Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.1995, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 24. MAÍ 1995
Spumingin
Á aö leyfa hundahald í
þéttbýli?
Sigurður Jónsson nemi: Það fer illa
með dýrin og því á ekki að leyfa það.
Elías Skúlason, selur ólfa hjá SÁÁ:
Nei, hundar eiga að vera í sveit og
við eigum ekki aö þurfa að ganga í
hundaskít hér í borginni.
Sigurður Gylfason, atvinnumaður í
knattspyrnu: Já, mér líka dýr og ég
vil hafa þau í kringum mig.
Skarphéðinn Veturliðason eftir-
launaþegi: Nei, það er óþrifnaður af
því og á ekki við.
Kristín Dóra Karlsdóttir húsmóðir:
Nei. Af því er óþrifnaður því eigend-
ur eru ekki nógu duglegir að þrífa
eftir þá.
Sigrún Ásgeirsdóttir deildarstjóri:
Eindregið á móti því. Þeir eru yfir-
leitt til vandraeða, greyin, því fólk
sinnir þeim ekki nóg.
Lesendur
Kjaramál
og hælkrókar
Frá Alþingi. - Þar kreppir skórinn mest i launamálum en búið að setja
forseta Alþingis í málið.
Haraldur Guðmundsson skrifar:
Það hefur lengi verið kappsmál al-
þingismanna að fá kjör sín bætt, eins
og þeir kalla það. Léleg laun og að-
stöðuleysi hefur einatt verið kallað
fram til varnar því hve Alþingi er
lítið skilvirkt. Menn segja sem svo:
„Það er ekki von að nokkur vel
menntaður maður eða eldhugi í þjóð-
málum fáist til að bjóða sig til þing-
starfa á meðan svo illa er búið að
þingmönnum sem raun ber vitni.“
Samt er enginn hörgull á framboði
til þings og komast færri að en vilja!
Eða er allt þetta fólk þá fremur úr-
hrak þjóðfélagsins en úrval?
Og þingmönnum bætist stundum
liðsauki. Sumir fjölmiðlamenn eru á
þessari skoðun og telja að laun og
hlunnindi skapi skilvirkni og festu á
Alþingi. Aðrir vita betur og segja að
hvorugt lækni þingþreytuna, enda
hefur ekki verið tfi sparað, laun eða
hlunnindi til handa stjórnsýslulið-
inu. En þaö kvartar samt.
Almenningur, sem tekur laun eftir
töxtum verkalýðsfélaga og lætur sér
lynda skattheimtu í bak og fyrir og
þiggur engin hlunnindi önnur en þau
að lesa um spillingu með sjálftöku
launa hvers þrýstihópsins á fætur
öðrum - meira að segja með aðstoð
dómstólanna - er oröinn langþreytt-
ur og hlustar meö hryllingi á þann
söguburð að Alþingi sé um það bil
að leggja upp laupana vegna lág-
launa og aðstöðuleysis.
Fólki er nefnilega að verða æ ljós-
ara að það er aðeins eitt sem þing-
menn og aörir á efri bekkjum stjórn-
sýslunnar hafa að leiðarljósi; nefni-
lega eigin kjaramál og hvernig megi
beita ýmsum afbrigðum hælkróka til
að hrifsa til sín hærri laun og meiri
hlunnindi. - Að því er Alþingi sjálft
varðar hafa þingmenn fundið upp
fagmannlegt orð á þessu vinnuheiti:
„að stuðla að virðingu Alþingis".
Þaö var því vel til fundið og sér-
staklega klókt afbrigði af pólitískum
hælkróki að bjóða fyrrverandi
menntamálaráðherra stól forseta
Alþingis með þaö augljósa verkefni
að vinna að bættum launakjörum
þingmanna. - Og vita megum við,
áhorfendur þessa sjónarspils, að á
meðan forseti vinnur að þessu kjör-
máh þingmanna verður a.m.k. friður
á þingi um störf hans og stöðu. Já,
það verður eitthvað að gera til að
menn falli ekki í freistni af gylliboð-
um um veiðitúra eöa utanlandsferð-
ir. Og allir vita aö lág laun og léleg
kjör á Alþingi bjóða spillingunni
heim. - En auðvitað hvergi annars
staðar, eða hvað?
Horf inn er Hannes hinn sanni
Ragnar skrifar:
Eg horfi stundum á þá félaga Hann-
es Hólmstein og Mörð Ámason er
þeir rekja garnirnar úr viömælend-
um sínum. Þátturinn er nú farinn
að missa verulega marks af ýmsum
ástæðum. Ekki síst vegna þess að
Hannes Hólmsteinn, hinn fyrrum
sanni spekingur orðsins, er nú horf-
inn, a.m.k. að mínu mati. Hann fer
bókstaflega í keng þegar hann er
andspænis flokksbræðmm sínum og
öðrum sem hann af einhverjum
ástæðum telur sig verða að hlífa við
ágengni.
Þetta kom svo berlega í ljós síöast-
liöinn föstudag er hann sat gegn for-
sætisráðherra og Mörður sá einn um
að afhjúpa stefnuleysi hans. Hannes
kom varla að máhnu nema þá sem
tímavörður til að minna Mörð á að
stundin væri komin. - Og það urðu
alhr fegnir, líka áhorfendur, því
aumari viðtalsþáttur hefur ekki lengi
sést á sjónvarpsskjá.
Það er leiðinlegt þegar svona þætt-
ir eins og þessi sérstaki stuttþáttur i
sjónvarpi faha um sjálfa sig vegna
umhyggju sem þáttastjórnandi (í
þessu tilviki Hannes) þykist þurfa
að sýna þegar „hans“ maður er tek-
inn á beinið. Mörður má eiga það að
hann lætur rigna yfir réttláta og
rangláta, gefur „sínum" mönnum
engin grið þótt þeir kannski búist við
því.
Ég er líka ósáttur við hvemig
Hannes hefur breytt sér í, aö mér
finnst, einhvem annan Hannes
Hólmstein en hann lengst hefur ver-
ið. - Ég er þeirrar skoðunar að annað
hvort verði Hannes að taka sig vem-
lega á í þessum „beintökuþætti" eða
þátturinn verði að byggja sér sterk-
ari ímynd með nýjum fyrirspyrj-
anda. - Stöð 2 reiðir varla fram fé
fyrir svona frammistöðu.
Handboltinn og Gunnar á Hlíðarenda
Það sem skiptir máli er að „strákarnir okkar“ eru á kortinu með þessum
milljónaþjóöum.
Bergþór Pálsson skrifar:
Ég fyllist stolti þegar ég hugsa th
íslenska landsliðsins í handbolta. Á
sama hátt fyllist ég skömm þegar ég
hugsa til þeirra íslendinga sem hafa
látið í Ijósi vanþóknun yfir frammi-
stöðu okkar manna í undangenginni
heimsmeistararkeppni. Lífið er
stundum þannig að við eigum við
ofurefh að etja þó að við beijumst til
síðasta blóðdropa. Engu að síður er
virðingarvert og aðdáunarvert að
beijast hetjulega við slíkar aðstæður.
Gunnar á Hhðarenda var glæsileg-
asti íslendingurinn á sinni tíð. Allt
kom fyrir ekki, hetjulundin og bar-
áttuþrekið dugðu ekki til þess að
hann yrði ekki fehdur. Að vísu veit
enginn hvaö hefði gerst hefði Hall-
gerður gefiö honum lokkinn góða úr
hári sínu í bogastreng.
íslenska landshðið í handbolta er
samnefnari Gunnars í samtíðinni.
Að sumu leyti má þó líkja okkur hin-
um við Hallgerði. Hvað þýöir aö
skammast út í landshðið okkar þó
að viö yrðum að lúta í lægra haldi
fyrir bestu hðum heims? Og hvað á
að þýða að vera með minnimáttar-
kennd í kjölfarið? - „Já, já, við erum
nú svo fá, hvað erum við að ætlast
til þess að geta verið í fremstu röð,
í samanburði við þessar mihjóna-
þjóðir?" - viðhorfið er of ríkjandi.
Það sem skiptir máh er að þessir
strákar, „strákamir okkar", eins og
við segjum þegar vel gengur, eru á
kortinu með þessum mihjónaþjóðum
með glæsibrag. - Strákarnir okkar
em hetjur og vel þaö.
Kvóftaaukningí
lausutoffti
Sigurbjörn skrifar:
Mér er ekki alveg ljóst hvernig
skhja á ummæh þeirra sjávarút-
vegsfeðga, Þorsteins Pálssonar og
HaUdórs Ásgrímssonar, sem báð-
ir hafa mikh ítök í þeirri stjórn-
sýslu sem tekur th fiskveiöimála
okkar. í ummælum þeirra segir
sitt á hvaö um hugsanlega aukn-
ingu á þorskkvóta. Og það nýj-
asta sem sett er fram, kannski
bara sem málamiðlun milh þeirra
og til að friða okkur hagsraunað-
ha, er að innan þriggja ára megi
búast við aö aflinn verði 200 þús-
und tonn. Meira áríðandi er að
fa öruggar fréttir um kvótann á
þessu fiskveiöiári heldur en eftir
3 ár því sjálfsagt veit enginn
hvaða aðstæður verða þá. Ég sé
því ekki betur en að máhð sé enn
jafnraikið I lausu lofö og áöur.
Okraðá
Sigurbjörg hringdi:
Islenskt grænmeti, þaö sem hér
er ræktað á annað borð, er ág-
ætt, jafnvel betra og bragðmeira
en hið erlenda. Það er þó ekki svo
miklu betra að okra eigi á því
strax og það sér dagsins hós
snemma sumars. Þetta hefur
samt átt sér stað ár eftír ár og
neytendur hér hafa látið sig hafa
það að kaupa. Nú er sá tími hðinn
þvi við vitum aö hægt er að flytja
inn erlent grænmeti líka að
sumrinu og einokunarthfæringar
með okkar íslensku framleiðslu
standast ekki lengur. Tímans
tönn malar dijúgt, líka mynstur
einokunarinnar.
Vandiungra
flugmanna
E.S.K. skrifar:
Nokkuð hefur borið á skrifum
um flugmál, flugskóla og öflun
islenskra flugréttinda. Líklega er
imdirrót skrifa hinna ungu flug-
manna sem hafa kvartað yfir
vinnuháttum Flugmálastjómar
sú að mjög erfitt reynist ungum
flugmönnum aö fá vinnu hér á
landi. Þaö er hins vegar spurning
hvers vegna hið opinbera er að
taka þátt í skólun verðandi flug-
manna þegar markaðurinn er
yfirfullur og ráðning örfárra fil
atvinnuflugs tekur helst mið af
skyldleika, venslum eöa kunn-
ingsskap við viðkomandi vinnu-
veitendur.
Öryggi og almannavamir:
Allft ftil Kef lavíkur-
flugvallar
Sæmundur skrifar:
Þar sem ágreiningur hefur risiö
um flutninga skrifstofu Al-
mannavama vestur í bæ, í húsa-
kynni Landhelgisgæslunnar, ætti
nú aö gera miklu róttækari breyt-
ingar. - Nefhilega að flytja allt
batteríið á Keflavikurflugvöll. Til
umræðu var á sínum tíma að
koma Gæslunni th Keflavíkur og
heföi verið thvahð að sameina
aht heha klabbið á Keflavíkur-
flugvehi. Þar eru fullkomnar
stjómstöðvar, fullkomnir loft-
netsdiskar og stærsti flugvöhur-
inn. Þetta er staðurinn.
Þaufengu
verðlaunin
Ásgeir skrifar:
Mér þykir þau á „Féló“ hafa
dottiö í lukkupottinn! - Sparaað-
amefnd Reykjavíkur auglýsti eft-
ir thlögum borgarbúa um spam-
aö í borgarrekstrinum. Nokkrir
tugir thlagna bárust Það voru
hins vegar starfsmenn Félags-
málaskrifstofunnar sem fengu
verðlaunin, 300.000, th skiptanna.
Þessi er nú með þeim betri sem
maður hefur lesið og ekki „djók“,
vel að merkja.