Dagblaðið Vísir - DV - 04.11.1994, Blaðsíða 12
12
FÖSTUDAGUR 4. NÓVEMBER 1994
Spumingin
Tekur þú lýsi?
Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir: Já,
alltaf í töfluformi.
Kolbrún Edda Gísladóttir: Nei, aldr-
ei.
Þröstur Bergmann: Nei, aldrei.
Jóhannes Lange: Já, stundum.
Halldór Pálsson: Já, ég tek lýsi á
hverjum degi.
Tómas Tómasson: Ég er ekki dugleg-
ur við það.
Lesendur________
Kröfur
lánardrottna
„Oft er fólk með hnút í maganum áður en farið er inn til bankastjóra,"
segir bréfritari m.a.
Hrafnkell Tryggvason framkvstj.
skrifar:
Margir þurfa eflaust að fara til
banka og annarra lánardrottna til að
semja um vanskil eða lengingu lána.
- Hvernig á að bera sig að við þetta
verkefni, spyrja eflaust margir. í
þessu sambandi þarf að hafa ýmis-
legt í huga, t.d. framkomu, viðmót
og almenna kurteisi.
Skuldari kemur til bankastjóra. Sá
fyrrnefndi er niðurdreginn og oft
eins og á ílótta. Það er regla númer
eitt að bera sig mannalega. Hvers
vegna? Jú, því skyldi bankastjórinn
gera eitthvað fyrir skuldara sem er
niðurdreginn og ekki traustvekj-
andi? Hann hugsar hins vegar: ef
skuldari ber sig mannalega þá er
töggur í honum, og e.t.v. megi koma
skipulagi á mál skuldarans.
Oft er fólk með hnút í maganum
áður en farið er inn til bankastjóra.
Ástæðan er oft sú að mikið er í húfi
fyrir lánbeiðanda að honum verði
veitt lániö. Þessi kvíði er algengur,
en honum má ryðja burt eins og áður
segir með því að bera sig mannalega
og skoða sína sögu hjá viðkomandi
lánastofnun. Sumt fólk sefur ekki
nóttina áður en farið er til banka-
stjóra. - Þó eru bankastjórar mann-
legir eins og við hin og vilja einungis
tryggja hag bankans og síðan að
greiða fyrir viðskiptavininum.
Ef skuld er komin tii lögfræðings
eru önnur lögmál í gildi gagnvart
samningum. - Á þessu stigi er öll
skuldin oftast fallin í gjalddaga og
skuldari þarf að greiða upp skuldina,
annaðhvort strax eða á mjög skömm-
um tíma. Stundum biðja lögfræðing-
ar um réttarsátt, en það er samkomu-
lag um ákveðna greiðsluröð, yfirleitt
til nokkurra mánaða. Önnur leið er
sú að fá að greiða inn á skuldina og
afstýra þannig fjárnámi og/eða upp-
boðsmeðferð. Sá möguleiki að skuld-
breyta skuld sem er hjá lögfræðingi
er fátíðari, en þó mögulegur gegn
góðum tryggingum, því skuldari er
oftast kominn út í horn í samningum
við sinn lánardrottin.
Hvernig ber maður sig svo að við
að semja við lögfræðing um skuld?
Það gilda í grundvaliaratriðum sömu
lögmál og við bankann, nema þeir
vilja fá skuldina greidda á sem styst-
um tíma, og þá er kúnstin sú að
teygja lánstímann með því að segja
mjög ákveðið að greiðslugetan sé
ekki meiri en ákveðin upphæð og
láta ekki undan óttanum við lögfræð-
inginn um hans kröfu. - Þegar verið
er að semja við birgja er mest um
vert að vera í stöðugu sambandi og
greiöa inn á. Greiðslum, sem sýna
að ekki sé hætta á ferðum, að fyrir-
tækið sé að fara á hausinn eða eitt-
hvað álíka. - í stuttu máli, að snúa
vörn í sókn gegn lánardrottninum.
Yf irvofandi kjaraskerðing
hjá póstmönnum?
P.S.K. skrifar:
Kjör póstmanna hafa smátt og
smátt verið að versna á undanforn-
um misserum. Mönnum þykir þetta
furðulegt með tilliti til þess að póst-
meistarinn var áður formaöur Póst-
mannafélags íslands og þótti standa
sig mjög vel og barðist af hörku fyrir
bættum kjörum póstmanna, með all-
sæmilegum árangri. Nú er fyrirhug-
að að eftir áramótin næstu verði
hvert póstútibú á einn eða annan
hátt sjálfstæður póststaður eða
útibú, og þeir sem þar ráða, útibús-
stjórar, eigi að reka útibúin á eigin
ábyrgð, a.m.k. að nafninu til. En
Póstur og sími hefur sem fyrr alræð-
isvald og yfirstjórn fjármála hjá Pósti
og síma. - Útibússtjórar eigi svo að
reka útibúin með hagnaði.
Útibússfjórar og póstmeistari hafa
fundað um þessi mál og einnig hafa
útibússtjórar fundað einir sér, vegna
samningaaðferða sem þeir geti hugs-
anlega gripið til. Þeir sem heyra vel
inni í Póstmiðstöð hafa hlerað að
meðal þess sem útibússtjórar gripu
til, í samráði við póstmeistara, væri
að stytta afgreiðslutíma pósthúsa
verulega. - Láta fólk mæta kl. 8.00 í
staðinn fyrir 7.30 og ef einhver hætti
verði ekki ráðið í hans stað, heldur
bæti fólk á sig þeirri vinnu, og það
fyrir sömu laun. En það þýddi kaup-
lækkun sem um munar.
Ég vona svo sannarlega að útibús-
stjórar sjái að sér og gæti hófs í þess-
um fyrirætlunum. Eg skora líka á
nýja stjórn Póstmannafélags íslands
að skrifa ekki undir nýja kjarasamn-
inga um áramót eða síðar nema vitað
sé hvað framundan er - t.d. hvort
kjarasamningar séu væntanlegir eða
ekki. - Póstmannafélag íslands hefur
verið mjög einhtt á undanfórnum
árum og það er einlæg von mín að
Póstmannafélagið verði sverð og
skjöldur alla póstmanna í hvaða
stöðu sem þeir eru.
Leiguaðall I Tjarnargötu
Við Tjarnargötuna. - Vinsæll og eftirsóttur staður, við Ráðhúsið.
Margrét Kristjánsdóttir skrifar:
Reykjavíkurborg hefur nokkrar
leiguíbúöir á sínum vegum. Þær eru
ætlaðar fólki sem hefur einhverra
hluta vegna lent tímabundið í erfið-
leikum, efnahagslegum eða heilsu-
farslegum. Megnið af þessum íbúð-
um er því ekki frambúðardvalarstað-
ur fólks heldur tímabundinn þar til
úr rætist, sem oftast verður sem bet-
ur fer.
Eitthvaö af þessum íbúðum hefur
verið í umræðunni og minnist ég þá
sérstaklega íbúðar í Tjarnargötunni
og sem hafði verið leigð í tíö fyrrv.
DV áskilur sér rétt
tilaðstytta
aósend lesendabréf.
borgarstjómar til aðila sem ekki var
talið að þyrfti slíkrar aðstoðar við.
Síðar hefur verið upplýst að einmitt
í þessari götu eru fleiri íbúar sem
leigja húsnæði á vegum borgarinnar.
Almennt kallast þessir aðilar „leigu-
aðaliinn", vegna þess hve staðurinn
er miðsvæðis og eftirsóttur.
Að mínu mati ætti ekki að eiga sér
stað að borgin, sem úthlutar húsnæöi
sem greitt er fyrir úr sameiginlegum
sjóði okkar, eyrnamerki sérstakar
íbúðir eða svæði í borginni hópi eða
fólki sem hugsanlega getur staðið á
eigin vegum. Þaö leiðir einungis til
aðkasts eða rógburðar sem annars
væri hægt að komast hjá.
I>V
„Sföru“nöfiiiit
auglýsa
Sigurður Gíslason hringdi:
Eg staðnæmdist viö heilsíðu-
auglýsingu í Morgunblaðinu sl.
miðvikudag. Þetta var auglýsing-
in „Þjóðin þarf bækur!“ vegna
þjóðarátaks stúdenta fyrir þjóð-
bókasafn. Allt gott um það átak.
Mér finnst það hins vegar skond-
ið að sjá auglýsingu hinna 19 sem
segjast styðja átakið. Eru þeir
ekki fleiri en þetta? Eða vilja
þessir aðilar vera einir og sér i
auglýsingu? Kannski borga þeir
auglýsinguna, og þá liggur málið
ljóst fyrir. Af þessum 19 „stóru
nöfniun" eru 9 prófessorar, ehm
þjóðarforseti og einn Alþýðusam-
bandsforseti og svo VSÍ-maður.
Mér fmnst auglýsingin ljóma.
Hún Ijómar af hroka og vanmeta-
kennd í senn.
Salmonellan
ekki ástæðan
Ársæll hringdi:
Jóhannes i Bónusi gafst upp
fyrir yfirdýraiækni í kjúklinga-
málinu. En sárast finnst mér að
Jóhannes skuli þurfa að kyngja
því að ástæðan fyrir innflutn-
ingsbanninu sé salmonellubakt-
ería sem eigi að vera til staðar í
Danmörku. Kjúklingarnir áttu þó
að vera soönir svo að saimonellu-
bakterían er ekki hin raunveru-
lega ástæða heldur einfaldlega
innflutningsbann á erlendum
búvörum sem er þó brot á EES-
samningnum.
Þegar þá vantar
aura...
Sigrún Þorsteinsdóttir hringdi:
Mér finnst stundum að okkar
frægu listamenn, sem lengi hafa
dvalist erlendis, sýni okkur lönd-
um sínum hér heima snert af lít-
ilsvirðingu þegar þeir koma hing-
að heim með sýningu. Já, já, þeir
eru beðnir um að koma, eða
þannig. Maöur veit allt um það.
En ég hef á tilfmningunni að þeir
komi bara þegar þrengist í búi
hjá þeim erlendis, og þegar þá
vantar aura. Við hér heima erum
svo örlát, við borgum og borgum.
Einn maður, eitt
atkvæði
Hörður skrifar:
Ég þakka fyrir sjónvarpsþátt-
inn um breytta kjördæmaskipan,
sem fluttur var sl. þriðjudags-
kvöld. Þama kom berlega fram
álit stjórnmálaflokkanna á því
hvernig þeir vilja taka á málinu.
Mér skildist að flokkamir vildu
helst ekki hreyfa málinu af
neinni alvöru utan Alþýðuflokk-
urinn sem heldur sig við slagorð-
ið „Eirm maður, eitt atkvæði" og
mér skildist: landið eitt kjör-
dæmi. Hinir flokkamir lögðu
áherslu á „skrefatahflnguna“,
bara taka litiö skref í einu, sem
þýöir náttúrlega aðeins eitt: frest-
un á frestun_ ofan og því enga
breytingu. - Áfram í baráttunni,
ungliðar allra flokka.
Söngofhátt!
A.P.K. hringdi:
Mágur minn fór nýlega, af ein-
skærum áhuga, í söngnám hjá
Söngsmiðjunni. Hann hafði ekki
verið neraa stutt í náminu þegar
honum var bent á að hann væri
ekki hæfur til söngnáms þar sem
hann syngi of Mtt! Mér fannst
þetta svo hlægflegt að ég mátti tfl
meö að hringja og segja frá þessu.
- Ég hélt hins vegar, að það væri
þá hlutverk söngskólans að ná
niöur hljóðum nemandans þann-
ig að hann gæti talist hæfur nem-
andi. En kannski eru skólar orðn-
ir svo sérhæföir nú á dögum að
þeir vilji fá nemendur svo til
fullnuma til sín.