Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.1995, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 24. APRÍL 1995
Merming
Undur auðnarinnar
Patrick Huse í Hafnarborg
Norski listamaðurinn Patrick Huse, sem á laugardag opnaði sýnlngu á
verkum sínum í Hafnarborg, málar eyðilegt landslag sem kemur íslend-
ingum að sumu leyti kunnuglega fyrir sjónirenda hefur listamaðurinn
oftsinnis komiö hingaö til lands í _
Myndlist
Ólafur J. Engilbertsson
leit að myndefni. Um þessar mund-
ir vinnur hann að sérstakri sýn-
ingu sem hann byggir á því iands-
lagi sem ber fyrir augu í Krýsuvík
og dvelst á meðan í gestaíbúðinni
í Hafnarborg. Myndirnar á sýningu
Huses í Hafnarborg eru þrenns konar: Átta stór olíumálverk unnin á
við; ellefu myndir unnar með blandaðri tækni þar sem grunnlagið er
vatnslitur, þá vaxlag og loks blýantsteikning og loks eru á sýningunni
níu grafíkmyndir, allt steinprent.
Yfirgefið leiksvið
Aðalsteinn Ingólfsson ritar ítarlegan og fróðlegan pistil í veglega sýning-
arskrá sem er á þremur tungum og hefur einnig að geyma ritgerðir eftir
Trond Borgen og Öystein Loge auk inngangs eftir Jan Aake Petterson.
Aðalsteinn kemst m.a. að þeirri niðurstöðu að verk Huses séu „eins og
minnismerki um siðmenningu sem horfið hefur í skaut náttúrunnar sem
hún hefur kastað eignarhaldi sínu á“. Myndir Huses minna þannig um
sumt á yfirgefið leiksvið, lognið á eftir storminum sem öllu hefur grand-
að. Þaö er samt ekki fortakslaus neikvæðni og heimsendaspá í verkum
Huses. Þar gætir talsverðrar skapandi ljóðrænu með súrrealískum undir-
tón og sér þess einkum staö í undarlegum skýjaformunum sem stundum
taka yfir meginhluta myndflatarins, líkt og í verkinu Eyjalandslag (15).
Trúverðugleiki hins ósagða
Á nítjándu öldinni blómstraði rómantíkin í ýktum landslagsmyndum
ferðalanga er kortlögðu fáfarnar slóðir. Margar elstu myndirnar af ís-
lensku landslagi eru geröar af erlendum ævintýramönnum sem ýktu land-
ið er heim kom til að verða meiri hetjur sjálflr. Huse er vissulega fjarri
sjóndeildarhring þeirra manna, en Krýsuvíkin er þó ekki raunsærri í
hans útfærslu en þeirra. Það er nefnilega ekki ljósmyndaraunsæi og trún-
aður viö yfirborð viðtekinna sjónarhorna sem vakir fyrir Huse að leiða
fram, heldur trúverðugleiki lands sem er að verulegu leyti „uppdiktað".
Trúverðugleikanum nær Huse ekki hvað síst með því að skapa dramatík
er byggist á því að láta eitthvað ósagt eða óbirt. Það er eins og auðnin í
verkum Huses segi einhverja sögu sem varðar mannlegar tilfmningar
þó hvergi sjáist mannanna verk í myndunum.
Sýning sem sætir tíðindum
Málverk Huses eru afar stórbrotin og krefjast mikillar fjarlægðar til
að njóta sín til fulls. í sölum Hafnarborgar er þeim haganlega fyrir kom-
ið og lýsing er með ágætum. Verkin sem unnin eru með blandaðri tækni
sæta þó e.t.v. meiri tíðindum í hérlendum sýningarsal. Þessi verk eru
unnin af fágætri natni og hstfengi og njóta sín hvað best í návígi. Sérstak-
lega þótti undirrituðum mikið koma til verkanna Svifandi hluts (9), sem
mun vera unnið út frá landslaginu í Krýsuvík; Landslags í bylgjum (13
og Bergmyndana (16). Stærri steinprentin eins og Landslag fyrir útvalda
(27) og Að sehnu (28) eru aukreitis afar áhugaverð og ættu að vera hérlend-
um grafíklistamönnum kærkomið rannsóknarefni. Hér er í stuttu máh
um að ræða sérlega eftirtektarverða sýningu sem hlýtur aö teljast með
þeim merkari á árinu hér á landi.
Hjá fagmönnu
yrir þig og þinn bíl
nau
PJONUSTA GÆÐI GOTT VERÐ
Borgartum 26, Reykjavík. S.91-622262
Bæjarhrauni 6, Haínarfiröi. S.91-655510
Háberg, Skeifunni 5, R. S.91-814788
ROTTU R
Verö kr. 39,90 mínútan
Taktu þátt í skemmtilegum leik meö
Sparlhefti helmllanna og þú getur
átt von á aö vinna glæsilega
vinninga. Vinningarnir eru ferö til
Parísar fyrir tvo á vegum
Heimsferöa, hljómflutningstæki að
verömæti 74.900 frá Takti, 10
hádegisveröir í Lóninu, Hótel
Loftleiöum, og 100 Spariheftisbolir.
Til þess aö taka þátt þarft þú aö
hafa viö höndina plakatiö sem fylgdi
Spariheftl heimllanna. Þú hringir í
síma 99-1750 og færö uppgefnar
spurningarnar viö svörunum sem eru
á plakatinu. Þú svarar spurningunum
10 og sendir til Spariheftis
heimilanna ásamt 3 „Kalla krónu"
límmiöum sem þú færö í hvert skipti
sem þú notar Sparihefti heimiianna.
Skilafrestur er til 28. apríl nk.
Utanáskriftin er: Sparihefti
heimiianna, Skeifunni lla, 108
Reykjavík.
„Við borgum ekki“ er yndisleg blanda af farsalátum og hárbeittri háðsádeilu og ein af betri gamanleikjasýn-
ingum sem hér hafa komið á svið í seinni tíð. DV-mynd ÞÖK
Húsmæður láta
greipar sópa
Það hefur oft reynst erfitt að ná upp stemningu á
frumsýningum gamanleikja í stóru leikhúsunum.
Frumsýningargestir á „Við borgum ekki“ voru hins
vegar frá upphafi til í tuskið þó að það væri eins og
eitthvert hik á leikurunum í fyrstu. En það hitnaði
smám saman í kolunum við góðar undirtektir hússins
og þar með var boltinn kominn á ferð. Hlátrasköhin
kváðu við og leikararnir tóku flugið.
Þröstur Leó Gunnarsson hefur vahð skemmtilega
samansettan leikarahóp í sýninguna og uppsetningin
ber þess merki að hér eiga áhorfendur að skemmta
sér fyrst og fremst. Farsalætin eru samt hvergi of-
keyrð þó að hraðinn sé góður og ýmsum brögðum
beitt til að kitla hláturtaugamar.
Efniviðurinn er líka einstakur og gaman að sjá að
ekkert hefur slegið i innihaldið þó að margt hafi breyst
síðan verkið var samið.
Jón Þórisson gerir skemmtilega leikmynd og velur
glaðlega búninga. Sviðið sýnir íbúð þeirra Antoníu og
Giovannis þar sem nægilegt pláss þarf að vera fyrir
ýmsar óvæntar uppákomur. Leikmyndin þjónar fars-
anum ágætlega og allur þessi ytri búnaður spilar tölu-
verða rullu í framvindunni.
Magnús Ólafsson (Giovanni) og Eggert Þorleifsson,
sem leikur venjulega löggu, herlöggu, afa, og líkkistu-
smiö, fara þama á kostum, sérstaklega þegar líða tek-
ur á sýninguna. Týpurnar em hreint makalausar, svo
að það hggur við að það nægi að þeir sýni sig. Magnús
var seinn í gang og hikandi í framsögninni en fann
réttan tón þegar á leið og Eggert var stundum grát-
hlægilegur. Hann varðist því fimlega að fara yfir lín-
una í farsatilburðunum og útkoman hjá þeim báðum
fannst mér bera vott um góða leiðsögn leikstjórans
því að það er vandi í svona ýkjulátum að yfirkeyra
ekki.
Margrét Helga Jóhannsdóttir og Hanna María Karls-
dóttir leika tvær langþreyttar húsmæður, Antoniu og
Margréti. Margrét Helga er rösk og aösópsmikil í hlut-
verki hinnar „ráðagóðu" Antoniu og samleikur þeirra
Hönnu Maríu (Margrétar), sem hún ráðskast með,
kemur vel út og vakti mikinn hlátur.
Konurnar em búnar að fá nóg af verðbólgu og ei-
lífri baráttu við að láta matarpeningana nægja fyrir
helstu nauðþurftuni og dag einn sýður upp úr í kjör-
búðinni. Húsmæðurnar í hverfinu láta greipar sópa
um hillumar og neita svo að borga draslið. Áuðvitað
fer aht upp í loft og löggan mætir á svæðið.
Eiginmennimir mega ekki vita neitt og htih vandi
að leika á þá því að ekki reiða þeir vitið í þverpokum.
Antónia er á handahlaupum að fela illa fengið góssið
Leiklist
Auður Eydal
og bregður á það ráð að troða hluta af því framan á
Margréti. Þar með htur hún út fyrir að vera orðin
kasólétt og kemur það flatt upp á ýmsa, ekki hvað síst
eiginmann hennar, Luigi, sem Ari Matthíasson leikur.
Ef það væri til ítölsk Chaphnmynd þá væri Ari eins
og khpptur út úr henni.
Verk Darios Fo birtust fyrst á íslensku leiksviði þeg-
ar L.R. sýndi Þjófa, lík og falar konur í Iðnó, árið 1965.
Síðan komu þau hvert af öðru á svið og hlutu mörg
miklar vinsældir. „Við borgum ekki“ er fyrir löngu
orðiö klassík enda yndisleg blanda af farsalátum og
hárbeittri háðsádeilu.
Eins og áöur sagði er verkið enn í fuhu gildi og sýn-
ing Leikfélags Reykjavíkur fannst mér ein af betri
gamanleikjasýningum sem hér hafa komiö á svið í
seinni tíð.
Óhætt er aö mæla með henni að loknum hörðum
vetri og kosningastressi.
Leikfélag Reykjavikur sýnlr á Stóra sviði Borgarleikhúss:
Við borgum ekki.
Höfundur: Dario Fo.
Þýðing: Guðrún Ægisdóttir og Inglbjörg Brlem.
Lýsing: Ögmundur Þ. Jóhannesson.
Leikhljóð: Baldur Már Arngrímsson.
Leikmynd og búningar: Jón Þórisson.
Leikstjóri: Þröstur Leó Gunnarsson.
Víðtæk þjónusta
fyrir lesendur
og auglýsendur!
Aðeins 25 kr. mínútan. Sama verð fyrir alla landsmenn.