Dagur - 10.12.1988, Page 13

10. desember 1988 - ÐAGUR - 13
1
barnasíðan
Umsjón: Stefán Sæmundsson.
Veistu svarið?
1. Alla daga er að slá, aldrei þarf
að brýna. Við hvað er átt?
2. Hver er það sem brosir við
öllum, en hlær þó ekki að nein-
um?
3. Hvaða blað er ekki hægt að
rífa?
4. Hvaða dýr er hundur, en er þó
ekki hundur?
5. Hvenær finnur maður ekki góða
lykt?
6. Hvað er það sem fer á hverjum
degi í skólann, en lærir þó aldrei
neitt?
7. Hvaða garður er alltaf blautur?
8. Hvaða fugl er leiðinlegastur
allra?
9. Hvað á maður að gera þegar
maður vill ekki láta trufla nætur-
svefninn hjá sér?
10. Hvað er líkt með barnapela og
fíl?
Svör:
'!LUæA>|JE !PUB*!| JIQBq BQæí J|9c| ‘01
■uu|6bp b bjos '6
•uu!|6njQBH '8
•uu!JnQJB6uuBi /
'UB>|SBJB|0>|S '9
'jnQBJOA>| J0 jnQELU JB60cj 'S
•jnd|OAH 't’
'QBiqsjjuH '£
'UNQS '2
'QBpBfH 'I.
Pennavinir
Langar ykkur til að
skrifast á við einhvern?
Þið getið auglýst eftir
pennavinum á Barnasíðunni.
Krakkar -
Takið eftir
Barnasíðan er blaðsíðan ykkar.
Sendið okkur teikningar, skrýtlur,
eða annað skemmtilegt efni.
Munið að láta nafn fylgja með.
Biðjið mömmu og pabba að hjálpa
ykkur með utanáskriftina sem er:
Dagur - Barnasíða
Pósthólf 58
602 Akureyri.
Setja jólasveinar óþekk böm ípoka?
Jólasveinar voru áður fyrr notaðir til
að hræða börn, en nú eru þeir vel-
komnir á hvert heimili. Á 18. öld var
sagt að þeir væru jötnar á hæð, Ijótir
og luralegir. Þá áttu þeir að hafa ver-
ið í röndóttum fötum, með stóra gráa
húfu á höfðinu og hafa haft með sér
stóran gráan poka, eða stóra kistu,
til að láta óþekk börn í.
Á 19. öld var talið að þeir klædd-
ust algengum íslenskum bændaföt-
um og væru með skegg niður á tær,
en jólasveinarnir voru yfirleitt taldir
fríðari en á öldinni á undan. Minna
var um að þeir tækju með sér óþekk
börn.
Á þessari öld eru jólasveinar taldir
bestu skinn. Þeir koma með jólagjaf-
ir til barna og fullorðinna og gefa gott
í skóinn. Þeir fara í heimsókn á
barnaheimili, syngja og skemmta og
eru ósköp kátir og indælir. Samt eru
Brandarar
Nonni: - Er það satt að litli bróðir
hafi komið frá himnum?
Mamma: - Já, já.
Nonni: - Það er ekki nema von,
englarnir hafa verið orðnir dauð-
þreyttir á þessari væluskjóðu.
Jónas litli var að leika sér úti og
kom svo hlaupandi inn.
- Mamma, viltu lána mér
hamar?
- Hvað ætlarðu að gera við
hann? spurði mamma.
- Ég þarf að reka nagla í
vegginn, sagði Jónas.
- Þá færðu hann ekki, þú ert
vís til að berja þig í fingurna og
meiða þig, sagði mamma.
- Engin hætta mamma, ég læt
Sigga halda um naglann.
- Flestir stóru fiskarnir í sjónum
Jifa aðallega á smásíld, sagði
kennarinn í dýrafræðitíma.
- Ég trúi því nú ekki, sagði
Edda litla, - hvernig fara þeir að
því?
- Hvað meinarðu? spurði
kennarinn.
- Ég skil ekki hvernig þeir fara
að því að opna dósirnar.
Lítill drengur lá á sjúkrahúsi.
Hann las bænirnar sínar á hverju
kvöldi og horfði jafnframt á engla-
mynd sem hékk á veggnum fyrir
ofan rúmið hans. En rétt fyrir
jólin, þegar gert var hreint á
sjúkrahúsinu, tók hjúkrunarkona
englamyndina og sagðist ætla
að þvo hana.
Um kvöldið, þegar drengurinn
hafði lesið bænirnar sínar, and-
varpaði hann og mælti svo:
- Góði Guð, viltu vaka yfir mér
í nótt, því að englarnir eru í
þvotti.
sum börn dálítið smeyk við þá.
Jón Árnason þjóðsagnasafnari
segir að jólasveinarnir séu synir
Grýlu og Leppalúða, en þó hafi sum-
ir talið að Grýla hafi átt þá áður en
hún giftist Leppalúða. Jón segir jóla-
sveinana þrettán talsins og heita
þeir þessum nöfnum:
1. Stekkjastaur.
2. Giljagaur.
3. Stúfur.
4. Þvörusleikir.
5. Pottasleikir.
6. Askasleikir.
7. Faldafeykir.
8. Skyrgámur.
9. Bjúgnakrækir.
10. Gluggagægir.
11. Gáttaþefur.
12. Ketkrókur.
13. Kertasníkir.
Jólasveinarnir eru þrettán vegna
þess að sá fyrsti kemur þrettán dög-
um fyrir jól, síðan einn á hverjum
degi og sá síðasti á aðfangadag
jóla. Á jóladag fer sá fyrsti burt aftur,
svo hver af öðrum og sá síðasti á
þrettánda degi jóla.
Jólasveinar eru ekki vondir, heldur gleðja þeir börn með gjöfum, söng og ærslum.
Siggi segir
Hér kemur leikur sem er að finna í
bók Aðalsteins Hallssonar fimleika-
kennara Leikir fyrir heimili og skóla.
Leikurinn heitir Siggi segir og honum
er svo lýst:
Þennan leik má nota til gamans og
glaðværðar jafnvel í leikfimistímum.
Hann veitir ekki mikla hreyfingu eða
þjálfun líkamlega, nema hjá æfðum,
fjörugum og fyndnum leikfimikennara.
Velja skal æfingar með talsverðum
hraða. Kennarinn skipar rösklega
fyrir: Siggi segir: Arma krepp! Siggi
segir: Arma upp rétt! Og með þess-
um fororðum, Siggi segir, verða allir
þátttakendur að framkvæma allar
skipanir hans. En sleppi kennarinn
þessum fororðum og segi allt í einu
eldsnöggt t.d. hendur niður, þá á
enginn að hlýða því. Ef einhver réttir
nú hendur niður eða gerir minnstu
tilraun til að hreyfa sig, verður sá að
ganga úr leiknum og afsíðis. Þeir,
sem standast allar gildrur kennarans
eða stjórnandans, þar til aðeins 1, 2
eða 3 eru eftir, hafa unnið.
Leikurinn er því góður til að æfa
og örva athyglisfáfu nemendanna.
En kennarinn þarf að vera hrað-
mælskur, fyndinn og snarráður í
hugsun til að setja nemendurna út af
laginu.