Dagur - 24.03.1988, Blaðsíða 10

10 - DAGÚR irtafá' 198B
„Þegar ég séglöð... “
leikfimina inni í stundaskrá barn-
anna.“
- Nú eru hafnar framkvæmdir
viö sundlaug hér við skólann?
„Já, og þaö verk gengur bara
nokkuð vel. Það verður sama
uppi á teningnum og með
íþróttahúsið, munurinn við að fá
skólasundið inn í stundatöfluna
verður mikill frá því sem nú er.
Draumur minn, eins og annarra
skólamanna, er að stundaskráin
verði alveg samfelld þannig að
nemendur þurfi ekki að fara
nema einu sinni í skólann á
hverjum degi. Við höfum reynt
að leysa þetta vandamál sem
langar ferðir skólabarna í Sund-
laug Akureyrar eru, með því að
láta aka yngstu börnunum í hóp-
ferðabíl á vegum SVA, og þær
ferðir hafa gengið mjög vel. Eldri
börnin fara á eigin vegum. Það
segir sig þó sjálft að þetta fyrir-
komulag er erfitt og getur verið
hættulegt í vondum veðrum.“
- Hefur Glerárskóli einhverja
sérstöðu á Akureyri með tilliti til
aðstæðna eða umhverfis?
„Það væri þá einna helst
íþróttahúsið og íþróttaáhugi
nemenda í tengslum við það. Þeir
nemendur skólans sem stunda
íþróttir gera það á vegum
íþróttafélagsins Þórs, og við eig-
um afspyrnu góða íþróttamenn
meðal nemenda skólans, sem
njóta nágrennisins bæði við
íþróttahúsið og Þórsvöllinn
hérna rétt við okkur.
Ég þekki ekki gjörla íþrótta-
áhuga í öðrum skólum bæjarins
en mér finnst stundum alveg nóg
um íþróttaáhuga nemenda, því
þegar eitthvað þarf að gera á veg-
um skólans, eins og að undirbúa
skólaskemmtun - eins og við erum
reyndar að gera þessa dagana þá
er eins og allir þurfi að stökkva á
íþróttamót. Það er með ólíkind-
um hversu margir nemendur
stunda íþróttir og krakkarnir æfa
sig þetta 7-8 sinnum á viku, oft á
tíðum."
Skólaskemmtun
Glerárskóla
- Nú hefur skólaskemmtun verið
fastur liður í starfi Glerárskóla í
langan tíma. Hvernig er undir-
búningi undir þessa skemmtun
háttað?
„Hjörtur L. Jónsson var með
þessar skemmtanir í gamla skóla-
húsinu. Þar var tildrað upp skóla-
borðum, þau bundin vandlega
saman og komið fyrir í einu horni
annarrar skólastofunnar. Plötur
voru settar ofan á borðin og tjöld
hengd upp í loftin. Ég var við síð-
ustu skólaskemmtunina sem
haldin var í gamla skólanum, og
það þótti mér skemmtilegt.
Hjörtur var búinn að standa
fyrir þessum skemmtunum árum
saman, einmitt um páskana. Þá
var venjan að kenna mánudag,
þriðjudagog miðvikudag í dymb-
ilviku, og þá daga fór skemmtun-
in fram. Ég hefi haldið þessum
sið, og skemmtunin nú er sú 21. í
röðinni frá því ég kom hingað.
Þegar páskaleyfið var lengt á sín-
um tíma fluttum við skemmtun-
ina aðeins framar og nú er hún
haldin vikuna fyrir pálmasunnu-
dag.
IJppskeran er síórkostleg
Við héldum okkur lengi vel fram-
an af við þá reglu að láta hvern
einasta nemanda skólans koma
fram í einhverju hlutverki á
skemmtuninni, þá söng m.a. stór
kór á hverri skemmtun. Sumir
voru „burðarkarlar" eða í öðrum
hlutverkum eða vinnu sem tengd-
ist sýningunni. Þetta var geysilegt
fyrirtæki.
Síðari árin höfum við horfið
frá þeirri braut að láta alla taka
þátt í þessu en þó skipta þátttak-
endur tugum í þeirri sýningu sem
við höldum í ár.
Við segjum á hverju einasta ári
sem svo, að þetta verði nú í síð-
asta skipti sem við stöndum í
skólasýningu. Þetta sé svo erfitt
og verður alltaf erfiðara með
hverju árinu, krakkarnir eru í svo
mörgu öðru og eru uppteknir við
íþróttir og fleira. En þegar jólin
eru liðin og tíminn eftir áramót
fer í hönd er farið að tala um
skólaskemmtun og hvort ekki sé
rétt að halda hana, og þetta end-
ar auðvitað á því að við komum
henni upp. Én þetta er gífurlega
mikil og erfið undirbúnings-
vinna.“
- Hvernig er uppskeran af
þessari miklu vinnu?
„Uppskeran er náttúrlega
alveg stórkostleg, og þeir sem
taka þátt í þessum skemmtunum
muna þær væntanlega alla sína
ævi. Ég er á því að margur nem-
andi, sem tekið hefur þátt í þess-
um skemmtunum, hafi breyst, og
að sjálfstraust nemenda hafi auk-
ist. Þetta hefur eflaust komið
mörgum nemendum að gagni á
ýmsum sviðum. Þá vil ég segja að
uppfærsla þessara skemmtana
veitir manni að lokum ómælda
ánægju, og þegar ég sé þessi
glöðu andlit og allt gengur vel, þá
gleymi bæði ég og aðrir áhyggj-
um og amstri, sem æfingar og
annar undirbúningur hefur haft í
för með sér.“
Foreldrafélagið hefur látið
margt gott af sér leiða
- Nú eru starfandi foreldrafélög
við alla grunnskóla bæjarins.
Hvernig hefur samstarfi við for-
eldra verið háttað í þessum skóla
um dagana?
„Foreldrafélag Glerárskóla
hefur verið afskaplega virkt um
dagana og duglegt fólk hefur val-
ist til að veita því forstöðu. Þetta
félag hefur látið margt gott af sér
leiða fyrir skólann, hjálpað við
undirbúning ákveðinna verkefna
t.d. í sambandi við starfsvikur,
fært skólanum góðar gjafir, fyrir
utan að félagið stendur fyrir
árlegri útihátíð á sumardaginn
fyrsta, og svo mætti lengi telja.
Þó mætti segjá varðandi þetta
félag að um það gildi það sama
og um mörg önnur félög að þátt-
taka foreldra mætti vera meiri en
hún er, en ég veit satt að segja
ekki hvað er til ráða í því efni.
Við höfum reynt ýmislegt án þess
að það hafi gefið nógu góðan
árangur.
Foreldradagur er haldinn tvisv-
ar sinnum á vetri, og aðsókn að
honum er mjög góð. Mér finnst
þessi góða aðsókn foreldra að
slíkum dögum bera vott um mik-
inn áhuga þeirra á því starfi sem
fram fer í skólanum. Þetta er
jákvæður hópur, ég get ekki sagt
annað, enda hafa öll samskipti
okkar við foreldra verið jákvæð,
vona ég. Þó finnst mér að for-
eldrar mættu koma oftar í heim-
sóknir í skólann, jafnvel í
kennslustundir, og sjá og kynnast
því starfi sem við vinnum hérna.
En ég vil einnig að það komi
fram að ekki er von til þess að
foreldrar, sem vinna e.t.v. meira
en fulla vinnu utan heimilis, hafi
mikinn tíma aflögu til að sinna
félagsstörfum."
Börnin og unglingarnir
eru góður efniviður
sem ekki má skemma
- Nú hafa orðið gríðarlegar
breytingar á þjóðfélaginu undan-
farna áratugi. Hvernig hefur
skólinn aðlagað sig breyttu þjóð-1
félagi?
„Já, þetta er nokkuð stórt
spurt. Ég skal ekki dæma um það
hvernig til hefur tekist í þessu
efni, en þó verð ég að segja að
þegar ég tala við gamla nemend-
ur og foreldra sem ég hefi kynnst
á undanförnum tveimur áratug-
um þá er ég oft á tíðum býsna
brattur á eftir og leyfi mér að
hugsa sem svo að ekki hafi nú allt
verið unnið fyrir gýg sem hér hef-
ur verið gert.
Breytingarnar hafa orðið
geysilegar og ég veit ekki hvort
skólakerfið í dag er nokkuð sam-
bærilegt við það skólakerfi sem
áður var. Þegar ég kom hingað til
Akureyrar var Sjónvarpið um
það bil að halda innreið sína í
bæinn, og það var óskapleg bylt-
ing á þeim tíma, því þá var að-
eins þessi eina útvarpsrás sem nú
heitir Rás 1. f dag eru fimm
útvarpsrásir og tvær sjónvarps-
stöðvar fyrir utan allar mynd-
bandaleigurnar.
Þetta hefur í för með sér bylt-
ingu, félagslega byltingu. Ég er
heldur ekki frá því að stórbreyt-
ing hafi orðið á fjárhagsafkomu
fólks á þessum tveimur áratug-
um. Börn og unglingar hafa mun
rýmri fjárráð en áður og maður
hefur á tilfinningunni að foreldr-
ar séu betur stæðir fjárhagslega
en áður. Þetta hefur allt sitt að
segja en krakkarnir, unglingarnir
og börnin eru mjög góður efni-
viður og gott fólk. Hjá mér vakn-
ar stundum sú spurning hvort við
eyðileggjum ekki þennan góða
efnivið með ýmsum utanaðkom-
andi áhrifum. Ég er smeykur um
það, einkum í sambandi við ýmis
„fár“ sem hafa komið upp á
undanförnum árum.
En þetta verðum við að búa
við því við höfum e.t.v. ekki tek-
ið réttan pól í hæðina og kennt
krökkunum að umgangast hlut-
ina á réttan hátt. Fullorðna fólkið
kann ekki heldur sjálft að
umgangast alla hluti rétt og að
bregðast rétt við öllu, og getur
því ekki leiðbeint. En mesta
breytingin er á þjóðfélaginu í
heild og allir þeir mörgu og miklu
möguleikar sem standa opnir í
dag; íþróttir, félagslíf og ótal
margt annað. Áður fyrr var sjald-
gæft að krakkar færu í löng ferða-
lög og þyrftu t.d. að skreppa til
Reykjavíkur á miðjum vetri. Það
þurfti jarðarför eða annan meiri-
háttar atburð til að slíkt gerðist,
að ég tala nú ekki um að hringt
væri í skólann og spurt hvort
barnið gæti fengið frí, fjölskyldan
væri að fara til Kanaríeyja! Ef
slíkt hefði gerst hefði legið við að
maður hefði dottið niður dauður
af undrun! Nú gerist þetta á
hverjum vetri, því fólk vinnur
svo mikið á sumrin að það notar
gjarnan veturinn til að fara í frí
til heitari landa, að ég nú ekki tali
um ferðir til Reykjavíkur. Þetta
finnst mér bera vott um velmeg-
un.“
Gildismat barna breytist
meö breyttu þjóðfélagi
- Hefur gildismat barna og ungl-
inga á hlutunum breyst mikið í
áranna rás? Telja börnin greinar
eins og ljóðalestur, bókmenntir
og söng vera eins mikils virði og
áður?
„Þetta er nokkuð erfið
spurning. Við kennararnir höfum
stundum verið að ræða um kunn-
áttu í stafsetningu, og við leyfum
okkur að halda að unglingar í dag
lesi afskaplega lítið af bókum. Ég
hef á tilfinningunni að þetta sé að
fara illa með stafsetningarkunn-
áttu barnanna. Margir krakkar
eru bókstaflega hættir að lesa
bækur, og sem dæmi um þetta er
.athugun, sem einn kennari gerði
eftir jólin um það hversu margir
nemendur í 8. bekk höfðu lesið
bók um hátíðina. Ég hef töluna
ekki á hraðbergi en það var með
ólíkindum hversu fáir nemendur
höfðu lesið bók um jólin. Margir
krakkar lesa ekki aðrar bækur en
þær sem þeir eru neyddir til að
lesa í sambandi við skólann og
námið þar. Þessir krakkar horfa á
sjónvarp eða myndbönd eða fara
í tölvuleiki.
Gildismatið hefur því breyst,
álít ég. í þessari stofnun verðum
við reyndar ekki vör við mjög
slæma umgengni, eins og sums
staðar kemur fyrir, en þó ber allt-
af eitthvað á minni skemmdar-
verkum eða spjöllum á hlutum.
Álit mitt er það að börnin í
skólanum séu vel upp alin frá for-
eldranna hendi, a.m.k. kvarta ég
ekki um slíkt.“
- Viltu segja eitthvað að
lokum?
„Ég á nú frekar erfitt með að
tína af mér gullkorn, en ég vil
segja að mig langar afskaplega
mikið til að farið verði að hefja
framkvæmdir við stjórnunarálmu
skólans. Það er mikilvægt atriði,
því þegar við erum búnir að fá
bæði stjórnunarálmu og sundlaug
verður Glerárskóli geysilega góð
stofnun að vinna í fyrir börn og
kennara.
Varðandi starfsfólk þá vil ég
segja að ég er þakklátur því sam-
starfsfólki sem ég hef starfað með
um dagana. Að vísu hefur það
verið erfitt hversu ör kennara-
skipti hafa orðið hérna, en
undanfarin tvö ár hefur skólinn
haft afskaplega gott starfsfólk,
sem ég mun sakna mikið því
sumt af því er á förum. í þessu
sambandi get ég nefnt þá stað-
reynd að upp er komin stétt
farandkennara hér á landi, sem
stoppar stutt á hverjum stað. En í
heildina er ég bjartsýnn á framtíð
skólans og ánægður með það
starf sem hér hefur verið unnið.“
EHB
Unnið við uppsetningu Ijóskastara fyrir sýninguna í íþróttahúsinu.