Dagur - 29.01.1988, Blaðsíða 10

10 -i DAGUR - 29. janúar 1988
I'
1
„Við erum ekki exibisjonistar"
- segja Hermann Jónsson og Hallgrímur Óskarsson keppendur um titilinn „Herra ísland"
Laugardagskvöldið 13. febrúar
fer fram í skemmtistaðnum
Zebra á Akureyri fyrsta feg-
urðarsamkeppni karla sem
lialdin hefur verið á íslandi
með líku sniði og keppnir þær
sem kvenfólk hefur stundað í
mörg ár. Auk Zebra eru það
Hljóðbylgjan hf. og sólbaðs-
stofan Stjörnusól sem standa
fyrir því að rjúfa einokun
kvenfólksins. Keppt er um
titilinn „Herra Island“ og mun
silfursleginn pípuhattur prýða
höfuð sigurvegarans að keppn-
inni lokinni. Framkvæmd
keppninnar virðist ætla að
verða í góðu lagi. Anna Mar-
grét Jónsdóttir fegurðardrottn-
ing íslands mun krýna, eða
kannski öllu heldur „hatta“
Herra ísland og kynnir keppn-
innar verður engin önnur en
ráðherrafrúin Bryndís Schram,
sem einmitt var eitt sinn
ungfrú ísland.
Keppendur í keppninni verða
að öllum líkindum sex talsins,
tveir frá Reykjavík og fjórir frá
Akureyri. Tveir þeirra, þeir
Hermann Jónsson 17 ára sím-
smiður og Hallgrímur Óskarsson
21 árs nemandi á eðlisfræðibraut
Menntaskólans á Akureyri, eru
hér mættir í létt spjall um keppn-
ina og sjálfa sig.
Aðspurðir hver hefðu verið til-
drög þess að þeir létu til leiðast
að taka þátt í keppni sem þessari
höfðu þeir félagar nákvæmlega
sömu sögu að segja. Þeir voru
staddir í Ijósabaði á sólbaðsstof-
unni Stjörnusól þegar aðstand-
endur keppninnar fóru þess á leit
við þá að þeir tækju þátt.
„Eg héít fyrst að þeir væru
bara að grínast og hélt það raun-
ar fyrstu dagana á eftir. Þegar
þeir svo fóru að óska eftir endan-
legu svari þá bara sló ég til,“ segir
Hallgrímur og Hermann segist
hafa svipaða sögu að segja. Báðir
viðurkenna þeir að framkoma á
sundskýlu hafi verið það sem
mest stóð í þeim við ákvörðun-
ina'. „Við erum ekki exibisjonist-
ar,“ segja þeir.
Enn sem komið er eru það
aðallega vinir, kunningjar og
ættingjar þeirra Hermanns og
Hallgríms sent vita um þátttök-
una. En hvað ætli fólki finnist um
uppátækið?
„Það hlær náttúrlega fyrst,“
segir Hermann og Hallgrímur
bætir við að skoðanir fólks á
keppninni séu æði misjafnar.
„Fyrst þegar fréttist af þessari
keppni þá tóku margir þessu
mjög létt og gerðu grín að öllu
saman. Síðan hefur vegur keppn-
innar vaxið til mikilla muna
finnst mér og öll umfjöllun orðið
jákvæðari. Eg held að fólk líti
þetta almennt svipuðum augum
og keppnir kvenfólksins.“
„Mér finnst þetta líka vera
ósköp svipað og finnst svona
keppni fyllilega eiga rétt á sér,“
segir Hermann.
í keppni sem þessari er tekið
tillit til ýmissa atriða. Andlitsfeg-
urð og líkamsbygging eru senni-
lega atriði númer eitt og tvö en
framkoma og innri maður kepp-
anda eru einnig lögð á vogar-
skálarnar í niðurstöðum dóm-
nefndar, eða „hvað býr á bak við
skelina,“ eins og Hallgrímur
Hermann hefur æft ólympískar
lyftingar um tveggja ára skeið og
er því vel á sig kominn líkam-
lega. „Ég er að keppa nú um
helgina og hef verið að æfa stíft
fyrir þetta mót að undanförnu.
Ætli ég reyni svo ekki að einbeita
mér að vaxtarræktinni þessa daga
SlMI
(96)21400
keppandi á lyftingamótum en
Hallgrímur sem þulur hjá Sjón-
varpi Akureyrar. Reynsla Hall-
gríms er þó ekki alveg upptalin.
„Það var í ferð sem ég fór með
núverandi fjórða bekk Mennta-
skólans til Ibiza síðastliðið
sumar, að ég tók þátt í keppni
um titilinn „Mr. Sexy“. Þarna
voru allra þjóða kvikindi að
keppa og þetta var mjög garnan,"
segir Hallgrímur en greinir ekki
nánar frá úrslitum keppninnar.
Keppinautarnir að sunnan
munu hins vegar vera alvanir sýn-
ingarmenn hjá Módelsamtökun-
um, þáttakendur og sigurvegarar
í keppnum um titilinn „Herra
Útsýn“. „Við erum ekkert
hræddir við þá,“ segja okkar
menn.
- Eruð þið ekkert stressaðir
fyrir keppnina?
„Nei. Það þýðir ekkert að fara
út í þetta ef maður er stressaður.
Bara vera rólegur og kaldur.“
- Hvað dreymir ykkur?
„Fjöll og firnindi," segir Hall-
grímur, „vélsleða," segir
Hermann. ET
sem eftir eru,“ segir Hermann.
„Ég hef ekki stundað líkams-
rækt af neinum krafti til þessa og
ég þarf að bæta mig mjög mikið á
því sviði fram að keppninni,"
segir Hallgrímur. Undanfarna
daga og fram að keppninni nýtur
hann leiðsagnar vaxtarræktar-
manna við æfingar sínar. Þeir
félagar leggja þó báðir áherslu á
að hér sé ekki um að ræða vaxtar-
ræktar- eða „kreppukeppni"
heldur sé ætlast til að keppendur
séu „vel byggðir".
- En hvað ætla menn sér með
því að taka þátt í keppni sem
þessari?
„Sá sem sigrar í svona keppni
tekur á sig ákveðnar skyldur. Til
þess er ætlast að hann sé fyrir-
mynd annarra í framkomu,“ seg-
ir Hallgrímur. Aðspurðir segjast
þeir báðir treysta sér til þess að
vera slíkar fyrirmyndir.
Báðir eru strákarnir ólofaðir
og kvenmannslausir. Þeir þver-
taka fyrir að þátttakan sé ætluð
til að bæta úr þessu ástandi, en
hvað halda þeir að ungum stúlk-
um finnist um þátttöku ungra
manna í svona keppni?
„Dömum finnst það sama um
þetta og strákum finnst um feg-
urðarkeppni ungra stúlkna. Við-
horfið er jákvætt. Staða karlsins í
þjóðfélaginu er bara orðin þann-
ig að hann verður að keppa í
fegurð eins og konan," segir
Hallgrímur. Spurningunni um
það hvað sé með svona keppni að
gera svarar hann á þá leið að fólk
hafi gaman af þessu auk þess sem
þátttakendum sé gefinn kostur á
að koma sér á framfæri. Fyrir-
sætustörf eru þó ekki á áætlun
hjá þeim Hermanni.
Auk þess að rækta skrokk-
inn segjast þeir reyna að borða
hollari mat þessa dagana en aðra,
til að vera sem best fyrir kallaðir
þegar stóra stundin rennur upp.
„Undirbúningstíminn er eigin-
lega of stuttur. Það hefði verið
mjög gott að hafa lengri tíma og
geta undirbúið sig betur,“ segir
Hermann. Auk þessa munu þeir
sækja tíma í göngulagi og öðru
því sem varðar framkomu í svona
keppni.
Báðir hafa þeir Hallgrímur
og Hermann komið fyrir almenn-
ingssjónir áður, Hermann sem