Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1994, Page 23

FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1994
Meiming
31
DV
Dásamleg veiðidella en...
Þaö eru ekki nema bestu sögumenn
sem segja góðar veiöisögur. Veiði-
sögur eru ekki góðar nema þær séu
svo lygilegar að engir nema veiði-
menn trúi þeim og sumir jafnvel
efist. Nú hefur Eggert Skúlason
fréttamaður sent frá sér bók með
12 stuttum veiðisögum.
Að mínum dómi eiga fæstar sög-
urnar erindi á bók sem veiðisögur.
Þær hefðu verið ágætar til uppfyll-
ingar í veiðihúsi að loknum veiði-
degi.
Það eru aðeins tvær sögur í bók-
inni sem eru nógu lygilegar til að
teljast góðar veiðisögur. Það er sag-
ana af Árna Baldurssyni og urrið-
anum sem hann veiddi þrisvar og
kona hans einu sinni. Sú saga er
hreint út sagt frábær veiðisaga. Ein
af þeim betri sem maður hefur
heyrt. Eins er hún góð sagan af íta-
lanum Albertos og silungnum úr
Aðaldal sem hann veiddi á íslenska
flugu í tjörn í Bandaríkjunum. Sag-
an Ekki undir 35 pundum er ágæt
veiðisaga en maður hefur heyrt
þær svo margar líkar þessari.
í bókinni eru nokkrar sögur sem
Eggert hefði betur sleppt. Sagan af
Maríulaxi Kristjáns Más Unnars-
sonar í tilbúinni laxveiðiá á Mýrum
er engin veiðisaga í þess orðs merk-
ingu. Hún er bara ekki neitt neitt.
Bókmenntir
Sigurdór Sigurdórsson
Þá hefði Eggert gert fyrrum vinnu-
félaga sínum Ólafi E. Jóhannssyni
mikinn greiða með því að sleppa
frásögn af óskiljanlegu óþokka-
bragði Ólafs og veiðifélaga hans.
Ólafur segir frá því þegar þeir eyði-
lögðu gæsaveiðimöguleika manns
sem hafði verið á undan þeim að
fá veiðileyfi á ákveðnum bæ. Þá
fóru þeir og söfnuðu saman drasli
sem fældi gæsir frá veiðisvæðinu
yfir á annað svæði sem þeir máttu
veiða. Þessi saga er með ólíkindum.
Hún er eins langt frá því að kallast
veiðisaga og hægt er að hugsa sér.
Hvað ætli maður sé búinn að
heyra og lesa margar frásagnir af
mönnum sem veiða fisk þar sem
aðrir hafa gefist upp eins og sagan
Það veiðir enginn annars manns
fisk, greinir frá. Hafi þeir félagar,
sem segja söguna, haldið að þeir
hafi fundið upp þetta spakmæli,
eins og sagt er í bókinni, þá er það
ekki rétt. Til er gamalt máltæki
sem segir: Það veiðir enginn ann-
ars fisk úr sjó.
Eggert Skúlason skrifar léttan og
skemmtilegan stíl og hans hlutur í
frásögunum er góður. Hann hefði
bara þurft að vera vandlátari á sög-
urnar. Hann hefði átt að taka þarna
inn þessa gömlu skemmtilegu
veiðisögumenn sem svo mikið er
til af hér á landi. Hann gerir það
bara vonandi næst því nægar eru
veiðisögurnar.
Stangaveiðisögur eru sér kapítuli
í íslenskum frásögum. Að heyra og
sjá góða sögumenn segja veiðisögur
er engu líkt fyrir þá sem ánægju
hafa af stangveiði. Eggert á að
skrifa fleiri veiðisögubækur því
hann getur það en hann verður að
vera vandlátari á sögumenn.
Dásamleg veiðidella
Eggert Skúlason
Hörpuútgáfan
151 bls.
AIRflll
____
„ ''SEISSS ís 22? M sss ts, ssssssssí ss Kssr
ypii j gris ^5=^-
9 9*1 7*00
Verö aöeins 39,90 mín.
UPPBOÐ
Framhald uppboðs á eftirtöldum
eignum verður háð á þeim sjálf-
um sem hér segir:
Aðalgata 25A, Siglufirði, þingl. eig.
fslenskir hafnarverktakar, gerðar-
beiðandi sýslumaðurinn á Siglufirði,
30. nóvember 1994 kl. 15.00.
Suðurgata 41B, Siglufirði, þingl. eig.
Jónas Bjömsson, gerðarbeiðandi Is-
landsbanki hf., 30. nóvember 1994 kl.
14.30.
SÝSLUMAÐUKINN Á SIGLUMÐI
Aktu eins og þú vilt
aðaðr'
að aörir aki!
OKUM EINS OG MENN
]
1] Læknavaktin
2 j Apótek
\
Gengi
Baráttuglöð og rétt-
sýn alþýðukona
Starfsmannafélagið Sókn fagnar á þessu ári 60 ára
afmæh sínu. í hófl síðasthöið haust var fyrsti formað-
ur félagsins, Aðalheiður Hólm Spans, sérstakur gestur
félagsins. Aðeins átján ára gömul varð Aðalheiður
stofnandi og fyrsti formaður Sóknar, félags sem er
með þeim fjölmennustu í dag. Það er því vel við hæfi
að út komi bók um ævi þeirrar konu sem óafvitandi
kom stórri skriðu af stað.
Minningar Áðalheiðar eru frásögn alþýðukonu sem
er réttsýn og baráttuglöð. Töluverður hluti fer í að-
dragandann að stofnun Sóknar. Lýsingin á vinnuað-
stæðum kvenna á sjúkrahúsum og heimahúsum er
Bókmenntir
Jóhanna Á.H. Jóhannsdóttir
fróðleg og holl lesning öllum þeim sem hættir til að
gleyma að það þurfti að berjast fyrir þeim réttindum
sem við teljum sjálfsögð í dag.
En það átti ekki fyrir Aðalheiði að liggja að fylgja
baráttu alþýöukvenna til elháranna. Eftir tólf ára starf
í þágu verkakvenna flytur hún með eiginmanni sínum,
Wugbold Spans (Hoha), til föðurlands hans, Hohands.
Þar hefst önnur barátta og öðruvísi. Kona sem hafði
verið framarlega í stéttarbaráttu í heimalandi sínu er
skyndilega komin í hlutverk framandi útlendings í
umhverfi sem er gjöróhkt því sem íslensk stúlka átti
að venjast. Lífsbarátta verkafólks á íslandi var hörð
en hörmungar stríðshrjáðra Evrópubúa voru meiri.
Verkalýðsformaðurinn Aðalheiður byrjar líf sitt í Hol-
landi innan um strangtrúaða „í sjálfri Jerúsalem kal-
vínista í Hollandi, Kampen.“ Henni verður oft hugsað
heim og frá föður sínum hafði hún þá sannfæringu
að trúin teldist til einkamála. Lýsingar hennar á trúa-
rofstæki fjölskyldunnar og nágranna eru samt lausar
við fordóma því Aðalheiður lifir samkvæmt þeirri
kenningu að alhr haíi frelsi til athafna.
í staö þess að þráast við í ókunnu landi gerir hún
allt th aðlagast siðum og menningu án þess að fórna
sinni sannfæringu og er trú uppruna sínum. Hún veg-
ur og metur umhverfi sitt og lærir af lífinu. Þess vegna
er ævisaga hennar þroskasaga einstaklings, ekki frek-
ar konu en karls, sem tekur afstöðu th lífsins hverju
sinni.
Það er tvennt sem gerir þessi bók ákaflega skemmti-
lega aflestrar. í fyrsta lagi er það hlutur Aðalheiðar
sem hefur frá sérstökum lífsferh að segja. Hún hefur
næmt auga fyrir spaughegum hlutum og tekur sjálfa
sig mátulega hátíðlega. Frásögn hennar er hispurslaus
og laus við sleggjudóma. Mannlýsingar hennar eru
myndrænar, oft mjög fallegar og kærleiksríkar. Lýsing
hennar á þeim konum sem ruddu brautina með henni
við stofnun Sóknar eru minnisstæðar og engu líkara
en við þekkjum þessar konur.
Hlutur Þorvalds við ritun bókarinnar er ekki síðri.
Hann skrifar lipran og fahegan sth og er trúr viðmæl-
anda sínum. í gegn skín virðing hans fyrir Aðalheiði
og augljóst að samvinna þeirra við ritun bókarinnar
hefur verið mjög góð.
Eini annmarkinn að mínu mati er að nafnaskrá vant-
ar. Aðalheiður segir frá mörgum þekktum og minna
þekktum einstakhngum og auðveldar nafnaskrá leit
að umsögnum hennar. í annan stað saknaði ég þess
að ekki var sagt nógu ítarlega frá starfi dóttur henn-
ar, Viktoríu, sem er vel þekkt hérlendis fyrir söng og
hefur margsinnis sungið hér opinberlega.
Hvorugt þessara atriða spiha þó frásögn Aðalheiðar
sem er fengur öllum þeim sem áhuga hafa á fólki,
verkalýðsbaráttu eða þroskaferh manneskjunnar. Því
má svo bæta við að hönnun og útlit bókarinnar er til
fyrirmyndar.
Velstu ef þú vln átt
Þorvaldur Krlstinsson
Forlaglð
248 bls.
BLAÐBERAR OSKAST
'///////////////////////////
í Stóragerði og Brekkugerði,
Reykjavík
Opio
laug. 11-16
St. 28-36
Litur: svart
Verð frá
3.990
smáskór
í bláu húsi við Fákafen
S. 683919
st. 26-36
Litir: svart
og beige
Verð frá
3.690
s

Vinni
|g|| H» r
ngstölur
miðvikudaginn: 23. nóvember
VINNINGAR
6 af 6
m
5 af 6
+bónus
a
5 af 6
0“
4 af 6
m
3 af 6
+bónus
FJÓLDI
VINNINGA
195
973
UPPHÆÐ
ÁHVERN VINNING
44.520.000
320.849
31.510
2.050
170
Aðaltölur:
21) (28) (29;
31) (39) (48
BÓNUSTÖLUR
Heildarupphæð þessa viku
45.658.089
i isi.: 1.138.089
■mmm " —.....- ———————
fjjuinningur fór til Danmerkur
UPPLYSiNGAR, SlMSVARI 91- $8 15 11
LUKKUUNA M 10 00 - TEXTAVARP 451
BIRT MEÐ FYRIRVARA UM PRENTVILLUR
Áskrifendur DV fá
10% aukaafslátt af
smáauglýsingum
AUGLYSINGAR
á7 vwww
Þverhoiti 11 -105 Reykjavík
Sími 632700 - Bréfasimi 632727
Græni síminn: 99-6272
(fyrir landsbyggðina)
OPIÐ:
Virka daga kl. 9-22
Laugardaga kl. 9-14
Sunnudaga kl. 16-22
Athugi&l
Smáauglýsingar í helgarblað
DV verða að berast fyrir
kl. 17 á föstudögum.