Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1995, Blaðsíða 23

MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995
23
Sviðsljós
Sjúkrahúsið
fékkgjafir
Matthías Halldórsson, aðstoðar-
landlæknir og áður héraðslæknir
á Hvammstanga, flutti ræðu við
vígsluna.
Við vígsluhátíð á Sjúkrahúsi
Hvammstanga 7. janúar voru
margir gestir og sjúkrahúsinu bár-
ust gjafir úr ýmsum áttum. Sjúkra-
húsið varð 75 ára á síðasta ári -
hefur verið endurbyggt verulega
og hafnar eru framkvæmdir við
nýbyggingu þar.
Hvammstangi:
Agnes Magnúsdóttir, formaður Kvennasambands
Vestur-Húnavatnssýslu, afhenti gjafabréf fyrir hljóm-
flutningstækjum. Hún er til hægri en við gjöfinni tóku
Guðrún Sigurðardóttir hjúkrunarforstjóri og Gísli Júl-
íusson læknir.
Prestarnir Guðni Þór Olafsson og Kristján Björnsson
blessuðu bygginguna.
DV-mynd Magnús Ólafsson Húnaþingi
Nýlega lét Ingóifur Ingvarsson (t.h.), yfirlögregluþjónn í Hafnarfirði, af störf-
um en við iók Egill Bjarnason (t.v.). Af því tilefni var haldið kveðjuhóf á
lögreglustöðinni í Hafnarfirði. Á milli kappanna tveggja situr Guðmundur
Sophusson sýslumaður. DV-myndir Sveinn
logregluf
HAFNARFJA!
Við sama tækifæri þakkaði Guð-
mundur Sophusson Ingólfi fyrir vel
unnin störf og afhenti honum blóm-
vönd en Ingólfur starfaði sem yfir-
lögregluþjónn í Hafnarfirði um 8 ára
skeið.
__________________Meiming
Öminn flýgur
Öm Ólafsson birtir í DV 3. þ.m. ritdóm um íslenska
stílfræði eftir okkur Þóri Óskarsson. Þessi grein ber
því miður merki um heldur hroðvirknislegan og yfir-
borðslegan lestur bókarinnar og ég mundi ekki hirða
um að svara aðfinnslunum ef ekki væri klykkt út með
því að væna höfundana, einkum undirritaðan, um
beinan ritstuld.
Þessi ritdómur er fullur af undarlegum meinlokum.
Til dæmis hefði ég ekki trúað því að óreyndu að Öm
Ólafsson kynni ekki að gera greinarmun á háði og því
sem stílfræðin nefnir tvísæi eða íróníu. Þá lýsir hann
eftir myndaskrá; þetta er ekki myndabók. Myndirnar
þjóna þeim tilgangi einum að styðja textann; þær hafa
ekkert gildi í sjálfum sér og fánýtur fróðleikur að tí-
unda í hvaða rit eða upp á hvaða vegg þær em sóttar.
Hvort eitthvað er um óþarfar endurtekningar milli
yfirlitskafla í stílsögunni og einstakra undirskipaðra
umfjöllunarkafla er smekksatriði sem ég treysti mér
ekki til að hafa skoðun á nema sú fullyrðing sé studd
með dæmum. „Stórum gagnlegra væri að raða efni
slíks yfirlits eftir megineinkennum stíls af ýmsu tagi“,
segir Örn Ólafsson. Spaklega mælt, enda er efnisröðun
yfirlitskaflanna einmitt þannig! En víkjum að þeim
atriðum sem Örn mun telja meginatriði gagnrýni sinn-
ar.
í kafla um smásögur Einars H. Kvaran saknar hann
þess að fjallað sé um „þéttingu textans, m.a. með því
að taka sem inngangsorð beinnar ræðu orð sem
merktu aðra athöfn en tala (t.d. „Hann er farinn," hló
Sigríður)." Hér hefur ritdómaranum yfirsést umíjöllun
á bls. 549, en þar er einmitt bent á hvað þetta atriði
er fátítt í sögum Einars.
Örn víkur að tilvitnun í bók sína Kóralforspil hafs-
ins um það hvernig náttúru- og veðurlýsingar í smá-
sögunni Vistaskipti verði forboði þess hvernig sögu-
hetjunni reiðir af. En af framhaldinu má ráða að hon-
um finnist að víðar séu niðurstöður hans notaðar án
þess að þakkarskuld sé viðurkennd. Eins og Örn setur
þetta fram er um eintómar órökstuddar dylgjur að
ræða. Ég skora á hann að benda á dæmin í bókinni
sjálfri, og ekki síður dæmi þess að ég hafi í umfjöllun
um stíl Halldórs Laxness eignað mér verk fyrri fræði-
manna án þess að geta þeirra. Þar hengir hann sig í
eftirfarandi ummæli í inngangi kaflans: „í umijöllun-
inni er stuðst við ýmis fræðirit og greinar án þess að
tilvitnanir fylgi með hveriu sinni.“ í beinu framhaldi
er þó vitnað í eitt skipti fyrir öll í bækur og ritgerðir
Péters Hallberg. Kaflinn fiallar um stílþróun Halldórs
Laxness á tilteknu tímabili með hliðsjón af rannsókn-
um Hallbergs en að hluta frá öðru sjónartniði, og
ýmsar niðurstöður, t.a.m. um stíl Heimsljóss, verða
ekki raktar til hans fremur en annarra fyrri túlkenda.
Þær greinar sem Örn vísar til, eftir Kristin E. Andrés-
son og Sigurð Einarsson, hafa ekki verið fyrirmyndir
þessa kafla, enda felur önnur þeirra aöeins að litlu
leyti í sér greiningu á stíl Halldórs, hin alls ekki. Hef
ég þá minnst á öfi efnisatriði gagnrýninnar.
í lokin segist Örn vonast til „að þessir gaUar séu
ekki dæmigerðir fyrir stílfræðina". Hefði nú ekki ver-
ið viturlegra að hemja sig á fluginu og gefa sér tíma
til að lesa hina kaflana líka og sannprófa niðurstöður
sínar um leiö? íslensk stílfræði er sjálfsagt ekki galla-
laust verk, en það þarf nákvæmari lestur en þennan
til að koma auga á það sem betur mætti fara.
Þorleifur Hauksson
Hringiðan
Það var fiör í Kolaportinu um helgina þegar bömum og unglingum undir
16 ára aldri gafst kostur á að fá ókeypis sölupláss. Kolaportið hefur á undan-
fömum árum efnt til slíkra bama- og unglingadaga og var þetta ekki síður
vinsælt nú en áður. Þessir krakkar heita Guðmundur Ingi Rúnarsson, Elísa-
bet María Rúnarsdóttir, Ægir Már Gylfason og Eiður Örn Gylfason.
Þær,Ásdís Erna Viðarsdóttir Og Eva Rós Valgarðsdóttireru báðar Úr Selja-
skóla og voru í Kolaportinu um helgina að afla sér fiár. Kolaportið hefur á
undanfórnum árum efnt til barna- og unglingadaga þar sem fólk undir 16
ára aldri fær ókeypis sölupláss og nýttu krakkarnir sér þaö óspart.
Borgarleikhúsið framsýndi á föstudagskvöldið söngleikinn Kabarett undir
leikstjóm Guðjóns Pedersens. Þau Ásdís Olsen og Karl Ágúst Úlfsson voru
á meðal frumsýningargesta en Karl Ágúst þýddi tal og söngtexta verksins á
nýjan leik.
Söngleikurinn Kabarett, með þau Ingvar E. Sigurðsson og Eddu Heiðrúnu
Backman í aðalhlutverkunum, var framsýndur í Borgarleikhúsinu á fóstu-
dagskvöldið. Þær Kristin Þorsteinsdóttir og Elín G. Ólafsdóttir vora meðal
frumsýningargesta og vora þær hæstánægðar með sýninguna og skemmtu
sér vel.
Um helgina vora opnaðir í Hafnarborg rússneskir dagar þar sem listamenn
frá Rússlandi munu koma fram á næstu dögum. Þessi óperusöngvari er frá
lýðveldinu Tatarstan og heitir Rinat Ibragimov. Hann söng fyrir gesti ásamt
fleiri listamönnum við opnun sýningar á vatnslitamyndum eftir ýmsa þekkta
rússneska málara.