Dagur - 15.08.1992, Blaðsíða 13

Laugardagur 15. ágúst 1992 - DAGUR - 13
Stefán Jónsson, myndlistarmaður.
Mynd: Goili
„Það leiðinlegasta sem ég
veit er leiðinleg myndlist"
- segir Stefán Jónsson, myndlistarmaður, sem í dag
opnar sína fyrstu einkasýningu í Grófargili
Stefán Jónsson, myndlistar-
maður frá Akureyri, opnar í
dag kl. 14 sýningu á verkum
sínum í húsnæði arkitektanna
Páls Tómassonar og Gísla
Kristinssonar í Grófargili á
Akureyri. Sýningin verður
opin alla virka daga frá kl. 16
til 19 og kl. 14-19 um helgar.
Sýningunni lýkur 23. ágúst nk.
Þetta er fyrsta einkasýning
Stefáns, en áður hefur hann tekið
þátt í samsýningum nemenda
Myndlista- og handíðaskóla
íslands, en þaðan útskrifaðist
hann úr skúlptúrdeild á liðnu
vori.
Stefán er fæddur árið 1964.
Hann lauk námi frá Mennta-
skólanum á Akureyri árið 1985
og á menntaskólaárunum sótti
hann kvöldnámskeið í Myndlista-
skólanum á Akureyri. „Ég var
alltaf að teikna og hafði gaman
að allskonar föndri,“ sagði Stefán
þegar hann var spurður um hve-
nær myndlistaráhuginn hafi
kviknað. „En ég get ekki sagt að
ég hafi fengið áhuga á myndlist,
eins og ég skil það hugtak núna,
fyrr en ég fór í Myndlista- og
handíðaskólann. Áður hafði ég
prófað kennslu og verkfræðinám
í Háskóla íslands og reyndar var
ég einn vetur í listalýðháskóla í
Danmörku. Vegna áhuga á
hönnun var ég á tímabili að
hugsa um að fara í arkitektúr, en
myndlistarnámið varð sem sagt
ofan á.“
„Umfram allt vil ég
gera myndlist“
Fyrsta árið í Myndlista- og hand-
íðaskólanum er svokallað fornám
þar sem farið er í grunnþætti
myndlistarinnar, t.d. lita- og
formfræði. Á öðru ári valdi
Stefán að fara í grafíkdeildina,
en gaf hana fljótlega upp á bátinn
og fór yfir í skúlptúrinn. „Mér
fannst vera of mikil áhersla á
tækni í grafíkdeildinni, en skúlp-
túrdeildin opnari,“ sagði Stefán.
„En út af fyrir sig vil ég ekkert
frekar binda mig við að gera
skúlptúra en eitthvað annað.
Umfram allt vil ég gera myndlist.
Svo lengi sem myndlistin er góð,
þá gildir að mínu mati einu hvort
hluturinn er úti á gólfi eða uppi á
vegg,“ bætti hann við.
Endurvinnsla á verkum
annarra myndlistarmanna
Á sýningunni í Grófargili sýnir
Stefán lokaverkefni sitt í Mynd-
lista- og handíðaskólanum að
viðbættu einu verki, sem hann
gerði í sumar.
Hvernig lýsir hann lokaverk-
efninu?
„Það samanstendur af nokkr-
um minni verkum. Þetta eru
kópíur eða endurvinnsla á verk-
um annarra og þekktari myndlist-
armanna. Ég hef með öðrum
orðum tekið verk þeirra og gert
að mínum með öðrum efnistök-
um. Þannig hef ég til dæmis tekið
málverk og ljósmynd og breytt í
skúlptúr. Þessi tegund myndlistar
er ákveðin leið til að tala við sam-
tímann, ef hægt er að taka svo til
orða. Sé það rétt, eins og sumir
vilja halda fram, að ekki sé leng-
ur hægt að gera neitt nýtt í
myndlist, þá þykist ég hafa sýnt
fram á að með þessu móti er að
minnsta kosti hægt að gera hlut-
ina öðruvísi,“ sagði Stefán og
bætti við að vonandi mætti
merkja húmoríska undiröldu í
lokaverkinu. „Það leiðinlegasta
sem ég veit er leiðinleg myndlist.
Ég ætla að vona að ég hafi ekki
fallið í þá gryfju.
Af þekktum verkum sem
Stefán „meðhöndlaði“ á sinn hátt
í lokaverkefninu má nefna
„Mólikúl“, ljósmynd Sigurðar
Guðmundssonar, „Dansinn“ eft-
ir franska myndlistarmanninn
Matisse og styttuna af Jóni Sig-
urðssyni á Austurvelli, sem Einar
Jónsson gerði forðum.
Lokaverkefnið er unnið úr öllu
mögulegu; plasti, leikföngum
(Legó-körlum), járni, tré og
fleiru. „Ég hafði það fyrst og
fremst að leiðarljósi að búa til
sýningu, sem gæti staðið form-
rænt og hugmyndalega sem ein
heild. Legó-karlana nota ég til að
tengja verkin saman.“
„Ekki draumur minn að
gera stór útilistaverk“
Almenningur gerir sér oft þá
hugmynd um skúlptúr-myndlista-
menn, eða myndhöggvara, að
þeirra sé að búa til risavaxin úti-
listaverk. Stefán fer ekki dult
með þá skoðun sína að útilista-
verk séu í flestum tilfellum mis-
heppnuð. „Það er alls ekki
draumur minn að gera stór úti-
listaverk og mér finnst satt að
segja afar sjaldgæft að þau geri
eitthvað fyrir umhverfið. Ég tel
að myndlistarmenn og arkitektar
ættu að vinna saman að hönnun
útilistaverka og umfram allt ættu
þeir að hafa að leiðarljósi að
hanna verkið inn í umhverfið, en
ekki henda þeim inn í umhverfið,
eins og því miður er alltof
algengt."
Til frekara náms
í New York
Undir lok þessa mánaðar fer
Stefán til frekara náms við
School of Visual Arts í New
York. Smjörþefinn af New York
fékk hann sl. haust þegar
myndlistarnemar fóru þangað í
námsferð. „í New York getur
maður séð allt, hvort sem það er
myndlist eða eitthvað annað. Það
má kannski segja að ég hafi alveg
eins verið að sækja um dvöl í
þessari borg eins og skólann. Eft-
ir að hafa verið New York í
nokkra daga get ég ekki annað en
litið með björtum augum til þess
að fara vestur," sagði Stefán.
óþh
NU ER
TVOFALDUR
1. VINNINGUR