Dagblaðið Vísir - DV - 03.05.1995, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 1995
Spumingin
Ertu farin/n að spá eitthvað
í garðinn?
Krisján Jóhannsson öryrki: Nei, því
við erum bara með svalir.
Gerða Friðriksdóttir húsmóðir: Já,
eitthvað en ekki mikið, maðurinn
hugsar meira um garðinn.
Gréta Björg Erlendsdóttir húsmóðir:
Ég er bara farin að hugsa en fram-
kvæmdir eru ekki hafnar.
Elísabet Guðmundsdóttir, gæslu-
kona á leikvelli: Já, ég er aðeins byij-
uð að taka til.
Hörður Ólafsson ellilífeyrisþegi: Nei,
það er sjálfgert aö sleppa því, ég á
engan garð.
Erna Hulda Halldórsdóttir sagnfræð-
ingur: Ég á engan garð.
Lesendur
Fortíðarviðhorf
og nóg komið
Kristján skrifar:
Það er að mörgu að hyggja fyrir
okkur íslendinga ef litið er á stöðuna
í ríkisfjármálum eins og þau eru nú.
- Það er mjög hætt við því að þessi
þjóð kjósi að horfa á hlutina eins og
hún vill að þeir séu en ekki eins og
þeir eru í raun. Við bíðum með að
snúa við dæminu þar til við ráðum
ekki lengur för eða þar til allt er of
seint.
Það þarf mjög mikla ábyrgðar-
kennd hjá þjóðinni og ekki síst ráða-
mönnum efþoka á aðstæðum til betri
vegar. Þess vegna er það frekar
óhugnanlegt til þess að hugsa að yfir
okkur eigi nú að ganga enn einn
framsóknarvetur. - Ekki víst að þjóö-
arbúið þoli það.
Ráðherrar þess flokks hafa nú ver-
ið að setjast í ráðherrastólana eftir
talsverða íjarveru. Þeir virðast frek-
ar vera glaðir við að komast í stólinn
sinn en að þeir finni til þeirrar þungu
ábyrgðar sem á þeim hvílir.
Þrýstihóparnir bíöa svo handan
hornsins. Og þaö mátti sjá fyrirboð-
ann fyrir komandi kjörtímabil þegar
forsvarsmaður samtaka um tónlist-
arhús reyndi á mjög ósmekklegan
hátt að niðurlægja eina stjómmála-
manninn sem hafði heilindi og kar-
akter til að gefa honum ekki loforð
fyrir kosningar. Atlagan féll um
sjálfa sig og varpaði fremur ljósi á
gerandann en móttakandann. - Þetta
sýnir þó hve lítil virðing er borin
fyrir sameiginlegum sjóðum lands-
manna.
Ekki er heldur uppbyggilegt að líta
til fyrri ára þegar Framsóknarflokk-
urinn hafði ítök. Það þurfti ekki að
beita þá þrýstingi, þar er innbyggt
sóunarkerfi. - Eina vonarglætan
liggur í nýjum formanni sem virðist
vera ábyrgur maður. En ráðherra-
valið varpar skugga á þessa vonar-
glætu.
Það er auk þess niðurdrepandi að
sjá íslendinga dröslast með fortíðar-
viðhorf í samsetningu ríkisstjórnar
þar sem aðeins er ein kona. Jafnvel
mönnum eins og mér, sem er ekki
fanatískur í því aö auka hlut kvenna
(sem geta að sjálfsögðu verið upp og
ofan eins og annað fólk), getur fund-
ist nóg komið.

„... niðurdrepandi að sjá íslendinga dröslast með fortíðarviðhorf í samsetningu ríkisstjórnar þar sem aðeins er
ein kona,“ segir m.a. í bréfi Kristjáns.
Stjórnarmyndun í framkvæmd
Sigurður Jónsson skrifar:
Ymsar skýringar hafa verið á lofti
um ástæður þess að Davíö Oddsson
söðlaði svo skyndilega um og hvarf
frá stjómarmyndunarviðræðum við
Alþýðuflokkinn og hóf samninga við
Framsóknarflokkinn.
Líklegustu skýringuna tel ég vera
þá, sem auðvitað er alkunn, að Davíð
hefur ekki tekist að ná fullum tökum
á sínum eigin flokksmönnum. - í
stjómartíð hans 1991-1995 hlupu
sjálfstæðismennirnir Eggert Hauk-
dal, Ingi Bjöm, Eyjólfur Konráð og
jafnvel Matthías Bjarnason hvað eft-
ir annað út undan sér og gerðu
stjóminni erfitt fyrir.
Nú mun Davíð hafa óttast að enn
myndi svo fara að ýmsir af hans'eig-
in flokksmönnum - yrðu þeir í sam-
stjóm meö tæpan meirihluta - kynnu
að verða „lausríöandi" ef tilefni gæf-
ist til. Slíkt gerir minna til ef meiri-
hlutinn er ríflegur. Þá geta þeir
„lausríðandi" ekki valdið jafn mikl-
um skaða.
Ekki er ég alþýðuflokksmaður, en
játa að ég sé mjög eftir Jóni Baldvini
Hannibalssyni sem ráðherra. - Hann
er, að mínu áliti, eini stjórnmálamað-
urinn hér á landi sem býr yfir þekk-
ingu á alþjóðastjórnmálum. Hann er
einnig mikill tungumálamaður og
mjög snjall samningamaður. - Slíkur
maöur er ómetanlegur fyrir smáþjóð
sem er jafn háð samskiptum við er-
lendar þjóðir og við íslendingar er-
um.
Flugfreyjur færa fórnir fyrir aldurinn
Jóhann Sigurðsson skrifar:
Þær vildu ekki hætta vinnu fyrr
en í fulla hnefana, flugfreyjurnar
föngulegu. Einn karlkyns starfsbróð-
ir þeirra sagðist þó ekki vilja lifa það
að þurfa að fljúga með sjötugum kon-
um á rölti um kabínuna. Lái honum
hver sem vill. - En fómir skulu færð-
ar fyrir aldurinn. Og til þess að geta
Aöeins 39,90 rnínútan
-eða hringið í síma
5632700
milii kl. 14 og 16
„Þær sem ná 63 ára aldri í starfi
mega una glaðar við sitt.“ - Yngri
flugfreyjur að störfum.
hætt störfum um leið og ilugstjóram-
ir, 63 ára, hafa þær nú sæst á ýmis
aukahandtök, svo sem að forfæra
matarkassa og aðstoða við „afrifur“
hjá farþegum sem eru mestar fyrir
brottför af eðlilegum ástæðum.
En flugfreyjurnar eru ekki alls
kostar ánægðar með þessi málalok.
Þær gerðu þó undantekningu í þess-
ari samningalotu vegna strákanna í
boltanum, sem munu færa íslensku
þjóðinni gjaldeyri og framavonir í
ferðabransanum. Þærbjörguðu þjóð-
inni frá ævarandi hneisu á erlendum
vettvangi og vinnuveitanda sínum í
leiðinni. En þaö er langt í frá að þetta
sé með glöðu geði gert.
Þær verða þó að líta til þess að nú
verður stofnaður séreignasjóður um
hverja flugfreyju, sem í verður greitt
frá 1,7 og upp í 5,6% af launum eftir
starfsaldri. Þær sem ná 63 ára aldri
í starfi mega una glaðar við sitt. Þetta
verður fyrsta starfsstéttin á íslandi
sem verður einkavædd sérstaklega
með sjóðstofnun. Venjan hefur verið
að stofna ekki sjóö um einstaklinga
hér á landi fyrr en að lokinni jarð-
vist. Þetta er þvi nýmæli og til eftir-
breytni fyrir aðra launþega. Þeir
munu án efa ganga á lagið án tafar.
- Við þökkum flugfreyjum frum-
kvæðið og fórfýsina. Megi þær lifa
sem lengst eftir sjötugt til að njóta
ávaxtar erfiðisins.
I>V
Kastalaosturinn
misgóður
Sigfús hringdi:
Osta- og smjörsalan hefur fram-
leitt Kastalaost við góðan orðstír.
En það er galli á gjöf Njarðar.
Osturinn bragðgóði selst nefni-
lega eins og heitar lummur. Það
gerir það að verkum að hann er
ekki alltaf fáanlegur í eínhvem
tíma í helstu verslununum. Þegar
hann kemur svo aftur er hann
nýr og þá er hann harður sem
venjulegur ostur, en ekki meyr
og þroskaður eins og hann á að
vera. Þetta verður að bæta með
því að framleiða meira af honum
í eínu á kostnað annarra ostateg-
unda sem mega alveg missa sig í
öllu úrvalinu.
Deilur við Norðmenn:
Höfum við nógu
hæfamenn?
Hannes skrifar:
Hvað eftir annað kemur í ljós í
samningaviðræðum um sjávar-
útvegsmál á erlendum vettvangi
á seinni árum að við íslendingar
þurfum að beygja okkur. Ég er
farinn að halda aö við höfum ein-
faldlega'ekki nógu góðum samn-
ingamönnum á að skipa. Undir-
staða slíkra viðræðna er ávallt
sú aö geta ræðst við reiprennandi
og lagt til atlögu í orðaskaki þegar
þörf er á - einnig að draga í land
þegar hentar. Er þessi þekking
bara til staðar hjá okkar mönn-
um?
Aðmæraflokks-
forystu
Guðrún Magnúsdóttir skrifar;
í Mbl. þ. 27. apríl. sl. las ég grein
eftir konu, rithöfund, sem mærir
flokksforystu sjálfstæðismanna
af þvílíkri innlifun að annað eins
hef ég ekki lesið lengi. Hún var
ekkert að tvínóna við það; tók
efsta lagið eins og það kom fyrir,
foringjana fimm sem hún taldi
óumdeilanlega sterkustu menn
flokksins, en nefnir þá Bjöm
Bjarnason og Geir H. Haarde sér-
staklega til sögunnar við ráö-
herraval og forystustörf. Mér
fannst þetta vera eins konar opin-
ber afsökun á hlut kvenna í Sjálf-
stæðisflokknum. - Útilokað hefði
verið að ganga fram hjá konu
með reynslu, hæfni og persónu-
leika annars hvors þessara
manna, segir rithöfundurinn svo
undir lokin. - Ekkert smávegis
vink!
Styttumar hjá Sigga
Áhorfandi skrifar:
Ég horfi með ánægju á þátt Sig-
urðar Hall matreiðslumeistara á
Stöð 2. En hvað er Siggi aö gera
með allar þessar styttur af berum
konum i þætti sínum? Mér fynd-
ist sök sér ef þessar styttur heföu
aö geyma ýmis hráefni til matar-
gerðar; sykur, kryddefni og þess
háttar. Það væri til dæmis frum-
legt að sjá Sigga taka konustyttu
með heilum pipar og snúa hausn-
um fram og til baka - nú eða þá
um miöjuna. Þetta setti ferskan
og frumlegan blæ á þáttinn hjá
Sigga.
Frábær þjónusta
Hagkaups í Kringlu
Anna skrifar:
Ég keypti kalkún í Kringlunni
rétt fyrir páska í matvöruverslun
Hagkaups í Kringlunni. Ég fékk
fuglinn urbeinaðan, fylltan og
jafnframt steiktan. Beinin í sós-
una fylgdu svo með sér innpökk-
uð og þurfti ekkert að borga ann-
að en hráefnið. Ég hef ekki áður
kynnst því betra í matarverslun.
Kalkúninn bragðaðist ljómandi
vel og auðvelt var að sneiða hann.
Ég sendi matardeild Hagkaups í
Kringlunni innilegar þakkir fyrir
frábæra þjónustu.