-
smiðjum Sambands íslenskra
samvinnufélaga á Akureyri.
Samningsupphæðin nemur 88
millj. króna. Vörunum á að af-
skipa á yfirstandandi ári. Kaup-
endur eru V/O Raznoexport
Moskva.
Samningana gerðu fyrir hönd
Sambandsins Ragnar Ólafsson
hrl. og Ásgrímur Stefánsson
verksmiðjustjóri. Auk þess vann
að samningunum Ægir Ólafsson
fyrir hönd umboðsmanna Razn-
oexport á íslandi11.
A helgum degí
Texti: Jóh. 3, 31-36.
Opinberun Guðs
Jesús er í algjörri sérstöðu. Hann
kom ekki úr hinum mannlega
heimi og talaði ekki með þeim
takmörkunum sem eru settar
þcim, sem af jörðu eru. Jesús,
Guðs sonur, kom frá Guði og op-
inberaði mönnum Guð og veg
hans til hjálpræðis. Þessi opin-
berun er skír. „Sá sem trúir á
soninn, hefur eilíft líf, en sá sem
óhiýðnast syninum, mun ekki
sjá líf, heldur varir reiði Guðs
yftr honum“.
Vitnisburður Jesú var ekki ein-
hver mannleg hugmyndasmíði.
Hann vitnaði um það sem hann
hafði heyrt og séð hjá Guði.
Orðið sem var hjá Guði og var
Guð, það „varð hoid og hann
bjó með oss fullur náðar og sann-
leika.“
í tcxtanum stendur: „Enginn
tekur á móti vitnisburði hans. En
sá sem hefur tekið á móti vitnis-
burði hans, hefur staðfest, að
Guð sé sannorður.“ Það er
undarlegt til þess að hugsa að
menn, sem hafa fengið að hcyra
vitnisburð Jesú, skuli ekki taka
á móti honum, heldur byggja á
mannaorðum. Er þetta vegna
þcss að hjarta þeirra er svo hart
og andsnúið Guði? Sá sem tekur
á móti vitnisburði Jesú fær að
reyna sannleiksgildi hans og'
mátt. Vitnisburður Jesú leiðir
okkur inn í allan sannleikann og
veitir hjartanu fullnægingu og
frið.
Til umhugsunar:
Kristíndómurinn er
sérstæður
Það liggja tvær aðalástæður fyrir
því að kristindómurinn er æðri
öðrum trúarbrögðum.
1. Kristindómurinn er opinber-
un Guðs til okkar mannanna.
Önnur trúarbrögð eru leit mann-
anna að Guði.
2. Kristindómurinn opinberar
okkur kærleika Guðs og veg hans
til hjálpræðis. Guð frelsar fyrir
Jesúm Krist. Önnur trúarbrögð
koma með hugmyndir um það
hvernig nicnn eigi að leitast við
að frelsa sig sjálfa.
Við skulum því þakka fyrir að
við höfum opinberun Guðs og
veita henni viðtöku.