Dagblaðið Vísir - DV - 08.05.1995, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 8. MAÍ 1995
Spumingin
Tekurðu þátt í
Víkingalottóinu?
Inga Hauksdóttir húsmóðir: Ég hef
einu sinni spilað með.
Magnea H. Björnsdóttir leikskóla-
kennari: Ég spila aldrei með.
Margrét Jónsdóttir nemi: Nei, ég tek
aldrei þátt í Víkingalottóinu.
Guðrún Kristín ívarsdóttir húsmóð-
ir: Ég spila alltaf með en hef aldrei
unnið neitt.
Eyja Bryngeirsdóttir afgreiðslu-
dama: Ég hef aldrei spilaö í Víkinga-
lottói.
Ómar örn Smith nemi: Ég spila
stundum með.
Lesendur
Samningaviðræður um fiskveiðimál:
Höf um líklega tapað
forskotinu
Jón Björnsson skrifar:
Maður fylgdist spenntur með gangi
samningaviðræðnanna við Norð-
menn og Færeyinga um veiðar úr
hinum svonefnda norsk-íslenska
síldarstofni. Viðræður milli íslend-
inga, Rússa og Norðmanna um lög-
sögu og veiðar í Barentshafinu leiddu
ekki til lausnar.
Tilefni þessara skrifa er bréf í DV
3. maí sl. þar sem spurt er einfaldlega
„Höfum við nógu hæfa menn?“ og
er átt við samningamenn okkar í viö-
ræðunum. Þar er drepið á nokkur
atriði, svo sem það að undirstaða
allra slíkra viðræðna væri að geta
ávallt ræðst við á ýmsum tungumál-
um reiprennandi og komist þannig í
betra samband við viðkomandi tals-
menn handan borðsins.
Hvað sem þessu líður, tel ég, líkt
og áðurnefndur bréfritari, að við ís-
lendingar höfum í seinni tíð þurft að
beygja okkur óþarflega mikið gagn-
vart viðsemjendum okkar á erlend-
um vettvangi í ýmsum málum. En
sjávarútvegsmálin eru sérstök fyrir
okkur. Þau eru okkur lífsspursmál
og þar verðum við að hafa hinum
hæfustu mönnum á að skipa. Horfnir
eru nú af vettvangi menn eins og
Hans G. Andersen þjóðréttarfræð-
ingur, sem er látinn og var einn
hinna færustu sérfræðinga í heimin-
um í þessum efnum, Guðmundur
Eiríksson, sem var íjarlægður úr
starfi sínu sem þjóðréttarfræðingur
stjórnvalda, og mér tjáð að hann
hafi starfað sem prófessor við erlend-
an háskóla. Einnig minnist ég Gunn-
ars G. Schram, sem var mikið tengd-
ur þessum málum. Honum hef ég
ekki séð bregða fyrir í þessum síð-
ustu viðræðum.
Ekki veit ég gjörla hversu núver-
andi samningamenn íslenskir eru
fróðir um sjávarútvegsmál sérstak-
lega, en mér finnast fréttir af gangi
viðræðna að undanfömu bera þess
vitni að stirðlega gangi okkar mönn-
um. Að einhvem veginn höfum við
tapað forskotinu á þessum vettvangi.
Ég er alls ekki að segja að við eigum
ekki sérfróða menn í málinu, en þeim
er þá ekki beitt sérstaklega, eða þeir
láta lítið fyrir sér fara. - Vonandi
breytist þetta. Kannski verða þeir
Guðmundur og Gunnar í fararbroddi
viðræðnanna. Auðvitað á að tefla
fram þeim mönnum sem hafa viöa-
mikla þekkingu í málinu sjálfu og svo
á alþjóðavettvangi.
Hans G. Andersen, Guðmundur Eiríksson og Gunnar G. Schram, sem bréfritari minnist á.
Stjórnmálamenn fortíðarinnar
K.Þ. skrifar:
Undanfariö hafa alls kyns speking-
ar farið mikinn í fjölmiölum og full-
yrt að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks
og Framsóknarflokks hljóti að vera
„stjórn kyrrstöðunnar". Einkum
hafa alþýðuflokksmenn verið iðnir
viö þetta. - Vitaskuld færa menn
engin rök fyrir slíkum upphrópun-
um.
Sagan sýnir að ríkisstjórn þessara
flokka getur vel stigið skref í frjáls-
ræðisáttir. Eitt dæmi ætti að verða
mörgum umhugsunarefni. - Árið
1984, í stjómartíð Sjálfstæðisflokks
og Framsóknarflokks, fékk Sjálf-
stæðisflokkurinn því framgengt að
lagt var fram frumvarp um frjálst
útvarp. Enginn alþýðuflokksmaður
studdi það frumvarp. Núverandi
formaður Alþýðuflokksins sat þá á
þingi en studdi ekki frumvarpið. Fyr-
ir harðfylgi Sjálfstæðisflokksins náð-
ist þetta frumvarp í gegn.
Flestir þingmenn Framsóknar-
flokks sátu hjá, nokkrir þeirra
studdu þaö en a.m.k. þeir Páll Péturs-
son og Stefán Valgeirsson, þáverandi
alþingismenn, greiddu atkvæði gegn
frumvarpi Ragnhildar Helgadóttur
menntamálaráðherra.
Þetta ættu menn aö hafa í huga
þegar alþýðuflokksmenn láta sem
þeir séu „frumkvæðisafl í íslenskum
stjórnmálum. Þeir sem reyndu aö
koma í veg fyrir frjálst útvarp á ís-
landi eru ekki stjórnmálamenn
framtíðarinnar heldur fortíðarinnar.
Bílaþvottur við borgardyrnar
Ragnar skrifar:
Eg er farinn að trúa því sem kunn-
ingi minn, sem er leigubílstjóri, sagði
nýlega að bílaþvottur sé ein þeirra
þjónustugreina sem er hvað mest
metinar hjá bifreiðaeigendum. Sem
bíleigandi er ég einn þeirra sem nota
þessa þjónustu alloft, því veðrið hér
er ekki þannig alla jafna að gott sé
að standa úti við bílaþvott.
Steyptar og malbikaðar götur
koma ekki í veg fyrir að maður þurfi
sjaldan aö þvo og þrífa bílana. Mal-
bikið spænist upp og tjaran situr alls
staðar á bílnum. Þetta er reynsla
manns eftir nokkurra hundraða kíló-
metra akstur, jafnvel minna.
Fyrir skömmu kom ég akandi utan
Aöeins 39,90 mínútan
—eða hringið í síma
563 2700
milli kl. 14 og 16
af landi í bíl mínum. Er ég kom að
borgarmörkunum eftir Vesturlands-
veginum tók ég eftir því í skini gatna-
ljósanna að bíllinn var orðinn all-
hrikalegur úthts og ók ég þó á
bundnu slitlagi mestalla leiðina til
Reykjavíkur. Ég fór því að leita í
huganum aö bílaþvottastöð sem tæki
bílinn minn rækilega í gegn. Það var
farið að kvölda og ég var orðinn úr-
kula vonar um aö fá slíka þjónustu
fyrr en næsta dag.
En þarna ghtti allt í einu í bíl uppi
á þaki og þar taldi ég bílaþvott að
finna. Ég ók áfram eftir Vesturlands-
veginum í átt að Ártúnsbrekku og
sá þá skiltið Bón- og bílaþvottastöðin.
Ég var ekki lengi að beygja að húsinu
og lét taka bílinn í gegn með þvotti
og tilheyrandi. Þarna fékk ég þá allra
bestu hreinsun á bíl mínum sem ég
hefi lengi fengið. Sem dæmi voru
hjólkopparnir hreinsaðir með sér-
stöku efni. Mér var einnig boðið bón
með sérstakri teflonhúð sem mynd-
aði glerung á lakkið sem þyldi áfram-
haldandi tjöruþvott, en mátti ekki
vera að því í það skiptiö. Mér er sagt
að þessi sérstaka meðferð skili góð-
um árangri og mun áreiðanlega not-
færa mér hana síðar þarna.
Þarna fékk ég þá allra bestu þjónustu sem ég hefi lengi fengið, segir m.a.
i bréfinu.
Húsbréf akerf ið í
endurskoðun
Ungur fjölskyldumaður skrifar:
Ég las fróðlega og tímabæra
grein í DV sl. miðvikudag eftir
Stefán Ingólfsson. Hún fjahaði
um nýja gerö húsnæðislána.
Hann lagði til breytingu á formi
húsnæðislána til þess að fast-
eignakaupendur gætu unnið sig
út úr erfiöleikum fyrstu áranna.
Þetta á einmitt við um þá er
kaupa í fyrsta sinn. Rætt hefur
verið um að húsbréfakerfið verði
endurskoðað, m.a. þannig að
hlutur húsbréfa verði hækkaður
upp í 90% af kaupverði. Og þá
einungis til þeirra sem kaupa i
fyrsta sinn. Ég tel þetta vera
bestu lausnina en ekki lengingu
Iánstímans.
Vigdísi áfram sem
forseta!
Gísli Einarsson hringdi:
Úr því fariö er að ræða forseta-
framboð á annað borð legg ég til
að Vigdís verði áfram forseti okk-
ar næsta kjörtímabil. Hún hefur
reynst farsæl i starfi. Það er auk
þess þjóðhagslegur spamaður að
þurfa ekki að skipta um forseta.
Axarsköft Alþýðu-
flokksins
Ámi Guðmundsson skrifar:
Auðvitað engjast alþýðuflokks-
menn vegna tapsins i alþingis-
kosningunum. En þeir þurfa að
hta miklu betur í eigin barm en
þeir hafa hingað til gert. Alþýðu-
flokkurinn og forystumenn hans
eyðhögðu t.d. mjög fyrir sér með
óprúttnum mannaráðningum
tvist og bast og Guðmundarmálið
varð flokknum dýrkeypt. Segja
má að það hafi svo orðið hlut-
skipti Jóhönnu Sigurðardóttur að
slá á frekari axarsköft Alþýðu-
flokksíns með því að stofna Þjóð-
vaka þvi þá fyrst sá flokksforust-
an að himnarnir voru að opnast
og reiði kjósenda yrði þeim þung-
bær.
Reykingabamt
óþarft í f lugvélum
Gyða skrifar:
Ég vil taka undir bréf Ragn-
heiðar í DV 28. apríl sl. um reyk-
ingabann í flugvélum Flugleiða
sem er auðvitað alveg óþarfa
frelsissvipting farþega sem
reykja. Miklu meira ónæði skap-
ast um borð af farþegum sem
koma um borð, t.d. í Keflavík,
beint frá bamum og er það dijúg
uppspretta ölvunar um borð í
flugvélunum. Af þessu skapast
líka mun alvarlegri hætta en
vegna örfárra reykingamanna.
Og hvers vegna ættu Flugleiðir
að þrengja meira að allsgáðum
farþegum sínum meö reykinga-
banni en t.d þekkt flugfélög eins
og SAS og fleiri?
Glöggtergests-
augað
Heidi Kristiansen skrifar:
Þegar von er á gestum tökum
við til hjá okkur. Ekki er lagt á
fallegt dúkað borð þakiö drash. -
island er markaðssett sem hreint
og fagurt land. Það skortir hins
vegar á hreinleikann víða, t.d. á
sumum götum og umhverfi
þeírra, ekki síst í undirgöngum.
Rushð verður þó tínt upp þegar
skólakrakkar heíja sumarstarfið.
Þá veröur HM-mótinu lokið og
stærsti hluti gestanna farinn af
landi brott. Tómar áldósir, plast-
pokar, bréfarusl og hvaðeina
þessu líkt skemmir umhverfið,
sama í hve litlum mæli. Ég skora
á aha sem geta á annað borð
hreyft sig aö taka th hendinni í
sínu umhverfi, við heimili eða
vinnustaði. Og þetta er alveg út-
gjaldalaust.