Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.1994, Qupperneq 18

18
LAUGARDAGUR 10. DESEMBER 1994
Dagur í lífi Ingibjargar Pálmadóttur alþingismanns:
Ingibjörg Pálmadóttir alþingismaður á von á löngum og ströngum næturfundum rétt fyrir jól. DV-mynd GVA
Eg vakna klukkan hálfsjö þennan
mánudagsmorgun og er milli draums
og veruleika tii klukkan sjö sem þýð-
ir að ég verð að taka heldur betur til
hendinni til að klára mig af morgun-
verkunum en klukkan átta þarf ég
að vera komin í Akraborgina.
Yngsti sonurinn, 5 ára, nennir ekki
strax í leikskólann svo pabbi gamli
sér um hann eins og oftast. Við morg-
unverðarborðið fara fram venjulegar
samningaviðræður við þann stutta
um sykurmagn í hafragrautnum,
tannvemdarsjónarmið og önnur
heilbrigðismál þar til hann sættist á
að ein teskeið af sykri sé meira en
nóg.
Uti er snjókoma og allt orðið jóla-
legt en ég er ein þeirra sem hlakka
alltaf jafn mikið til jólanna. Mér
finnst aðventan einn allra besti tími
ársins sem gerir skammdegið allt
bærilegra. Akranesbær er allur ljós-
um prýddur í morgunsárið og ég
renni mér í Akraborgina rétt fyrir
klukkan átta. Starfsmenn skipsins
eru brosleitir og þægilegir eins og
ávallt. í þetta skipti er ég ekki látin
bakka í þröngt horn um borð í skip-
inu, ég er alltaf jafn fegin þegar ég
losna við það. En það þykir víst
skemmtiatriði út af fyrir sig (ekki
fyrir mig) heldur áhöfnina að fylgjast
með ökuleikni minni sem er að sögn
ótrúleg og ég er oft spurð hvar ég
hafi tekið bílpróf.
Bréfaskriftir
í Akraborginni
í skipinu hitti ég meðal annarra
samþingsmenn mína á Vesturlandi.
Þeir eru að vinna hver í sínu horni
og ég tek upp plögg mín og punkta
niður ýmislegt. Skrifa tvö bréf, ann-
að til hjóna á Skógarströndinni sem
ég naut gestrisni hjá síðastliðinn
laugardag en þá var húsbóndinn 60
ára. Þar var mikil veisla að gömlum
og góðum sveitasiö.
Á skrifstofu í Þórshamri er ég
mætt upp úr klukkan níu. Þar bíða
mín skilaboð svo ég dembi mér í
samtöl og símtöl sem endast mér til
hádegis.
í hádeginu var áætlað að trimma
en þingmenn hafa nýlega fengið bað-
aðstöðu svo ekkert er að vanbúnaði
fyrir þá að stunda hkamsrækt. Sitt-
hvað verður þó til þess að ekkert
verður úr því í dag, meðal annars er
ég beðin að skrifa smáblaðagrein
sem ég þarf að skila í hvelli. Ég af-
greiði það og borða síðan steiktan
fisk með Guðrúnu Helgadóttur al-
þingismanni. Hún er afar skemmti-
leg kona og eftirsóknarvert að vera
í návist hennar. Nú er hún í miklum
hugleiðingum um næsta leik í póli-
tíkinni.
Tekiðá
móti gestum
Klukkan eitt er fundur í stjórn
þingflokksins. Þar er undirbúin dág-
skrá fyrir þingflokksfund klukkan
hálftvö. Umræðuefni þingflokks-
fundar eru margvísleg. Við fáum gest
í þingflokkinn sem kynnir okkur
meðal annars þróunaraðstoð á
Grænhöfðaeyjum og hann minnir
okkur á hvað skerfur íslendinga er
smár í þróunarmálum. Önnur mál
eru einnig á dagskrá. Ljóst er að
önnur umræða fjárlaga dregst veru-
lega sem þýðir að þinghaldið fyrir jól
lengist frá því sem ákveðiö var eins
og oft áður sem þýðir langa og
stranga næturfundi rétt fyrir jól með
tilheyrandi þreytu og pirringi.
Klukkan þrjú hefst þingfundur sem
stendur stutt yfir - nokkrar fyrir-
spurnir. Ég fæ gesti í heimsókn sem
eru að kynna sér stöðu í vissu máli
sem tengist kjördæminu.
Síminn gengur stanslaust en
skemmtilegasta upphringing dagsins
er frá fyrrverandi þingmanni, Ás-
geiri Bjarnasyni í Ásgarði, sem eins
og venjulega skilur eftir heiðríkju í
sáhnni. Ég hringi í gamla vinkonu
mína sem á aftnæli í dag en þá er
líka tími til kominn að ná Akraborg-
inni aftur klukkan hálfsjö.
Snarl borðað
við sjónvarpið
Klukkan hálfátta kem ég heim á
blessaðan Skagann. Það er fámennt
heima svo við fáum okkur snarl fyr-
ir framan fréttir í sjónvarpinu -
vondur siður en algengur á mínu
heimili. Sá yngsti heimtar að spila
Ólsen Ólsen með fréttatímanum. Síð-
an fer hann í rúmið og fær kvöldlest-
ur. Nú er það H.C. Andersen sem á
hug hans allan: Ljóti andarunginn í
gær og Litla stúlkan með eldspýturn-
ar í dag. Eftir lesturinn telur hann
mig bestu mömmu í heimi og Borgar-
nesi líka. Þeir kunna að plata mann,
þessir strákar, enda fær hann eina
stutta aukasögu.
Eftir lesturinn kveikjum við hjóna-
kornin á kertum og skrifum nokkur
jólakort til vina okkar erlendis,
fyrstu jólakortin komin í umslög -
hálfnað er verk þá hafið er.
Klukkan er orðin allt of margt þeg-
ar ég fer að sofa því í fyrramálið
þarf ég að vakna fyrir klukkan sex
og keyra til Reykjavíkur til að geta
verið komin á nefndarfund klukkan
átta.
Það er gott að leggjast á koddann,
ég tek enga bók meö mér í rúmið og
svíf inn í svefninn eins og skot, enda
ekki seinna vænna.
Finnur þú fimm breytingar? 287