Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1995, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 17. MAÍ 1995
Spumingin
Er gott að búa á íslandi?
Jón Ingi vörubifreiðarstjóri: Já, það
er ágætt en ég hef ekki prófað annaö.
Þorsteinn Magnússon framkvæmda-
stjóri: Já, það er mjög gott. Kostirnir
eru mjög margir.
Inga Hrönn Sveinsdóttir nemi: Það
er frábært. Hér er svo æðislega kalt!
íris Ósk Laxdal nemi: Já, frekar.
Laufey Hlín Þórðardóttir Mole nemi:
Já, já. Það er æðislega gaman.
Dóra Bima Sigurjónsdóttir nemi:
Það er frábært. Alveg æðislegt.
Lesendur dv
Hverjir borga
vanskilin?
Sífellt er krafist meiri fjárútláta án tillits tii greiðslugetunnar, segir m.a. í
bréfinu.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
í nútima samfélögum er mikið
fengist um peninga. Þeir sem eitt-
hvert fé hafa handbært hugleiða á
hvem hátt best sé að ávaxta það, t.d.
hvaða „bréfið" gefi þeim bestu kjör-
in. Aðrir sem minna hafa úr að spila
spyrja sig hvaða ráð dugi þeim best
til að endar nái saman.
Alllengi hefur verið í gildi heimild
í bankakerfinu og víðar sem kveður
á um að leggja megi á hina ýmsu
refsivexti; dráttarvexti, vanskila-
vexti eða dagvexti, eöa hvað þetta
allt heitir. Umrædd heimild var sett
til að hún mætti verða skuldurum
hvatning til þess að þeir greiddu nú
lán sín á réttum tíma og forðuðust
aukakostnaö. - Eins og menn geri
það að leik að standa ekki í skilum!
Þannig má þó skilja þessi orð, þótt
þau standist reyndar ekki. Obbinn
af skuldurum er þó heiðarlegt fólk
sem tekur lán sín alvarlega og vill
greiða þau á gjalddaga. Vissulega eru
til menn sem ekki greiða skuldir sín-
ar og hafa það jafnvel að markmiöi.
En það gildir ekki um þorra manna.
En hverjir greiða þá þennan van-
skilakostnað af lánum sínum?
Hvemig væri að kanna það mál
rækilega og birta almenningi síðan
niðurstöðuna? Getur verið að þessi
herkostnaður hvíli að mestu á herð-
um þeirra sem lægst hafa launin? -
Að raunvemlega sé höggvið þar sem
hlífa skyldi? Hinir lægstlaunuðu eru
einmitt fólkið sem sækir í að fá lán.
Ragnar skrifar:
Það var af hreinni tilviljun að ég
var að hlusta á Ríkisútvarpið sl.
fostudg milli kl. 18.30 og 19. Var auð-
vitaö að bíða eftir fréttunum. En
hvað var þetta, var ekki verið að
leika þarna suður-ameríska tónlist?
Það var ekki um að villast; mambó
og sömbur frá suðrænum slóðum í
þætti sem í dagskránni var nefndur
Allrahanda (ég náöi nefnilega í dag-
blað til að kanna hvers kyns væri).
Var þetta tilviljun eða eitthvað sem
hefur varað lengi án þess að ég hafi
vitað af því? - Ég heyri þessa tegund
tónlistar nefnilega afar sjaldan
Haukur Guðmundsson skrifar:
íslendingar eru ekki eftirbátar
annarra í því að efna til fundarhalda
og setja upp ráðstefnur. Við höfum
raunar gengiö framar í þeim efnum
en margar aðrar þjóðir. Því er við
brugðið að farið er halda ráðstefnur
að morgni til, já, jafnvel í morgunsár-
ið og selja morgunkaffl með ráöstefn-
unni. - Þetta er oröið þjakandi fyrir
mörg fyrirtæki sem gjarnan vilja
ekki verða eftirbátar eða bara til að
fá ekki orð á sig fyrir nísku.
Nú er þetta að breytast, a.m.k. í
útlandinu. - Meira að segja Samein-
uðu þjóðirnar hafa lagt til að bann
verði sett á frekara ráðstefnuhaldi á
vegum samtakanna. Talsmaður S.Þ.
segir aö gera þurfi starfsemi samtak-
anna skilvirkari án ráöstefnuhalds.
Nóg sé af skýrslugerðum, ályktunum
og tilmælum, sem einungis innihaldi
nýjar ráðstefnur. Nóg sé komið af því
að endurtaka eitthvað sem þegar
hefur verið sagt og þýða á sex tungu-
mál. - Síðasta stórráðstefna S.Þ.
verður kvennaráðstefnan í Peking.
Aukin skilvirkni fyrirtækja og
samtaka er það sem lögð verður
áhersla á í framtíðnni. Færri ráð-
stefnur, færri ályktanir og skýrslu-
Vegna bágrar fjárhagsstöðu t.d., til
aö fleyta sér áfram í lífsbaráttunni.
Til að halda í ákveðinn lífsmáta sem
þjóðfélagið og umhverfi mannsins
kalla á - lífsmáta sem lægstu launin
í landinu standa hvergi undir.
Og vissulega þurfa menn ekki á
öllu þessu dóti að halda. Menn gætu
lifað án bifreiðarinnar, myndbands-
ins, hljómtækjanna eða tölvanna
sem prýða flest heimilin í dag. Þetta
er þó ekki ávísun á hamingjuna eða
heimilisfriðinn. Hafi maðurinn fæði
og klæði er það honum nóg. En hve
mörg okkar myndu sætta sig við það?
leikna yfirleitt í útvarpi hér á landi.
Þó er þetta tónlist sem á sér aðdáend-
ur um alla heimsbyggðina. Tónlist
sem kemur frá menningarsvæði tug-
milljóna íbúa, einkum í Suður- og
Mið-Ameríku. Og þetta er ekki tón-
list sem flaggar neinum kassagitur-
um. Þarna er yfirleitt um að ræða
stórhljómsveitir sem flytja tónlist
eins og best gerist. Auðvitað er þama
um mjög víðfeðmt svið að ræða, með
fleiri eða færri flytjendum.
í Ríkisútvarpinu er boðið upp á
mjög fjölbreytta tónhst og varla
nokkur þáttur undanskilinn. Aðeins
suður-amerísk tónhst hefur orðið-
gerðir. Hvaö megum við íslendingar
segja þegar svo voldug samtök sem
Sameinuöu þjóðimar leggja sig fram
um að draga úr fundarhöldunum?
Er ekki tæknin orðin það mikil og
skilvirk að htil sem engin þörf er að
sækja ráðstefnur úti í bæ, hvað þá
til útlanda með æmum kostnaði? -
Raunveruleikinn er, því miður,
annar hjá obbanum af fólki. Og höf-
um það hugfast að við lifum í þessum
heimi eins og hann er núna. Hann
krefst sífellt frekari fjárútláta án til-
lits til greiðslugetunnar. Það þarf
miJúnn vilja og styrk til að leiöa hjá
sér það sem á boðstólum er. Flest
okkar láta einhvern tímann undan
þrýstingnum og köstum okkur inn í
þessa hringiðu, án umhugsunar
hvert hún muni leiða á endanum. -
Hér er ekki verið að afsaka neitt
heldur að benda á staðreyndir.
utangátta. Kannski er það vegna þess
aö hér á landi flokka einhverjir takta
eins og sömbur, mambó, rúmbur og
aðra salsatónlist undir dansmúsík
eingöngu. Þetta er þó alrangt, þarna
er í flestum tilvikum um að ræða
þjóðlega tónlist. En mest um vert er
þó að hér er tónlist sem flestir hafa
eyra fyrir. Og íslendingar ekki und-
anskildir. - RÚV ætti nú aö fuh-
komna afskiptin af tónlistarflutningi
sínum með því aö bæta við svo sem
klukkustundarþætti á viku með suð-
ur-amerískri tónlist.
Uppákomur eins og morgunverðar-
fundir á hótelum hér á landi, einkum
í Reykjavík, eru ekki bara kjánaleg-
ar, þær sýna líka hver djúpt við erum
sokknir í hégómann. Og það sem
verst er; þær skila engu og rýra skil-
virkni þeirra sem þær sækja.
Ef sfldiit
bregstlíka?
Sigurður Einarsson hringdi:
Nóg er nú að hafa yfir sér eins
konar veiðibann á þorski og öðr-
um verðmætum fisktegundum,
þótt ekki bætist annað við. Nú eru
allar líkur á að ekkert verði úr
síldveiðum, hvorki í síldarsmug-
unni margumræddu né annars
staðar. Við höfum ekkert fast í
hendi varðandi síldveiöar í ár.
Og ef hún bregst líka, hvað verð-
ur okkur þá til bjargar? Kannski
allsherjarútboð til erlendra fjár-
festa að koma og nýta sér jarð-
næði til uppbyggingar þeim aö
kostnaðarlausu?
Ólafi bætist
liðsstyrkur
Guðlaugur hringdi:
í hálfsíöugrein í Mbl. sl. laugar-
dag er fjallaö um Reykholtsskóla
og ákvörðun Ólafs Þ. Þórðarson-
ar að sækja fast sinn rétt. í grein-
inni bætist ÓlafiÞ. liðsstyrkur frá
yfirkennara skólans sem segir að
frjálsræði og átaksleyi ásamt slæ-
legri mætingu nemenda sé við-
varandi í Reykholtsskóla. Þetta
finnst mér þaö óvænt innlegg í
umræðuna að skoða verði nánar
hvað raunverulega er að gerast í
Reykholtsskóla. Eða er verið að
hyíma yfir eitthvað?
Engin „alsæla“
heldurfirring
Soffia Guðmundsdóttir hjúkrun-
arfr. hringdi:
Það er ekki seinna vænna að
gagnrýna íslenska heitið á fikni-
og eiturefninu ecstacy sem hér
gengur undir heitinu „alsæla“.
Ollum ætti að vera ljóst aö þaö
er ekki um neina alsælu að ræða
þegar þessa efnis er neytt, miklu
fremur ofsakæti eða ofsagleði
sem nálgast mest firringu af ein-
hverju tagi, kannski mest viólrr-
ingu. Ég legg til aö hætt veröi að
tengja þetta vitavonlausa orð,
„alsælu", hinu hættulega efni
ecstacy, svo skaðlegt og gjöreyö-
andi sem það reynist þeim sem
því ánetjast.
Fiðlan fær
framganghjá
Eurovision
Hafsteinn hringdi:
Þar sem fiölan á svo mikil ítök
í huga dómenda hjá Eurovision í
ár eigum við íslendingar að líta
björtum augum til framtíðar i
þessari keppni, þar sem við kunn-
um að eiga mikla möguleika. Ég
legg eindregið til að næst sendum
við Didda fiðlu til Noregs meö
gott lag, byggt á íslenskri hefð i
rútusöng og fjallaferðum. Við get-
um lika, ef mönnum þykir sigur-
stranglegra, sent búksláttargengi
Jakobs Magnússonar. Við verð-
um að fara að vinna þessa keppni,
ég meina það...
Skoðunarferðum
Súðavík?
N.K. skrifar:
Ég heyrði í morgunútvarpi sl.
mánudag viðtal viö sveitarstjóm-
armann á Súöavík þar sem hann
var spurður út úr varðandi hagi
íbúanna eftir veturinn og hvað
helst væri á döfinni. Jú, ferða-
menn væru farnir að koma til
staðarins til að skoða vegsum-
merki og annað í þeim dúr. Mér
brá viö þessar upplýsingar. Á nú
að fara að selja skoðunarferðir
um Súðavík? Og sjá hvað? Merki
um hörmungamar sl. vetur eru
ekki söluvara að mínu áliti.
Þama ætti að fá aö ríkja friöur
og ró, a.m.k. þar til jörð er komin
undan snjó og búið er aö fjar-
lægja öll ummerki ogleifar voöa-
slyssins í byijun ársins.
Suður-amerísk tónlist - hvar er hún?
Ráðstef nuf arganið á undanhaldi
Uppákoma að morgni dags - morgunverður innifalinn.