Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.1995, Blaðsíða 4
ÞRIÐJUDAGUR 30. MAÍ 1995
Fréttir
Slökkviliðsstjórinn á Akureyri um brunann í Glerárkirkju:
Farið framhjá okkur
varðandi eldvarnir
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„í byggingum sem þessum eru
gerðar sérstakar kröfur um eldvarn-
ir og beintengingu við slökkvistöð.
Slíkt er reyndar skilyrði en í þessu
tilfelli var farið framhjá okkur. Það
var ekki beðið um lokaúttekt á bygg-
ingunni heldur var húsnæðið tekið í
notkun án þess að sú úttekt færi
fram," segir Tómas Búi Böðvarsson,
slökkvUiðsstjóri á Akureyri, í tilefni
brunans sem varð í Glerárkirkju á
sunnudag.
Tómas Búi segjr að síðar hafi verið
gerðar athugasemdir vegna þess að
brunavarnir vantaði og úrbóta hafi
verið krafist. „Mér er kunnugt um
að úrbætur voru á döfinni. En hefðu
eldvarnir verið til staðar með bein-
tengingu við slökkvistöð hefði orðið
smárjón í þessum eldi," segir Tómas
Búi.
í kjallara Glerárkirkju var í nokk-
ur ár rekinn leikskóh af einkaaðila.
Lögmannshhðarsókn tók síðan hús-
næðið allt í gegn og var vel vandað
til allra innréttinga. Akureyrarbær
leigði að því loknu húsnæðið fyrir
leikskóla þar sem á níunda tug barna
hafa verið í leikskólavist að undan-
förnu.
Allir innanstokksmunir í kjallar-
anum voru tryggðir hjá Vátrygging-
arfélagi íslands (VÍS) sem sér reynd-
ar um allar slíkar tryggingar fyrir
Akureyrarbæ. Sigurður Harðarson
hjá VÍS segir að vinnureglan varð-
andi tryggingar sé sú að ástand
hverrar byggingar sé metið iðn-
gjaldalega séð með tilliti til bruna-
varna og fleiri þátta. „Því miður er
víða pottur brotinn varðandi eld-
varnir og þessi sjálfvirku kerfi sem
eru nýjasti hluti aldvarna. Þótt
slökkvUiðið hér og eldvarnaeftirlit
hafi verið mjög virkt þá mun víða
vera pottur brotinn," segir Sigurður.
Eins og fram kom í DV í gær hafði
sóknarnefnd Lögmannshlíðarsóknar
ákveðið að setja upp beintengt eld-
varnakerfi í kirkjunni og stóð til að
hefja framkvæmdir við það á næst-
unni eða þegar leikskólanum yrði
lokað vegna sumarleyfa.
Þakkirfrá
Súðvikingum
Á borgarafundi. sem haldinn
yar í Súöavík til að kynna detíi-
skipulag fyrir nýju byggðina á
Langeyri; var samþykkt þakk-
arávarp til þeirra fpmötgu sem
aðstoöuðu íbúana í Súðavík þeg-
ar snjófióð féllu aðfaranótt 16.
janúar.
: „Strax eftír að snjóflóðið féU
;hófst undirbúningur að björgun-
arstarfinu um aUt land. Menn
ivoru rifnír úr störfum sínum víða
íum land og kallaðir tál starfa hér
;í Súðayík. Það vora ákveðnir
;menn, karlar og konur, á s]6 og
landi, sem gengu hér að björgun-
arstörfum við hin erfiðustu skll-
íyrði. AUt betta fólk vanh þrek-
virki hér viö björgunarstörfin,"
segir í upphafi bakkarávarpsins.
„Fiölmargir aöilar innanlands
og utan bttðu fram aðstoð sína.
Fyrir það og' allt framangreint
þafcka Súðvfldngár heilum huga
um leið og þeir biðja góðan Guð
að blessa aUa þá er að máluœ
komu og störfþeirranœ ókomna
framtíð," segir í iokin. -GHS
Síld til vinnslu á Raufarhöfh:
Ná þurffti í fólk
til Siglufjarðar
- og líka til Húsavíkur
Haraldur Guðmundsson og Bergsteinn Karlsson við einn ofninn í verksmiðju SR-mjöls á Raufarhöfn. DV-mynd gk
Gylfi Kristjánssan, DV, Akureyii:
„Ég áttí satt best að segja ekki von
á því að við myndum fá sfld til
bræðslu hingað á þessum árstíma.
Þetta er auðvitað mjög gott því ef
sfldin hefði ekki komið værum við
að vinna hér við viðhald véla og
reyndar að bræða fiskúrgang eins og
við gerum venjulega," segir Harald-
ur Guðmundsson, vinnslustjóri hjá
verksmiðju SR-mjöls á Raufarhöfn.
Áður en verkfall sjómanna skaU á
höfðu borist til Raufarhafnar um 12
þúsund tonn af sfld tíl bræðslu. Har-
aldur segir að trfllusjómenn, sem
aUajafna starfa við bræðsluna, hafi
verið komnir á grásleppuvertíð þeg-
ar sUdin fór að berast. Því hafi orðið
að fá mannskap frá Siglufirði til að
vinna í verksmiðjunni og síðan komu
þangað fjórir Húsvíkingar til starfa.
„Það er eiginlega skömm að því að
segja frá þessu en ég er búinn að
starfa hérna í verksmiðjunni öll
sumrin nema eitt frá sumrinu 1944.
Það má eiginlega segja að maður sé
orðinn hluti af vélunum hérna,"
sagði Haraldur.
Bergsteinn Karlsson var aftur á
móti einn Húsvíkinganna fjögurra
sem fengu vinnu við sfldarbræðsl-
una á dögunum. „Þetta kom sér mjög
vel fyrir mig, ég var atvinnulaus en
það hefur verið gott upp úr þessu að
hafa þegar unnið hefur verið á vökt-
um eins og undanfarið," sagði Berg-
steinn.
ídagmælirDagfari
Einn orlof sdagur
Dagfari las það í DV í gærmorgun
að bakaradeilan væri í hnút. Blaðið
sagði frá því að mikið bæri á mUU
og aðUar hefðu ekki ræðst við.
Búist var við löngu og hörðu verk-
faUi.
Þetta voru vissulega dapurleg tíö-
indi, ekki hara vegna þess að Dagf-
ari eins og fleiri landsmenn gætu
ekki lengur staðið við bakið á bak-
arameisturum tíl að treina fram
lífið þrátt fyrir kröfuhörku nema
og sveina í iðninni, heldur Uka
vegna þess að þjóðfélagið logar aUt
í verkfoUum og vinnudeUum og
ekki á þaö bætandi að þjóðin missti
bæði brauðin sín og fiskinn sinn á
samatíma.
En svo komu hádegiö og hádegis-
fréttirnar í útvarpinu og þá var
sagt frá því að bakarameistarar og
bakaranemar hefðu samið. Niður-
staöan heföi orðið sú að nemarnir
hefðu fengið einn orlofsdag viöur-
kenndan tíl viðbótar og deUan var
leyst! í kvöldfréttum var svo
hnykkt á þessari farsælu lausn
verkfaUsins og tekið viðtal við
forsprakka verkfaUsmanna sem
staðfesti þetta meö orlofsdaginn og
svo hefði verið samið um það enn-
fremur aö taxtar væru samræmdir
þeim launum sem borguð eru í
raun.
Það kom sem sagt í ljós að bak-
aranemar og sveinar hafa fengið
hærri laun en taxtarnir segja tíl
um og þeir fengu það loksins viöur-
kennt í þessari deUu að launin
væru í samræmi við taxtana og
taxtarnir í samræmi við launin.
Sem sagt, engin launahækkun en
staðfest að þeir fengju það borgað
sem þeir fengu borgað. Eftir stóð
svo orlofsdagurinn sem hádegis-
fréttirnar höfðu sagt frá aö um
heföi verið samið.
Dagfari er ekki hissa á því þótt
DV hafi sagt frá því um morguninn
aö langt bU væri á mUU deUuaðUa
þegar það kemur í Mós að þeir
deUdu um heUan orlofsdag. Dagfari
er heldur ekki hissa á því þótt bak-
aranemar hafi hótað verkfaUi og
fariö í verkfaU út af þessum eina
orlofsdegi. Hvað gera menn ekki
fyrir einn heilan frídag? Og hvað
gera menn ekki í kjarabaráttunni
þegar svo heUög mannréttindi eru
annars vegar eins og það hvort
bakaranemar fái frí í einn dag til
viðbótar eða ekki?
Orlofsdagur hjá bökurum er mik-
ið réttlætismál og ef bakarameist-
arar neita að hleypa nemum sínum
og sveinum í einn dag í frí ttl við-
bótar við þá frídaga sem þeir hafa
fyrir þá er voðinn vís. Þá skeUur
verkfaU á. Þetta er sUkt stórmál og
þaö er undir þessum eina frídegj
komið hvernig bakaranemum reið-
ir af og hvernig fjölskyldum þeirra
tekst að fleyta fram Ufinu að það
kemur ekkert annað tíl greina en
harkan sex og verkfaU fram í rauð-
an dauðann ef frídagurinn er ekki
viðurkenndur.
Hér í gamla daga fór verkalýðs-
hreyfingin í verkfaU tíl að knýja
fram vökulögin og verkamenn fóru
í verkfaU tíl að krefjast mannsæm-
andi Ufskjara. Launafólk hefur
marga hUdina háð tíl að knýja fram
kröfur sínar sem snerust um lífeyr-
isréttindi, uppsagnarfresti, launa-
hækkanir og félagsleg framfara-
mál. En ekkert af þessari fyrri rétt-
indabaráttu jafnast á við þaö heU-
aga strið sem bakaranemar hafa
þurft aö heyja til að fá einn heUan
orlofsdag viðurkenndan. Það er
toppurinn á verkalýðsbaráttunni
og sigrum hennar hvernig bakara-
meistarar voru knésettir og yfirb-
ugaðir í baráttunni fyrir orlofsdegi
bakaranema.
Mikið var Dagfari glaður þegar
hann heyrði hver úrsht verkfaUs-
deUunnar urðu. Mikið var Dagfari
hinmiUfandi þegar hann heyrði að
bakaranemar hefðu fengið frídag
til viðbótar. Hitt er aukaatriði þótt
launin hafi verið viðurkennd í töxt-
um og taxtarnir viðurkenndir í
launum vegna þess að það hefur
ekkert annaö í för með sér en það
eitt að bakaranemar halda sínum
föstu og fyrri launum og bakara-
meistarar þurfa ekki að borga
krónunni meira. Hitt er stórkost-
legur sigur að ná fram heUum frí-
degi í krafti verkfaUs sem vofði yfir
og stóð í sex tíma og sýnir hvers
verkalýðshreyfingin er megnug
þegar hún beitir sér. Það þarf sterk
bein og sameinaöa fyUdngu til að
ná fram slikum réttindamálum og
það dugar ekkert nema verkfaU og
upplausn í bakaríunum til að koma
bakarameisturum í skUning um að
menn geta ekki unnið sleitulaust
við bakstur nema aö fá einn dag í
frí til viðbótar.
Dagfari