Dagur - 25.05.1991, Blaðsíða 12
12 - DAGUR - Laugardagur 25. maí 1991
matarkrókur
Fjórir gómsætir
frá Friðrik
í dag er Friðrik Garðarsson,
kjötiðnaðarmaður, höfundur
uppskriftanna í matarkrókn-
um. Hann býður upp á
rjómalagaða lauksveppasúpu,
rjómasoðinn lax, grísarétt og
sumarís. Friðrik segist hafa
ógurlega gaman af matreiðslu
og gerir mikið af tilraunum.
„Ég elda yfirleitt úr því sem ég
á í ísskápnum og er aðeins
farinn að lœra hvað passar
saman. Mér finnst ágœtt að
nota bara það sem hendi er
næst og sleppa þá við auka-
ferðir í búðina. “ segir Friðrik.
Hann hefur skorað á Björn
Arason, yfirþjón, sem tók
áskoruninni og verður í matar-
krók eftir hálfan mánuð.
Rjómalöguð lauksveppa-
súpa með rósapipar
1 laukur
3 dl nýir sveppir
2 msk. smjör
2 msk. hveiti
7 dl kjötsoð
2 dl rjómi
2 dl mjólk
1 dl Creme Fraiche
'/2 msk. sojasósa
1 msk. mulinn rósapipar
2 msk. koníak (má sleppa)
Laukur og sveppir saxaðir
smátt og brúnaðir í smjörinu.
Hveitinu hrært samanvið og
kjötsoðinu samanvið það og lát-
ið sjóða í 10 mínútur. Rjóma,
mjólk, sojasósu, Creme Fraiche,
koníaki og rósapipar bætt sam-
an við og súpan látin vera á hita
í 6-7 mínútur áður en hún er
borinn fram. Gott er að hafa
brauð með.
Rjómasoðinn lax
600 g beinlaus lax
2-3 tómatar
1 tsk. salt
malaður svartur pipar
V2 dl saxað dill (helst nýtt)
2 dl rjómi
Laxinn skorinn í þunna bita.
Tómatarnir skornir í sneiðar og
settir á víða pönnu og laxinn
ofaná. Salti, pipar og dilli stráð
yfir, rjóma helt yfir og látið
sjóða á millihita í 10 mínútur.
Borið fram með nýjum kartöfl-
um og fersku salati eða græn-
meti.
Grísaréttur
600 g svínakambur eða annað
svínakjöt (ágœtt ef örlítil
fita er í því)
2 msk. ólífuolía
2 laukar
2 dl rjómi
2 dl rifinn ostur
1-2 súputeningar
1 msk sherrý (má sleppa)
V2-I poki frosnar grœnar baunir
Kjötið skorið í litla bita og
brúnað í ólífuolíunni. Sett í
eldfast mót og rjóma, súputen-
ingum og sherry hrært saman og
helt yfir kjötið. Laukurinn skor-
inn í sneiðar og raðað ofaná
kjötið og rifinn ostur settur efst.
Sett í ofn við undir- og yfirhita
(u.þ.b. 250 gráður) í u.þ.b. 15
mínútur. í*á er grænu baunun-
um stráð yfir og stungið i ofninn
í 5 mínútur, eða þar til frostið
er farið úr baununum. Borið
fram t.d. með hrísgrjónum.
Sumarís
2 eggjarauður
4 msk. sykur
peli rjómi
1-2 msk. kakó
V2 dl óblandaður appelsínusafi
3 dl hreint jógúrt
V2 Neskaffi
Rjóminn þeyttur (má vera
stífþeyttur) og hann settur til
hliðar. Eggjarauðum og sykri
hrært (þeytt) saman þar til þetta
er orðið svolítið þykkt. Jógúrt,
kakó, kaffi og appelsínusafa
hrært samanvið og rjómanum
loks hrært samanvið allt saman.
Petta er síðan fryst. Gott er að
skafa ísinn í kúlur og setja hann
t.d. í súkkulaðiskeljar.
vísnaþáttur
Hér koma nokkrar heima-
gerðar vísur gripnar af laus-
um blöðum.
Andvaka:
Hendir oft að hálfhrá vísa
heimtar af mér snyrtingu.
Yfir þessu hlýt að vaka
hartnær fram í birtingu.
Svo er oft að staka stekkur
stolt og frjáls sem lax í hyl,
meðan blaðið blekið drekkur
brosandi hún verður til.
Pólitík:
Nú er þjark um 3%
þolraun Mammons vina.
Pað er ekki heiglum hent
að hemja ágirndina.
Bóndi gefur dömu heilræði:
Blfðu þinni eyddu ei,
entu forðann betur.
Sumir eiga ekkert hey
eftir miðjan vetur.
Aumingja ég:
Langt um oftast satt ég segi,
en sumt er ekki nógu traust.
Kannski er betra þá ég þegi
en það er ekki vandalaust.
Gamlinginn mælir:
Ennþá get ég ýmsu kynnst.
Enn ég sé og heyri.
Verst hvað þeir sem gutla
grynnst
gerast hinum fleiri.
Lífið sumum lftinn gaf
Ijóma tækifæra.
Pó má sjálfsagt öllum af
eitthvað nytsamt læra.
Illska:
Geta sig af illsku ært
út aflítilræði
þeir sem hafa lítið lært
lífsins sálarfræði.
Emma Ásta Hansen í Reykja-
vík bjó um skeið að Hólum í
Hjaltadal. Hún orti. Morg-
unn í Hjaltadal:
Dalurinn ypptir augum
yljandi votu grasi.
Dreymandi dalalæða
dottar svo hæg í fasi.
Amstur við öskustóna.
Eldblossi rís og hnígur.
Reykurinn blár af bænum
beint upp í loftið stfgur.
Kona með fötu kemur
kúahóp sinn að mjalta,
dagslóð um grænar grundir
gengur um dalinn Hjalta.
Ilmur af grátnu grasi
geymist í muna lengi.
Sól yfir fjalli sofin.
Sumar um tún og engi.
Guðbjörg Karlsdóttir í
Gautsdal, Reykhólahreppi
kvað. í orðastað gamals
kennara:
Pað skeður svo margt á atómöld
sem er víst til þróunar talið,
þóhramkoman verði fremur köld
og fátæklegt orðavalið.
En orða bundist ég ekki fæ
ef á það sem þróun er litið
að heilsast og kveðjast með
hæ og bæ
oghlaupa úr bænum með vitið.
Ingólfur Gunnarsson frá Mið-
húsum, Eyjafirði, kvað þessa
mannlýsingu:
Opnist hugar afkiminn
eygi ég sálarspelkur.
Háleitur sem himbriminn
og hugsar eins og stelkur.
Þessa orti Ingólfur á ferð með
tveim dömum:
Kvennafylgdin kær er mér
kann ég hana að þiggja
efað bara enginn sér
og aðeins fer að skyggja.
Þá koma tvær heimagerðar
vísur. í blómabúð:
Fegurstu rósunum verðurei vægt
þær velkjast í loftþéttum pokum
og deyja í blómvösum hægt,
svo hægt
og haugana gista að lokum.
Mislukkað heilræði:
Ef þú forðast ætlar hrekki,
óttast jafnvel náungann,
þá er best að eiga ekki
orðastað við nokkurn mann.
Halla Eyjólfsdóttir á Laugar-
bóli kvað. Baugabót:
Pótt ég sýnist sæl og hýr,
síst um tárin losi,
enginn veit, hvað innra býr
undir mínu brosi
Minni stýra má ég höríd
mat að niður skera,
þótt mér finnist öll mín önd
annars staðar vera.
Næsta vísa er eftir Hreiðar
Eyjólfsson Geirdal. Skilnings-
leysi:
777 að greina böl frá bót
brestur skilning raman.
Allir vita: Gull og grjót
geta legið saman.
Páll Guðmundsson á Hjálms-
stöðum orti mikið og vel. Að
vorlagi:
Sólarbaugur bjartur hlær,
brenna taugar halnum.
Meðan augað opnast fær
ann ég Laugardalnum.
Gæðingurinn Straumur:
Straumur hamast, hvessir brár.
Hleypinn, framatamur,
taumum ramur teygir á,
töltir gamansamur.
Pétur Jakobsson kennari í
Reykjavík kvað. Hvíld:
Andann þreytir ekki strit,
ekkert breytist lyndi.
Hugarteitur hér ég sit,
hugsa um sveitayndi.
Ragnar Ingi Aðalsteinsson
frá Vaðbrekku kvað:
Stráum vaggar vindurinn
veðurguðir fagna.
Úti bíður bíllinn minn
bestur allra vagna.
Brátt ég uni bílnum í
burt frá leiða flúinn.
Ek um götur enn á ný
öllum sorgum rúinn.
Vermir sumarsólin heit,
sunnanvindar þjóta.
Aka vil ég upp í sveit
yndis til að njóta.
Út um sveitir ek ég þá
um það fjallar baga.
Par má kýr og kálfa sjá
kroppa gras í haga.
Næstu vísur eru heimagerðar.
Gamla stakan:
Gamla stakan gerir mér
gott um vökunætur.
Verra efhún af sér fer
að ala margar dætur.
Ef ég fyrir öðrum lýsi
ævilangri stökusmíð:
Ekkert skár, en öðruvísi
yrki nú, en fyrr á tíð.
Axarsköft mín eru skráð
asnastrika letri.
Út þau verða aldrei máð
eða skrifuð betri.
Harðna fer á heimsins dal,
hvað má ástand bæta
þar sem aðeins óráðs hjal
eyrum nær að mæta.