Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.1994, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1994
11
Anna Eyjólfsdóttir sýnir 1 Gerðarsafni:
Öðrum þræði
Anna Eyjólfsdóttir hefur sett upp sérstaka sýningu í Gerðarsafni í Kópa-
vogi. Sýningin er sérstök fyrir það að nær öll verkin eru gerð úr sama
efni, en það eru einnota herðatré, svipuð þeim sem efnalaugar nota. Þetta
er fjöldaframleidd vara, hönnunin einfóld og ódýr, og aðeins ætluð til
einna nota. Herðatrjánum hefur Anna síðan raðað saman á ýmsa vegu
svo að úr verða ótrúlega mismunandi verk. Sum eru eins konar formstúd-
íur þar sem þríhyrningslag herðatrjánna er grunnformið. í sumum verk-
unum eru herðatré nýtt sem einingar í flóknari byggingu: þeim krækt
saman á mismunandi vegu svo úr verður samhverfur strúktúr í þremur
víddum. Loks verða herðatrén að efniviði í stóru og formlausu verki þar
sem þeim er raðað á handahófskenndan hátt um einn lóðréttan ás.
Það er að sjálfsögöu ekki óþekkt að listamenn nýti sér ýmislegt drasl
sem efnivið í verk sín, og það er heldur eklci óþekkt að þeir tíni til fjölda-
framleidda hluti og sýni. Þetta var kallað að „gera ready-made“ á tíma
nýlistarinnar og var þá vísað til þess þegar Marcal Duchamp fór að sýna
svona drasl - fyrst gjörð af reiðhjóli og flöskuupptakara á árunum 1912
og 1913, en síðar fjölbreyttara drasl.'En ready-made verk Duchamps voru
liður í andhst dadaismans og var fyrst og fremst ætlaö að ögra og brjóta
Myndlist
Jón Proppé
upp væntingar áhorfenda og hstamanna og þótt sýning Önnu béri auðvit-
aö keim af þessari uppreisn Duchamps, þá er í raun allt annað uppi á
teningnum hér. Anna skellir ekki herðatrjánum fram til þess að ögra,
heldur til að nýta þau sem efnivið í listsköpun sem hún virðist nálgast á
agaðan hátt og út frá hefðbundnum forsendum. Verk hennar eru úr-
vinnsla á möguleikunum sem búa í þessum einfalda hlut og í ljós kemur
að herðatré leyna á sér. Þau búa auðvitað ekki yfir jafn fjölbreyttum
möguleikum og olíulitir eða annað það efni sem listamenn hafa flestir
valið sér að vinna úr, en fyrir vikið verður úrvinnslan heilsteyptari.
Úrvinnsla á fundnum efniviði hefur færst í vöxt á undanförnum árum
og það hefur opnað nýjar leiðir í hstsköpun. Fjöldaframleiddir og hvers-
dagslegir hlutir taka merkingu sína af því sem þeir eru ætlaðir til og
notkun okkar á þeim er stýrt af þeim sem hannar þá - þeir eru hluti af
því sviði tilverunnar sem Sartre kahaði practico-inert. En hlutir af þessu
tagi veröa æ meira áberandi í umhverfi okkar um leið og erfiðara verður
aö nálgast ómótaðan eftúvið. Nútímafólk þekkir vart leir eöa tré öðru
vísi en í neytendaumbúðum og því er ekki nema sjálfsagt að því veröi
öll neysluvara að efniviði þegar það leitast við að vinna úr hugmyndum
sínum á skapandi hátt - það rýfur umhugsunarlaust samhengið milh
hönnunar og notkunargildis hlutanna. Innan þessa ramma hefur Anna
Eyjólfsdóttir náð að tjá afar tærar formhugmyndir í einfaldan og óvænt-
an efnivið.
Hringidan
í Varmárskóla í Mosfellsbæ eru ahir nemendur 9 ára bekkjar skyldaðir til
að fara í danstíma hjá Heiðari Ástvaldssyni. Krakkarnir hafa mætt einu
sinni í viku og æft dans. Endapunkturinn við æfingarnar var svo settur með
foreldrasýningu á föstudaginn. Þessi nýjung virtist mælast vel fyrir, bæði
hjá börnunum og aðstandendum, og skemmtu sér allir vel.
Nemendur úr Fjölbrautaskólanum í Breiðholti stóðu fyrir stórtónleikum til
styrktar Alnæmissamtökunum um seinustu helgi. Þar spiluðu ehefu hljóm-
sveitir og ahur ágóði rann beint til samtakanna. Á myndinni eru þau: Bald-
ur Helgason, Þórður Bjarnason, Guðný Hilmarsdóttir, Sigurjón Jónsson,
Stella Guðný Kristjánsdóttir Og Sturla Þórisson.
_________________ Merming
Fræguráeinni nóttu
Oli Kr. Sigurðsson varð frægur a einni nóttu þegar
hann keypti flesfum að óvörum meirihluta í olíufélag-
inu Olís í lok nóvember árið 1986. Mörgum þóttu þessi
tíðindi ansi skemmtileg því þarna hafði prentari og
sölumaður gert sér lítið fyrir og stungið rækilega und-
an gamla íjármálaaölinum sem almenningur kennir
gjarnan við kolkrabba.
Við þessi „kaup aldarinnar" varð Óli á svipstundu
hetja í almenningsáhtinu: hann var maðurinn af göt-
Bókmenntir
Elías Snæland Jónsson
unni sem gat strítt stóru strákunum. Það kom því sem
áfall fyrir marga þegar hann félí skyndilega frá árið
1992, langt fyrir aldur fram.
Því er hins vegar ekki að neita að þar fer lítið fyrir
dýrðarljóma í þessari ævisögu sem þó mun væntan-
lega vera samin th að heiðra minningu Óla.
Það gengu miklar sögur af því að Óli hefði notað
peninga Olís th að borga fyrir hlutabréfin sem hann
keypti í fyrirtækinu. Sjálfur neitaði hann þessu, m.a.
í tímaritsviðtah sem vitnað er til í ævisögunni. En á
öðrum stað í bókinni er sagan engu að síöur staðfest:
„Með því að veita fé úr sjóðum Olís yfir til Sunds h.f.
fékk Óli Kr. fé th að greiða kaupverð hlutabréfanna,"
ségir hér (bls. 159).
Reyndar er þetta ósamræmi einkennandi fyrir þá
mynd sem ævisagan gefur af Óla. Hún sýnir okkur
grimman sölumann sem var fljótur að hugsa og fram-
kvæma, manískur í því sem hann tók sér fyrir hend-
ur, en svo ákafur í að ná markmiði sínu hverju sinni
að tilgangurinn virðist alltaf hafa helgað meðahð.
Það sem segir hér um Óla sem eiginmann (hann var
tvígiftur) og fjölskylduföður er allt frekar dapurlegt.
Lýsingar á framkomu hans við marga undirmenn sína
eru ekki heldur fallnar til að bæta ímynd hans sem
manns, en þau samskipti virðast gjaman hafa ein-
kennst af hömlulausum skapofsa og óprenthæfu orö-
bragði. Og sumt sem hér er rakið um viðskiptaumsvif
Óla sýnir að stundum gátu honum líka verið mislagð-
ar hendur á því sviði.
Óli Kr. Sigurðsson með Olís i höndunum.
Eftir stendur Olísævintýrið. Þar sýndi hann óum-
deilanlega áræði, dugnað og dirfsku - ekki aðeins þeg-
ar hann keypti -Olís heldur hka þegar honum tókst að
fá Texaco-menn til að gerast hluthafar í fyrirtækinu
og tryggði þar með framtíð þess. Þetta var mikið af-
rek, ekki síst þar sem hann átti í reynd í höggi viö
fjármálaaðalinn og vini valdsins í bankakerfinu.
Kannski er til of mikils ætlast að maður sem gengur
fyrir þeim draumi að ná árangri í slagnum um pening-
ana, að verða ríkur hvaö sem það kostar, sé líka til
fyrirmyndar í mannlegum samskiptum.
Annars læðist stundum að lesandanum sá grunur
að Óh Kr. Sigurðsson hafi átt skihð mun vandaöri
ævisögu en hann fær í þessari frekar tætingslegu frá-
sögn. Nokkrar myndir eru í bókinni en nafnaskrá
vantar.
OFURHUGINN ÓLI I OLÍS. (242 bls.)
Höfundur: Bjarki Bjarnason.
Skjaldborg, 1994.
S
Hótel Island kynnir skemmtidagskrána
ÞÓ LÍÐl ÁR OG ÖLD
BJÖRGVTN HALLDÓRSSON - 25 ÁRA AFMÆUSTÓNLEIKAR
BJÖRGVIN HALLDÓRSSON lítur yílr dagsverkid sem dægurlagasöngvari á
hljómplötum í aldaríjórðung, og við heyrum nær 60 lög í‘rá
glæstum ferli - frá 1969 til okkar daga
á„ Næstu sýningar:
" " " 3. des.
10. des.
17. des.
^ALLÖ'
Gestasöngvari: ^
SIGRÍÐUR BEINTEINSDÓfm
Leikmynd og leikstjórn:
BJÖRN G. BJÖRNSSON
Hljómsveitarstjórn:
GUNNAR ÞÓRÐARSON
ásamt 10 manna hljómsveit
Kynnir: ,
JÓN AXEL ÓLAFSSON

Danshöfundur:
HELENA JÓNSDÓTTIR
Dansarar úr BATTU flokknum
Matseðill
Forréttur: Sjávarrétta fantasía
Aðalréttur: Rósmarínkryddaður lambavöðvi
Eftirréttur: Franskur kirsuberja ístoppur
Verð kr. 4-600 ■ Sýningarverd kr. 2.000
Dansleikur kr.800
Hljómar og Lónlí Blú Bojs
leika fyrir dansi eftir sýningu.
KÓTEL IALXND
Borðapantanir
í síma 687111