Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1995, Qupperneq 15

ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1995
15
„Flokksforingj arnir Halldór, Jón og
Olafur létu sanngirni og drengskap
lönd og leið þegar Jóhanna átti hlut að
máli en voru óvenjulega hógværir hver
í annars garð.“
Óhróðursherferð
Þegar fyrstu kannanir sýndu að
Þjóðvaki var orðinn annar stærsti
flokkurinn hófst allsherjar óhróð-
ursherferð gegn foringa hans. Það
var reynt að gera brottfór hennar
úr Alþýðuflokknum sprottna af
ráðríki eða öðrum yfirgangi af
hennar hálfu. En ástæðan fyrir
henni var ofríki formannsins sem
gerði henni ómögulegt að koma
málum fram. Ólafur Ragnar tók því
illa að Jóhanna vildi styrkja stöðu
sína fyrir viðræður við hann um
samstarf. Á þvi má sjá að það er
annað að vera góður stjórnmála-
maður eða stjórnmálafræðingur.
Flokksforingjamir Halldór, Jón
og Ólafur létu sanngimi og dreng-
skap lönd og leið þegar Jóhanna
átti hlut að máli en vom óvenjulega
hógværir hver í annars garð. Davið
var aftur á móti sanngjam og sjálf-
um sér samkvæmur. Menn skulu
gæta þess að hann er yflrlýstur
sjálfstæðismaður en ekki þre-
menningarnir. Það er hins vegar
erfitt að vita hvað þeir eru í raun.
Ég efast um að þeir viti það sjálfir.
Það þarf minna til að flækja mál
og ragla dómgreind ópóhtískra
manna.
Blekkingarmeistarar
Pólitískur þroski íslendinga virð-
ist lágur. Ég hitt marga sem kjósa
Þjóðvaki beittur brögðum
Þjóðvaki náði góðri fótfestu á þingi voru þrátt fyrir að hann mátti þola
rætinn og meiri árásarþunga en aðrir.
eins og afi og amma, mamma og
pabbi Sjálfstæðisflokkinn af því að
það eru svo margir sem kjósa hann,
hafa enga skoðun eða þora ekki að
taka sjálfa sig alvarlega.
Alþýðuflokkurinn hlýtm- ekki at-
kvæði út á sjávarútvegsstefnuna
heldur Evrópumálin. Ótrúlegt en
satt. Framsókn bætti við sig. Eru
framsóknarmenn meistarar í
blekkingum eða er fólkið eitthvað
annað að hugsa? Alþýðubandalagið
býr að stórum kjarna og bamslegri
trú. Það hefði verið slæmt mál ef
Kvennalistinn hefði horfið.
Þjóðvaki náði góðri fótfestu á
þingi vora þrátt fyrir að hann mátti
þola rætinn og meiri árásarþunga
en aðrir. Ég trúi því að menn muni
átta sig á að þetta nýja afl er fyrir
þjóðina en ekki útvalda. Svo vona
ég að Þjóðvaki útiloki ekki neinn
flokk frá samvinnu aftur.
Davíð á heiður skilinn fyrir að
gera flest högg Jóns aö sjálfstæði
Islands að vindhöggum. Sjálfstæði
þjóðarinnar er yfir allt hafið, eins
og sagan sannar. Aldrei aftur er-
lend yfirráð. Frjáls viðskipti við
allar þjóðir. Útlendingar munu
ekki nú frekar en áður vinna okkur
út úr vandanum.
Albert Jensen
Þegar mikið er í húfi kemur fyrir
að óheiöarlegum vinnubrögðum sé
beitt frekar en að taka fyrirsjáan-
legum afleiðingum gerða sinna.
Slíkt er oft afsakað með því að til-
gangurinn helgi meðalið. Nokkrum
dögum fyrir kosningar gengu sex-
tíu manns úr Þjóðvaka og um sama
leyti fannst manni nokkrum, ofar-
lega á lista hans, skyndilega sínum
málum betur borgið annars staðar.
Slíkar uppákomur era ótrúverðug-
ar og í mínum huga fyrirfram
ákveðin skemmdarstörf. Stórpóli-
tískir einstaklingar, harðlínu-
menn, sem sjá að fólkið ætlar að
fylkja sér um nýtt afl, sem gefur
því nýja von um að það sé um það
sjálft sem málin snúist en ekki
einkahagsmuni flokkseigenda,
gætu auðveldlega skipulagt slíkt.
Kjallaiiim
Albert Jensen
trésmiður
Hryllingsmyndir - Sturlunga
íslenskt, já, takk
Á undanfomum mánuðum hefur
almenn umræða snúist mjög um
það hömlulausa aðgengi sem böm
og unglingar virðast hafa að gengd-
arlausu ofbeldi í dagskrám ljós-
miöla og ekki síður á myndböndum
hjá myndbandaleigum.
Leidd eru rök að því að af þessum
ástæðum mótist leikir bama og vís-
aö til óhugnanlegra atburða sem
átt hafa sér stað erlendis þar sem
böm leika sér að lífi leiksystkina
sinna og sem í tilfellum hefur leitt
til dauða þeirra. Þetta gerist meðal
annars í næsta nágrenni við okkur
meðal þeirra þjóða sem við lítum á
sem skyldastar okkur að ætt sem
menningu.
Það er einnig visað til ofbeldisat-
burða í höfuðborg íslenska lýðveld-
isins á íogrum sumarnóttum. Þar
sem unglingar veitast að öðrum
unglingum, oft að því er virðist að
tilefnislausu sem einnig hefur leitt
til dauðsfalla.
Þessir atburðir þykja bera keim
af tiltækjum úr grófustu myndum
myndbandaleiga' og úr dagskrám
ljósmiðlanna.
Áhrif þessara mynda era umtals-
verð og full ástæða til þess að vinna
á móti þessu og reyna að þrengja
möguleika barna til að nálgast þær
ofbeldismyndir sem era á boðstól-
um.
En era myndir og myndbönd einu
kennslutækin í ofbeldi og glæpa-
starfsemi sem íslensk börn og ungl-
ingar hafa aðgang að?
Eigum við íslendingar sjálfir
þama einhverja sök?
KjaUarinn
Benedikt Gunnarsson
framkvæmdastjóri
Er þjóðin í heild ekki alin upp við
hetjudýrkum íslendingasagna þar
sem manndráparar, brennuvargar
og ódrengir era persónugerðar
hetjur fornaldar sem til er ætlast
að við lítum upp til með virðingu
og aðdáun.
Tvískinnungurinn
í þjóðarsálinni
Þjóðskáldið og hetjan Egill
Skallagrímsson vó á bamsaldri
leikbróður sinn af litlu tilefni og
drekkti fóstru sinni af þeirri sök
einni að hún ávítaði hann fyrir
ósæmilegt framferði. Á fullorðinsá-
rum óð þessi sama hetja um lönd,
rænandi og myrðandi, reif augu úr
gestgjöfum sínum og spjó í andlit
þeirra áður en hann sálgaði þeim. Menningararfurinn
Eða hinar persónugerðu hetjur Ef við Islendingar hefðum ekki
Sturlungaaldar! drukkið það í okkur með móður-
í vetur var Sturlunga lesin í Rík- mjólkinni að þessir ribbaldar, sem
isútvarpinu oft í viku á besta hlust- engu eirðu, væru hinar mestu hetj-
„Það er einnig vísað til ofbeldisatburða
í höfuðborg íslenska lýðveldisins á
fogrum sumarnóttum. Þar sem ungl-
ingar veitast að öðrum unglingum, oft
að því er virðist að tilefnislausu sem
einnig hefur leitt til dauðsfalla. Þessir
atburðir þykja bera keim af tiltækjum
úr grófustu myndum myndbandaleiga
og úr dagskrám ljósmiðlanna.“
unartíma bama, milh kl. 18.00 og
18.30.
Og út á hvað gengur þessi lestur.
Kvöld eftir kvöld era þetta
kennsluþættir í einhveijum af
þeim andstyggilegustu aðforam í
manndrápum sem gefur í gjörvöllu
prentverki heimsins.
Þar er í smáatriðum lýst hvernig
menn era brenndir inni í hýbýlum
sínum og hvemig þeir sem gefast
upp era gripnir úr bálinu, dregnir
til hhðar og höggnir. Þarna eru ít-
arlegar lýsingar á því þegar bar-
dögum er lokiö og þeir sem halloka
fóru og hafa lagt niður vopn sín og
gefist upp era leiddir burt tíl af-
töku.
ur sem við ættum í hvívetna að
taka okkur th fyrirmyndar þá
mundum við líta þá sömu augum
og við lítum aðfarir nasistanna
þýsku við útrýmingu þjóða nema
hvaö tæknin var þá fullkomnari
við brennslu og aðrar aðferöir við
aftökur. Hrottaskapurinn, ódreng-
lyndið og ahur óhugnaðurinn er
af sama toga spunninn.
Hluti.af námsefni okkar í barna-
skóla, hluti af uppeldi okkar, er að
hta þessa karla sem hinar einu
sönnu hetjur og æskhegar fyrir-
myndir.
Þetta er menningararfur sem við
skhum th bama okkar.
Benedikt Gunnarsson
Meðog
Samiráðherragegnir
tveimurráðuneytum
Samkvæmt
reynslunni get-
urþaðgengið
„Ef maður
gegnir tveim-
ur ráðuneyt-
um þarf
vissulega að
sinna þeim
báðum. Það
hefur lengi
verið svo aö
við íslending- Halldór Blöndat sanv
ar höfum flönauriðherra.
reynt að
halda niðri vexti stjórnarráð-
anna. Á hinn bóginn höfúm við
reynt að sundurgreina ráðuneyt-
in eftir verkefnum eins og gerist
í kringum okkur. Samt sem áður
fórum við okkar leiöir í þvi. Hér
á árum áður var sami ráðuneytis-
stjórinn með marga ráðherra,
samanber Gunnlaugur Briem.
Menn sögðu að honum hefði far-
ist þaö vel úr hendi. Þar var eitt
atvinnuráðuneyti sem tók yfir
bæði sjávarútvegsmál, landbún-
aðarmál og kannski eitthvað
fleira. Á hinn bóginn er það sem
menn hafa séð meö því að sund-
urgreina ráðuneyti að embættis-
menn verða þá sérhæfðari í sín-
um störfum og geta einbeitt sér
betur aö þeim. Það má ekki
gleyma þvi að núna hafa ráðherr-
ar heimild til að ráða sér pólitíska
aðstoðarmenn. Þetta auðveldar
þeim að skipta sér mhh ráöu-
neyta. Ég er þeirrar skoðunar að
það geti veriö skynsamlegt aö
fækka ráðuneytum niður í tíu.
Ég tel af reynslunni að það gangi
aö gegna tveimur ráðuneytum.
Auövitað geta komiö mikhr
álagstímar á annað hvort ráðu-
neytið. Ég tel hins vegar að ef
menn sjá fyrir sér að ráðherrum
muni ekki fjölga tel ég skynsam-
legt að fækka ráöuneytum niður
í tiu.“
Umhverfis-
ráðuneytið fer
ískúffuna
„Ég er
hræddur um
afdrif um-
hverfisráðu-
neytisins,
míns gamla
ráðxmeytis,
þegar það er
sett undir
landbúnaðar-
ráðherra, sér
í lagi þegar
horft er th stefnuyfirlýsingar
hinnar nýju ríkisstjómar. Þar er
nánast engin áhersla á umhverf-
ismál. Það þykir mér benda th
að þau verði geymd í skúffu land-
búnaðarráöherrans. Það hefur
veriö togstreita um stór mál mhli
þessara tveggja ráðuneyta. Mjög
margir höfðu vænst þess að mik-
hvægir málaflokkar sem nú
heyra undir landbúnaðarráðu-
neytiö, þ.e.a.s. skógrækt og land-
græðsla, færu undir mnhverfis-
ráðuneytið nú í upphafi kjörtima-
bhs, hver sem rflássijórnin yröi.
Nú sýnist mér endanlega búið aö
loka þeim möguleika. Þessir
málaflokkar eru ekkert annað en
dæmigerð umhverfismál. Það er
hka athyglisvert aö í hinum nýja
stjómarsáttmála kemur oröið
„náttúruvemd“ ekki einu sinni
fyrir. Mér skilst að gera eigi um-
hverfisráöuneytið að einhveiju
mengunarráðuneyti. Með þessu
er hin nýja rikisstjórn nánast að
fly^a umhverfismáhn aftur um
einnáratug.“ -ótt
Össur Skarphéóinason
atþingismaður.