Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1994, Page 12

12
FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1994
Spumingin
Stundar þú einhverjar
vetraríþróttir?
Sigrún Ýr Magnúsdóttir: Já, ég fer á
skíði og skauta.
Ármann Jón Garðarsson með
Sunnevu Lind: Nei.
Guðmundur Gunnlaugsson: Nei.
Heiðrún Sigurðardóttir: Nei, ég æfi
ekki neitt.
Sveinn Sigurkarlsson: Já, ég stunda
skíði.
Anna Þóra Sveinsdóttir: Já, skíði og
skauta.
Lesendur
Af viðskiptum við lögregluna:
Lögreglan
rengdi mig
Það ætlar að teygjast úr máli Lindu fegurðardrottningar.
Margrét skrifar:
Maður hefur ekki komist hjá að
lesa um atburðarásina varðandi
samskipti lögreglunnar og Lindu
Pétursdóttur. - Ég hef trú á að Linda
segi sannleikann í þessu máli og því
hef ég samúð með henni. Svipað
henti mig fyrir tveimur árum þótt
það atvik hafi ekki verið jafn afdrifa-
ríkt og mál Lindu Pétursdóttur. Því
er það að ég sendi þessar línur.
Fyrir tveimur árum varð ég fyrir
þeirri reynslu að lögreglan rengdi
mig. - Þannig var að ég fór ásamt
vinkonu minni með krakkana mína
á tónleika Iron Maiden í Laugardals-
höllinni. Þar sem ég var utanbæjar-
manneskja vissi ég ekki hvað við átt-
um að gera af okkur meðan á tónleik-
unum stóð. Vinkona mín stakk upp
á að við færum og fengjum okkur að
borða á veitingastað í nágrenninu.
Þegar við höfðum lokið við að
borða fannst okkur kjánalegt að vera
þar kyrrar svo aö vinkona mín stakk
upp á að við skryppum í Ölver og
fórum við þangað. Fékk ég mér kók
í glas en vinkona mín keypti glas af
bjór. Þegar ég ætlaði að drekka úr
glasinu var það fullt af hári og bað
ég því barþjóninn um nýtt glas. Hann
brást þannig við að spyrja mig hvort
ég hefði sjálf sett hárið í. Ég neitaði
því og reiddist og ákvað að fara út
og ók að Laugardalshöllinni.
Ég var í þann veginn að leggja bíln-
um er lögreglan koma aðvífandi og
baö mig að koma út úr bílnum og
tala við sig. Hún sagði að hringt hefði
verið frá Ölveri og sagt að ég væri
drukkin. Ég spurði þá hvort ég mætti
ekki blása í blöðru en var ekki svar-
að. Ég spurði hvort þeir héldu að ég
væri það fífl að keyra krakkana mína
undir áhrifum áfengis. Þá var mér
svarað þannig að þetta segðu nú all-
ir. Þeir spurðu svo hvers vegna ég
væri svona reið. Ég sagði að þeir
hlytu að sjá að þetta væri algjört
rugl. Þá var ég spurð hvort ég væri
í amfetamíni eða dópi því augun í
mér væru þannig. Ég spurði á móti
hvort þeir vildu bara ekki fara með
mig upp á spítala. En þá slepptu þeir
mér.
Ég og vinkona mín urðum undr-
andi og ég var mikið að hugsa um
hvort ég ætti ekki að kæra svona
framkomu en lét það vera. Ég var
bæði sár og reið og mér finnst að
lögreglan eigi ekki að starfa þannig
að hún þurfi að reita mann til reiði,
með því t.d. að hlusta ekki á mann.
Líklega hafa fleiri lent í svipuðu eða
hafa þessa reynslu af lögreglu. Við
ættum að segja frá því finnist okkur
við vera órétti beitt. Eftir tvö ár situr
þetta enn í mér, svo ókurteisleg
fannst mér þessi framkoma.
Ráðuneytisstjórinn og fréttamennimir:
Af ánægju út að eyrum...
Jóhann Ólafsson skrifar:
Sl. þriðjudagskvöld var fréttaviðtal
á Stöð 2. Tveir fréttamenn boðuðu til
sín ráðuneytisstjóra heilbrigðisráðu-
neytisins til að ræða innri mál þess
eftir það sem á undan er gengið og
alþjóð þekkir úr fréttum. Spurt var
m.a. um skýrslu Ríkisendurskoðun-
ar, eftirlit með starfsfólki ráðuneyt-
isins, dagpeningum þess o.fl.
Varla þarf að taka það fram að
ráðuneytisstjórinn er einhver sá elsti
í „faginu" hérlendis og hefur því
mikla reynslu af störfum með ýms-
um ráðherrum gegnum tíðina. Hann
var háll sem áll og kom þannig fyrir
að það virtist sem lítið sem ekkert
hefði farið úrskeiðis í ráðuneyti
hans. Hann var með næstum allt á
hreinu. Ég gat ekki séð að honum svo
mikið sem „skrikaði fótur“ í yfir-
heyrslunni hjá fréttamönnunum.
í stuttu máli þá lék ráöuneytisstjór-
inn sér að fréttamönnunum og þeir
komust aldrei á sporið með neitt sem
heitið gæti yfirheyrsla ef þetta átti
þá að vera eitthvað i þá áttina. - Þetta
sýndi mér a.m.k. að mennt er mátt-
ur. Hefðu fréttamennirnnir haft
þekkingu á innviðum ráðuneytisins
hefðu spurningarnar ekki dottið
dauðar niður.
Ráðuneytisstjóranum hefur áreiö-
anlega reynst auðvelt að komast vel
af við ráðherra sem flestir hafa verið
langt frá því að þekkja haus né sporð
á heilbrigðismálum og sinnt auk þess
starfi sínu sem aukastarfi með þing-
mennskunni. - Mikið hafa frétta-
mennirnir mátt vera fegnir þegar
tíminn rann út í þessum einstæða
spurningaþætti þar sem ráðuneytis-
stjórinn sat eftir skellihlæjandi af
ánægju út að eyrum.
Hannes og Mörður, góðir saman
K.T. skrifar:
Það er skemmtileg nýbreytni hjá
Stöð 2 að fá tvo kunna áhugamenn
um stjórnmál til að sjá um vikulegan
umræðuþátt. Þeir dr. Hannes H.
Gissurarson og Möröur Árnason eu
hinir frambærilegustu, vel máli farn-
ir báðir og kunnir fyrir ákveðnar
skoðanir, hvor á sínum væng stjóm-
málanna. Hafa þeir jafnvel skyggt
nokkuð á gesti sína enda hefur hing-
að til enginn viðmælenda þeirra ver-
iö líkt því eins mælskur og haft jafn
mikið til málanna að leggja og stjórn-
endurnir tveir.
Einn munur er þó á framgöngu
þeirra Marðar og Hannesar. - Þegar
Einar Guðfinnsson, alþingismaöur
Sjálfstæðisflokksins og flokksbróðir
Hannesar Gissurarsonar, kom á fund
þeirra félaga dró Hannes hvergi af
Hringið í síma
millikl. 14ogl6
-eða skriílð
Nafin ogsfmanr. verður aÓ fylgja bréfum
sér í ágengum spurningum. Þegar
hins vegar Ingibjörg Sólrún Gísla-
dóttir kom nú á dögunum virtist
Mörður líta á það sem hlutverk sitt
að vernda hana fyrir Hannesi.
Mörður hélt langar ræður um hve
Sjálfstæðisflokkurinn hefði staðið sig
illa í borgarmálum og gætti þess aö
engar óþægilegar spurningar kæm-
ust að. Þegar Ingibjörg var svo að
komast í vandræði viö að reyna að
svara Hannesi tók Mörður að sér að
svara fyrir hana. Gerði Mörður það
vitaskuld betur en hún eins og búast
mátti við af jafn mælskum manni.
Engu að síður verða stjómendur
umræðuþátta að gæta sín betur en
Mörður í þetta sinn.
Hannes H. Gissurarson og Mörður Árnason. - Hinir frambærilegustu og
vel máli farnir, segir bréfritari m.a.
íslenskt, nei takk!
I.J. skrifar:
Nú er það hið opinbera sem
gengur fram fyrir skjöldu og seg-
ir „Islenskt, nei takk“! Nýjar jóla-
ljósaskreytingar í borginni koma
nú beint frá Þýskalandi enda hag-
stæðast að kaupa þær þaðan. -
Það er ví st bara almenrúngur sem
á aö kaupa innlent, hið opinbera
ræður sinum kaupum sjálft!
Mjólkursamsalan
ogfemurnar
Kári skrifar:
Sagt er að Mjólkursamlag Borg-
arness sé komið í úreldingu og
bændur vilji losna við allt klabb-
ið. - Mér þykir þetta miður því
þaðan höfum við neytendur í
Reykjavík fengið mjólkina í af-
löngu fernunum sem Hagkaup
hefur nýlega boðið til sölu. Þetta
var einmitt það sem neytendur
hér hafa löngum beðið MS i
Reykjavik að útvega en án árang-
urs. Raunar hefur MS í Reykjavík
ávallt verið á móti þessum teg-
undum mjólkurpökkunar. Það
skyldi þó aldrei vera að MS í
Reykjavík hafi þrýst á um sölu
samlagsins í Borgárnesi til að
losna að fullu við mjólkurfern-
urnar góðu! - En geta þá ekki
vélarnar sem pakka mjólkinni í
aflöngu fernurnar nýst MS i
Reykjavík - nú eða þá Hagkaupi
ef það gæti hugsanlega pakkað
mjólk sjálft í þessar fernur?
Kreppaeða
hagvöxtur?
Sigurjón skrifar:
Laun geta ekki hækkað meira
en 2%, segir í fréttunum og ef
laun hækka um 5% kostar það
atvinnulífiö um 10 milljarða
króna! En ég vildi fyrst fá skýr-
ingu á því hvort nú um stundir
sé hér kreppa eða hagvöxtur. Það
virðist talað um hvort tveggja,
allt eftir því hver eða hvaða stofn-
un sendir frá sér upplýsingamar.
Jafnvel ráðherrar sýnast ekki
vissir.
Bæjarsfjórn
Hafnarfjarðar
Jón Kr. Kristmundsson skrifar:
Ég vil taka undir kvartanir J.H.
hér í blaðinu um getuleysi núver-
andi meirihluta í bæjarstjóm
Hafnaríjarðar. Sama hvar borið
er niður hjá bænum, embættis-
menn virðast með öllu áhuga-
lausir. Svarið er alitaf og ætíð það
að þeir hafi borið mál mín upp
hjá bæjarstjóra en fái engin við-
brögð. Málið sifellt í athugun en
ýmsu borið við. Ég held bara að
þetta sé höfuðlaus her. Enginn
vill eða getur stjómað bænum á
meðan núverandi meirihluti er
við völd. Á meðan Guðmundur
Árni og Ingvar Viktors vom bæj-
arstjórar stóð ekki á viðbrögðum,
annaðhvort já eða nei og þar með
afgreitt mál.
Gottframtak
hjá Almenna
Sigríður skrifar:
Mig furðaði er ég las grein í DV
um ýtni bóksölumanns frá Al-
menna bókafélaginu því ég var
dregin út í saraa úrtaki og konan
sem kvartaði. Ég fékk sölumann
heim og skýrt var tekið fram í
símanum aö ég hefði unnið bók
sem myndi afhent um leið og af-
gangurinn in af bókaíiokknum
yrði kynntur. Ungur maður
mætti og kynnti mér þessar bæk-
ur og var hann í alla staði hinn
kurteisasti og skýrði frá verði og
skilmálura bókaíloltksins. Haim
hvorki óö inn né veifaðí skulda-
bréfi. Mér finnst kynningin mjög
áhugaverð og gott framtak hjá
Almenna hókafélaginu.